اعتقادات(۲۹ ):سندی دیگر برحقانیت پیامبراسلام(ص)

،ما  براى  پى  بردن  به  حقّانیّت  دعوت  یک  مدّعى  نبوّت،  یا  کذب  و  دروغ  او  راه  دیگرى  غیر  از  مطالبه«اعجاز »  نیز  داریم  که  این  خود  دلیل  زنده  دیگرى  براى  رسیدن  به  هدف  مى  تواند  ،باشد   وآن  بررسى  قرائن  زیر  و  جمع  آورى  مجموعه  اى   ازآن است:   1-  خصوصیّات  اخ  لقى  و  سوابق  اجتماعى  2-  شرایطى  که  بر  محیط  دعوت  حاکم  است  3-  شرایط  زمانى  4-  محتواى  دعوت  5-  برنامه  هاى  اجرائى   ووسائل  وصول   بههدف  6-  میزان  اثرگذارى  دعوت  در  محیط 7-  میزان  ایمان  و  فداکارى  دعوت  کننده  نسبت   بههدفش  8-  عدم  سازش  با  پیشنهادهاى  انحرافى  4-  سرعت  تأثیر  در  افکار  عمومى  11-  بررسى  ایمان  آورندگان   واین  که   ازچه  قشرى  هستند؟!     به  راستى  اگر  ما  این  مسائل  دهگانه  را  درباره  هر  مدّعى  مورد  بررسى  دقیق  قرار  دهیم  و  از  آن  پرونده دقیقى  بسازیم  صدق  و  کذب  او  را  به  راحتى  مى  توانیم دریابیم.   *  *  *  با  توجه 

 به  آنچه  در  با  ال  گفته  شد  به  بررسى  بسیار  فشرده  اى  درباره  مسائل  فوق  در  مورد  شخص  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  مى  ،پردازیم  هر  چند  شرح  آنها  نیاز   بهتألیف  کتاب  هاى  متعدّدى دارد.   1-  آنچه  از  خصوصیّات  اخلاقى  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  در   لل  فعالیت  هاى  اجتماعیش  طبق  تواریخى  که  دوست   ودشمن  نوشته  اند  بر   مامسلّم  است،  این  است  که  او  آن  قدر  پاک  و  درست  کار  بود  که  حتّى  در  عصر  جاهلیّت  او  را  امین  لقب  داده  بودند،  تاریخ  مى  گوید  :هنگامى  که  مى  خواست   به  مدینه هجرت  کند،  على(علیه  الس  لم)  را  مأمور  کرد  که  بعد  از  او  امانت  هاى  مردم  به   راآنها بسپارد.    شجاعت  و  استقامت  و  حسن  خلق،  و  سعه  صدر،  و  جوانمردى  و  گذشت  او  را  از   لل  جنگ  و  صلح او  مى  توان   بهدست  ،آورد  ًمخصوصا  فرمان  عفو  عمومى  که  درباره   مردم  مکّه  پس  از  فتح  این  شهر  و تسلیم  دشمنان  خونخوار  در  برابر  اسلام  صادر  کرد  سند  زنده  اى  بر  این  امر است.   *  *  *    2-  همه  مى  دانیم  انسان  هاى  معمولى -   حتّى  نوابغ -   خواه  ناخواه  رنگ  محیط  به  راخو   دمى  ،گیرند  البته  بعضى  بیشتر   وبعضى کمتر.

حال  فکر  کنید  کسى  که  چهل  سال  در  محیط  جهل  و  بت  پرستى  پرورش  ،یافته  در   محیطى  که  تار  و پود   فرهنگ  مردمش  با  شرک  و  خرافات  بافته  شده،  چگونه  ممکن  است  دم  از  توحید  خالص  زند،  و  با  تمام مظاهر  شرک  به  مبارزه  برخیزد؟!   چگونه  ممکناست  از  محیط  جهل  عالى  ترین  تجلّیات  علمى  بدرخشد؟!  آیا  مى  توان  باور  کرد  بدون  یک  تأیید  الهى   ازِماوراء  طبیعت  چنین  پدیده  عجیبى  ظاهر  شود؟  *  *  *    3-   باید  دید  ظهور  این  پیامبر  در  چه  عصر  و  زمانى  بود؟  در  عصرى  که  جهان  دوران  قرون  وسطى  را طى  مى  ،کرد  عصر  ،استبداد  ،تبعیض  امتیازات  ظالمانه  نژادى  و  طبقاتى  و  چه  بهتر  این  که  این  سخن  از   رازبان  على(علیه  السلام)  که  شاهد  دوران  قبل  و  بعد  ظهور  اس  لم  بود بشنویم:   او  مى  گو  :ید«  ،خداوند  او  را  در  زمانى  مبعوث  کرد  که  مردم  جهان  در  وادى  حیرت  گمراه  و  سرگردان بودند  عقل  هاى  آنها  در  ِگرو  هوس  هاى  کشنده  قرار   داشت.  و  کبر  و  نخوت  آنها  را  به  سقوط  کشانده  بود، ظلمت  جاهلیّت  آنها  را  به  بیراهه  برده،  و  در  میان  جهل  و  اضطراب  سرگردان  بودند(1)».  اکنون  فکر  کنید  آیینى  که  شعار  آن  مساوات  انسان  ،ها  حذف  تبعیضات  نژادى   وطبقاتى (   و  انما المؤمنون  اخوة)   است،  چه  تناسبى  باوضع  آن  زمان  دارد؟  4-  محتواى  دعوتش  توحید  در  تمام  زمینه  ،ها  حذف  امتیازات  ،ظالمانه  وحدت   جهان  انسانیّت،  مبارزه  با  ظلم و  ستم،  طرح  حکومت  جهانى،  دفاع  از  مستضعفان  و  پذیرش  تقوى  و  پاکى  و  امانت  به  عنوان  مهم  ترین  معیار  براى  ارزش انسان.   *  *  *   5-  در  زمینه  برنامه  هاى  اجرایى  هرگز  اجازه  نداد  که   ازمنطق  «هدف  وسیله  را  توجیه  مى کند»   استفاده  ،کنند  براى  رسیدن   بههدف  هاى  مقدّس   بهدنبال  وسائل  مقدّس  بود،  صریحاً  مى  گفت  (   ال  یجرمنکم  شنآن  قوم على   ال  تعدلوا);(2)  «دشمنى  با  هیچ  گروه  نباید  مانع  شما  از  اجراى  عدالت  گردد  .»  دستوراتش  در  زمینه رعایت  اصول  اخلاقى  در  میدان  جنگ  عدم  تعرض  نسبت  به  غیر  نظامیان،  از  بین  نبردن  نخلستان  ها   و،درختان  آلوده 

نساختن  آب  آشامیدنى  دشمن   ورعایت  نهایت  محبّت  با  اسیران  جنگى  و ده  ها  مانند  آن  روشنگر  این  واقعیّت است.   *  *  *  6-   میزان  تأثیر  دعوت  او  در  آن  محیط  تا  به  آنپایه  بود  که  دشمنان  از  نزدیک  شدن  افراد  به  پیامبر(  صلى  هلل  علیه  وآله  وسلم)  وحشت  داشتند،  چرا  که  جاذبه  و  نفوذ  او  را  خارق  العاده  مى  ،دیدند  گاهى   به  هنگامى که  سخن  مى  گفت  غوغا   بهراه  مى  انداختند   تامردم  گفتار  را   اونشنوند  مبادا  سخنان  جذاب  او  در  قلوب  تشنه  اثر  بگذارد  به   وهمین  جهت  براى  پرده  افکندن  به  روى  نفوذ  معجزه  آساى  پیامبر  را   اوساحر  خواندند   وکلماتش «   راسحر  »نامیدند  که  این  خود  اعتراف  ضمنى  به  تأثیر  عجیب  دعوت  حضرت بود.   *  *  *   7-  میزان  فداکارى  او  در  راه  دعوتش  نشان  مى  دهد  که   اوبیش   ازهر  کس   بهاین  آیینى  که  آورده  بود  مؤمن   وپاى  بند بود.   در  بعضى  میدان  هاى  جنگ  که  تازه  مسلمانان  فرار  کردند   اوسخت  ،ایستاد   ودر  آن  جا  که  دشمن  گاه   ازراه  ،تطمیع   وگاه   ازراه  تهدید   وخ  الصه  از  هر  درى  وارد  مى  شد   اوبى  اعتنا   بههمه  این  مسائل  بر  اعتقاد  خود  سخت  پافشارى  مى  کرد  و  هرگز  ضعف  و  تردید  نشان نداد.   *  *  *   8-  بارها  کوشیدند  که  او  را  به  سازش  با  منحرفان  بکشانند،  امّا  هرگز  تسلیم  نشد،  مى  گفت  :اگر  خورشید  را  در  یک  دست  من   وماه   رادر  دست  دیگرم   بگذارید  (و  تمام  منظومه  شمسى  را  زیر  سیطره  من  قرار  دهید که  به  خاطر  آن  دست  از  هدفم  بردارم)  هرگز  دست  بردار  نیستم».  *  *  *  4-  نه  تنها  تأثیر  دعوت  او  در  افکار  عمومى  مردم  عجیب  بود  که  سرعت  آن  نیز  خارق  العاده  ،بود  آنها  که  کتاب  هاى  خاورشناسان  غربى   رادر  زمینه  اسلام  مطالعه  کرده  اند  دیده  اند  که  همه  آنها   ازپیدایش   وگسترش  سریع  اسلام  در  شگفتند،  فى  المثل  سه  تن   ازاساتید  معروف  غرب  که  «تاریخ  تمدن  عرب   ومبانى  آن   را در  شرق  »نوشته  اند  ًصریحا   بهاین  حقیقت  اعتراف  کرده   وچنین  مى گویند: «با  تمام  کوشش  هایى  که  براى  شناخت  پیشرفت  سریع  اس  لم  در  جهان  ،شده   تا  آنجا  که  در از   یک  قرن  توانست  بر  قسمت  عمده  جهان  متمدن  آن  روز  سایه  بیفکند،  هنوز  این  مسئله  به  صورت معمّایى  باقیمانده  است».  آرى  به  راستى  معمّاست  که  چگونه  با  وسائل  آن  روز  اس  لم  با  این  سرعت  عجیب  در  اعماق  قلوب  میلیون  ها  انسان  نفوذ  ک،رد  تمدّن  ها   رادر  خود  هضم  کرد   وتمدّنى  نوین  به  وجود  آورد؟!  *  *  *   11-  با  لخره  به  این  جا  مى  رسیم  که  دشمنان   اوگروهى   ازسردمداران  کفر   و  مستکبران  ظالم  و ثروتمندان  خودخواه  بودند،  در  حالى  که  ایمان  آورندگان  او   به غالباً  جوانان  پاکدل،  گروه  عظیمى  از  حق  طلبان  محروم  و  تهیدست   وحتّى  بردگان  بودند،  افرادى  که  سرمایه  اى  جز  صفا   وپاکدلى  نداشتند   وتشنه  حق بودند.   از  مجموعه  این  بررسى  ها  که  شرح  آن  بسیار  مفصّل  است  مى  توان   به خوبى   نتیجه  گرفت  که  این  یک دعوت  الهى  بود،  دعوتى  که  از  ماوراى  طبیعت  مى  ،جوشید  از  سوى  پروردگار  بزرگ  براى  نجات  انسان  ها   ازفساد  و  تباهى   وجهل   وشرک   وظلم  و  بى  عدالتى  فرستاده  شده بود.    1.  نهج البلاغه  خطبه  01.  2.   سوره  مائده، آیه1  .      فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  آیا  براى  شناختن  حقانیّت  پیامبر  راهى  جز  معجزه  داریم؟  کدام  راه  است؟  2-  منظور  از  جمع  آورى  قرائن  چگونه  قرائنى  است؟   وبیش   ازهمه  روى  چه  امورى  باید  اندیشید؟  3-  آیا  از  مقایسه  وضع  عرب  قبل  و  بعد  از  ظهور  اس  لم  چیزى  مى  توان  در  این  زمینه  فهمید؟  4-  قسمتى  از  آنچه  را  درباره  عرب  خصوصاً  و  جهان  عموماً  در  عصر  جاهلیّت  مى  دانید  بیان کنید. 5-  چرا  دشمنان  اس  لم،  پیامبر(صلى   هلل  علیه  وآله)  را  متهم  به  سحر  کردند؟

اعتقادات(۲۸ ):قرآن واکتشافات علمی روز

شک  نیست  که  قرآن  یک  کتاب  علوم  طبیعى  یا  طب  و  روانشناسى  و  علوم  ریاضى  قرآن  یک  کتاب  هدایت  و  انسان  سازى  ،است   وآنچه   رادر  این  راه  ضرورى  باشد  فروگذار  نمى کند.    ما  نباید  انتظار  داشته  باشیم  که  قرآندائرة  الم  ،عارفى  باشد  از  علوم  مختلف،  ما  باید  از  قرآن  نور  ایمان  و هدایت  تقوى  و  پرهیزگارى،  انسانیّت  و  اخلاق،  نظم  و  قانون  بطلبیم  و  قرآن  همه  اینها  را  در  بر دارد.   ولى  قرآن  گاه  براى  رسیدن  به  این  هدف  اشاراتى  به  پاره  اى   ازمسائل  علوم   طبیعى  و  اسرار  آفرینش و  شگفتى  هاى  جهان  هستى  دارد،  مخصوصاً  در  بحث   هاى  توحیدى،  به  تناسب  برهان  نظم،  پرده  از  روى اسرارى   از  جهان  آفرینش  برداشته،  و  مسائلى  را  فاش  کرده  که  در  آن  عصر  و  در  آن  محیط،  حتّى  براى دانشمندان  ناشناخته بود.   این  گونه  بیانات  قرآن،  مجموعه  اى   راتشکیل  مى  دهد  که   ماآن «   رامعجزات  علمى  قرآن  »مى خوانیم.    در  این  جا  به  چند  قسمت  از  این  معجزات  علمى  اشاره  مى کنیم:   قرآن  و  قانون  جاذبه   پیش  از«نیوتن  »هیچ  کس  قانون  جاذبه  عمومى  را  به  صورت  کامل  کشف  نکرده بود.

معروف  است«نیوتن  »  هنگامى  که  زیر  درخت  سیبى  نشسته  بود  و  سیبى  از  درخت  جدا  شد  و  به  روى زمین  افتاد،  این  حادثه  کوچک  و  ساده  چنان  فکر  او  را  به  خود  مشغول  داشت  که  سال  ها  در  اندیشه  بود  این  چه  نیرویى  است  که  سیب  به   راسوى  خود  کشید؟  چرا  به  آسمان  نرفت؟  و  پس  از  سال  ها  ،توانست  قانون  جاذبه   راکشف   کند  که«هر  دو  جسم  یکدیگر  را  به  نسبت  مستقیم  جرم  ها  به   ونسبت  معکوس  مجذور  فاصله  ها  جذب  مى  کنند».  در  پرتو  اکتشاف  این  قانون  ثابت  شد  که  نظام  مجموعه  شمسى  از  کجاست؟  چرا  این  کرات  عظیم  به  گرد  آفتاب  در  مدار  خود  مى  چرخند؟  چرا  فرار  نمى  کنند   وهر  کدام   بهسوئى  نمى  افتند؟  چرا  آنها  روى  هم  قرار  نمى  گیرند؟   این  چه  قدرتى  است  که  در  این  فضاى  بیکران  آنها  را  در مدار  دقیقى  به  گردش  واداشته،  و  سر  سوزنى  از  آن  فراتر  نمى  روند؟!   آرى«نیوتن  »  کشف  کرد  که:  حرکت  دورانى  یک  جسم  باعث  فرار  او  از  مرکز،  و  قانون  جاذبه  باعث جذب  او  به  مرکز،  مى  شود   وهرگاه  این  دو  نیرو  کام  ال  تعادل  داشت  ه  باشند،  یعنى«جرم ها»  «   وفاصله ها»    بهآن  اندازه «جاذبه»   تولید  کنند   که  سرعت  حرکت  دورانى  نیروى«دافعه  »و  گریز  از  مرکز  ایجاب  مى  ،کند  این  تعادل  «جاذبه  »  و«دافعه  »به  آنها  اجازه  مى  دهد  که  ًدائما  در  مدار  خود بمانند.    ولى  قرآن  مجید  بیش  از  هزار  سال  قبل  از  اینجریان،  این  واقعیّت  را  در  دومین  آیه  سوره  رعد  بیان  کرده بود:   (   هلل  الذى  رفع  السماوات  بغیر  عمد  ترونها  ثم  استوى  على  العرش  و  سخر  الشمس  و  القمر  کل یجرى   ال جل  مسمى  یدبر   لمر  یفصل   لیات  لعلکم  بلقاء  ربکم  یوقنون);  «خدا  آن  کس  است  که  آسمان  ها  (کرات  آسمانى )  با  راستو   نهاى  نامرئى  بر  افراشت،  سپس  بر  عرش  (مجموعه  عالم  هستى)  حکومت  کرد،  و  آفتاب و  ماه  را  مسخر  شما  ساخت،  او  تدبیر  امور  جهان  مى  کند   وآیات  خود   رابراى  شما  تشریح  مى  ،نماید  به   تا لقاى  پروردگار  یقین  پیدا  کنید».  در  حدیثى  که  ذیل  همین  آیه  از  امام  على  بن  موسى  الرضا(  علیهالس  لم)  نقل  شده  چنین  مى خوانیم:   «الیس   هلل  یقول  بغیر  عمد  ترونها؟  قلت:  بلى،  قال:  ثم  عمد لکن   ال  ترونها!  آیا  خدا  نمى  گوید  بدون  ستونى  که  آن   رامشاهده  کنید؟  راوى  مى  گوید  :در   ،جواب  امام  عرض  کردم، آرى  فرمود:  بنابراین  ستونى  وجود  دارد  امّا  شما  آن  را  نمى  بینید(1)». 

آیا  تعبیرى  روشن  تر  و  ساده  تر  در  افق  ادبیات  عربى  براى  بیان  نیروى  جاذبه  در  سطح  توده  مردم «  ازستون نامرئى»   پیدا  مى  شود؟!  در  حدیثى  نیز  از  امیرمؤمنان  على(علیه  الس  لم)  مى خوانیم:   «هذه  النجوم  التى  فى  السماء  مدائن  مثل  المدائن  التى  فى   لرض  مربوطة  کل  مدینة  الى  عمود  من نور;    این  ستارگانى  که  در  آسمان  است  شهرهایى  همچون  شهرهاى  زمین  است،  هر  شهرى  با  شهرى  دیگر (هر  ستاره  اى   باستاره  اى  دیگر  )ارتباط  دارد(2)»!  *  *  *   کشف  حرکت  زمین  به  دور  خود  و  خورشید   معروف  این  است  اوّلین  کسى  که  حرکت  زمین  را  به  دور  خود  کشف  کرد«گالیله»  ایتالیای  ًى  بود  که تقریبا  چهار  قرن  قبل  در  جهان  مى  ،زیست   وپیش   ازآن   دانشمندان  و  علماى  جهان  نسبت  به  هیئت بطلمیوس  دانشمند  مصرى  و  فرضیه  او  وفادار  بودند  که  مى  گفت  :زمین  مرکز  جهان  است   وتمام  کرات  دیگر   بهدور  آن  مى چرخند.    البته«گالیله  »  به  جرم  این  اکتشاف  علمیش  از  طرف  حامیان  کلیسا  تکفیر  شده  و  با  توبه  و  اظهار  ندامت از   اظهار  این  اکتشاف  از  مرگ  نجات  یافت!  ولى  با  لخره  دانشمندان  دیگر  دنبال  نظرات  او  را  گرفتند،  و امروز  این  مسئله  به  صورت  یک  مطلب  مسلّم  علمى  در  آمد،  و  حتّى  با  آزمایش  هاى  حسّى  نیز  ثابت  شده  است  که  زمین  به  دور  خود  مى  گردد   وبعد   ازپروازهاى  فضایى  مطلب  جنبه  عینى  پیدا  کرده است.    لصه  این  که  :مرکزیت  زمین  نفى  شد   ومعلوم  ،شد  این  تنها  یک  خطاى  حس  ماست   که  ما  حرکت  زمین را  با  حرکت  مجموعه  ثوابت  و  سیارات  اشتباه  مى  ،کنیم   ماخود   در  حرکتیم  و  آنها  را  در  حرکت فرض  مى  کنیم!   به  هر  حال  عقیده  بطلمیوس  حدود  یک  هزار  و  پانصد  سال  بر  فکر  دانشمندان  سایه  انداخته  بود،  و  به هنگام  ظهور  قرآن  کسى  جرأت  نداشت  بر   لف  این  فرضیه  اظهار  نظر کند. 

ولى  به  هنگامى  که  به  آیات  قرآن  مراجعه  مى  ،کنیم  مى  بینیم  قرآن  در  سوره  ،نمل  آیه 41،   حرکت  زمین  به  روشنى  آمده  است:  (  و  ترى  الجبال  تحسبها  جامدة  و  هى  تمرمرّ  السحاب  صنع   هلل  الذى  اتقن  کل  شىء  انّه خبیر  بما  تفعلون);  «کوه  ها   رامى  بینى   وچنین  مى  پندارى  که  آنها  ساکن   وجامدند  در  حالى  که   همچون  ابر  در حرکت  مى  ،باشند  این  آفرینش  خداوندى  است  که  هر  چیزى  از   راروى  اسلوب  صحیح  ساخته،  او  به   اعمالى  که شما  انجام  مى  دهید  آگاه  است».  آیه  فوق  با  صراحت  از  حرکت  کوه  ها  سخن  مى  گوید  در  حالى  که   ماهمه  آنها   راساکن  مى  ،پنداریم  و  تشبیه  حرکت  آن   بهحرکت  ،ابرها  هم  اشاره   بهسرعت  است   وهم  نرمش،  و  آرامش  و  بى  سر  و  صدا  بودن!  و  اگر  مى  بینیم   بهجاى  «حرکت  زمین  »  تعبیر  به«حرکت  کوه ها»   مى  کند  براى  این  که  عظمت  مطلب  آشکار  ،شود  زیرا  مسلم  است  کوه  ها  بدون  زمین  هاى  اطراف  خود   حرکتى  ندارند  و  حرکت  آنها  عین حرکت  زمین  است  (یا  به  دور  خود  و  یا  به  دور  آفتاب  و  یا  هر  دو).   اکنون  فکر  کنید  در  عصر  و  زمانى  که  تمام  محافل  علمى  جهان  و  مردم  عادى  نظریه  سکون  زمین  و حرکت   خورشید  و  تمامى  کواکب  آسمان  را  به  دور  آن  به  رسمیت  شناخته  بودند،  خبر  دادن  از  حرکت  زمین  با این  صراحت  یک  معجزه  علمى  محسوب  نمى  شود؟!  آن  هم  از  ناحیه  کسى  که  مطلقاً  درسى  نخوانده،  و  اصولا  از  محیطى  برخاسته  که  در  آنجا  درسى  وجود  نداشته  و  از  عقب  افتاده  ترین  محیط  ها   ازنظر  علم   وفرهنگ  محسوب  مى  ،شده  آیا  این  سند  حقّانیت  این  کتاب  آسمانى  نیست؟!   1.   میزان  الحکمة،  ج1  ،  ص664.  2.   بحار،  ج66  ،  ص01. 

فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  منظور  از  معجزات  علمى  قرآن  چیست؟  2-   نخستین  کسى  که  قانون  جاذبه  راکشف  کرد  که  بود  و  در  چه  عصرى  مى  زیست؟  3-  قرآن  در  کدام  آیه  و  با  چه  تعبیرى  از  جاذبه  عمومى  خبر  مى  دهد؟  4-   فرضیه  سکون  زمین  و  کشف  حرکت  آن  به  وسیله  چه  اشخاصى  صورت  گرفت  و  چند  سال  بر افکار  جهانیان  حاکم  بود؟  5-  قرآن  در  کدام  آیه  و  با  چه  تعبیرى  از  حرکت  زمین  سخن  مى  گوید؟

اعتقادات(۲۷ ):جهان بینی قرآن

(  و  هومعکم  این  ما  کنتم  و   هلل  بما  تعملون  بصیر);(1)  «  او  همه  جا  همراه  شما  و  با  شماست  و  آنچه  را انجام  دهید  مى بیند»  .هنگامى  که  سخن  از  معاد  و  رستاخیز  به  میان  مى  آورد  در  برابر  تعجب   وانکار  مشرکان  مى  گوید  :«آنها  گفتند  خدا  چگونه  استخوان  هاى  پوسیده   رازنده  مى  کند»«   ؟بگو   همان  کسى  که  روز اول  آنها  را  آفرید  به  حیات  نوین  باز  مى  ،گرداند  او   وبر  همه  چیز  آگاه  است».    قبل  از  هر  چیز  باید  محیطى  را  که  قرآن  از  آن  برخاست  از  نظر  فکرى  و  فرهنگى  مورد  توجّه  قرار داد.   سرزمین  حجاز  به  اعتراف  همه  مورخان  از  عقب  افتاده  ترین  مناطق  جهان  در  آن  روز  بود،  به  گونه  اى  که  گاهى  مردم  عصر  جاهلیت  را  اقوام  وحشى  یا  نیمه وحشى  مى خوانند.

از  نظر  عقیدتى  سخت  به  بت  پرستى  عشق  ،مىورزیدند   وبت  هاى  سنگى   وچوبى   به  اشکال  مختلف  بر تمام  فرهنگ  آنها  سایه  شوم  و  گسترده  اى  افکنده  ،بود  حتّى  مى  گویند  بت  هایى  از   راخرما  مى  ساختند   ودر  برابر  آن  زانو  مى  زدند   وسجده  مى  کردند  ولى  در  قحط  سالى  آن   رامى  خوردند!  با  آن  که   از،دختران  سخت  نفرت  داشتند   تاآنجا  که  آنها   رازنده   بهگور  مى  ،کردند  فرشتگان   رادختران  خدا  مى  خواندند !   وخدا  تا   راسر  حد  یک  انسان  تنزل  مى دادند.   از  توحید  و  یگانه  پرستى  سخت  تعجّب  مى  کردند   وهنگامى  که  پیامبر  اسلام(صلى علیه  وآله  وسلم)  آنها  را  دعوت  به  یکتاپرستى  کرد  با  نهایت  تعجب  گفتند:  اجعل   للهة  الها  واحداً  ان  هذالشىء  عجاب(2);  «  آیا این  همه  خدایان  را  مى  خواهد  تبدیل   بهخداى  واحدى  ،کند  این  راستى  چیزى  عجیب   وباورنکردنى  است».  هر  کس  بر   لف  خرافات  و  افسانه  هاى  دروغین  و  پندارهاى  آنها  سخن  مى  گفت  دیوانه  اش  مى گفتند.   نظام  قبیلگى  بر  جامعه  آنها  سخت  حکومت  مى  کرد   واخت  لف  در  میان  قبایل   به  قدرى  بود  که  آتش  جنگ در  میانشان  هرگز  خاموش  نمى  شد   وبارها   وبارها  صفحه  زمین  را  از  خون  یکدیگر  رنگین  مى  ساختند   وحمام  خون  ایجاد  مى  کردند .   بهغارتگرى  افتخار  داشتند  و  کار  عادّى  روزانه  آنها بود.   کسانى  که  تنها  سواد  خواندن  و  نوشتن  را  داشتند  در  تمام  شهر  مکه،  که  مهم  ترین  مرکز  آنها  بود  انگشت  شمار  بودند   ودانشمند   و،عالمى  جز   به،ندرت  در  میان  آنها  پیدا  نمى شد.    آرى  از  میان  چنین  محیطى،  فردى  درس  نخوانده  و  مکتب  و  استاد  ندیده،  برخاست  و  کتابى  آورد آنچنان  پرمحتوا  که  بعد  از  چهارده  قرن  هنوز  دانشمندان  به  تفسیر  آن  مشغولند  و  هر  زمان  حقایق  تازه  اى   ازآن  کشف  مى کنند.    ترسیمى  که  قرآن  از  جهان  هستى  ونظامات  آن  مى  کند  ترسیمى  است  بسیار  دقیق   و  حساب  شده،  توحید را  به  کامل  ترین  نوعش  ارائه  مى  ،دهد   واسرار  آفرینش  زمین   و  آسمان  و  خلقت  شب  و  روز  و  خورشید  و  ماه و  نباتات  و  گیاهان  و  وجود  انسان  را،  هر  یک  به  عنوان  آیت  و  نشانه  اى   ازآن  خداى  واحد   ویکتا  در  آیات  مختلف   ب   وبیانات  کام  ال  متنوع  برمى شمرد.   گاه  به  اعماق  جان  انسان  فرو  مى  رود   وسخن  از  توحید  فطرى  مى  گوید:  (  فاذا  رکبوا  فى  الفلک  دعوا هلل  مخلصین  له  الدین  فلما  نجاهم  الى  البر  اذاهم  یشرکون);(3)  «هنگامى  که  سوار  بر  کشتى  مى  شوند   ودر  میان امواج  خروشان   وطوفان  هاى  کوبنده  گرفتار  مى  آیند  خدا  با   راتوحید   واخ  لص  تمام  مى  ،خوانند  امّا  هنگامى  که  آنها  را  نجات  بخشیدیم  و  به  خشکى  رسیدند  بار  دیگر  شرک  و  بت  پرستى  آغاز  مى  کنند».  و  گاه  از  طریق  عقل  و  خرد  به  توحید  استد  للى  مى  پردازد   وبر  سیر  آفاقى   وانفسى  تکیه  مى  کند  :اسرار  آفرینش  زمین   و،آسمان  حیوانات   وکوه  ها   و،دریاها  ریزش  باران،  وزش  نسیم،  و  ریزه  کارى  هاى  جسم  و  روح  انسان   رابازگو  مى کند.   و  هنگام  بیان  صفات  خدا  عمیق  ترین   وجالب  ترین  راه   رابرمى  گزیند  .یک  جا  مى  گوید:  (  لیس کمثله  شىء);(4)  «هیچ  چیز  همانند  او  نیست».  در  جاى  دیگر  مى  گوید :«   اوخداوندى  است  که   بهجز   اومعبودى  وجود ندارد.   بر  اسرار  درون  و  برون،  پنهان  و  آشکار  آگاه است.   بخشنده  و  بخشایشگر است.   سلطان  و  حکمروا است.   از  هر  عیب  و  نقصى  منزه است.   ایمنى  بخش  و  نگاهبان  و  مراقب  و  پیروز  و  قاهر  و  بلند  مرتبه  و  با  عظمت است.   از  این  شریک  ها  که  براى   اوساخته  اند  منزه  مى باشد.   او  خداوندى  است  ایجاد  کننده،  آفریننده،  طراح  صورت  ها   وصاحب  نام   وصفات   نیک،  تمامى موجودات  زمین  و  آسمان  تسبیح  او  مى  ،گویند   اوشکست  ناپذیر   وحکیم  است(5)».   در  بیان  و  توصیف  علم  خداوند  و  ترسیم  نامحدود  بودنش  زیباترین  تعبیر  را  به  کاربرده  مى گوید:   «  اگر  تمامى  درختان  روى  زمین  قلم  شوند  و  دریا  با  هفت  دریاى  دیگر،  مرکب  گردد،  با  این  حال  کلمات خدا  پایان  نمى  گیرد(6)». 

قرآن  پیرامون  احاطه  خدا  به  همه  چیز  و  حضورش  در  همه  جا  تعبیرات  بلندى  دارد  که  مخصوص  خود قرآن  است(و   هلل  المشرق  و  المغرب  فأینما  تولوا  فثم  وجه   هلل);(7)  «  مشرق  و  مغرب  از  آن  خداست  به  هر  سو رو  کنید  رو  به  سوى  خداست»!  «همان  خدایى  که  از  چوب  درخت  سبز  آتش  بیرون  مى  فرستد   وشما   باآن  آتش  مى افروزید»   (همان  خدایى  که  شعله  آتش   رادر  کنار  آب  قرار  داده  قادر  است  حیات  را  بعد  از  مرگ  تجدید  کند)!  «آیا  کسى  که  آسمان  ها   وزمین   با (   راآن  همه  عظمت  )آفریده   ،است  قادر  نیست  همانند  آن  را بیافریند  آرى  قادر  است،  او  آفریننده  داناست»!  «قدرتش  تا  آن  پایه  است  که  هر  چیزى  را  اراده  کند،  فرمان  مى  دهد  موجود   باش!  آن  نیز  فوراً موجود  مى شود»   (در  برابر  چنین  قدرتى  بازگشت  انسان  ها به زندگى  سهل  و  ساده  است(8)).   آن  روز  که  سخن  از  عکسبردارى  و  ضبط  اصوات  و  کلمات  در  میان  نبود  قرآن  درباره  اعمال  آدمى چنین  مى  گفت:  (یومئذ  تحدث  أخبارها  بأن  ربک  أوحى  لها);(4)  «  در  روز  رستاخیز  زمین  خبرهایش  را باز  مى  ،گوید  چرا  که  خدا  وحى   والهام   بهآن  کرده».   و  گاه  ازشهادت  دست  و  پا  و  پوست  بدن  سخن  مى  گوید:  (  الیوم  نختم  على  افواههم  و  تکلمنا  أیدیهم  و تشهد  أرجلهم);(11)  «امروز  بر  دهان  آنها  مهر  مى  نهیم   ودست   وپاهایشان  ما   باسخن  مى  گویند».  (و  قالوا  لجلودهم  لم  شهدتم  علینا  قالوا  أنطقنا   هلل  الذى  انطق  کل  شىء);  «به  پوست  هایشان  مى  گویند  چرا  به  زیان   ماگواهى  دادید؟  پاسخ  مى  دهند   خدایى  که  همه  موجودات  را  به  سخن  درآورده  ما  را  نیز  به سخت  درآورد  (تا  حقایق  را  بازگو  کنیم(11)».  *  *  *    ارزش  معارف  قرآن  و  عظمت  محتواى  آن  و  همچنین  پاک  بودن  این  معارف  از  خرافات  هنگامى روشن  مى  شود  که  آن   رادر  کنار  «تورات   وانجیل  تحریف  یافته  کنونى  »  بگذاریم،  و  دو  بحث  از  این  دو  را  با هم  مقایسه  کنیم،  مثال  ببینیم  تورات  درباره  آفرینش  آدم  چه  مى  گوید؟   وقرآن  چه  مى  گوید؟  تورات  درباره  داستان  انبیا  چه  مى  گوید   وقرآن  چه  مى  گوید؟  تورات  و  انجیل  خدا  را  چگونه  توصیف  مى  کنند   وقرآن  چگونه  توصیف  مى  کند؟ 

در  این  صورت  به  روشنى  فرق  میان  این  دو  آشکار  خواهد  شد.(12)   1.   سوره  ص، آیه6  .  2.   سوره  عنکبوت،  آیه56.  5.   سوره  شورى،  آیه11.  4.   سوره  حشر،  آیه21   تا24.  6.   سوره  لقمان،  آیه26.  5.   سوره  بقره،  آیه116.  6.   سوره  حدید، آیه4  .  1.   سوره  یس،  آیات61   تا12.  0.   سوره  زلزال،  آیه46.    19.   سوره  یس،  آیه56.  11.   سوره  فصلت،  آیه21.  12.   براى  توضیح  بیشتر  در  این  زمینه  به  کتاب«رهبران  بزرگ  »مراجعه  کنید.    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید: 

1-  ویژگى  هاى  محیطى  که  قرآن   ازآن  برخاست  چه  بود؟  2-  بت  پرستى  چه  تأثیرى  در  افکار  آنان  داشت؟  3-  فرق  توحید  فطرى  و  استد  للى  چیست؟  4-  منطق  قرآن  در  معرفى  پروردگار  و  صفاتش  چگونه  است؟  نمونه  هایى   راباز گویید.   5-  چگونه  بهتر  مى  توان   بهمحتواى  قرآن  پى  برد؟

اعتقادات(۲۶ ):دریچه ای به سوی اعجاز قرآن

چرا  حروف  مقطعه؟  مى  دانیم  در  آغاز  بسیارى   ازسوره  هاى  قرآن  «حروف مقطعه»   مانند :«الم»  «  والمر»  «  ویس»   آمده است.   یکى  از  اسرار  و  فلسفه  هاى  این  «حروف مقطعه»   طبق  بعضى   ازروایات  اس  لمى  آن  است   که  خداوند نشان   دهد  یک  چنین  معجزه  بزرگ  و  جاویدانى،  یعنى  قرآن  چگونه  از  این  حروف  ساده«الفبا  »که  ساده  ترین  مصالح  ساختمانى  !محسوب  مى  شوند   بهوجود   آمده،  و  چگونه  یک  چنین   لم  بزرگى  از  حروف  و الفاظى   ساخته  شده  است  که  هر  کودک  چند  ساله  قادر  بر  تکلم  به  آن  است،  و  راستى  پیدایش  این  امر  مهم  از چنان  موادى،  برترین  اعجاز است.   اکنون  این  سؤال  پیش  مى  آید  که  قرآن  از  چه  نظر  معجزه  است،  آیا  تنها  از   نظر  فصاحت  و   لغت،  و  به تعبیر  دیگر:  شیرینى  عبارات  و  رسا  بودن  تعبیرات،  و  نفوذ  فوق  العاده  ،آن  از  یا   وجنبه  هاى  دیگر؟   حقیقت  این  است  که  هرگاه  به  قرآن  از  زوایاى  مختلف  بنگریم  از  هر  زاویه،  و  از  هر  دریچه  یکى از  چهره  هاى  اعجاز  آن  آشکار  مى گردد;   ازجمله:   1-  فصاحت  و   لغت،  شیرینى  و  کشش  فوق  العاده   وجاذبه  عجیب  الفاظ  ومفاهیم.   2-  ارائه  محتواى  عالى  از  هر  نظر،  مخصوصاً  عقائد  خالى  از  هر  گونه خرافات. 

3-  معجزات  علمى:  یعنى  پرده  برداشتن  از  روى  مسائلى  که  انسان  تا  آن  زمان  به  آن  دست  نیافته  بود!  4-  پیشگویى  صریح  و  دقیق  از  پاره  اى    امسائل  آینده(  .اخبار  غیبى  قرآن)  5-  عدم  تضاد  و  اخت  لف  و  پراکنده  گویى...  و  جهاتى دیگر.   بحث  درباره  همه  این  مسائل  پنجگانه  بسیار  دامنه  دار  ،است  امّا   مادر  ضمن  چند  درس  گوشه  هاى  جالبى   ازآن   رامورد  بررسى  قرار  مى دهیم:   1-  فصاحت  و   لغت  مى  دانیم  هر  سخن  داراى  دو  جنبه  است :«الفاظ»  «   ومحتوى».   هرگاه  الفاظ  و  کلمات  زیبا،  شایسته  و  داراى  انسجام  و پیوند   لزم  و  خالى  از  پیچیدگى  بوده  باشد،  و نیز  جمله  بندى  ها  معنى   ومراد  به   راطور  کامل  به   و  صورتى  دلنشین  و  پرجاذبه  پیاده  کند  آن   لم  را  فصیح و  بلیغ  مى گویند.    قرآن  درست  داراى  این  دو  ویژگى  در  حدّ  اعلى  است،  به  طورى  که  تا  کنون  کسى  نتوانسته  است  آیات و  سوره  هایى   بااین  کشش   وجاذبه   و،شیرینى   وآهنگ  زیبا بیاورد.   در  درس  هاى  گذشته  خواندیم  که  «ولید  بن مغیره»   برگزیده  مشرکان   عرب  از  شنیدن  آیاتى  از  قرآن هیجان   زده  شد  و  در  فکر  فرو  رفت  و  بعد  از  مدّتى  فکر  و  مطالعه  براى  مبارزه  با  قرآن  به  سران  قریش  دستور داد   بگویند  قرآن«سحر  »  است  و  محمّد«ساحر»!  این  نسبت  را  کراراً  به  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  دادند،  اگرچه  مى  خواستند ای   ازن  راه  مذمت  کنند  امّا  در  حقیقت  ستایش  رسائى کردند.   زیرا  این  نسبت  یک  اعتراف  ضمنى  درباره  نفوذ  خارق  العاده  قرآن  ،است   بهطورى  که   از  طریق معمول  نمى  توان  آن   راتوجیه  ،کرد   وباید  آن   رایک  جاذبه  مرموز   وناشناخته دانست.   امّا  آنها  به  جاى  این  که  حقیقت   راپذیرا  گردند   وآن   ،را  معجزه  بشمرند  و  ایمان  بیاورند«ره  افسانه  زدند  » و  به  بیراهه  گام  نهادند  و  گفتند  سحر  است! 

در  تاریخ  اسلام  بسیار  دیده  شده  که  افرادى  خشن  و  پرخاشگر  همین  که  خدمت  پیامبر  مى  رسیدند   وآیات  قرآن   رامى  شنیدند  یک  باره  تغییر  مسیر  داده  و  نور  اس  لم  در  قلبهایشان  درخشیدن  مى  ،گرفت  این   بهخوبى  نشان  مى  دهد  که  جاذبه  قرآن   وفصاحت   وب  لغت  آن  معجزه است.   راه  دور  نرویم،  هم  اکنون  تمام  کسانى  که  با  ادبیات  عرب  آشنا  هستند  هر  قدر  قرآن  را  مى  خوانند   وتکرار  مى  کنند  بیشتر  لذت  مى  برند  که  سیر   وخسته  نمى شوند.   تعبیرات  قرآن  بسیار  دقیق  و  حساب  ،شده  توأم   باعفت  بیان   و  متانت،  و  در  عین  حال  صریح  و  گویا،  و در  مورد  لزوم  قاطع  و  کوبنده است.   ذکر  این نکته   لزم  است  که  عرب  در  آن  عصر  از  نظر  ادبیات،  زبانى  بسیار  پیشرفته  داشت،  و  نمونه  هاى  اشعار  عصر  ،جاهلیت  هم  اکنون   ازبهترین  نمونه  هاى  اشعار  عرب  محسوب  مى شود.   معروف  است  همه  ساله  گروهى  از  بزرگ  ترین  ادباى  حجاز  جمع  مى  ،شدند   وعالى  ترین  نمونه  هاى  شعر  خود   رادر  بازار  عکاظ  که  یک  مرکز  «تجارتى،  ادبى  »بود  ارائه  مى  دادند   وبهترین  آنها   به عنوان  «شعر  سال»  برگزیده  مى  ،شد   وآن   رامى  نوشتند   ودر  خانه  کعبه  آویزان  مى  کردند  که  در  عصر  ظهور  پیامبر( صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)   هفت  نمونه  از  آن  به  نام«معلقات  سبع  »وجود داشت.   امّا  بعد  از  نزول  قرآن  آنها  را  چنان  بى  رنگ  در  برابر  فصاحت   وب  لغت  آن  یافتند   که  یکى  را  پس  از دیگرى   از  آنجا  بیرون  آوردهو  به  طاق  فراموشى  زدند!  مفسران  قرآن  در  آیات  مختلف  به  ریزه  کارى  هاى  عجیب  آیات  تا  آن  جا  که  در  توان   داشتند اشاره  کرده  ،اند   وشما  مى  توانید   بامراجعه   به آنها   بهحقیقت  آنچه  در  با  ال  گفتیم  آشناتر  شوید.(1)  آشنایى  با  قرآن  نشان  مى  دهد  که  این  گفته  پیامبر  اسلام(  صلی اله  علیه  وآله  وسلم)کم  ترین  اغراقى  ندارد  که  فرمود:  «ظاهره  انیق  و  باطنه عمیق   ال  تحصى  عجائبه و   ال  تبلى غرائبه;   قرآن  ظاهرش  آراسته  و  زیبا  و  باطنش  ژرف  و  عمیق  است.  شگفتى  هاى  قرآن به شماره  در  نمى  آید  و  عجائب  قرآن  هرگز  کهنه  نمى  شود(1)».  امیرمؤمنان  على(علیه  الس  لم)  شاگرد  بزرگ  مکتب  قرآن  نیز  در  نهج  البلاغه  در  همین  زمینه  مى  گوید:  « فیه  ربیع  القلب  و  ینابیع  العلم  و  ما  للقلب   لء  غیره;  بهار  دل  ها  در  قرآن  ،است   وچشمه  هاى  دانش   ازآن  مى  ،جوشد   وبراى  قلب   وجان  آدمى  صیقلى  برتر   ازآن  نیست(2)»! 

*  *  *   1.   به  تفسیر  نمونه  در  این زمینه  مراجعه  نمایید.  2.   کافى،  ج2  ،  ص600 -    وسائل،  ج4  ،  ص121.  5.  نهج البلاغه  خطبه  165.    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  فلسفه  حروف  مقطعه  قرآن  چیست؟  2-  آیا  قرآن  فقط  از  یک  نظر  معجزه  است؟  یا  از  چند  نظر؟  3-  چرا  مخالفان،  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)   را«ساحر  »مى  خواندند؟  4-   فرق  میان«فصاحت  »  و«ب  لغت  »چیست؟  5-  «معلقات  سبع  »مربوط  به  کدام  دوران  و  مفهومش  چیست؟

اعتقادات(۲۵ ):بزرگترین معجزه پیامبراسلام(ص)

معجزه  جاویدان  همه  دانشمندان  اس  لم  معتقدند  که  قرآن  مجید  برترین  معجزه  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  .است  این  که  مى  گوییم  برترین   بهخاطر  این  است که:   او  ال  قرآن  معجزه  اى  است  عقلى  که   باروح   وفکر  مردم  سر   وکار دارد.   ثانیاً  معجزه  اى  است  جاودانى  وهمیشگى.   ثالثاً  معجزه  اى  است  که  چهارده  قرن  فریاد  مى  زند  :«اگر  مى  گویید  این  کت  اب  آسمانى  از  سوى  خدا نیست  همانند  آن  را  بیاورید»!   این  دعوت  به  مبارزه  و  به  اصط  لح«تحدى  »در  چند  مورد  صریحاً  در  قرآن  آمده است:   یک  جا  مى  گوید  (  قل  لئن  اجتمعت   لنس  و  الجن  على  ان  یأتوا  بمثل  هذا القرآن   ال  یأتون  بمثله  ولو کان  بعضهم  لبعض  ظهیرا);(1)  «بگو  اگر  تمام  جهانیان  اجتماع  کنند  که  مانند  قرآن  را  بیاورند  نمى  توانند  اگر  چه   بایکدیگر  نهایت  همکارى   وهمفکرى   راداشته  باشند». 

در  جایى  دیگر  شرط  این  مبارزه  را  آسان  تر  کرده  مى  گوید:  (  ام  یقولون  افترایه  قل  فأتوا  بعشر  سور مثله  مفتریات  و  ادعوا  من  استطعتم  من  دون   هلل  ان  کنتم  صادقین)(1);  «مى  گویید   شما  این  آیات  را  به  خدا  بسته و  ساختگى  است،  بگو  اگر  راست  مى  گویید  شما  هم   ده  سوره  مانند  آن  بیاورید  و  غیر  از  خدا  هر  کس را  مى  توانید   بهکمک  دعوت  کنید».  «و  بعد  از  آن  مخصوصاً  اضافه  مى  کند  اگر  این  دعوت   رااجابت  ،نکردند  بدانید  این  آیات   ازطرف  خدا  است(2)».  دیگر  بار  شرایط  مبارزه  را  به  حداقل  کاهش  داده،  مى  گوید:  (  و  ان  کنتم  فى  ریب  مما  نزلنا  على  عبدنا فأتوا  بسورة  من  مثله  و  ادعوا  شهدائکم  من  دون   هلل  ان  کنتم  صادقین);(3)  «  اگر  در  کتابى  که  بر  بنده  خود نازل  کرده  ایم  تردید  ،دارید  لاقل  یک  سوره   همانند  آن  بیاورید  و  گواهان  و  همفکران  خود  را  غیر  از  خدا دعوت  کنید  اگر  راست  مى  گویید».  و  در  آیه  بعد  با  صراحت  مى  گوید  :اگر  این  کار   راانجام  ندادند -    وهرگز  نمى  توانند  انجام  دهند -   بگو ز  ا  آتشى  بپرهیزید  که  آتشگیره  اش  مردم   وسنگ  هاست   وبراى  کافران  مهیا  شده است.   این  دعوت  هاى  پى  در  پى  براى  مقابله  ،منکران  نشان  مى  دهد  که  پیامبر(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  بیشترین   تکیه  خود  را  در  مسئله  اعجاز  بر«قرآن  »داشته،  هر  چند  معجزات  متعدد  دیگرى  نیز  از  پیامبر  اس  لم(  صلى  هلل  علیه  وآله  وسلم)نقل  شده  که  در  کتب  تاریخ  آمده است.    امّا  چونقرآن  معجزه  زنده  اى  است  که  در  دسترس  همه  ،ماست   مادر  این  بحث  بیش   ازهمه  روى  آن  تکیه  مى کنیم.   *  *  *     چگونه  در  برابر  این«تحدى  »عاجز  ماندند؟  جالب  این  که  قرآن  حداکثر  فشار   رابراى  دعوت  مخال  فان  به  میدان  مبارزه  آورده  و  با تعبیرات  تحریک  آمیزى  آنها  به   رااین  میدان  طلبیده  ،است   تاعذرى  براى  هیچ  کس  باقى نماند. 

و  تعبیراتى  از  قبیل«اگر  راست  مى  گویید»  ...«هرگز  نمى توانید» ،  «   ازتمام  جهانیان  کمک  بگیرید«  ...» لاقل  همانند  یک  سوره  آن  بیاورید«  ...»اگر  کافر  شوید  آتش  سوزانى  در  انتظار  شماست  ...»  بیانگر  این واقعیت است.    اینها  همه  ازیک  سو،  از  سوى  دیگر  مبارزه  پیامبر  با  مخالفان  مبارزه  ساده  اى  نبود  زیرا  اس  لم   نهتنها  سرنوشت  مذهب  آنها   راکه  سخت   بهآن  پاى  بند   بودند  به  خطر  افکنده  بود،  بلکه  منافع  اقتصادى  و  سیاسى حتى  موجودیّت  آنها،  در  مخاطره  قرار  گرفته بود.    به  تعبیر  دیگر  پیشرفت  و  نفوذ  اس  لمتمام  زندگى  آنها  را  درهم  مى  ریخت  .لذا  ناچار  بودند  که   باتمام  قدرت  و  نیرو   بهمیدان آیند.   آنها  براى  خلع   لح  کردن  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)   باید  به  هر  قیمتى  ممکن  بود  آیاتى همانند  قرآن  بیاورند  تا  دیگر  نتواند  قرآن  را  به  رخ  آنها  بکشد،  همگى  را  در  مقاب  ل  آن  عاجز  و  ناتوان  بشمارد  و سندى  براى  حقانیت  خود  محسوب دارد.    آنها  از  تمام  مردان  فصیح  و  بلیغ  عرب  کمک  خواستند  ولى  هر  بار  که  به  مبارزه  قرآن  آمدند  شکست خوردند  و  به  سرعت  عقب  نشینى  کردند  که  شرح  آن  در  تواریخ آمده.     داستان  ولید  بن  مغیره   از  جمله  کسانى  که  به  این  مبارزه  دعوت  شدند«ولید  بن  مغیره  »  از  طایفه«بنى مخزوم»   بود  که  در  میان  عرب  در  آن  زمان   بهحسن  تدبیر   وفکر  صائب  شهرت داشت.   از  او  خواستند  در  این  باره  فکرى  بیندیشند  و  نظر  خود  را  در  مورد  آیات  عجیب  قرآن  و  نفوذ  خارق  العاده  اش  بیان دارد.   «ولید  »از  پیامبر  اس  لم(صلى   هلل  علیه  وآله  وسلم)  خواست  آیاتى  از  قرآن  را  بر  او  بخواند،  پیامبر(  صلى   هلل علیه  وآله  وسلم)   قسمتى  از  آیات«سوره  حم  سجده  »را   لوت فرمود.   این  آیات  چنان  شور  و  هیجانى  در  ولید  ایجاد  کرد  که  بى  اخ  تیار  از  جا  برخاست  و  به  محفلى  که  از طرف   طایفه«بنى مخزوم»   تشکیل  شده  بود  درآمد   وگفت   به  خدا  سوگند  از  محمّد  سخنى  شنیدم  که  نه  شبیه گفتار 

انسان  ها  است  نه   وپریان...  تا  آنجا  که  چنین  گفت:  «  و  ان  له  لح  لوة  و  أن  علیه  لط  لوة  و  أن  أع  له  لمثمر و  أن  أسفله  لمغدق  و  انه  یعلو   ال  یعلى علیه;    گفتار  او   لوت  خاصى  دارد  وزیبایى  مخصوصى،  با  لى  آن  همچون  شاخه  هاى   ،درخت  برومند  پرمیوه است  و  ریشه  هاى  آن  پرمایه  گفتارى  است  که  بر  هر  چیز  پیروز  مى  شود   وچیزى  بر  آن  پیروز  نخواهد  شد».   این  سخن  سبب  شد  که  در  میان  قریش  این  زمزمه  پیچید  که«ولید  »دلباخته  محمّد  شده  است!  «ابوجهل  »دستپاچه  به  خانه  او  آمد  و  ماجراى  قریش  را  به  او  گفت  و  او  را  به  مجلس  آنها  دعوت کرد.   «ولید  »به  مجلس  آنها  درآمد  و گفت:   آیا  فکر  مى  کنید  محمّد  دیوانه  است؟  هرگز  آثار  جنون  در   اودیده  اید؟!  حاضران  گفتند: نه.   -  تصوّر  مى  کنید   اودروغ  گوست؟  آیا   تاکنون   بهراستگویى   وامانت  در  میان  شما  مشهور  نبوده  را  او  و  صادق  امین  نمى  خواندید؟!  بعضى  از  سران  قریش  گفتند:  پس  چه  چیز  به  او  نسبت  دهیم؟  «ولید  »  :کمى  فکر  کرد  و  گفت  بگویید«او  ساحر  است»!  گرچه  آنها  با  این  تعبیر  مى  خواستند  توده   مردمى  را  که  شیفته  قرآن  شده  بودند  از  آن  دور  کنند  ولى  این تعبیر  «سحر  »خود  دلیل  زنده  اى  بر  جاذبه  فوق  العاده  قرآن  ،بود   وآنها  اسم  این  جاذبه   راسحر  ،گذاشتند  در  حالى  که  ربطى  به  سحر نداشت.   این  جا  بود  که  قریش  این  شعار  را  همه  جا  پخش  کردند  که  محمّد  ساحر  چیره  دستى  است  و  این  آیات سحر  اوست،  از  او  دورى  کنید،  فاصله  بگیرید،  و  سعى  کنید  سخنانش  را  نشنوید!  ولى  نقشه  آنان  با  همه  این   لش  ها  اثر  ،نکرد   وتشنگان  حقیقت  که  در  گوشه   وکنار  فراوان  بودند  و  دل  هاى  پاکى  داشتند  گروه  گروه   بهسوى  قرآن  ،آمدند   و  از   لل  این  پیام  آسمانى  سیراب  گشتند،  دشمنان شکست  خورده  عقب  نشینى کردند. 

امروز  نیز  قرآن  مجید  همه  جهانیان  را  تحدى  مى  کند  به   ومبارزه  دعوت  مى  کند   وفریاد  مى  ،زند  اگر  در  صحت  این  آیات  تردید  ،دارید   وآن   رازائیده  فکر  بشر  مى  دانید  همانند  آن   را،بیاورید  اى  دانشمندان  !اى   لسفه  !اى  ادبا   واى  نویسندگان  از  هر  قوم  و  ملت!  این  را  نیز  مى  دانیم  که  دشمنان  اس  لم  ًمخصوصا  کشیش  هاى  مسیحى  که  اس  لم   را  به  عنوان  یک  آیین  انق لبى  و  پرمحتوا  رقیب  سرسخت  و  خطرناک  خود  مى  ،دانند  همه  ساله  میلیون  ها  میلیون   لر  صرف  تبلیغات  ضد  اس  لمى  مى  کنند   وزیر  پوشش  هاى  مختلف  فرهنگى و علمى  و  درمانى  و  بهداشتى  در  کشورهاى مختلف  اس  لمى  فعالیت  دارند،  چه  مى  شد  که  آنها  راه   رانزدیک  مى  ،کردند  از   وگروهى   ازمسیحیان  عرب  زبان  و  دانشمندان   وشعرا   ونویسندگان   وفلسفه  آنها  دعوت  مى  نمودند  که  سوره  هایى  همچون  قرآن  بنویسند   ونشر  دهند   ومسلمانان   راخاموش کنند.   مسلماً  اگر  چنین  امرى  امکان  پذیر  بود   بههر  قیمتى  ممکن  بود  انجام  مى دادند.   ناتوانى  آنها  در  برابر  این  موضوع  خود  دلیل  دندان  شکنى  در  برابر  مخالفان   وسند  گویایى  بر  اعجاز  قرآن است.     *  *  *     1.   سوره  اسراء،  آیه11.  2.   سوره  هود،  آیه15.  5.   سوره  هود،  آیه14.  4.   سوره  بقره،  آیه21.    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید

1-  چرا  قرآن  مجید  برترین  و  با  لاترین  معجزه  پیامبر  گرامى  اس  لم  است؟   2-  قرآن  چگونه  تحدى  مى  کند؟  3-  چرا  دشمنان  قرآن  نام  سحر  بر  آن  گذارده  اند؟  4-  چرا  اس  لم  رقیب  سرسخت  مسیحیت  کنونى  است؟  5-  داستان  ولید  بن  مغیره  مخزومى  چه  بود؟

اعتقادات(۲۴ ):بهترین راه شناخت پیامبران

بى  شک  ادّعاى  هر  مدّعى   راپذیرفتن  بر   لف  عقل   ومنطق است.    مدّعى  نبوّت  و  رسالت  از  سوى  خداوند  ممکن  است  راستگو  باشد،  امّا  این  احتمال  را  نیز  دارد  که شخص   فرصت  طلب  و  متقلبى  خود  را  به  جاى  پیامبران  راستین  جا  زند،  و  به  این دلیل   لزم  است  یک  معیار قطعى  براى  ارزیابى  دعوت  پیامبران  و  ارتباط  آنان  با  خدا  در  دست  داشته باشیم.   براى  رسیدن  به  این  مقصود  راه  هاى  مختلفى  وجود  دارد  که   ازهمه  مهم  تر  دو  راه  زیر است:   1-   بررسى  محتواى  دعوتپیامبر  و  گردآورى  قرائن  و  نشانه ها.   2-  اعجاز  و  کارهاى  مافوق بشرى.   اجازه  دهید  نخست  سخنى  از  اعجاز بگوییم:    هستند  کسانى  که  از  لفظ«معجزه  »تعجب  مى  ،کنند م  یا   وعجزات  را  هم  ردیف  افسانه  ها   واساطیر  مى  پندارند  در  حالى  که  اگر   بهمعنى  دقیق   وعلمى  معجزه  بیندیشیم  این  گونه  تصورها  اشتباه  محض است. 

معجزه  یک  عمل  غیر  ممکن  و  معلول  بى  علت   نیست،  بلکه  معجزه  دریک  تفسیر  ساده،  عمل خارق را  مى  گویند  که  انجام  آن   از  قدرت  افراد  عادى  بیرون  است  و  تنها  به  اتکاى  یک  نیروى  مافوق طبیعى  امکان  پذیر  مى باشد.    به  این  ترتیب  معجزه  داراى  شرایطزیر است:   1-  کارى  است  ممکن  و  قابل قبول.   2-  انسان  هاى  عادى   وحتّى  نوابغ   بهاتّکاى  قدرت  بشرى  توانایى  بر  انجام  آن ندارند.   3-  آورنده  معجزه  باید  به  اندازه  اى ک   بهار  خود  اطمینان  داشته  باشد  که  دیگران  را  به  مقابله  دعوت کند.   4-   ،هیچ  کس  نتواند  همانند  آن  را  ارائه  دهدو  چنان  که   ازنام  معجزه  پیداست  همه  در  برابر  آن  عاجز گردند.   5-   معجزه  حتماً  باید  توأم  با  ادعاى  نبوّت  و  یا  امامت  باشد  (بنابراین  کارهاى  خارق  عادتى  که  از  غیر  پیامبر و  امام  سر  زند  معجزه  نامیده  نمى  شود  بلکه  کرامت  نام  دارد).  *  *  *    چند  نمونه  روشن  همه  ما  شنیده  ایم  که  یکى   ازمعجزات  حضرت  مسیح  زنده  کردن  مردگان   ودرمان  بیماران  غیر  قابل   لج  بوده است.   آیا  هیچ  دلیل  علمى  و  عقلى  داریم  که  انسان  بعد  از  آن  که  دستگاه  هاى  بدنش   از  کار  افتاد  و  خاموش شد  نتواند  مجدداً  به  زندگى  باز  گردد؟!   و  آیا  هیچ  دلیل  علمى  و  عقلى  داریم  که  بیمارىسرطان  که  ما  از  درمانش  عاجزیم  درمان  نداشته  باشد؟!  البته  بدون  شک  انسان  با  نیرویى  که  دارد  در  شرایط  فعلى  قادر  به  زنده  کردن  مردگان،  و  یا  درمان  پاره  اى  از  بیمارى  ها   نیست،  هر  چند  تمام  پزشکان  جهان  دست  به  دست  هم  دهند،  و  تجربه  و  معلومات  خود  را  به یارى طلبند. 

ولى  چه  ،مانعى  دارد  که  انسانى  با  یک  نیروى  الهى،  و  با  آگاهى  خاصّى  که  از  دریاى  بیکران  علم  خدا دریافته  بتواند  با  اشاره  مرموزى  روح  به  کالبد  مرده  اى  باز  گرداند  وبیمار   لع  لجى  را  شفا  بخشد؟!  علم  مى  گوید  :من  نمى  دانم   وتوانایى  ،ندارم  امّا  هرگز  نمى  گوید  ممکن  نیست   ونامعقول است.   اگر  کسى  به  راستى  توانست  چنین  امور  خارق  العاده   یامانند  آن   راانجام  دهد   و  همراه  آن  ادّعاى  نبوّت  کند، و  انسان  ها  به   رامقابله  طلبد «  وتحدى»   نماید   وهمگان  در  برابر  او  عاجز  شوند  یقین  پیدا  مى  کنیم  که  از  او  طرف خداست.   زیرا  ممکن  نیست  خداوند  چنین  قدرت  ى  را  در  اختیار  انسان  دروغگویى  قرار  دهد  که  مایه  گمراهى بندگان  گردد.  (دقّت  کنید)  *  *  *  معجزات  را  نباید  با  خرافات  آمیخت   همیشه«افراط ها»  «   وتفریط ها»   منشأ  فساد   وتباهى  و  تیرگى  چهره  حقیقت  بوده است.    در  مورد  معجزه  نیز  همین  امر  صادق  است.  در  حالى  که  بعضى  از«روشنفکرنماها»   صریحاً  یا  تلویحاً  به نفى  هر  گونه  معجزه  مى  ،پردازند  گروهى  دیگر   ازدر   ودیوار  معجزه  مى  تراشند   واخبار  ضعیف   وافسانه  هاى  خرافى   راکه  ًاحیانا  دست  هاى  مرموز  دشمنان  در  ساختن  آن  فعّالیّت  داشته   بامعجزات  مخلوط  مى  ،کنند  و  چهره  علمى  معجزات  واقعى  پیامبران  را  با  افسانه  هاى  ساختگى   واوهام  بى  اساس  مى پوشانند.   تا  معجزات  واقعى  از  این  گونه  افسانه  هاى  جعلى  پیراسته  ،نشود  چهره  اصیل  آنها  آشکار  نمى گردد.   به  همین  دلیل  دانشمندان  بزرگ  ما  همیشه  مراقب  بودند  که  احادیث  اس  لمى  در  زمینه  معجزا  ت  و  غیر  آنها از  این  گونه  مجعو  لت  به  دور باشد.    روى  همین  جهت«علم  رجال  »  را  به  وجود  آوردند،  تا  راویان  حدیث  به  خوبى  شناخته  شوند،  و احادیث  «صحیح  »  از«ضعیف  »جدا  گردد،  و  مطالب  موهوم  و  بى  اساس   باحقایق  آمیخته نشود.   سیاست  هاى  استعمارى   والحادى  امروز  نیز  بیکار  ننشسته  و  سعى  مى  کنند  پندارهاى  بى  پایه  با   رااعتقادات  پاک  دینى  مخلوط   سازند،  و  از  این  رهگذر«چهره  غیر  علمى  »  به  همه  آنها  بدهند،  باید  به  دقّت  مراقب این  توطئه  هاى  تخریبى  دشمن باشیم. 

فرق  معجزه  با  خارق  عادات  دیگر  غالباً  شنیده  ایم  جمعى   ازمرتاضان  دست   بهکارهاى  خارق  العاده  اى  مى  ،زنند  کسانى   که  این  کارهاى عجیب  و  غریب  را  دیده  اند  کم  ،نیستند  این  یک  واقعیّت  است  نهافسانه.   این  جاست  که  این  سؤال  پیش  مى  آید  که  چه  فرقى  میان  این  کارهاى  خارق  العاد  ه  و  معجزات  انبیاء  است؟ و  ما  با  چه  معیارى  آنها  را  از  هم  تشخیص  دهیم؟!   اینسؤال  پاسخ  هایى  دارد  که   ازهمه  روشن  تر  دو  امر است:   1-  مرتاضان  همیشه  کارهاى  محدودى  را  انجام  مى  ،دهند  به   وتعبیر  دیگر  هیچ   مرتاضى  حاضر  نیست  کارى را  که  شما  پیشنهاد  مى  کنید  انجام  دهد  بلکه  خارق  عادتى  را  انجام  مى  دهد  که  خودش  مى  خواهد  یعنى  آن  را  تمرین  کرده   وخوب  یاد   گرفته  و  بر  آن  مسلط  است.  دلیل  این  مطلب  روشن  است  زیرا  نیروى  هر انسانى  محدود  است،  و  در  یک  یا  چندین  کار  مى  تواند  مهارت  داشته باشد.    امّا  خارق  عادات  پیامبران  هیچ  گونه  حدّ  و  مرزى  ندارد،  هیچ  گونه  قید  و  شرطى  براى  آن  نیست، آنها  مى  توانند  در  موارد  لزوم  هر  معجزه   ا  که  پیشنهاد  مى  شود  انجام  دهند،  چرا  که  از  قدرت  بى  پایان  پروردگار  مدد  مى  گیرند   ومى  دانیم  قدرت  خدا  حد  و  مرزى  نمى  ،شناسد  در  حالى  که  قدرت  انسان  بسیار  محدود است.   2-  کارهایى  که  یک  مرتاض  مى  کند،  مرتاض  دیگرى  نیز  همانند  آن  را  انجام  مى  دهد  یعنى   ازقدرت  بشر  بیرون نیست.   به  همین  دلیل  مرتاض  خارق  العاده  ،گر  هرگز  دیگران  دعوت   بهمقابله   بهمثل  نمى  کند  به   واصط  لح «تحدى»   نمى  ،نماید  چون  که  مى  داند  در  گوشه   وکنار  شهر   خود  یا  شهرهاى  دیگر  افرادى  مثل  او وجود دارند.   امّا  پیامبران  با  اطمینان  کامل  تحدى  مى  ،کنند   ومى  گویند  «اگر  تمام  انسان  هاى  روى  زمین  جمع  شوند  همانند  کارى  را  که  ما  مى  کنیم  انجام  نخواهند  داد».   این  تفاوت  در  مورد«سحر  »  نیز  صادق  است،  و  این  دو  فرق  را  که  بیان  کردیم  حد  و  مرز  معجزه  را  از سحر  کام  ال  جدا  مى  کند.  (دقّت  کنید) 

فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  «معجزه  »را  چرا  معجزه  مى  گویند؟  2-  آیا  معجزه  استثناء  در  قانون  علّیت  است؟  3-  از  چند  راه  مى  توان  معجزه  از   رااعمال  مرتاضان   وسحر  بازشناخت؟  4-  شرایط  اصلى  معجزه  چیست؟  5-  آیا  در  عمر  خود  تا  کنون  چیزى  که  شبیه  به  معجزه  باشد  دیده  اید؟

درسی از قرآن(۱ )

سوره المائدة

بسم الله الرحمن الرحیم

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّکَ قَالَ إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ [27]  و داستان راستین دو پسر آدم را بر ایشان بخوان، آنگاه که قربانیى کردند. از یکیشان پذیرفته آمد و از دیگرى پذیرفته نشد. گفت: تو را مى‌کشم. گفت: خدا قربانى پرهیزگاران را مى‌پذیرد.  (27) 

لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَا بِبَاسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ [28]  اگر تو بر من دست گشایى و مرا بکشى، من بر تو دست نگشایم که تو را بکشم. من از خدا که پروردگار جهانیان است مى‌ترسم.  (28)

إِنِّی أُرِیدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِی وَإِثْمِکَ فَتَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَذَلِکَ جَزَاءُ الظَّالِمِینَ [29]  مى‌خواهم که هم گناه مرا به گردن گیرى و هم گناه خود را تا از دوزخیان گردى که این است پاداش ستمکاران(۲۹ ) 

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِینَ [30]  نفسش او را به کشتن برادر ترغیب کرد، و او را کشت و از زیانکاران گردید.  (30) 

فَبَعَثَ اللَّهُ غُرَابًا یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ لِیُرِیَهُ کَیْفَ یُوَارِی سَوْءَةَ أَخِیهِ قَالَ یَا وَیْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَکُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِیَ سَوْءَةَ أَخِی فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِینَ [31]  خدا کلاغى را واداشت تا زمین را بکاود و به او بیاموزد که چگونه جسد برادر خود پنهان سازد. گفت: واى بر من، نتوانم همانند این کلاغ باشم و پیکر برادرم را دفن کنم. و در زمره پشیمانان درآمد.  (31) 

مِنْ أَجْلِ ذَلِکَ کَتَبْنَا عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ کَثِیرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَلِکَ فِی الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ [32]  از این رو بر بنى اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس کس دیگر را نه به قصاص قتل کسى یا ارتکاب فسادى بر روى زمین بکشد، چنان است که همه مردم را کشته باشد. و هر کس که به او حیات بخشد چون کسى است که همه مردم را حیات بخشیده باشد. و به تحقیق پیامبران ما همراه با دلایل روشن بر آنها مبعوث شدند، باز هم بسیارى از آنها همچنان بر روى زمین از حد خویش تجاوز مى‌کردند.  (۳۲ )

اعتقادات(۲۳ ):چراپیامبران معصومند؟

مصونیت  از  گناه  و  خطا   بدون  شک  هر  پیامبرى  قبل  از  هر  چیز  باید  اعتماد  عموم  را  جلب  کند  به  طورى  که  در  گفته  او  احتمال  لاف  و  دروغ  و  اشتباه ندهند.   در  غیر  این  صورت  مقامِ  رهبرى  او  متزلزل  خواهد شد.   اگر  پیامبران  معصوم  نباشند  بهانه  جویان   به عذر  این  که  آنها  اشتباه  مى  ،کنند   وحقیقت  طلبان   به خاطر  تزلزل  نسبت   به محتواى  دعوت  ،آنها   ازپذیرفتن  دعوت  شان  خوددارى  خواهند  کرد  یا  وا  لاقل  نمى  توانند   بادلگرمى  آن  را  پذیرا شوند.   این  دلیل  که  مى  توان  آن «   رادلیل اعتماد»   نام  نهاد  یکى   ازمهم  ترین   لئل  عصمت  انبیاء است.   به  تعبیر  دیگر:  چگونه  ممکن  است  خداوند  فرمان  دهد  که  از  انسانى  بى  قید   و  شرط  اطاعت  شود  در  حالى که   این  انسان  ممکن  است  خطا  کند،  و  یا  مرتکب  گناهى  گردد.  در  چنین  حالى  آیا  مردم  از  او  اطاعت بکنند؟  اگر  بکنند  که  تبعیّت  از  خطا  و  گناه  است،  و  اگر  نکنند  مقامِ  رهبرى  او  متزلزل  گردیده،  به  خصوص  این  که  مقام  رهبرى  پیامبران  با  دیگران  کام  ال  متفاوت  است،  زیرا  مردم  تمام  اعتقاد  و  برنامه  خود  را  از  آنها  مى گیرد.   به  همین  دلیل  مى  بینیم   مفسران  بزرگ  هنگامى  که  به  آیه(اطیعوا   هلل  و  اطیعوا  الرسول  و  اولى   لمر  منکم);(1)  «  اطاعتکنید  خدا  و  اطاعت  کنید  پیامبر  و  اولوا  لمر  را  »مى  رسند  مى  گویند   دستور  اطاعت  مطلق  دلیل  بر این   است  که  هم  پیامبر  معصوم  است  و  هم«اولى   لمر  »  و  منظور  از  اولوا  لمر،  امامان  معصومى  هستند همچون  پیامبر(صلى   هلل  علیه  وآله)  وگرنه  خداوند  هرگز  دستور  اطاعت  بى  قید   وشرط   ازآنها   رانمى داد.   راه  دیگرى  که  مى  توان   ازطریق  آن  معصوم  بودن  پیامبران   رادر  برابر  هر   گونه  گناه  اثبات  کرد  این است   که«عوامل  گناه  در  وجود  پیامبران  محکوم  به  شکست  است».  توضیح  این  که  :هنگامى  که  به   ماخودمان  مراجعه  مى  کنیم  مى  بینیم  در  برابر  بعضى   ازگناهان   یاکارهاى  زشت   وناپسند  ًتقریبا  معصوم هستیم.   به  مثال  هاى  زیر  توجه کنید:   آیا  هیچ  آدم  عاقلى  را  پیدا  مى  کنید  که   به فکر  خوردن  آتش  بیفتد؟  یا   وخاکروبه   وکثافات   راببلعد؟ 

آیا  هیچ  انسان  با  شعورى  را  پیدا  مى  کنید  که  لخت  مادرزاد  شود   ودر  کوچه   وبازار  راه  برود؟      مسلماً  نه،  و  اگر  چنین  کارى  از  کسى  دیدیم  حتماً  یقین  پیدا  مى  کنیم  که   از  حال  عادى  بیرون  رفته،  و گرفتار  حالت  روانى  شده  است،  و  اگر  نه  عادتاً  محال  است  شخص  عاقل  اقدام  به  چنین  کارى کند.    وقتى  این  گونه  حا  لت  و  مانند  آن  را«تحلیل  »مى  کنیم  مى  بینیم  زشتى  این  گونه  اعمال   آن  قدر  نزد  ما روشن  است  که  انسان  عاقل  به  سراغ  آن  نمى رود.   این  جاست  که  مى  توانیم  در  یک  جمله  کوتاه  این  حقیقت   رامجسّم  سازیم   و  بگوییم  هر  فرد  عاقل  و سالمى   در  برابر  یک  رشته  اعمال  ناشایست«مصونیت  »  و  یا  به  تعبیر  دیگر  یک  نوع«عصمت »دارد.    از  این  مرحله  پا  را  فراترمى  ،گذاریم  بعضى   ازانسان  ها   رامى  بینیم  که   در  مقابل  اعمال  ناشایست دیگرى  مصونیت  دارند  در  حالى  که  افراد  عادى  چنین نیستند.   مث  ال  یک  طبیب  آگاه  و  ماهر  که  انواع  میکروب  ها  به   راخوبى  مى  شناسد  هرگز  حاضر  نیست  آب  آلوده  اى   راکه   ازشستن  لباس  هاى  بیمارانى  که   به خطرناک  ترین  بیمارى  هاى  واگیر  مبتلا  هستند  ،بنوشد  در  حالى  که  یک  فرد  بیسواد   وناآگاه  ممکن  است  در  برابر  چنین  کارى  بى  تفاوت باشد.   باز  با  یک  تحلیل  ساده  به  اینجا  مى  رسیم  که  هر  قدر  سطح  آگاهى  انسان  نسبت  به  یک  موضوع  بالاتر  مى  رود  مصونیت  بیشترى  در  برابر  اعمال  زشت  او   بهمى دهد.    اکنون  با  این  محاسبه  اگر  کسى  به  قدرى  سطح«ایمان  »  و«آگاهى  »  او  بالا  برود  و  آنچنان  به  خدا  و دادگاه  عدل  او  اعتقاد  داشته  باشد  که  گویى  همه  آنها  را  در  برابر  چشمان  خود  حاضر  و  ناظر  مى  ،بیند  چنین  کسى  در  برابر  همه  گناهان   مصونیت  خواهد  داشت،  و  هر  عمل  زشتى  در  برابر  او  همانند  برهنه  شدن  و  لخت  مادر زاد  در  کوچه  و  بازار  راه  رفتن  در  نظر ماست.   براى  او  مال  حرام  درست  همانند  شعله  آتش  است  همان  گونه  که  ما  آتش  را  به  دهان  نمى  بریم   اونیز  مال  حرام   به دهان  نمى  برد! 

از  مجموع  این  سخن  چنین  نتیجه  مى  گیریم  که  پیامبران   به خاطر  علم   وآگاهى   وایمان  فوق  العاده  اى  که  دارند  انگیزه  هاى  معصیت   رامهار  مى  کنند   وهیجان  انگیزترین  عوامل  گناه  نمى  تواند  بر  عقل   وایمان  آنها  چیره  ،شود   واین  است  که  مى  گوییم  پیامبران  معصومند   ودر  برابر  گناهان  بیمه اند.   *  *  *    مقام  عصمت  چگونه  مى  تواند  افتخار  باشد؟  بعضى،  از  کسانى  که  از  مفهوم  عصمت  و  عوامل  مصونیت  از  گناه  اطّلاعى  ندارند  ایراد  مى  کنند  که  اگر  خدا  کسى  از   راگناه  باز  دارد   وعوامل  گناه   رادر   اونابود  کند  افتخارى  براى  او  نخواهد  بود!  این  یک  مصونیت  اجبارى  است،  و  مصونیت  اجبارى  فضیلت  محسوب  نمى شود.   امّا  با  توضیحاتى  که  در  بالا  دادیم  پاسخ  این  ایراد  کاملا  روشن است:      مصونیت  پیامبران  از  گناه  به  هیچ  وجه  جنبه  اجبارى  ندارد،  بلکه  مولود  ایمان  نیرومند  و  یقین  کامل،  و آگاهى  و  علم  فوق  العاده  ،آنهاست   واین  بزرگ  ترین  افتخار  براى  آنها است.    آیااگر  یک  طبیب  آگاه،  به  شدت  از  عوامل  بیمارى   زاپرهیز  مى  کند  دلیل  بر  مجبور  بودن  اوست؟!  آیا  اگر  چنین  کسى  بهداشت  را  رعایت  مى  کند  فضیلتى  براى   اومحسوب  نمى  شود؟   آیا  اگر  یک  حقوقدان  با  توجه  به  عواقب  شوم  یک  جنایت  هولناک  در  دادگاه  از  آن  به  شدت  پرهیز  دارد فاقد  فضیلت  است؟  و  به  این  ترتیب  به  این  نتیجه  مى  رسیم  که  معصوم  بودن  پیامبران  هم  جنبه  اختیارى  دارد   وهم  افتخار  بزرگى  براى آنهاست.      1.  آیه60. 

فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  معصوم  بودن  چند  شاخه  دارد؟  2-  اگر  پیامبران  معصوم  نبودند  چه  مى  شد؟  3-   حقیقت  مقام«عصمت  »چیست؟  4-  آیا  مى  توانید  غیر   ازمثال  هایى  که  در  این  درس  آمده  موارد  دیگرى   رابشمارید  که  همه   یاگروهى  از  مردم  در  مقابل  آن  معصوم  باشند؟  5-  عصمت  انبیاء  اجبارى  است  یا  اختیارى؟  به  چه  دلیل؟

اعتقادات(۲۲ ):نیازبه وجودپیامبران ازنظرطرح قوانین

در جلسه  گذشته  نیاز  به  وجود  پیامبران  را  از  دو  بُعد«تعلیم  »  و«تربیت»   دانستیم،  اکنون  نوبت  به قوانین  اجتماعى  و  نقش  مهمّى  که  پیامبران  در  این  زمینه  دارند  رسیده است.   مى  دانیم  بزرگ  ترین  امتیاز  زندگى  انسان  ها  که  عامل  همه  پیشرفت  هایى  است  که  نصیب   اودر  تمام  زمینه  هاى  مختلف  زندگى  ،شده  همان  زندگى  اجتماعى پویاست.   به  طور  قطع  اگر  انسان  ها  جدا   ازیکدیگر  زندگى  مى  کردند   لن  همگى   ازنظر  سطح  فکر   وتمدن  همچون  انسان  هاى  «عهد حجر»   بودند!  آرى   لش  و  کوشش  دسته  جمعى  است  که  چراغ  فرهنگ   وتمدن   رافروزان  ،ساخته   لش   و کوشش  دسته  جمعى  است  که  سرچشمه  این  همه  اکتشافات  علمى   واختراعات  شده است.   فى  المثل  اگر  مسئله  مسافرت  به  کره  ماه  را  در  نظر  بگیریم،  مى  بینیم  این  کار  نتیجه    لش  یک  یا  چند دانشمند  بزرگ  نبوده  است،  بلکه  میلیون  ها  عالم   ودانشمند  در   طى  هزاران  سال  مطالعات  و  کشفیّات  و تجربیاتى  داشته  اند  که   ازطریق  زندگى  دسته  جمعى  متراکم  گردیده  و  سرانجام  به  این  عظمت  رسیده است. 

و  یا  اگر  طبیب  فوق  العاده  ماهرى  در  عصر  ما  موفق مى  شود  قلب  انسانى   راکه  خودش  مرده   امّا  قلبش هنوز   قابل  استفاده  است  در  سینه  انسان  دیگرى  پیوند  زند  و  او  را  از  مرگ  حتمى  رهایى  بخشد،  این  نتیجه تجربیات  هزاران  هزار  پزشک  و  جراح  در  طول  تاریخ  است  که  به  وسیله  استادان  به  شاگردان  منتقل  شده است.    ولى  البته  این  زندگى  اجتماعى  در  مقابل  این  همه  برکات  مشک  لتى  هم  دارد،  و  آن  برخورد  و  تصادم  حقوق و  منافع  انسان  ها   با،یکدیگر   وگاه  تجاوز   وحتى  جنگ است.    در  اینجا  احتیاج  بهقانون  و  برنامه  و  مقرّرات  روشن  مى  ،شود  قوانین  مى  تواند  سه  مشکل  بزرگ   رابراى   ماحل کند:   1-  قانون  حدود  وظائف  هر  فرد  را  در  برابر  جامعه،  و  وظائف  جامعه  را  در  برابر  هر  فرد  روشن  مى  ،سازد  استعدادها   راشکوفا   وتلاش  ها   راهماهنگ  مى کند.   2-   قانون  راه  را  براى نظارتا  لزم  بر  انجام  وظیفه  از  سوى  افراد  هموار  مى نماید.   3-  قانون  جلو  تجاوز  افراد  را  به  حقوق  یکدیگر  گرفته،  و  مانع  هرج  و  مرج  و  برخورد  افراد  و  گروه  ها  مى  ،گردد   ودر  صورت  لزوم  براى  متجاوزان  مجازات  مناسب  را  تعیین  مى کند.   بهترین  قانون  گذار  کیست؟   اکنون  باید  ببینیم  چهکسى  بهتر  از  همه  مى  تواند  قوانین  مورد  نیاز  انسان  را  تنظیم  کند،  به  گونه  اى  که  هر  سه  اصل  فوق  در  آن  رعایت  ،شود  هم  حدود  وظایف   وحقوق   فرد  و  جامعه  روشن  گردد  و  هم  نظارت  صحیح و  سالمى  بر  کارها  شود،  و  هم  جلو  تجاوزکاران  را بگیرد.   اجازه  بدهید  در  اینجا  مثال  ساده  اى بزنی   م  جامعه  انسانى  را  مى  توان   بهیک  قطار  بزرگ   تشبیه  کرد  و  هیأت  حاکمه  را  به  دستگاه  لکوموتیو  که  این قطار  عظیم  را  در  مسیرى  به  حرکت  درمى آورد.   قانون  به  منزله  ریل  هاى  راه  آهن  است  که  خط  سیر  این  قطار   رابراى  رسیدن   به مقصد  مشخص  مى  ،کند  خط  سیرى  که   ازپیچ   وخم  هاى  کوه  ها   ودرّه  ها  مى  ،گذرد  بدیهى  است  یک  راه  آهن   خوب  باید  مشخّصات زیر  را  داشته باشد: 

زمین  هایى  که  قطار   ازآن  مى  گذرد  باید  مقاومت  کافى  براى  حداکثر  فشار  داشته باشد.   فاصله  میان  دو  خط  دقیقاً  هماهنگ  با  فاصله  چرخ  هاى  لکوموتیو  ،باشد  همچنین  دیوارهاى  تونل  ها   وارتفاع  آن   باحداکثر  ارتفاع  قطار  متناسب باشد.   سراشیبى  ها   وسربا  لیى  ها  آن  قدر  تند  نباشد  که  ترمزهاى  قطار   وکشش  آن   ازعهده  آنها برنیاید.   همچنین  احتمال  ریزش  کوه  هاى  ،اطراف  فرو  ریختن  حاشیه  درّه  هایى  که  قطار   ازکنار  آن  مى  گذرد  و  احتمال  سیلاب  ها   وبهمن  ها  نیز  ًدقیقا  محاسبه  ،شود   تاقطار  در   هر  شرایطى  بتواند  به   لمت  از  آن جادّه  بگذرد  و  مسائل  مهم  دیگرى  از  این قبیل.    با  توجّه  به  این«مثال  »  به«جامعه  انسانى  »برمى گردیم:   قانون  گذارى  که  مى  خواهد  بهترین  قانون   رابراى  انسان  ها  بگذارد  باید  صفات  زیر   راداشته باشد:   1-   نوع  انسان  را  به طور  کامل  بشناسد  و  از  تمام  غرائز  و  عواطف  و  نیازها  و  مشک  لت  او  کام  ال  آگاه باشد.   2-  تمام  شایستگى  ها   واستعدادهایى   راکه  در  انسان  ها  وجود  ،دارد  در  نظر  گیرد   وبراى  شکوفا  شدن  آنها  از  قوانین  استفاده کند.   3-  حوادثى  را  که  ممکن  است  براى  جامعه  پیش  آید  از  هر  نوع،  و  همچنین  عکس  العمل  هاى  لازم   رابتواند  به  خوبى  پیش  بینى کند.   4-   هیچ  گونه  منافع  خاصّى  در  جامعه  نداشته  باشد،  تا  به  هنگام  وضع  قوانین  فکرش  متوجّه  منافع  شخص  خود یا  وابستگان  و  گروه  اجتماعیش نگردد.   5-  این  قانونگذار  باید  از  تمام  پیشرفت  هایى  که  ممکن  است  نصیب  انسان  گردد   وهمچنین  انحطاط  ها  و  سقوط  ها  آگاه باشد.   6-  این  قانونگذار  باید  حداکثر  مصونیت  از  خطا  و  اشتباه  و  فراموشى  را  داشته باشد.   7-  با  لخره  این  قانون  گذار  باید  آنچنان  قدرتى  داشته  باشد  که  مرعوب  هیچ  مقام   و  قدرتى  در  اجتماع  نگردد و  از  هیچ  کس  نترسد،  در  عین  حال  فوق  العاده  مهربان   ودلسوز باشد. 

این  شرایط  در  چه  کسى  جمع  است؟  آیا  انسان  مى  تواند  بهترین  قانون  گذار  باشد؟   آیا  تا  کنون  کسى  انسان  را  به  طور  کامل  شناخته؟  در  حالى  که  یکى  از  دانشمندان  بزرگ  عصر  ما کتاب   مشروحى  درباره  انسان  نوشته  و  نام  کتابش  را«انسان  موجود  ناشناخته  »گذارده است.   آیا  روحیات  و  امیال  و  غرائز  و  عواطف  انسان  ها  همگى   به خوبى  شناخته  شده؟  آیا  نیازهاى  جسمى  و  روحى  انسان  بر  کسى  جز  خدا  آشکار  است؟  آیا  مى  توانید  در  میان  انسان  هاى  عادّى  کسى   راپیدا  کنید  که  منافع  خاصّى  در  جامعه  نداشته  باشد؟  آیا  انسانى  مصون  از  خطا  و  اشتباه،  و  داراى  آگاهى  به  تمام  مسائل  مورد  ابتلاى  افراد  بشر  و  جوامع،  در میان  انسان  هاى  معمولى  سراغ  دارید؟  بنابراین  غیر  از  خدا  و  کسى  که  وحى  الهى  را  دریافت  مى  دارد  نمى  تواند  قانون  گذار  خوب   وجامعى باشد.   و  به  این  ترتیب  به  این  نتیجه  مى  رسیم  :خدایى  که  بشر   رابراى  پیمودن  راه   تکامل  آفریده،  باید  کسانى را  مأمور  هدایت  او  کند  تا  قوانین  آسمانى  و  جامع   لطراف  الهى  را  در  اختیار  انسان  ها بگذارند.   و  مسلماً  هنگامى  که  مردم  بدانند  قانون،  قانون  خداست  با  اعتماد  و  اطمینان  بیشتر  به  آن  عمل  مى  کنند  به  و  تعبیر  دیگر  این  آگاهى  ضامن  اجراى  ارزنده  اى  براى  قوانین  خواهد بود.   *  *  *  رابطه  توحید  و  نبوت  توجه  به  این  نکته  را  نیز  در  این  جا  ضرورى  مى  دانیم  که  نظام  آفرینش  خود  شاهد   وگواه  زنده  اى  بر  وجود  پیامبران  الهى   ورسالت آنهاست.   توضیح  این  که  :یک  بررسى  کوتاه  در  این  نظام  شگفت  انگیز  هستى  ما   به نشان  مى  دهد  که   خداوند  هیچ یک  از  نیازهاى  موجودات  را  از  نظر  لطفش  دور  نداشته،  مثال  اگر  به  ما  چشم  براى  دیدن  مى  دهد   بهاین  چشم  پلک   ومژگان  داده  از   تاآن  محافظت  کند  و  ورود  نور  را  در  آن  تنظیم نماید. 

در  گوشه  هاى  چشم  عده  هاى  اشک  مى  آفریند   تاسطح  چشم   راهمواره  مرطوب نگهدارد،   چرا  که  خشکیدن  چشم  سبب   ازبین  رفتن است.   باز  در  گوشه  چشم  روزنه  کوچکى  ایجاد  مى  کند   تاآب  هاى  اضافى   ازآن  مجرا   بهداخل   بینى  بریزند، که  اگر  این  روزنه  باریک  نبود  همواره  قطره  هاى  اشک  روى  صورت  ما  سرازیر  مى  شد!  به  مردمک  چشم  آنچنان  حسّاسیّت  مى  دهد  که   به طور   خودکار  در  برابر  نورهاى  قوى  و  ضعیف  تنگ  و گشاد  شود،  تا  نور  تنظیم  گردد  و  چشم  صدمه  اى نبیند.   در  اطراف  کره  چشم  عضلات  مختلفى  قرار  مى  دهد  که  آن  به   راهر  سو  بچرخاند   ودیدن  صحنه  هاى  مختلف   رابدون  گردش  سر  و  بدن  آسان سازد.   آیا  خداوندى  که  این  چنین  نیازمندى  هاى  انسان   راتأمین  مى  کند  ممکن  است  را   او  از  یک  راهنما  و رهبر  مطمئن  و  معصوم  که  با  وحى  او  سر  و  کار  داشته  باشد  محروم  سازد؟!   فیلسوف  معروف«بوعلى  سینا  »  در  کتاب  مشهورش«شفا  »چنین  مى  گوید  :«احتیاج  انسان مب   به  عوث شدن   پیامبران  در  بقاى  نوع  خود  و  تحصیل  کمالات  مسلماً  از  روئیدن  موهاى  مژگان  و  ابرو  و  فرورفتگى  کف پاها  و  امثال  آن  بیشتر  و  ضرورى  تر  ،است  بنابراین  ممکن  نیست  عنایت  ازلى  آن   راایجاب  کند   و  این  را ایجاب  نکند»!    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  بزرگ  ترین  امتیاز  زندگى  بشر  چیست؟  2-  چرا  انسان  بدون  قانون  نمى  تواند  زندگى  کند؟  3-   یک  مثالزنده  براى  روشن  ساختن  نقش  قانون  در  زندگى  انسان  ها بزنید.   4-  بهترین  قانون  گذار  باید  چه  صفاتى  داشته  باشد؟  5-  چرا  پیامبران  باید  از  جنس  انسان  باشند؟

اعتقادات(۲۱ ):نیاز ما به وجودرهبران الهی

محدودیّت  دانش  ما 

ممکن  است  بعضى  چنین  بیندیشند  که  آیا  اصولا  مبعوث  شدن  پیامبران  از  سوى  خدا  براى  راهنمایى  انسان  ها  ضرورت  دارد؟  مگر  عقل  و  خردِ  ما  براى  درک  واقعیّت  ها  کافى  نیست؟  مگر  پیشرفت  علم   ودانش  بشر  کمک   بهکشف  رازها  و  روشن  شدن  همه  حقایق  نمى  کند؟  وآنگهى  آنچه  را  پیامبران  ممکن  است  براى  ما  بیاورند  از  دو  حال   خارج  نیست:  یا  عقل  ما  بخوبى  آن  را درک  مى  ،کند   نه  یا  و  در  صورت  اوّل،  نیازى  به  زحمت  پیامبران  نداریم،  و  در  صورت  دوم  ما  نمى  توانیم  زیر  بار  مطالبى  که  بر   لف  عقل   وخردمان  است  برویم!   از  سوى  دیگر:  آیا  این  هیچ  صحیح  است  که  انسان  خود  را  دربست  در  اختیار  دیگرى  بگذارد،  و  سخنان  او را  بدون  چون  و  چرا  بپذیرد؟  مگر  پیامبران  انسان  هایى   همچون  خود  ما  نیستند؟  چگونه  ما  خود  را  در اختیار  انسان  هایى  همچون  خود   مابگذاریم؟  *  *  *  پاسخ ها:   امّا  با  توجّه  به  چند  نکته،  پاسخ  همه  این  سؤا  لت  روشن  مى  شود   وموقعیّت  پیامبران  در  نظام  زندگى  انسان  ها  معلوم  مى گردد.   1-  ما  باید  بدانیم  که  علم  و  دانش  ما  محدود  است،  و  با  تمام  پیشرفت  هایى  که  در  تمام  علوم  و  دانش  ها  نصیب  بشر  شده  هنوز  آنچه   راکه   مامى  دانیم  در  برابر  آنچه  نمى  دانیم  همچون  قطره  اى  در  برابر  ،دریا   وکاهى  در  برابر  کوه  ،است   و  یا  به  گفته  بعضى  از  دانشمندان  بزرگ  تمام  علومى  را  که  ما  امروز  در  اختیار  داریم الفبائى  براى  کتاب  بزرگ  عالم  هستى  محسوب  مى شود.    به  تعبیر  دیگر:  قلمرو  قضاوت  و  درک  عقل  ما  منطقه  کوچکى  است  که  شعاع  علم  و  دانش  آن  را روشن  ساخته  و  ما  از  بیرون  آن  به  کلى  بى خبریم.

پیامبران  مى  آیند   واین  منطقه  وسیع  تا   راآنجا  که   مانیاز  داریم  روشن  مى  سازند  .در   حقیقت  عقل  ما همچون   نورافکن  قوى  و  نیرومندى  است،  امّا  پیامبران  و  وحى  آسمانى  همچون  یک  خورشید  عالمتاب،  آیا کسى  مى  تواند  بگوید  من  با  داشتن  یک  نورافکن  قوى  چه  احتیاجى  به  خورشید  دارم؟!   بازبه  تعبیر  روشن  تر  :مسائل  زندگى   رامى  توان   بهسه  گروه  تقسیم  کرد :«معقول» ،  «نامعقول»  «   ومجهول».  پیامبران  هرگز  سخن  نامعقول  یعنى  چیزى  بر  ضد  عقل  و  خرد  نمى  ،گویند   واگر  بگویند   پیامبر  نیستند، بلکه  آنها  در  فهم  و  درک  مجهولات  به  ما  کمک  مى  کنند   واین  بسیار  براى  ما  مهم است.   بنابراین  آنها  که  در  گذشته  مى  گفتند   باوجود  عقل  و  خردِ  آدمى،  نیازى  به  پیامبران  نیست  (مانند  برهمائى  ،ها  همان  گروهى  که  در  هندوستان  و  بعضى  نقاط  دیگر  زندگى  مى  کنند ).  یا   وآنها  که  امروز  مى  گوین  د  با این  همه  پیروزى  هاى  علمى  بشر  احتیاجى پ   بهیامبران   وتعلیمات   آنها  نداریم،  نه  قلمرو  علم  و  دانش  بشر را  شناخته  اند  نه   ورسالت  پیامبران را.   این  درست  به  آن  مى  ماند  که  کودکى  که  درس  الفبا   رادر  جلسه  اول   خوانده  بگوید  من  دیگر  همه  چیز را  مى  دانم   ونیاز   به معلم  واستاد  ندارم،  آیا  این  سخن  بى  پایه نیست.    تازهپیامبران  فقط  معلم  نیستند،  مسئله  رهبرى  آنها  داستان  جداگانه  اى  دارد  که  ًبعدا  ًمشروحا   ازآن  سخن  خواهیم گفت.   2-  هیچ  کس  نمى  گوید  انسان  خود   رادربست  در  اختیار  فردى  همچون  خودش  ،بگذارد   سخن  اینجاست که  پیامبران-   چنان  که  بعداً  ثابت  خواهیم  کرد  با  وحى  آسمانى،  یعنى  با  علم  بى  پایان  ،خدا  ارتباط  ،دارند  ما   وباید   ازطریق   دلائل  قطعى   ارتباطشان  را  با  خدا  بشناسیم،  تنها  در  این  صورت  است  که  سخنان  این  رهبران آسمانى  را  پذیرا  مى  شویم   وتعلیمات  حساب  شده  آنها  را  با  جان  و  دل  مى پذیریم.   آیا  اگر  من  به  نسخه  طبیب  ماهر  و  دلسوزى  عمل  کنم  کار   لفى  انجام  داده  ام؟!  پیامبران  طبیبان  بزرگ  روحانى هستند.   آیا  اگر  من  درس  معلّم  و  استاد  را  که  با  عقل  و  فکرم  هماهنگ  است  بپذیرم  کار  نادرستى  کرده  ایم؟  !پیامبران  معلّم  بزرگ بشرند.   *  *  *

بهتر  این  است  که  ما دلائل  لزوم  بعثت  پیامبران  را  از  سوى  خدا  باز  هم  دقیق  تر  بررسى  کنیم.   ما  به  سه  دلیل  زنده،  نیاز  به  راهنمایى  پیامبران داریم:     1-  نیاز  از  نظر  تعلیم  اگر  ما  بر  یک  مرکب  خیالى  و  افسانه  اى  که   ازامواج  نور  ساخته  شده  باشد  سوار  شویم،  و  در  هر  ثان  یه سیصد  (  هزار  کیلومتر51  هزار  فرسخ)  در  این  فضاى  بیکران  سیر  کنیم،  بى  شک  هزاران  عمر  نوح  مى  خواهد  تا  بتوانیم  تنها  گوشه  اى   ازاین  جهان  پهناور  و  گسترده  را  تماشا کنیم.   این  عالم  با  این  وسعت  سرسام  آورش  ًمسلما  بیهوده  آفریده  نشده  به   وطورى  که  در  درس  هاى  خداشناسى  آموختیم  آفرینش  این  جهان  سود  و  فایده  اى   به حال  خدا  ،ندارد  چرا  که   اووجودى   است  از  هر  نظر  کامل و  بى  نیاز   وبى  ،نهایت   اوکمبودى  ندارد  که  بخواهد   ازطریق  آفرینش  جهان  و  بشر  آن  را  برطرف سازد.   بنابراین  نتیجه  مى  گیریم   که  هدفش  این  بوده  که  بر  دیگران  جود  و  بخشش  کند  و  سایر  موجودات  را به  تکامل  برساند،  همچون  آفتاب  که  بر  ما  زمینیان  مى  تابد  بى  آن  که  احتیاج  ما   بهداشته   باشد،  این  تابش آفتاب  تنها  به  سود  ماست  وگرنه  ما  چه  کارى  براى  خورشید  مى  توانیم  انجام دهیم.   از  سوى  دیگر  آیا  معلوم  ات  ما  به  تنهایى  براى  پیمودن  راه  تکامل  و  رسیدن  به  مرحله  یک  انسان  کامل  از هر  نظر  کافى است.   ما  چه  مقدار  از  اسرار  جهان  را  مى  دانیم؟  اص  ال  حقیقت  حیات  چیست؟  این  جهان  از  کى  به  وجود  آمده؟  هیچ  کس  پاسخ  دقیق  اینها  را  نمى داند.   تا  کى  باقى  خواهد  ماند؟  باز  کسى  نمى  تواند   بهآن  پاسخ بگوید.   از  نظر  زندگى  اجتماعى  و  اقتصادى  هر  یک  از  دانشمندان  بشر  نظریه  اى دارند.    مث  ال  گروهى«سرمایه دارى»    راتوصیه  مى  ،کنند   وگروه  دیگرى  «سوسیالیسم   وکمونیسم  »  را  و  گروه سومى  نه  این  را  مى  پسندند  نه   وآن  و   راهر  دو   رازیانبار  مى شمرند. 

در  مسائل  دیگرزندگى  نیز  این  گونه  اختلاف  نظرها  میان  دانشمندان  فراوان است.   انسان  حیران  مى  شود  که  در  این  میان  کدام   رابپذیرد؟!   در  این  جا،  از  روى  انصاف  باید  اعتراف  کرد  که  براى  رسیدن  به  هدف  اصلى  آفرینش  یعنى«  نمو  و  تکامل و  پرورش  انسان  در  تمام  زمینه ها»   احتیاج   بهیک  سلسله   تعلیمات  صحیح  و  خالى  از  اشتباه  و  متّکى  به واقعیّات  زندگى  است،  تعلیماتى  که  بتواند  در  این  راه  طولانى  براى  رسیدن  به  مقصد  اصلى  به  او  کمک کند.   و  این  تنها  از  طریق  علم  خدا  یعنى  وحى  آسمانى  به  وسیله  پیامبران  حاصل  مى  شود   و  به  همین  دلیل خداوندى  که  ما  را  براى  پیمودن  این  راه  آفریده  باید  چنین  علم  و  دانشى  در  اختیار  ما بگذارد.   *  *  *    2-  نیاز  به  رهبرى  در  زمینه  هاى  اجتماعى   واخ  لقى  مى  دانیم   در  وجود  ما   لوه  بر«عقل  و  خرد  »انگیزه  هاى  نیرومند  دیگرى   بهنام  «غرائز   وامیال  »  :وجود دارد  غریزه  خوددوستى،  غریزه  خشم  و  غضب،  غریزه  شهوت  و  غرایز  و  امیال  فراوان دیگر.   بدون  شک  اگر  ما  غرائز  خود  را  مهار  نکنیم  و  بر  ما  چیره  شوند  حتى  عقل  و  خرد  ما  نیز  زندانى  مى  ،شود  و  انسان  همچون  جبّاران   وستمگران  تاریخ  مبدّل  به  گرگ  درنده  اى  مى  شود  که   ازگرگان  بیابان   به مراتب  خطرناک  تر است.    ما  براى  تربیت  اخ  لقى  نیاز  به  مربى  داریم،  نیاز  به«الگو  »  و«اسوه  »  داریم  که  طبق  اصل«محاکات  »  از گفتار  و  رفتار  او  سرمشق بگیریم.   انسانى  کامل  و  تربیت  یافته   ازهر  نظر  لزم  است  که  در  این  راه  پرفراز   ونشیب  دست   ما  را  بگیرد  و  از طغیان   غرایز  ما  جلوگیرى  کند،  اصول  فضائل  اخلاقی  را  با  عمل  و  سخنش  در  دل  و  جان  ما  بنشاند،  شجاعت  و شهامت  و  انسان  ،دوستى  مروّت   وگذشت   ووفادارى،  درستى  و  امانت  و  پاکدامنى  را  در  روح  ما  پرورش دهد.   چه  کسى  جز  پیامبر  معصوم  مى  تواند   بهعنوان  مربى   وراهنما  برگزیده  شود؟!  به  همین دلیل ممکن  نیست  خداوند  قادر  مهربان  ما  را  از  وجود  چنین  رهبران  و  مربیانى  محروم سازد.

(بقیه  این  بحث  را  در جلسه  آینده  خواهید  خواند)    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-  آیا  هر  قدر  بر  علم  و  دانش  شما  افزوده  مى  شود  احساس  مى  کنید  که  مجهو  لت  از   مامعلوماتمان  بسیار  بیشتر  است؟  (مثال  بزنید)  2-  آیا  مى  توانید  فرق  میان  تقلید  کورکورانه   وپیروى   ازپیامبران   راروشن  سازید؟  3-  اگر  ما  بدون  راهنما  از  جاده  ناشناخته  اى  ،برویم  چه  خطرهایى  ممکن  است  را   ماتهدید کند.   4-  ابعاد  نیاز  ما  به  رهبرى  پیامبران  را  توضیح دهید.   5-  آیا  حدس  مى  زنید  چه  بحث  دیگرى  در  این  زمینه  براى  درس  آینده  ناگفته  مانده؟

سخنان حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله) در رابطه با امام زمان (عج)

گلچین سخنان رهبر انقلاب در خصوص امام زمان(عج)

ظهور می‌کند که انسان را از فروبستگى نجات بدهد؛ جامعه‌ى بشریت را نجات بدهد؛ بلکه تاریخ آینده‌ى بشر را نجات بدهد. انتظار فرج یعنى قبول نکردن و رد کردن آن وضعیتى که بر اثر جهالت انسان‌ها، بر اثر اغراض بشر بر زندگى انسانیت حاکم شده است.

به گزراش سرویس وبلاگستان مشرق، نویسنده وبلاگحرف تو  در آخرین پست وبلاگ خود چنین نوشت:

قبل از فرج، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست!

قبل از دوران مهدى موعود، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست. ...قبل از ظهور مهدى موعود، در میدانهاى مجاهدت، انسانهاى پاک امتحان مى‌شوند؛ در کوره‌هاى آزمایش وارد مى‌شوند و سربلند بیرون مى‌آیند و جهان به دوران آرمانى و هدفىِ مهدى موعود(ارواحنافداه) روزبه‌روز نزدیکتر مى‌شود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز نیمه‌ى شعبان، روز عید بزرگ است.دیدار با مردم قم
30/11/1370

این، آینده‌ى قطعى شماست

ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهى، با کمکهاى معنوى غیبى و با ادعیه‌ى زاکیه و هدایتهاى معنوى ولى‌الله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامى را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ با عظمت تمدن اسلامى را برافراشته نماید. این، آینده‌ى قطعى شماست. جوانان، خودشان را براى این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهاى مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند.
دیدار ایثارگران 29/05/1376
 

حقیقت انتظار

انتظار، یعنى دل سرشار از امید بودن نسبت به پایان راه زندگى بشر. ممکن است کسانى آن دوران را نبینند و نتوانند درک کنند - فاصله هست - اما بلاشک آن دوران وجود دارد؛ لذا تبریک این عید - که عید امید و عید انتظار فرج و گشایش است - درست نقطه‌ى مقابل آن چیزى است که دشمن مى‌خواهد به وجود بیاورد.
ما آن وقتى مى‌توانیم حقیقتاً منتظر به حساب بیاییم که زمینه را آماده کنیم. براى ظهور مهدى موعود(ارواحنافداه) زمینه باید آماده بشود؛ و آن عبارت از عمل کردن به احکام اسلامى و حاکمیت قرآن و اسلام است. اولین قدم براى حاکمیت اسلام و براى نزدیک شدن ملتهاى مسلمان به عهد ظهور مهدى موعود (ارواحنافداه و عجّل‌اللَّه‌فرجه)، به‌وسیله‌ى ملت ایران برداشته شده است؛ و آن، ایجاد حاکمیت قرآن است؛
دیدار به مناسبت میلاد حضرت مهدى (عج) 25/09/1376
 
 باید زمینه را آماده کنى

مسأله‌ى ولادت حضرت مهدى علیه‌الصّلاةوالسّلام‌وعجّل‌اللَّه‌تعالى‌فرجه‌الشّریف، از این جهت هم حائز اهمیت است که مسأله‌ى انتظار و دوران موعود را که در مذهب ما، بلکه در دین مقدّس اسلام ترسیم شده است - دوران موعود آخرالزّمان؛ دوران مهدویت - ما به یاد بیاوریم، روى آن تکیه کنیم و بر روى آن مطالعه و دقّت و بحثهاى مفیدى انجام گیرد. شما باید زمینه را آماده کنى، تا آن بزرگوار بتواند بیاید و در آن زمینه‌ى آماده، اقدام فرماید. از صفر که نمى‌شود شروع کرد! جامعه‌اى مى‌تواند پذیراى مهدى موعود ارواحنافداه باشد که در آن آمادگى و قابلیت باشد، والّا مثل انبیا و اولیاى طول تاریخ مى‌شود
در دیدار با پاسداران 10/12/1368
 

دنیا را از عدل و داد پر مى‌کند و ظلم را ریشه‌کن مى‌سازد

خصوصیت مهدى موعود(عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌وارواحنافداه) در نظر مسلمانان این است که: «یملأالله به‌الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا». عدل و داد، استقرار عدالت در جامعه، از بین بردن ظلم از سطح زمین، خصوصیت مهدى موعود است. ... بشر به سمت آن چیزى حرکت مى‌کند که مظهر آن، وجود مقدس مهدى(علیه‌الصلاةوالسلام‌و عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف) باشد و او کسى است که در احادیث متواتر وارد شده که دنیا را از عدل و داد پر مى‌کند و ظلم را ریشه‌کن مى‌سازد.
سخنرانى در خجسته سالروز ولادت امام زمان(عج) 22/12/1368

 باید در آن جهت تلاش و کار کنیم

ما که منتظر امام زمان هستیم، باید در جهتى که حکومت امام زمان(علیه الاف التحیة و الثناء و عجل‌الله تعالى فرجه) تشکیل خواهد شد، زندگى امروز را در همان جهت بسازیم و بنا کنیم. البته، ما کوچکتر از آن هستیم که بتوانیم آن گونه بنایى را که اولیاى الهى ساختند یا خواهند ساخت، بنا کنیم؛ اما باید در آن جهت تلاش و کار کنیم.
مظهر عدل پروردگار، امام زمان(عج) است و مى‌دانیم که بزرگترین خصوصیت امام زمان(علیه‌الصّلاةوالسّلام) - که در دعاها و زیارات و روایات آمده است - عدالت مى‌باشد: «یملأ اللَّه به الارض قسطا و عدلا».
رابطه‌ى قلبى و معنوى بین آحاد مردم و امام زمان(عج) یک امر مستحسن، بلکه لازم و داراى آثارى است؛ زیرا امید و انتظار را به طور دایم در دل انسان زنده نگه مى‌دارد.
دیدار اقشار مختلف مردم در روز نیمه‌ی شعبان 27/05/1387

 

مصداق وعده‌ی الهی

ما همین‌قدر مى‌دانیم که وجود مقدس امام زمان، مصداق وعده‌ى الهى است. همین‌قدر مى‌دانیم که این بازمانده‌ى خاندان وحى و رسالت، علم سرافراز خدا در زمین است. «السلام علیک ایها العلم المنصوب و العلم المصبوب و الغوث و الرحمة الواسعة وعدا غیر مکذوب».
...حجت خدا در بین مردم زنده است؛ موجود است؛ با مردم زندگى میکند؛ مردم را مى‌بیند؛ با آنهاست؛ دردهاى آنها، آلام آنها را حس میکند. انسانها هم، آنهائى که سعادتمند باشند، ظرفیت داشته باشند، در مواقعى به طور ناشناس او را زیارت میکنند. او وجود دارد؛ یک انسان واقعى، مشخص، با نام معین، با پدر و مادر مشخص و در میان مردم است و با آنها زندگى میکند. این، خصوصیت عقیده‌ى ما شیعیان است.
سخنرانى در سالروز میلاد امام عصر(عج) 11/12/1369
 
 خواهد رسید...

دورانى خواهد رسید که قدرت قاهره‌ى حق، همه‌ى قله‌هاى فساد و ظلم را از بین خواهد برد و چشم‌انداز زندگى بشر را با نور عدالت منور خواهد کرد؛ معناى انتظار دوران امام زمان این است.
دیدار با مردم قم 30/11/1370 
 
 پیام انقلاب ما

بشریت که با عطش تمام منتظر امام زمان عج‌الله تعالى فرجه الشریف است و مى‌خواهد مهدى موعود بیاید و چشم انتظار آن حضرت است، براى این است که او بیاید تا دنیا را از عدل و داد پر کند. این است آن پیامى که انقلاب اسلامى براى دنیا دارد و خودش هم متعهد و متکفل آن است.
دیدار با کارگزاران 17/10/1371
 
 امیدى در دل بنى‌آدم

امام زمان علیه سلام‌الله، رمز عدالت و مظهر قسط الهى در روى زمین است. به همین جهت است که همه‌ى بشریت، به شکلى انتظار ظهور آن حضرت را مى‌کشند. ...موضوع امام زمان عج الله تعالى فرجه الشریف، با این دید، نه مخصوص شیعه و نه حتى مخصوص مسلمین است. بلکه انتظارى در دل همه‌ى قشرهاى بشر و ملتهاى عالم است. امیدى است در دل بنى‌آدم؛ که تاریخ بشریت به سمت صلاح حرکت مى‌کند. این امید، به بازوان قوت مى‌بخشد، به دلها نور مى‌دهد و معلوم مى‌کند که هر حرکت عدالتخواهانه‌اى، در جهت قانون و گردش طبیعى این عالم و تاریخ بشر است.
دیدار مهمانان خارجى دهه‌ى فجر در روز نیمه شعبان 18/11/1371

تاثیر اعتقاد به ظهور حضرت 

ملتى که به خدا معتقد و مؤمن و متکى است و به آینده امیدوار است و با پرده نشینان غیب در ارتباط است؛ ملتى که در دلش خورشید امید به آینده و زندگى و لطف و مدد الهى مى‌درخشد، هرگز تسلیم و مرعوب نمى‌شود و با این حرفها، از میدان خارج نمى‌گردد. این، خصوصیت اعتقاد به آن معنویت مهدى علیه آلاف التحیة والثناء است. عقیده به امام زمان، هم در باطن فرد، هم در حرکت اجتماع و هم در حال و آینده، چنین تأثیر عظیمى دارد. این را باید قدر دانست.
دیدار در روز میلاد پربرکت حضرت ولى عصر(عج) 17/10/1374 
 

 

زندگى بشر هم از آن‌جا به بعد است!

دنیاى سرشار از عدالت و پاکى و راستى و معرفت و محبت، دنیاى دوران امام زمان است که زندگى بشر هم از آن‌جا به بعد است. زندگى حقیقى انسان در این عالم، مربوط به دوران بعد از ظهور امام زمان است که خدا مى‌داند بشر در آن‌جا به چه عظمتهایى نایل خواهد شد.
خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران 26/01/1379
 

 روز تحقق شعارها

شعارهایى که امام زمان علیه‌الصلاةوالسلام‌وعجل‌الله‌تعالى‌فرجه بر سر دست خواهد گرفت و عمل خواهد کرد، امروز شعارهاى مردم ماست؛ شعارهاى یک کشور و یک دولت است. ... این شعارها یک روز تحقق پیدا خواهد کرد.
بیانات در سالروز میلاد خجسته‌ى امام زمان (عج) 22/08/1379
 

 فقط نشستن و اشک ریختن فایده ندارد!

امام زمان ارواحنافداه با اقتدار و قدرت و تکیه بر توانایى‌اى که ایمان والاى خود او و ایمان پیروان و دوستانش، او را مجهز به آن قدرت کرده است، گریبان ستمگران عالم را مى‌گیرد و کاخهاى ستم را ویران مى‌کند.
درس دیگر اعتقاد به مهدویت و جشنهاى نیمه‌ى شعبان براى من و شما این است که هر چند اعتقاد به حضرت مهدى ارواحنافداه یک آرمان والاست و در آن هیچ شکى نیست؛... اما این آرمانى است که باید به دنبال آن عمل بیاید. انتظارى که از آن سخن گفته‌اند، فقط نشستن و اشک ریختن نیست.

دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران 30/07/1381

ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم

انتظار به معناى این است که ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم.. سربازى منجى بزرگى که مى‌خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بین‌المللى مبارزه کند، احتیاج به خودسازى و آگاهى و روشن‌بینى دارد... ما نباید فکر کنیم که چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظیفه‌اى نداریم؛ نه، بعکس، ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حرکت کنیم تا براى ظهور آن بزرگوار آماده شویم. اعتقاد به امام زمان به معناى گوشه‌گیرى نیست. ...امروز اگر ما مى‌بینیم در هر نقطه‌ى دنیا ظلم و بى‌عدالتى و تبعیض و زورگویى وجود دارد، اینها همان چیزهایى است که امام زمان براى مبارزه با آنها مى‌آید. اگر ما سرباز امام زمانیم، باید خود را براى مبارزه با اینها آماده کنیم.

دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران 30/07/1381

بزرگترین وظیفه‌ى منتظران

بزرگترین وظیفه‌ى منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوى و اخلاقى و عملى و پیوندهاى دینى و اعتقادى و عاطفى با مؤمنین و همچنین براى پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانى که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت مى‌کردند، منتظران حقیقى بودند. کسى که وقتى کشور اسلامى مورد تهدید دشمن است، آماده‌ى دفاع از ارزشها و میهن اسلامى و پرچم برافراشته‌ى اسلام است، مى‌تواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهاى خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانى که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را مى‌بازند و زانوانشان سست مى‌شود؛ کسانى که براى مطامع شخصى خود حاضر نیستند حرکتى که مطامع آنها را به خطر مى‌اندازد، انجام دهند؛ اینها چطور مى‌توانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسى که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌هاى صلاح را آماده سازد و کارى کند که بتواند براى تحقق صلاح بایستد.

دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران 30/07/1381

 یک حکومت صددرصد مردمى
...حکومت آینده‌ى حضرت مهدى موعود ارواحنافداه، یک حکومت مردمى به تمام معناست... امام زمان، تنها دنیا را پر از عدل و داد نمى‌کند؛ امام زمان از آحاد مؤمن مردم و با تکیه به آنهاست که بناى عدل الهى را در سرتاسر عالم استقرار مى‌بخشد و یک حکومت صددرصد مردمى تشکیل مى‌دهد

دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران 30/07/1381

 ناظر است و مى‌بیند!

امام زمان ناظر است و مى‌بیند. انتخابات شما را امام زمان دید؛ اعتکاف شما را امام زمان دید؛ تلاش شما جوان‌ها را براى آذین‌بندى نیمه‌ى شعبان، امام زمان دید؛ حضور شما زن و مرد را در میدان‌هاى گوناگون، امام زمان دیده است و مى‌بیند؛ حرکت دولتمردان ما را در میدان‌هاى مختلف، امام زمان مى‌بیند و امام زمان از هر آنچه که نشانه‌ى مسلمانى و نشانه‌ى عزم راسخ ایمانى در آن هست و از ما سر مى‌زند، خرسند مى‌شود. اگر خداى نکرده عکس این عمل بکنیم، امام زمان را ناخرسند مى‌کنیم. ببینید، چه عامل بزرگى است.
دیدار اقشار مختلف مردم به‌مناسبت نیمه‌ى شعبان 29/06/1384

این معنى انتظار فرج است

معناى انتظار فرج به عنوان عبارة أخراى انتظار ظهور، این است که مؤمن به اسلام، مؤمن به مذهب اهل‌بیت(علیهم السلام) وضعیتى را که در دنیاى واقعى وجود دارد، عقده و گره در زندگى بشر میشناسد... امام زمان (علیه الصلاة و السلام) براى اینکه فرج براى همه‌ى بشریت به وجود بیاورد، ظهور میکند که انسان را از فروبستگى نجات بدهد؛ جامعه‌ى بشریت را نجات بدهد؛ بلکه تاریخ آینده‌ى بشر را نجات بدهد. انتظار فرج یعنى قبول نکردن و رد کردن آن وضعیتى که بر اثر جهالت انسانها، بر اثر اغراض بشر بر زندگى انسانیت حاکم شده است. این معنى انتظار فرج است.
دیدار اقشار مختلف مردم به‌مناسبت نیمه‌ى شعبان 29/06/1384

 دست قاهر قدرتمند الهى
...انتظار فرج، انتظار دست قاهر قدرتمند الهى ملکوتى است که باید بیاید و با کمک همین انسانها سیطره‌ى ظلم را از بین ببرد و حق را غالب کند و عدل را در زندگى مردم حاکم کند و پرچم توحید را بلند کند؛ انسانها را بنده‌ى واقعى خدا بکند. باید براى این کار آماده بود... انتظار معنایش این است. انتظار حرکت است؛ انتظار سکون نیست؛ انتظار رها کردن و نشستن براى اینکه کار به خودى خود صورت بگیرد، نیست. انتظار حرکت است. انتظار آمادگى است. ...انتظار فرج یعنى کمر بسته بودن، آماده بودن، خود را از همه جهت براى آن هدفى که امام زمان (علیه الصلاة والسلام) براى آن هدف قیام خواهد کرد، آماده کردن. آن انقلاب بزرگ تاریخى براى آن هدف انجام خواهد گرفت. و او عبارت است از ایجاد عدل و داد، زندگى انسانى، زندگى الهى، عبودیت خدا؛ این معناى انتظار فرج است.
دیدار اقشار مختلف مردم در روز نیمه‌ی شعبان 27.5.87

👈بیایید امام زمانه خود باشیم✔️✔️✔️✔️

بسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم

والْعَصْرِ (1)

إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ (2)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3)

 

 

به روزگار سوگند.

همانا انسان در خسارت است.

مگر آنان که ایمان آورده و کارهاى نیک انجام داده و یکدیگر را به حق و استقامت سفارش مى کنند.

 

 

 

 

 

عرض سلام و ادب و احترام محضر محبین اهل بیت علیهم السلام  و محضر تشنگان امام عصر(عج)

 

پیشاپیش از طرف حجت‌الاسلام حاج آقا محمدرضا زارع  مدیر موسسه مجازی عصر ظهور از همه عزیزان عذرخواهی می نماییم 

مدیریت موسسه در این غیبت دو الی سه ساله در سدد تکمیل مسائل و مباحث در این باب بوده و در این مدت تصمیم گرفته شده که مردم برای این که امام زمان(عج) در ظهورشان تعجیل شود پس از دعا باید خود را ساخته و نیز خود مردم امام زمانه خود باشند .

در اینجا منظور جناب این است که باید هر شخص در زمان خود پیشوا در مباحث اخلاقی ، معنوی ، سیاسی و اقتصادی و غیره به همراه بهره گیری از علما و روحانیون باشند.

 

ان شاءالله خوانندگان قدیمی و جدید این وبلاگ با همراهی خود و همچنین اطلاع رسانی های متعدد و در حد توان به عموم کسانی که می شناسند به رونق این صفحه متبرک با نام امام مهدی (عج) و کمک به پیشرفت معنوی خود و دیگر هم نوعان خود کمک شایانی بنمایید .

 

 

 

و من الله توفیق

بنده سر تا پا تقصیر حجت‌الاسلام محمدرضا زارع 

۲۲ آذر ۱۴۰۱ مصادف با ۱۸ جمادی الاولی ۱۴۴۴ قمری

 

آغاز امامت حجت بن الحسن العسکری علیه‌السلام مبارک باد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

اللهم عجل لولیک

 

تولد حضرت مهدی (عج)

حکیمه خاتون علیهاالسلام ، عمه امام حسن عسکری علیه السلام نقل می کند: وقتی هنگام تولد مهدی(عج) رسید، امام زمان(عج) را دیدم رو به قبله به سجده افتاد. سپس دستش را بلند کرد و گفت: «به یکتایی خدا گواهی می دهم و اینکه جدّم، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، و پدرم امیرمؤمنان علیه السلام ، وصی رسول خداست». سپس یک یک امامان را شمرد تا به خود رسید. امام زمان(عج) از هنگام تولد تا زمانی که پدرش به شهادت رسید، مخفی بود و فقط تعداد خاصی از یاران، او را می دیدند و مسائل خود را از ایشان می پرسیدند. حضرت هنگام رحلت پدر، پنج سال داشت. چنان که در روایات آمده، محل زندگی امام زمان(عج) در دوران کودکی همچون محل زندگی حضرت موسی علیه السلام مخفی بود تا از گزند طاغوتیان محفوظ باشد.

 

 

 

معرفی امام به شیعیان

از آنجا که ولادت امام دوازدهم(عج) به صورت پنهانی انجام گرفت، بیم آن بود که شیعیان در شناخت آخرین حجت پروردگار به اشتباه و گمراهی گرفتار آیند. امام عسکری علیه السلام وظیفه داشت فرزند خود را به گروهی از بزرگان شیعه و افراد مورد اعتماد معرفی کند. آنان نیز خبر ولادت او را به دیگر پیروان اهل بیت علیهم السلام می رساندند تا ضمن معرفی آن بزرگوار، تهدیدی متوجه آخرین سفیر حق نگردد. محمد بن عثمان و چند تن دیگر از بزرگان شیعه نقل می کنند: چهل نفر از شیعیان نزد امام یازدهم گرد آمدیم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، این امام شما و جانشین من است. از او فرمان برید و بعد از من در دین خود پراکنده نشوید که هلاک خواهید شد و از امروز به بعد او را دیگر نخواهید دید».

 

 

نشانه ای برای امامت

احمد بن اسحاق، از بزرگان شیعه و یاران امام یازدهم علیه السلام می گوید: خدمت آن حضرت شرفیاب شدم و می خواستم در مورد امام بعد از او سؤال کنم، ولی پیش از آنکه سخنی بگویم فرمود: «ای احمد! همانا خدای متعالی از آن زمان که آدم علیه السلام را آفرید، زمین را از حجت خود خالی نگذاشته است و تا قیامت نیز چنین نخواهد کرد! به واسطه حجت خدا، بلا از اهل زمین برداشته می شود و به [برکت وجود او] باران باریده و بهره های زمینی بیرون می آید».

بقیة اللّه

احمد بن اسحاق می گوید: روزی نزد حضرت عسکری رفتم و پرسیدم: ای پسر رسول خدا! امام و جانشین پس از شما کیست؟ پس آن حضرت به درون خانه رفت و بازگشت در حالی که پسری سه ساله که صورتش همچون ماه تمام می درخشید بر دوش خویش داشت و فرمود: «ای احمد بن اسحاق! اگر نزد خدای متعالی و حجت های او گرامی نبودی، پسرم را به تو نشان نمی دادم. همانا او هم نام و هم کنیه رسول خدا و کسی است که زمین را از عدل و داد پر می کند». گفتم: سرور من! آیا نشانه ای است که قلبم به آن آرام گردد؟ در این هنگام، کودک لب به سخن گشود و به زبان عربی روان گفت: «من بقیة اللّه در زمین هستم که از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت. ای احمد بن اسحاق! پس از اینکه با چشم خود می بینی در پی نشانه مباش».

همچون ستارگان

امام صادق علیه السلام فرمود: «امامان درهای الهی هستند و مردم به وسیله آنان وارد دین می شوند و اگر آنان نباشند دین شناخته نمی شود». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نیز می فرماید: «همچنان که اگر ستارگان نباشند، آسمان نابود می شود، اگر اهل بیت من هم روی زمین نباشند، اهل زمین هلاک می گردند».

نبوت و امامت باید در میان انسان ها وجود داشته باشد؛ زیرا انسانی که از جسم و روح تشکیل شده، روح مجردش که همواره در پی حقیقت است، در تشخیص راه دچار مشکل می شود و در این مورد، نیاز به راهنما و امام ضروری است.

 

 

امامت کودک

امامت، یعنی نایب شدن از پیامبر و پذیرش ریاست بر تمام اشیا و موجودات، با شروطی پدید می آید که نمی توان آنها را از راه رنج، ریاضت، عبادت و تحصیل در تمام عمر به دست آورد. پس تعیین امامت فقط با خداوند عزوجل است که هر که را خواست تربیت کند، حکمت بیاموزد و قابل ریاست و امامت کند؛ البته در نزد خداوند، انسان کوچک و بزرگ در این مسئله یکسان است. شاهد آن هم، حضرت عیسی علیه السلام است که در گهواره خلعت نبوت پوشید. نیز خداوند در کودکی به یحیی علیه السلام وحی فرستاد و در کودکی عقل او را محکم و کامل کرد. مثال دیگر اینکه خداوند متعالی در آیه تطهیر، حسنین علیهماالسلام را از پلیدی و نادانی به دور می داند و این کنایه از ثبوت منصب امامت در ایشان است. بنابراین، مانعی ندارد که امام زمان علیه السلام در کودکی به امامت رسیده باشد.

نهان زیستی، سنتی الهی

غیبت، یکی از سنت های الهی است که در زندگی پیامبرانی همچون ادریس، نوح، صالح، یوسف، موسی، سلیمان، دانیال و عیسی علیهم السلام دیده می شود و هر یک از آن سفیران الهی، به تناسب شرایط، سال هایی را در غیبت به سر برده اند. امام صادق علیه السلام دلیل غیبت امام عصر علیه السلام را خواست خداوند در جاری کردن سنت انبیاء می داند و این نشان می دهد که سخن از غیبت امام مهدی(عج)، سال ها پیش از به دنیا آمدن ایشان بوده است. امام صادق علیه السلام در جایی دیگر، وقتی از علت غیبت می پرسند می فرماید: «غیبت به سبب امری است که اجازه نداریم آن را برای شما بیان کنیم. غیبت سرّی است از اسرار الهی و چون می دانیم که خداوند بزرگ حکیم است، آن را می پذیریم؛ اگر چه علت آن برایمان معلوم نباشد».

غیبت امام عصر

فشار و شرایط سخت زمان، سبب شد که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 هجری قمری، حضرت مهدی(عج) غایب گردد؛ به طوری که حتی شیعیان خاص نیز جز در موارد نادر از دیدار ایشان محروم گشتند. البته در این زمان نیز رابطه امام و امت به کلی قطع نشد، بلکه مردم به وسیله نایبان خاص ایشان، که همگی از بزرگان شیعه و برگزیدگان امام عصر علیه السلام بودند، با مولای خویش ارتباط داشتند. نتیجه آن شد که در همین دوره، شیعیان به رفت و آمد و ارتباط گسترده تر با عالمان دینی خو گرفتند و دانستند که در شرایط غیبت امام نیز راه شناخت وظایفی دینی به روی آنها بسته نیست. عثمان بن سعید عمری، محمد بن عثمان عمری، حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد سمری، چهار نماینده ای بودند که از سوی امام عسکری علیه السلام و امام مهدی(عج) انتخاب و به مردم معرفی شدند.

ماجرای سرداب

معتضد عباسی سپاهی را از بغداد به سامرا برای دستگیری حضرت مهدی(عج) فرستاد. یکی از مأموران به نام رشیق می گوید: وقتی سپاه معتضد وارد سامرا شد، به طرف سرداب ـ زیرزمینی که مدتی محل زندگی سه امام بزرگوار بود ـ هجوم آوردند. آنها پشت درِ سرداب، صدای تلاوت قرآن را از حضرت مهدی(عج) شنیدند. لشکر پشت در اجتماع کردند و فرمانده شان پیشاپیش آنها ایستاده بود. ناگاه حضرت مهدی(عج) از راهی که به در سرداب می انجامید آمد و از پیش روی لشکر عبور کرد و از نظرها غایب شد. در این هنگام، فرمانده خطاب به سپاه گفت: وارد سرداب شوید و مهدی را دستگیر کنید! سپاهیان گفتند: مگر ندیدی که او از روبه روی تو عبور کرد. ما گمان کردیم تو او را دیده ای و چون فرمانی ندادی، ما نیز حرکتی از خود نشان ندادیم. بدین ترتیب، امام عصر علیه السلام با قدرت اعجاز از گزند سپاه معتضد نجات یافت و غایب گردید.

لزوم اعتقاد در عصر غیبت

امام جواد علیه السلام می فرماید: «حضرت مهدی علیه السلام بعد از اینکه یادش از خاطره ها محو شد و بیشتر معتقدان به امامتش، از اعتقاد خود برگشتند قیام می کند». شیعیان آن حضرت باید در عصر غیبت، اعتقاد به وجود مبارک آن حضرت، تقوا و دین داری را سرلوحه اعمال خود قرار دهند؛ چرا که امام صادق علیه السلام می فرماید: «صاحب الامر غیبتی خواهد داشت که هر کس در آن دوره بخواهد دین دار بماند، باید سختی هایی را به جان بخرد و دو دستی به دین خود بچسبد».

بریدن از دنیا، پیوستن به دوست

امام رضا علیه السلام می فرماید: «بردباری و چشم به راه گشایش بودن چه زیباست». انتظار کشیدن که از وظایف یاوران امام زمان علیه السلام است، عملی قلبی و درونی است که آثار و برکت های فراوان بیرونی هم دارد. انسان منتظر، همواره بریده از این عالم طبیعت و دنیا به نظر می رسد؛ یعنی گویا در دنیا به صورت نیم خیز نشسته است تا همین که ندای آسمانی به گوشش رسید، از سر سفره جهان برخیزد و خود را به آقایش برساند. انسان منتظر نشانه هایی دارد: پرهیز از گناه، انجام واجبات، داشتن اخلاق الهی و دعوت همیشگی به دین خدا.

انتظار فرج از دیدگاه رهبری

مقام معظم رهبری درباره انتظار فرج و شرایط منتظران می فرماید: «منتظران صاحب الزمان، به منور شدن چشم انداز زندگی بشر و پایان دوران ظلم و تجاوز امید دارند و جنایات ستم و تزویر سردمداران استکبار جهانی، نمی تواند چشمه امید را در دل های آنان خاموش کند. منتظران حجت تردیدی ندارند که روزگار ظلم و طغیان و تجاوز سرانجام به پایان خواهد رسید و قدرت قاهره حق، همه قله های فساد و تعدی را از بین خواهد برد. ما اعتقاد داریم که با ظهور مهدی موعود علیه السلام ، اندیشه و عقول بشری از همیشه خلاق تر خواهد بود و صلح و امنیت کامل در مقیاس جهانی آن به وجود خواهد آمد و ما برای چنین دورانی باید تلاش کنیم تا جهان روز به روز به این عصر آرمانی نزدیک تر شود».

غربت امام عصر

غربت و مظلومیت، رشته ای است پیوسته، از غدیر تا کربلا و از کربلا تا غیبت. آنها که آرزو داشتند در سال دهم هجری، در سایه سار تک درخت وادی جحفه بودند تا با صاحب غدیر بیعت کنند، امروز باید با حجت معبود، مهدی موعود بیعت کنند و هر چه در توان دارند، از یاری امام زمان خود دریغ ندارند؛ چنان که امام علی علیه السلام می فرماید: «خوشا به حال کسی که زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کند، به دوره او بپیوندد و دوره او را شاهد باشد». نیز ایشان در جایی دیگر می فرماید: «هیچ مرده ای باقی نمی ماند، مگر اینکه شادی ظهور مهدی علیه السلام در قبرش به او می رسد و آنها در قبرهایشان با هم دیدار می کنند و یکدیگر را به قیام قائم علیه السلام بشارت می دهند».

نخل امید

پس کی از روز وصال تو خبر می آید؟	کی شب هجر تو ای دوست به سر می آید؟
هر مسافر به دیار و وطنش باز آمد	کی نگار من غمگین ز سفر می آید؟
آنی از ساحت دل یاد تو بیرون نرود	دائما صورت ماهت به نظر می آید
نغمه مرغ سحر می دهد از صبح خبر	کی پسِ شام فراق تو سحر می آید؟
سدّ لطف تو حفاظت کند از ما ای دوست	هر زمان جانب ما سیل خطر می آید
پس کی ای دوست پس از این همه خوناب جگر	نخل امید من آخر به ثمر می آید؟
ذوالفقار علوی چون که بگیرد در دست	پی آزادی انواع بشر می آید
«ملتجی» منتقم آل محمد، مهدی	پی نابودی هر فتنه و شر می آید

شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام بر عموم مسلمین جهان تسلیت🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع)/ امام حسن عسگری(ع) چگونه به شهادت رسید؟

امام حسن عسگری (ع) در سن 28 سالگی و پس از شش سال امامت در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید.

به گزارش خبرگزاری موج، در غم شهادت امامی به سوگ نشسته ایم که در سن 28 سالگی و پس از شش سال امامت در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید.

ابومحمد حسن بن علی عسکری علیهما السّلام (۲۳۱ یا ۲۳۲ - ۲۶۰ ه.ق) یازدهمین امام شیعیان است. ایشان فرزند امام هادی علیه السلام است که در سال 232 هجری در مدینه چشم به جهان گشود و پس از شهادت پدر بزرگوارشان در سال ۲۵۴ به امامت رسیدند. 

* دوران امامت امام حسن عسگری

با شهادت امام هادی علیه السّلام در سال ۲۵۴، امام عسکری علیه السّلام به سمت امامت شیعیان اثنی عشری منصوب گردید. امام هادی (علیه السلام) در وصف فرزند خویش می فرمایند: «فرزندم ابومحمد اصیل ترین چهره ی خاندان نبوی و استوارترین حجت است. او بزرگ فرزندانم و جانشین من است و امامت و احکام آن به سوی او بازمی گردد»

سالهای امامت ایشان در شهر سامرا و غالبا تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری شد. به نحوی که ارتباط آن حضرت با شیعیان بسیار محدود و تنها به وسیله وکیلان خاص آن حضرت بود.

دوران امامت (دوران عمر 29 ساله امام حسن عسکری ) به سه دوره تقسیم می گردد:

• دوره اول 13سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.
• دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت.
• دوره سوم نزدیک 6 سال امامت آن حضرت می باشد.

* چگونگی شهادت امام حسن عسگری

معتمد در ربیع الاول سال 260 هجری قمری بوسیله یکی از نزدیکانش امام حسن عسکری(ع) را با زهر مسموم نمود. امام در اثر آن ، چند روز در بستر بیماری قرار گرفتند و در این ایام معتمد پیوسته پزشکان درباری را بر بالین امام می فرستاد تا آن زهری که به آن حضرت داده بودند بر مردم معلوم نشود و نزد مردم ظاهر سازند که حضرت از بیماری طبیعی رنج می برد.

از طرفی ضمن مداوای حضرت و کسب وجهه عمومی اوضاع و شرایط را زیر نظر بگیرند و رفت و آمدها را به کنترل در بیاورند اگر صحنه مشکوکی در رابطه با جانشینی و امامت پس از امام حسن(ع) دیدند آن را گزارش کنند.

مرحوم شیخ طوسی و برخی دیگر از بزرگان ، به نقل از قول اسماعیل بن علی - معروف به ابوسهل نوبختی حکایت میکنند: در آن روزهایی که امام حسن عسکری علیه السلام در بستر بیماری قرار گرفته بود که در همان مریضی هم به شهادت نائل آمد به ملاقات و دیدار حضرت رفتم پس از آن که لحظه ای در کنار بستر آن امام مظلوم با حالت غم و اندوه نشستم و به جمال مبارک حضرتش می نگریستم.

ناگاه دیدم حضرت، خادم خود را (که به نام عقید معروف و نیز سیاه چهره بود) صدا کرد و به او فرمود: ای عقید! مقداری آب به همراه داروی مصطکی - بجوشان و بگذار سرد شود. همین که آب ، جوشانیده و سرد شد، ظرف آب را خدمت امام حسن عسکری علیه السلام آورد تا بیاشامد. 

موقعی که حضرت ظرف آب را با دست های مبارک خود گرفت، لرزه و رعشه بر دست های حضرت عارض شد، به طوری که ظرف آب بر دندان های حضرت می خورد و نمی توانست بیاشامد. آب را روی زمین نهاد و به خادم خویش فرمود: ای عقید! داخل آن اتاق برو، آن جا کودکی خردسالی را می بینی که در حال سجده و عبادت می باشد، بگو نزد من بیاید. خادمِ حضرت گفت : چون داخل اتاقی که امام علیه السلام اشاره نمود، رفتم کودکی را در حال سجده مشاهده کردم که انگشت سبّابه خود را به سوی آسمان بلند نموده است، بر او سلام کردم، آن حضرت نماز و سجده را مختصر کرد. پس از پایان نماز عرض کردم که آقای من می‌ فرماید شما نزد او بروید.

در همین لحظه ، کنیزی صقیل نام نزد آن فرزند عزیز آمد و دست کودک را گرفت و پیش پدرش برد ابوسهل نوبختی گوید: هنگامی که کودک که بسیار زیبا و همچون ماه نورانی بود موی سرش به هم پیچیده و مجعد است و ما بین دندان هایش گشاده است.

نزد پدر آمد، سلام کرد و همین که چشم پدر به فرزند خود افتاد، گریست و به او فرمود: ای سید اهل‌بیت خود مرا آب بده، همانا من به سوی پروردگار خویش می‌ روم. آن کودک قدح آب جوشانیده را به دست خویش گرفت و بر دهان پدر گذاشت و او را سیراب کرد. 

آنگاه فرمود: مرا آماده کنید که می‌ خواهم نماز بخوانم، پس آن کودک حوله ای را که در کنار پدر بود، روی دامان امام علیه السلام انداخت و سپس پدرش را وضوء داد و چون حضرت ابومحمّد، امام عسکری علیه السلام نماز را با آن حال مریضی انجام داد، روی به فرزند کرد و فرمود: پسرم بشارت باد تو را که تویی مهدی و حجّت خدا بر روی زمین و تویی پسر من و منم پدر تو و تویی (م ح م د) بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن ابیطالب و پدر توست رسول‌خداص و تویی خاتم ائمه طاهرین و نام تو همنام رسول خدا است و این عهدی است به من از پدرم و پدران طاهرین تو صلّی الله علی اهل البیت ربّنا، انّه حمیدٌ مجید و در همان هنگام به شهادت رسید.

بعد از آگاه شدن شیعیان از خبر درگذشت جانگداز حضرت امام حسن عسکری (ع) هاله‌ اى از غم و بهت‌ زدگى فضاى سامرا را فرا گرفت و از هر سوی صدای ناله و گریه برخاست. مردم آماده سوگواری و تشییع جنازه آن حضرت شدند.

پس از آنکه امام چشم از جهان فرو مى‌ بندد، معتمد دستور مى‌ دهد خانه او را بازرسى کنند و کنیزانش را زیر نظر بگیرند. او نمى‌ دانست‌ خداوند خود رساننده فرمان و کار خویش است و امام منتظر بیشتر از پنج‌ سال است که به دنیا آمده و از دید جاسوسان مخفى شده است و برگزیدگان‌ شیعه با وى بیعت کرده‌ اند.

احمد بن عبید الله در روایتى این صحنه را چنین وصف کرده است:

وقتى امام عسکرى علیه السّلام رحلت کرد، صداى شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت. مردم فریاد مى‌زدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه براى تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسى)، بنى هاشم، شخصیتهاى نظامى و قضایى و منشیان و مردم به سوى جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتى برپا بود.

امام حسن عسکرى ‌علیه السلام در آخرین وصیت خود بر دو بینش بسیار مهم تأکید کردند:

• تأکید بر شناخت غیبت و گرفتن بیعت براى ولى اللَّه اعظم ‌امام منتظر (عج). 
• تحکیم شالوده‌ هاى مرجعیت دینى.

آن حضرت را در همان اقامتگاه شریفش در شهر سامراء، در کنار مزار پدر بزرگوارش، به خاک سپردند که تا امروز نیز زیارتگاه مسلمانان‌ است. 

جملاتی زیبا از زبان گاندی در مورد امام حسین علیه‌السلام 🏴🏴🏴

بسم الله الرحمن الرحیم

باعرض سلام و ادب و احترام خدمت شما خوانندگان گرامی

بنده به نوبه خود ایام سوگواری محرم الحرام آقا امام حسین علیه السلام را بر شما تسلیت عرض میکنم🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

بخوانیم جملاتی زیبا از مهانداس کارامچاند گاندی را درباره امام حسین علیه السلام:

🏴 من از امام حسین علیه‌السلام آموختم که چگونه مظلوم باشم تا پیروز شوم

🏴 پیشرفت  اسلام،متکی به شمشیر نبوده است، بلکه با فداکاری والای امام حسین علیه‌السلام به دست آمده است.من از او یاد گرفتم چه طور پیروز شوم در حالی که مظلوم ستمدیده هستم

🏴من زندگی امام حسین علیه‌السلام،آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خواندم و توجه کافی به صفحات کربلا کردم و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود ، بایستی امام حسین علیه السلام را سرمشق زندگی خود قرار دهد

🏴کلام محمد صلی الله علیه و آله وسلم گنجینه عقل است ، نه تنها برای مسلمانان بلکه برای کل بشریت.

و....

کتاب جملاتی زیبا از گاندی به کوشش علی تیموری

 

امیدوارم از اینکه جملات را با رنگهای روشن و مختلف نوشتم در این ایام سوگواری ناراحت نشوید و پوزش من را بپذیرید،صرفا این رنگ‌بندی جهت توجه بیشتر می‌باشد. 

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

ماه محرم نزدیک و ویروس کرونا نزدیکتر ((حتماً بخوانید))

سلام علیکم و رحمه‌الله

 

خوانندگان گرامی همانطور که میدانید کمتر از بیست و شش روز تا شروع ماه پر خیر و برکت محرم الحرام مانده است🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

لذا تقاضا دارم که بیایید و در وبلاگ های خود و دیگر فضاهای مجازی و حقیقی زنجیره‌ای راه بیندازیم و از مردم عزیز ایران اسلامی خواهش کنیم که تا آنجا که ممکن است در این بیست و چند روز پروتکل های بهداشتی 😷😷😷😷😷😷😷 را رعایت فرمایند تا بتوان از این دهه پر خیر و برکت حداکثر استفاده را ببریم🌹🌹🌹

 

 

لطفاً تقاضا دارم دوستانی که ارادت به آقا امام حسین علیه السلام دارند حداقل برای سلامتی خود و اطرافیان خود به این زنجیره ملحق بشوید و به نوعی پیامبر گسترش سلامتی در جامعه باشید🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

 

 

البته منظورم از پیامبر مبلغ می‌باشد،مبلغ سلامتی در فضای مجازی و حقیقی

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

 

 

(((لطفاً با نظرات و لایک های خود این اطمینان را به ما بدهید🙏🌹)))

 

 

 

 

                                          باتشکر

                               دوستدار سلامتی شما

                                    محمدرضا زارع

                                    ۰۴ /۰۵ /۱۳۹۹

⁦🇮🇷⁩⁦🇮🇷⁩⁦🇮🇷⁩مردم ایران: إنا لله و إنا الیه راجعون 🏴🏴🏴🏴🏴🖤🖤🖤🖤

بسم الله الرحمن الرحیم

مردم شریف ایران اسلامی و بازدید کنندگان گرامی سلام

ایران فروشی نیست، مردم آن فروشی نیستند😤😠😡

مسئولین عزیز بیدار شوید تا خدا بیدارتان نکرده🛌

انقلابی دیگر از جنس انقلاب آیت‌الله خمینی در بین خود ایجاد کنید تا کسی از مردم برایتان و در بینتان انقلاب ناب اسلامی نکرده ،تا پشیمانتان نکرده😞

حتماً باید آیت‌الله خمینی اکنون زنده می‌بود تا در دهان تک تکتان بکوبد، تا سیلی های محکمی در گوشتان بخواباند.

مگر آیت‌الله خامنه‌ای چه کم دارد که به توصیه های او گوش نمی دهید

مگر تدبیر و آگاهی و آینده نگری او را باور ندارید ، مگر اینکه او از نسل آفتاب ولایت نیست ، مگر او از نسل امام حسین شهید علیه‌السلام نیست مگر او از اولاد پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نیست 🧐 پس چرا ❓❓⁦❗❗

ایران مگر کشور شماهم نیست❓مگر پدران شماهم ایرانی نیستند ❓مگر نان و نمک این سرزمین را نخردید❓بشکند دستی که دستت را گرفت⁦..  ⁦

به مردم اهانت شد هیچ نگفتیم🤐

⁦به مردم بی توجهی شد هیچ نگفتیم🤐

ماهی هایشان را به چین فروختید هیچ نگفتیم🤐

خزر را دادید رفت هیچ نگفتیم🤐

بازار ایران را به چین دادید هیچ نگفتیم🤐

بنده اوایل فکر میکردم که خبر فروش ایران شایعه‌ای بیش نیست اما وای بر من و وای بر ما😞😞😞

مگر چین پدر شماست که میخواهید حق فرزندی خود را به او ادا کنید،،،مگر ایران پدر و مادر اصلی شما نیست⁦⁉️⁩

دیگر ایران را چرا میفروشد⁦⁉️⁩

چرا لااقل مفت می‌فروشید❓❓

نفروشید😡نفروشید😡نفروشید😡😡

 

 

⁦❤️⁩⁦.                         ❤️

⁦❤️⁩.                        ⁦❤️⁩

​​​​​⁦❤️⁩.                        ⁦❤️⁩

⁦❤️⁩.                        ⁦❤️⁩

⁦❤️⁩.                        ⁦❤️⁩

⁦❤️⁩   ⁦❤️⁩.                ⁦❤️⁩.  ⁦❤️⁩.           ⁦❤️⁩

⁦❤️⁩.  ⁦❤️⁩.                ⁦❤️⁩.      ⁦❤️⁩

⁦❤️⁩.   ⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩.     ⁦❤️⁩.         ⁦❤️⁩

       ⁦❤️.                     ⁦ ⁦❤️⁩             ⁦

         ⁦❤️⁩⁦❤️.   ❤️⁩.                    ⁦❤️⁩            ⁦

                          ⁦❤️⁩.                   ⁦❤️⁩            ⁦

                             ⁦❤️⁩.              ⁦❤️⁩         

 

                                             و

 

💚.                               💚.    💚

💚                                💚.    💚

💚.                               💚.    💚

💚. 💚.    💚.    💚.    💚.    💚

💚. 💚.    💚.    💚.    💚.    💚. 💚💚💚

💚. 💚💚💚💚💚💚💚💚💚 💚  🌹 💚

                                                      💚 💚 💚

                                                                  💚

                                                                  💚

                                                                  💚

                                                                  💚

 

فروشی نیستند​​​​​​

 

 

وبلاگ عصر ظهور:

بازدیدکنندگان گرامی و مردم شریف ایرانی ، مسلمان و مسیح،یهود و غیره امیدوارم به ما اعتماد کنید و از این پس با تمام وجود و قدرت و توکل به خداوند متعال ما را همراهی کنید

          Www.asrehzoohoor.blog.ir 

سن ازدواج عایشه با پیامبر(ص)[[ پاسخ به شبهاتی نظیر کودک آزاری در اسلام]] ✓به همراه تحلیلات و بررسی ها

 

 

با نظرات خود مطلب ما را مزین و کامل کنید۰

 

 

چرا پیامبر اسلام (ص) با توجه به اختلاف سنی زیاد، با عایشه کم سن و سال ازدواج نمود؟

 

بررسی در منابع تاریخی شیعه و سنی:

 

اولا شرایط سنی که در فرهنگ ما ایرانیان امروزه متداول است، در آن عصر و نزد عرب های آن زمان متداول نبود. بسا اتفاق می افتاد دختران نو رسیده به عقد مردان کهنسال در می آمدند. در این گونه ازدواج ها هیچ گونه خرده گیری و ملامتی وجود نداشت. مانند این که در تاریخ آمده است که عمر از عثمان خواست که دخترش حفصه را به عقد خود در بیاورد در حالی که عثمان حدود بیست سال از عمر بزرگتر بود نیز به ابو بکر که حدود ده سال از عمر بزرگتر بود پیشنهاد ازدواج با حفصه را داد . آری این گونه ازدواج ها در آن فرهنگ پذیرفته شده بود.

 

 

حفصه ابتدا به عقد خنیس پسر حذافه درآمد و با او به مدینه هجرت کرد. خنیس در جنگ بدر کشته شد. عمر او را به عثمان و سپس به ابوبکر پیشنهاد کرد، ولی آنان از ازدواج با وی سر باز زدند. عمر شکایت آنان را نزد پیامبر اسلام برد و محمد قبول کرد که با وی ازدواج کند.^{[عسکری،نقش عایشه در تاریخ اسلام،ج۱-۳,صص۵۵و۵۶]} حفصه از حافظان قرآن بود و نسخه عثمان از قرآن با همکاری وی تهیه شده بود. بنا به نقل شیعیان سورهٔ تحریم به وی اشاره دارد.

 

و ثانیا : این یکی از دروغ های روزگار است که عایشه در هنگام ازدواج کم سن و سال بود در این مورد گفته اند: پیامبر (ص) عایشه شش یا هفت ساله را به عقد خود درآورد و در نه سالگی با او عروسی کرد ؛ هم سن عایشه در هنگامی که به عقد پیامبر درآمد، بیش از شش یا هفت سال بود؛ هم در هنگام عروسی بیش از نُه سال داشت.
در مورد جملة نخست؛ (سن عایشه در هنگام اجرای صیغه عقد)می گوییم:
اوّلاً : داده های تاریخی می گوید: سن عایشه در هنگام عقد، خیلی بیش از مقدار مذکور بود؛ به چند دلیل:
1- برخی از مورخان مانند ابن قتیبه دینوری نوشته اند: عایشه در سال 57 ، یا

مهدویت :حدیث ازامام حسین(ع)15

#حدیث_مهدوی

 

امام حسین(ع)

«ان الله مأدبه بقرقیسیا، یطلع مطلع من السماء، فینادی: یا طیر السماء! و یا سباع الأرض! هلموا الی الشیع من لحوم الجبارین».

-«خدای تبارک و تعالی یک سفره ی گسترده و مهمانی عمومی در «قرقیسا» دارد که منادی آسمانی بانگ بر می آورد: ای پرندگان آسمان! و ای درندگان بیابان! بیایید تا با گوشت ستمگران شکمی از عزا درآورید».

عقد الدرر/ ص87

مهدویت :حدیث ازامام محمدباقر(ع)30

#حدیث_مهدوی
 

امام محمد باقر(ع)

«ابو حمزه ی ثمالی می گوید: در خدمت امام باقر علیه‌السلام بودم، چون مردم رفتند و مجلس خلوت شد فرمود (سخنی در جمع خواص):-«یا ابا حمزه! من المحتوم الذی حتمه الله قیام قائمنا، فمن شک فیما اقول، لفی الله و هو به کافر».-«ای ابا حمزه! از امور حتمی ای که خداوند حتمی ساخته است قیام قائم ماست، هر کس در این گفتار تردید کند خدا را در حال کفر ملاقات می کند».سپس فرمود: پدر و مادرم به فدای کسی که هم‌نام و هم‌کنیه ی من است او هفتمین فرزند من است که زمین را پر از عدالت کند هنگامی که پر از جور و ستم شده باشد.ای ابا حمزه! کسی که او را درک کند و در برابر او تسلیم شود آن چنان که در برابر پیامبر و امیرمومنان تسلیم است، بهشت بر او واجب می شود و هر کس تسلیم نشود بهشت بر او حرام می شود و جایگاهش دوزخ است و جایگاه ستمگران چه زشت است».

بحار الانوار/ ج51/ ص139