عصر ظهور

موسسه مجازی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

عصر ظهور

موسسه مجازی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

نویسند و گردآورنده مطالب : محمد رضا زارع
#نشر مطالب باذکر نشانی این وبلاگ بلامانع است!
_____________________

حدیث روز:

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ مِنَ الْخَیْرِ مَا یُعَجَّلُ
اصول کافى جلد3 صفحه: 212 روایة:4

ترجمه :
رسول خدا (ص) فرمود: همانا خدا کارهاى خیر، زود انجام شده را دوست دارد.

__________________________
*دوستان مارا در لینک زیر حتما دنبال کنید.*

دوستانی که بنده را دنبال میکنند، در صورتی که آدرس سایتشان نیز در فهرست دنبال کنندگانمون ثبت باشه و لینک دنبال کردن هم داشته باشند دنبال خواهند شد


۹۶ مطلب در شهریور ۱۳۹۸ ثبت شده است

151-  و من خطبة له (علیه السلام)
> یحذر من الفتن <
>اللّه و رسوله<
وَ أَحْمَدُ اللَّهَ وَ أَسْتَعِینُهُ عَلَی مَدَاحِرِ الشَّیْطَانِ وَ مَزَاجِرِهِ وَ الِاعْتِصَامِ مِنْ حَبَائِلِهِ وَ مَخَاتِلِهِ وَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ نَجِیبُهُ وَ صَفْوَتُهُ لَا یُؤَازَی فَضْلُهُ وَ لَا یُجْبَرُ فَقْدُهُ أَضَاءَتْ بِهِ الْبِلَادُ بَعْدَ الضَّلَالَةِ الْمُظْلِمَةِ وَ الْجَهَالَةِ الْغَالِبَةِ وَ الْجَفْوَةِ الْجَافِیَةِ وَ النَّاسُ یَسْتَحِلُّونَ الْحَرِیمَ وَ یَسْتَذِلُّونَ الْحَکِیمَ یَحْیَوْنَ عَلَی فَتْرَةٍ وَ یَمُوتُونَ عَلَی کَفْرَةٍ.
>التحذیر من الفتن<
ثُمَّ إِنَّکُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ أَغْرَاضُ بَلَایَا قَدِ اقْتَرَبَتْ فَاتَّقُوا سَکَرَاتِ النِّعْمَةِ وَ احْذَرُوا بَوَائِقَ النِّقْمَةِ وَ تَثَبَّتُوا فِی قَتَامِ الْعِشْوَةِ وَ اعْوِجَاجِ الْفِتْنَةِ عِنْدَ طُلُوعِ جَنِینِهَا وَ ظُهُورِ کَمِینِهَا وَ انْتِصَابِ قُطْبِهَا وَ مَدَارِ رَحَاهَا تَبْدَأُ فِی مَدَارِجَ خَفِیَّةٍ وَ تَئُولُ إِلَی فَظَاعَةٍ جَلِیَّةٍ شِبَابُهَا کَشِبَابِ الْغُلَامِ وَ آثَارُهَا کَآثَارِ السِّلَامِ یَتَوَارَثُهَا الظَّلَمَةُ بِالْعُهُودِ أَوَّلُهُمْ قَائِدٌ لِآخِرِهِمْ وَ آخِرُهُمْ مُقْتَدٍ بِأَوَّلِهِمْ یَتَنَافَسُونَ فِی دُنْیَا دَنِیَّةٍ وَ یَتَکَالَبُونَ عَلَی جِیفَةٍ مُرِیحَةٍ وَ عَنْ قَلِیلٍ یَتَبَرَّأُ التَّابِعُ مِنَ الْمَتْبُوعِ وَ الْقَائِدُ مِنَ الْمَقُودِ فَیَتَزَایَلُونَ بِالْبَغْضَاءِ وَ یَتَلَاعَنُونَ عِنْدَ اللِّقَاءِ ثُمَّ یَأْتِی بَعْدَ ذَلِکَ طَالِعُ الْفِتْنَةِ الرَّجُوفِ وَ الْقَاصِمَةِ الزَّحُوفِ فَتَزِیغُ قُلُوبٌ بَعْدَ اسْتِقَامَةٍ وَ تَضِلُّ رِجَالٌ بَعْدَ سَلَامَةٍ وَ تَخْتَلِفُ الْأَهْوَاءُ عِنْدَ هُجُومِهَا وَ تَلْتَبِسُ الْآرَاءُ عِنْدَ نُجُومِهَا مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ وَ مَنْ سَعَی فِیهَا حَطَمَتْهُ یَتَکَادَمُونَ فِیهَا تَکَادُمَ الْحُمُرِ فِی الْعَانَةِ قَدِ اضْطَرَبَ مَعْقُودُ الْحَبْلِ وَ عَمِیَ وَجْهُ الْأَمْرِ تَغِیضُ فِیهَا الْحِکْمَةُ وَ تَنْطِقُ فِیهَا الظَّلَمَةُ وَ تَدُقُّ أَهْلَ الْبَدْوِ بِمِسْحَلِهَا وَ تَرُضُّهُمْ بِکَلْکَلِهَا یَضِیعُ فِی غُبَارِهَا الْوُحْدَانُ وَ یَهْلِکُ فِی طَرِیقِهَا الرُّکْبَانُ تَرِدُ بِمُرِّ الْقَضَاءِ وَ تَحْلُبُ عَبِیطَ الدِّمَاءِ وَ تَثْلِمُ مَنَارَ الدِّینِ وَ تَنْقُضُ عَقْدَ الْیَقِینِ یَهْرُبُ مِنْهَا الْأَکْیَاسُ وَ یُدَبِّرُهَا الْأَرْجَاسُ مِرْعَادٌ مِبْرَاقٌ کَاشِفَةٌ عَنْ سَاقٍ تُقْطَعُ فِیهَا الْأَرْحَامُ وَ یُفَارَقُ عَلَیْهَا الْإِسْلَامُ بَرِیئُهَا سَقِیمٌ وَ ظَاعِنُهَا مُقِیمٌ.
منها : بَیْنَ قَتِیلٍ مَطْلُولٍ وَ خَائِفٍ مُسْتَجِیرٍ یَخْتِلُونَ بِعَقْدِ الْأَیْمَانِ وَ بِغُرُورِ الْإِیمَانِ فَلَا تَکُونُوا أَنْصَابَ الْفِتَنِ وَ أَعْلَامَ الْبِدَعِ وَ الْزَمُوا مَا عُقِدَ عَلَیْهِ حَبْلُ الْجَمَاعَةِ وَ بُنِیَتْ عَلَیْهِ أَرْکَانُ الطَّاعَةِ وَ اقْدَمُوا عَلَی اللَّهِ مَظْلُومِینَ وَ لَا تَقْدَمُوا عَلَیْهِ ظَالِمِینَ وَ اتَّقُوا مَدَارِجَ الشَّیْطَانِ وَ مَهَابِطَ الْعُدْوَانِ وَ لَا تُدْخِلُوا بُطُونَکُمْ لُعَقَ الْحَرَامِ فَإِنَّکُمْ بِعَیْنِ مَنْ حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَعْصِیَةَ وَ سَهَّلَ لَکُمْ سُبُلَ الطَّاعَةِ.

 

خطبه 151-فتنه های آینده 
ارزش شهادتین 
خدای را می ستایم، و در راندن شیطان، و دور ساختن و نجات پیدا کردن از دامها و فریبهای آن، از خدا یاری می طلبم، و گواهی می دهم که جز خدای یگانه معبودی نیست، و شهادت می دهم، که حضرت محمد (ص) بنده و فرستاده برگزیده و انتخاب شده او است، که در فضل و برتری، همتایی ندارد و هرگز فقدان او جبران نگردد، شهرهایی به وجود او روشن گشت، پس از آنکه گمراهی وحشتناکی همه جا را فرا گرفته بود، و جهل و نادانی بر اندیشه ها غالب و قساوت و سنگدلی بر دلها مسلط بود، و مردم حرام را حلال می شمردند، و دانشمندان را تحقیر می کردند، و جدای از دین الهی زندگی کرده و در حال کفر و بی دینی جان می سپردند. 
نکوهش مردم گمراه شما ای عربها، هدف تیرهای بلا هستید که نزدیک است، از مستیهای نعمت بپرهیزید، و از سختیهای عذاب بترسید و بگریزید، و در فتنه های درهم پیچیده، به هنگام پیدایش نوزاد فتنه ها و آشکار شدن باطن آنها، و برقرار شدن قطب و مدار آسیای آن، با آگاهی قدم بردارید. فتنه هایی که به رهگذرهای ناپیدا درآید، و به زشتی و رسوایی گراید، آغازش چون دوران جوانی خوش و دلربا، و آثارش چون آثار باقیمانده بر سنگ خارا زشت و دیرپاست، که ستمکاران آن را با عهدی که با یکدیگر دارند، به ارث می برند، نخستین آنان پیشوای آخرین و آخرین گمراهان اقتداکننده به اولین می باشند، آنان در به دست آوردن دنیای پست بر هم سبقت می گیرند، و چونان سگهای گرسنه، این مردار را از دست یکدیگر می ربایند، طولی نمی کشد که پیرو از رهبر، و رهبر از پیرو، بیزاری می جویند، و با بغض و کینه از هم جدا می شوند، و به هنگام ملاقات، همدیگر را نفرین می کنند. خبر از آینده خونین عرب سپس فتنه ای سر برآورد که سخت لرزاننده، درهم کوبنده و نابودکننده است، و قلبهایی پس از استواری می لغزند، و مردانی پس از درستی و سلامت، گمراه می گردند، و افکار و اندیشه ها به هنگام هجوم 
این فتنه ها پراکنده و عقاید پس از آشکار شدنشان به شک و تردید دچار می گردد، آن کس که به مقابله با فتنه ها برخیزد کمرش را می شکند، و کسی که در فرو نشاندن آن تلاش می کند، او را درهم می کوبد، در این میان فتنه جویان چونان گورخران، یکدیگر را گاز می گیرند، و رشته های سعادت و آیین محکم شده شان لرزان می گردد، و حقیقت امر پنهان می ماند، حکمت و دانش کاهش می یابد، ستمگران به سخن می آیند، و بیابان نشینها را درهم می کوبند، و با سینه مرکبهای ستم، آنها را خرد می نمایند، تکروان در غبار آن فتنه ها نابود گردند، و سواران باقدرت در آن به هلاکت می رسند، فتنه ها با تلخی خواسته ها وارد می شود، و خونهای تازه را می دوشد، نشانه های دین را خراب، و یقین را از بین می برد، فتنه هایی که افراد زیرک از آن بگریزند، و افراد پلید در تدبیر آن بکوشند، آن فتنه ها پررعد و برق و پرزحمت است. در آن پیوندهای خویشاوندی قطع می گردد و از اسلام جدا می گردند، فتنه ها چنان ویرانگرند که تندرستها بیمار، و مسکن گزیدگان کوچ می کنند، 
در آن میان کشته ای است که خونش به رایگان ریخته، و افراد ترسویی که طالب امانند، با سوگندها آنان را فریب می دهند، و با تظاهر به ایمان آنها را گمراه می کنند. رهنمودها در مقابله با فتنه ها پس سعی کنید شما پرچم فتنه ها و نشانه های بدعتها نباشید، و آنچه را که پیوند امت اسلامی بدان استوار است، و پایه های طاعت بر آن پایدار بر خود لازم شمارید، و بر خدا، ستمدیده وارد شوید نه ستمگر، از درافتادن درون دامهای شیطان، و قرار گرفتن در وادی دشمنیها بپرهیزید، و لقمه های حرام به شکم خود راه ندهید، شما در برابر دیدگان خداوندی قرار دارید که گناهان را حرام کرد و راه اطاعت و بندگی را آسان فرمود.
 


 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۱۶
محمدرضا زارع

«١٩٢»فَإِنِ‌ انْتَهَوْا فَإِنَّ‌ اللّهَ‌ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌ 
و اگر دست کشیدند،همانا خداوند آمرزنده و مهربان است. 
نکته‌ها: 
در اینکه مشرکان باید ازچه چیز دست بردارند تا بخشیده شوند،دو احتمال وجود دارد: 
الف:از جنگ و فتنه.به دلیل آیات قبل که سخن از جنگ بود. 
ب:از کفر.به دلیل دریافت مغفرت الهى که مخصوص مؤمنان است. پیام‌ها: 
١-مسلمانان باید آتش‌بس واقعى دشمنان را بپذیرند. «فَإِنِ‌ انْتَهَوْا» 
٢-اسلام،راه بازگشت را حتّى براى کفّار باز گذارده است. «فَإِنِ‌ انْتَهَوْا...» 
٣-اگر کفّار دست از فتنه و جنگ برداشته و ایمان آوردند،آنان را به کارهاى قبل ملامت نکنید. «فَإِنَّ‌ اللّهَ‌ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌» 
٤-انسان باید خود زمینه‌ى دریافت رحمت الهى را بوجود آورد. «فَإِنِ‌ انْتَهَوْا فَإِنَّ‌ اللّهَ‌ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌» 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۴ شهریور ۹۸ ، ۱۷:۰۳
محمدرضا زارع

#حدیث_مهدوی
 

امام محمد باقر(ع)

«یا ابا حمزة! لا یقوم القائم الا علی خوف و زلزال و فتنة و بلاء یصیب الناس، و طاعون قبل ذلک و سیف قاطع بین العرب، و اختلاف شدید بین الناس و تشتیت و تشتت فی دینهم و تغیر من حالهم، حتی یتمن المتمنی الموت صباحا و مساءا من عظم ما یری من کأب الناس و اکل بعضهم بعضا و خروجه اذا خرج، عند الیأس و القنوط. فیاطوبی لمن ادرکه و کان من انصاره و الویل کل الویل لمن خالفه امره و کان من اعدائه».

«ای ابا حمزه! قائم ما (عجل الله فرجه) قیام نمی کند مگر پس از ترس شدید، اضطراب‌ها، نگرانی‌ها، فتنه ها و بلاهایی که بر مردم وارد شود. و پیش از آن فتنه ها طاعون شایع شود و شمشیر در میان عرب‌ها حاکم گردد و اختلاف و پراکندگی در دین و دگرگونی در اوضاع پدید آید. انسان به قدری شاهد گرفتاری مردم می شود که هر صبح و شام از خدا مرگ خویش را درخواست و آرزو می کند. پس از یک چنین یأس و نومیدی او ظاهر می شود. خوشا به حال کسی که او را درک کند و به یاری او برخیزد. وای به حال کسی که با او مخالفت کند و اوامر او را نپذیرد و با او به دشمنی برخیزد».

بشارة الاسلام/ ص105

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ شهریور ۹۸ ، ۱۴:۰۹
محمدرضا زارع

150-  و من خطبة له (علیه السلام)
> یومی فیها إلی الملاحم و یصف فئة من أهل الضلال <
وَ أَخَذُوا یَمِیناً وَ شِمَالًا ظَعْناً فِی مَسَالِکِ الْغَیِّ وَ تَرْکاً لِمَذَاهِبِ الرُّشْدِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ کَائِنٌ مُرْصَدٌ وَ لَا تَسْتَبْطِئُوا مَا یَجِی‏ءُ بِهِ الْغَدُ فَکَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ أَدْرَکَهُ وَدَّ أَنَّهُ لَمْ یُدْرِکْهُ وَ مَا أَقْرَبَ الْیَوْمَ مِنْ تَبَاشِیرِ غَدٍ یَا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ کُلِّ مَوْعُودٍ وَ دُنُوٍّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لَا تَعْرِفُونَ أَلَا وَ إِنَّ مَنْ أَدْرَکَهَا مِنَّا یَسْرِی فِیهَا بِسِرَاجٍ مُنِیرٍ وَ یَحْذُو فِیهَا عَلَی مِثَالِ الصَّالِحِینَ لِیَحُلَّ فِیهَا رِبْقاً وَ یُعْتِقَ فِیهَا رِقّاً وَ یَصْدَعَ شَعْباً وَ یَشْعَبَ صَدْعاً فِی سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لَا یُبْصِرُ الْقَائِفُ أَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ ثُمَّ لَیُشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَیْنِ النَّصْلَ تُجْلَی بِالتَّنْزِیلِ أَبْصَارُهُمْ وَ یُرْمَی بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ وَ یُغْبَقُونَ کَأْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ
>فی الضلال <
منها : وَ طَالَ الْأَمَدُ بِهِمْ لِیَسْتَکْمِلُوا الْخِزْیَ وَ یَسْتَوْجِبُوا الْغِیَرَ حَتَّی إِذَا اخْلَوْلَقَ الْأَجَلُ وَ اسْتَرَاحَ قَوْمٌ إِلَی الْفِتَنِ وَ أَشَالُوا عَنْ لَقَاحِ حَرْبِهِمْ لَمْ یَمُنُّوا عَلَی اللَّهِ بِالصَّبْرِ وَ لَمْ یَسْتَعْظِمُوا بَذْلَ أَنْفُسِهِمْ فِی الْحَقِّ حَتَّی إِذَا وَافَقَ وَارِدُ الْقَضَاءِ انْقِطَاعَ مُدَّةِ الْبَلَاءِ حَمَلُوا بَصَائِرَهُمْ عَلَی أَسْیَافِهِمْ وَ دَانُوا لِرَبِّهِمْ بِأَمْرِ وَاعِظِهِمْ حَتَّی إِذَا قَبَضَ اللَّهُ رَسُولَهُ (صلی الله علیه وآله) رَجَعَ قَوْمٌ عَلَی الْأَعْقَابِ وَ غَالَتْهُمُ السُّبُلُ وَ اتَّکَلُوا عَلَی الْوَلَائِجِ وَ وَصَلُوا غَیْرَ الرَّحِمِ وَ هَجَرُوا السَّبَبَ الَّذِی أُمِرُوا بِمَوَدَّتِهِ وَ نَقَلُوا الْبِنَاءَ عَنْ رَصِّ أَسَاسِهِ فَبَنَوْهُ فِی غَیْرِ مَوْضِعِهِ مَعَادِنُ کُلِّ خَطِیئَةٍ وَ أَبْوَابُ کُلِّ ضَارِبٍ فِی غَمْرَةٍ قَدْ مَارُوا فِی الْحَیْرَةِ وَ ذَهَلُوا فِی السَّکْرَةِ عَلَی سُنَّةٍ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ مِنْ مُنْقَطِعٍ إِلَی الدُّنْیَا رَاکِنٍ أَوْ مُفَارِقٍ لِلدِّینِ مُبَایِنٍ.
 

خطبه 150-اشارت به حوادث بزرگ 
آینده بشریت و ظهور حضرت مهدی (عج) 
به راههای چپ و راست رفتند، و راه ضلالت و گمراهی پیمودند، و راه روشن هدایت را گذاشتند، پس درباره آنچه که باید باشد شتاب نکنید، و آنچه را که در آینده باید بیاید دیر مشمارید، چه بسا کسی برای رسیدن چیزی شتاب می کند، وقتی به آن رسید دوست دارد، که ای کاش آن را نمی دید، و چه نزدیک است امروز ما به فردایی که سپیده آن خواهد دمید، ای مردم! اینک ما در آستانه تحقق وعده های داده شده، و نزدیکی طلوع آن چیزهایی که بر شما پوشیده و ابهام آمیز است، قرار داریم. ره آورد حکومت حضرت مهدی (عج) بدانید آن کس از ما (حضرت مهدی (عج)) که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد، و بر همان سیره و روش پیامبر (ص) و امامان (ع) رفتار می کند تا گره ها را بگشاید، بردگان و ملتهای اسیر را آزاد سازد، جمعیتهای گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند، حضرت مهدی (عج) سالهای طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد آنچنان که اثرشناسان، اثر قدمش را نمی شناسند، گرچه در یافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند، و چونان شمشی 
رها صیقل می خورند، دیده هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوشهاشان تفسیر طنین افکند، و در صحبگاهان و شامگاهان جامهای حکمت سر می کشند. 
سرنوشت امت اسلامی پس از پیامبر (ص) روزگار آنان به طول انجامید تا رسوایی آنها به نهایت رسید، و خود را سزاوار بلای زمانه گرداندند، و چون پایان مدت آنها نزدیک شد، گروهی در فتنه ها آسودند و گروهی دست به حمله و پیکار با فسادگران زدند و با شکیبایی که داشتند بر خدا منت ننهادند، و جان دادن در راه خدا را بزرگ نشمردند، تا آنجا که اراده الهی به پایان دوران جاهلیت موافق شد، شمشیرها در راه خدا کشیدند، و بینشهای خود را بر شمشیر نشاندند، و طاعت پروردگار خود را پذیرفتند، و فرمان پنددهنده خود را شنیدند، در پیروزی و سربلندی زیستند. تا آنکه خدا، پیامبرش را نزد خود برد، (افسوس) که گروهی به گذشته جاهلی خود برگشتند، و با پیمودن راههای گوناگون به گمراهی رسیدند، و به دوستان منحرف خود پیوستند و از دوستی با مومنان بریدند که به آن امرشده بودند، و بنیان اسلامی را تغییر داده در جای دیگر بنا نهادند، آنان کانون هر خطا و گناه، و هر فتنه جو را درگاه و (پناهگاه) شدند، که سرانجام در سرگردانی فرو رفته، و در غفلت و مستی به روش و آیین فرعونیان درآمدند، یا از همه بریده و دل به دنیا بسته، یا پیوند خود را با دین گسستند.
 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۱۴
محمدرضا زارع

«١٩١»وَ اقْتُلُوهُمْ‌ حَیْثُ‌ ثَقِفْتُمُوهُمْ‌ وَ أَخْرِجُوهُمْ‌ مِنْ‌ حَیْثُ‌ أَخْرَجُوکُمْ‌ وَ الْفِتْنَةُ‌ أَشَدُّ مِنَ‌ الْقَتْلِ‌ وَ لا تُقاتِلُوهُمْ‌ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ‌ حَتّى یُقاتِلُوکُمْ‌ فِیهِ‌ فَإِنْ‌ قاتَلُوکُمْ‌ فَاقْتُلُوهُمْ‌ کَذلِکَ‌ جَزاءُ الْکافِرِینَ‌ 
و آنها را(بت‌پرستانى که از هیچ جنایتى ابا ندارند،)هرکجا یافتید بکشید و از(مکّه)همان جایى که شما را بیرون کردند،آنها را بیرون کنید و فتنه (شرک و شکنجه)از قتل بدتر است.و نزد مسجد الحرام با آنها جنگ نکنید، مگر آنکه آنها در آنجا با شما بجنگند،پس اگر با شما جنگ کردند،آنها را (در آنجا)به قتل برسانید.چنین است جزاى کافران. نکته‌ها: 
این آیه فرمان قتل و اخراج مشرکان را از مکّه صادر و دلیل آن را چنین بیان مى‌کند که آنان سالها شما را شکنجه و آواره کرده‌اند و شکنجه از قتل سخت‌تر و شدیدتر است.پس شما نباید در مبارزه و جنگ با آنها سستى نشان دهید. 
سؤال:چرا شکنجه از قتل سخت‌تر است‌؟ 
پاسخ:در قتل،انسان از دنیا جدا ولى به آخرت مى‌رسد،لکن در شکنجه،انسان نه به آخرت مى‌رسد و نه از دنیا کام مى‌گیرد. 
پیام‌ها: 
١-مقابله به مثل و خشونت با دشمن در مواردى لازم است. «وَ اقْتُلُوهُمْ‌» 
٢-دفاع عادلانه،منحصر به جبهه و جنگ نیست. «وَ اقْتُلُوهُمْ‌ حَیْثُ‌ ثَقِفْتُمُوهُمْ‌» 
٣-حقّ‌ وطن،از حقوق انسانى مورد پذیرش ادیان است. «أَخْرَجُوکُمْ‌» 
٤-فتنه‌انگیز،مثل محارب است و باید به اشد وجه مجازات شود. «وَ اقْتُلُوهُمْ‌... 
أَخْرِجُوهُمْ‌... وَ الْفِتْنَةُ‌ أَشَدُّ مِنَ‌ الْقَتْلِ‌» 
٥-حرم و مسجد الحرام مقدّس است،امّا خون مسلمانان مقدّس‌تر؛و در اینجا مسئله اهمّ‌ و مهمّ‌ مطرح است. «لا تُقاتِلُوهُمْ‌ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ‌ حَتّى یُقاتِلُوکُمْ‌» 
٦-همان گونه که در اصلِ‌ جنگ نباید شما پیش دستى کنید،در شکستن مقدّسات هم نباید شما پیش دستى نمائید. «حَتّى یُقاتِلُوکُمْ‌

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۱۶:۰۶
محمدرضا زارع

#حدیث_مهدوی
 

امام جواد(ع)

«الصوت فی شهر رمضان، فی لیلة الجمعة، فاسمعوا و اطیعوا، وفی آخر النهار صوت الملعون ابلیس، ینادی ان فلانا قتل مظلوما،یشکک الناس و یفتنهم، فکم فی ذلک الیوم من شاک متحیر، فاذا سمعتم ذلک الصوت فی رمضان (یعنی: الاول) فلا تشکوا انه صوت جبرئیل، و علامة ذلک انه ینادی باسم المهدی و اسم ابیه».

«نخستین ندای آسمانی در ماه رمضان و در شب جمعه است، آن را گوش دهید و اطاعت کنید. و در آخر روز، شیطان ملعون بانگ برمی آورد که فلانی، مظلوم کشته شد، تا مردم را به شک و تردید وادارد و فتنه بر پا کند. آن روز چقدر از مردم دچار شک و حیرت شده، سرگردان می شوند؟! هنگامی که ندای اولی را در ماه رمضان شنیدند، هرگز شک به خود راه ندهید که آن صدای جبرئیل است. و نشانه ی آن این است که از «مهدی» به نام خود و پدرش (علیه السلام) نام می برد.

بشارة الاسلام/ ص160

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۱۴:۱۹
محمدرضا زارع

149-  و من کلام له (علیه السلام)
> قبل موته <
أَیُّهَا النَّاسُ کُلُّ امْرِئٍ لَاقٍ مَا یَفِرُّ مِنْهُ فِی فِرَارِهِ الْأَجَلُ مَسَاقُ النَّفْسِ وَ الْهَرَبُ مِنْهُ مُوَافَاتُهُ کَمْ أَطْرَدْتُ الْأَیَّامَ أَبْحَثُهَا عَنْ مَکْنُونِ هَذَا الْأَمْرِ فَأَبَی اللَّهُ إِلَّا إِخْفَاءَهُ هَیْهَاتَ عِلْمٌ مَخْزُونٌ أَمَّا وَصِیَّتِی فَاللَّهَ لَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه وآله) فَلَا تُضَیِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِیمُوا هَذَیْنِ الْعَمُودَیْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَیْنِ الْمِصْبَاحَیْنِ وَ خَلَاکُمْ ذَمٌّ مَا لَمْ تَشْرُدُوا حُمِّلَ کُلُّ امْرِئٍ مِنْکُمْ مَجْهُودَهُ وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ رَبٌّ رَحِیمٌ وَ دِینٌ قَوِیمٌ وَ إِمَامٌ عَلِیمٌ أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُکُمْ وَ أَنَا الْیَوْمَ عِبْرَةٌ لَکُمْ وَ غَداً مُفَارِقُکُمْ غَفَرَ اللَّهُ لِی وَ لَکُمْ إِنْ تَثْبُتِ الْوَطْأَةُ فِی هَذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذَاکَ وَ إِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَإِنَّا کُنَّا فِی أَفْیَاءِ أَغْصَانٍ وَ مَهَابِّ رِیَاحٍ وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمَامٍ اضْمَحَلَّ فِی الْجَوِّ مُتَلَفَّقُهَا وَ عَفَا فِی الْأَرْضِ مَخَطُّهَا وَ إِنَّمَا کُنْتُ جَاراً جَاوَرَکُمْ بَدَنِی أَیَّاماً وَ سَتُعْقَبُونَ مِنِّی جُثَّةً خَلَاءً سَاکِنَةً بَعْدَ حَرَاکٍ وَ صَامِتَةً بَعْدَ نُطْقٍ لِیَعِظْکُمْ هُدُوِّی وَ خُفُوتُ إِطْرَاقِی وَ سُکُونُ أَطْرَافِی فَإِنَّهُ أَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرِینَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَلِیغِ وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ وَدَاعِی لَکُمْ وَدَاعُ امْرِئٍ مُرْصِدٍ لِلتَّلَاقِی غَداً تَرَوْنَ أَیَّامِی وَ یُکْشَفُ لَکُمْ عَنْ سَرَائِرِی وَ تَعْرِفُونَنِی بَعْدَ خُلُوِّ مَکَانِی وَ قِیَامِ غَیْرِی مَقَامِی.
 

خطبه 149-پیش از وفاتش 
یاد مرگ 
ای مردم! هر کس از مرگ فرار کند به هنگام فرار آن را خواهد دید، اجل سرآمد زندگی، و فرار از مرگ رسیدن به آن است، چه روزگارانی که در پی گشودن راز نهفته اش بودم اما خواست خداوند جز پنهان ماندن آن نبود، هیهات! علمی پنهان است. وصیتهای امام علی (ع) اما وصیت من نسبت به خدا، آنکه چیزی را شریک خدا قرار ندهید، و نسبت به پیامبر (ص) این است که، سنت و شریعت او را ضایع نکنید، این دو ستون محکم را برپا دارید و این دو چراغ را فروزان نگهدارید و تا آن زمان که از حق منحرف نشدید، سرزنشی نخواهید داشت، که برای هر کس به اندازه توانایی او وظیفه ای تعیین گردیده، و نسبت به افراد جاهل و نادان تخفیف داده شده است زیرا که: پروردگار رحیم، و دین استوار، و پیشوا آگاه است، من دیروز رهبر شما بودم و امروز مایه پند و عبرت شما هستم، و فردا از شما جدا خواهم شد، خدا شما و مرا بیامرزد، اگر از این ضربت و در این لغزشگاه نجات یابم، که حرفی نیست، اما اگر گامها بلغزد و از این جهان بروم، ما نیز چون دیگران در سایه شاخساران، مسیر وزش باد و باران، و زیر سایه ابرهای متراکم آسمان پراکنده می شویم، و آثارمان در روی زمین نابود خواهد شد. من از 
همسایگان شما بودم، که چند روزی در کنار شما زیستم، و به زودی از من جز جسدی بی روح و ساکن پس از آن همه تلاش، و خاموش پس از آن همه گفتار، باقی نخواهد ماند، پس باید سکوت من، و بی حرکتی دست و پا و چشمها و اندام من، مایه پند و اندرز شما گردد، که از هر منطق رسایی و از هر سخن موثری عبرت انگیزتر است، وداع و خداحافظی من با شما چونان جدایی کسی است که آماده ملاقات پروردگار است، فردا ارزش ایام زندگی مرا خواهید دید، و راز درونم را خواهید دانست، پس از آن که جای مرا خالی دیدید و دیگری بر جای من نشست، مرا خواهید شناخت
 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۵۱
محمدرضا زارع

سلام علیکم ورحمة الله خدمت بازدیدکنندگان گرامی.

یکی از مهدی دوستان سوالی را پرسیدند که گفتیم بد نیست همه جواب آن را بدانند.

ان شاالله باشد که دوستان قانع شوند.

 

سوال به شرح زیر است:

 

 چطور است که میگویند برخی از عالمان و بزرگان دین در زمان ظهور امام زمان در مقابل ایشان می ایستند و حکم قتل ایشان را می دهند؟

 

 

 اعتقاد راسخ و ماندگار به وجود حضرت مهدی (عج) و ثبات قدم در دورۀ آخرالزمان نیاز به خودسازی، مبازه با هواهای نفسانی، توجه و توکل به خدا، تمسک به قرآن و اهل بیت (ع) و تعمیق ارتباط با اهل الذکر و علما و فقها که امناء و جانشینان امامان (ع) هستند دارد؛ زیرا در زمانۀ غیبت کبری وسوسه های شیاطین و شبهه های دشمنان دین افزایش یافته و جاذبه های فراوان مادی و امکانات رو به رشد دنیایی سرتاسر زندگی عموم مردم را فرا می گیرد. و در این میان ثابتین قدم و راسخان در عقیده به مهدی موعود (عج) حقیقت ظهور مصلح جهانی بسیار اندکند به گونه ای که پیامبر اکرم (ص) در روایت زیر این گروه اندک را به کبریت احمر و کیمیا تشبیه می کنند: "... قسم به آن خدایی که مرا بحق بشارت دهنده و انذار کننده برانگیخت، همانا کسانی که در زمان غیبت او (حضرت مهدی «عج») بر امامت او ثابت قدم باشند از کیمیا کمیاب ترند."[1]
در دوران غیبت عده ای از منحرفان و معاندان، احکامی از قرآن و اسلام را بر طبق میل خود تأویل و تغییر می دهند که بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبوده است.[2]
قرائت های گوناگون از دین خطرناک ترین حربه ای است که در عصر غیبت با آن مواجه می شویم، هنگامی که امام زمان (عج) تشریف می آورند نه با بت پرستان جاهل که با عالم نمایانی رو به رو می شوند که قرآن را تفسیر به رأی می کنند و قرائت های گوناگون از دین، آن چنان رواج می یابد که همۀ مردم آن را می پذیرند.[3]مردمی که ارکان و اصول مسلم اسلام را رها کرده و به بعضی ظواهر آن اکتفا نموده اند، از اسلام جز نماز، روزه و اجتناب از نجاسات چیزی نمی دانند، اخلاقیات و دستورات اجتماعی را اصلاً از اسلام محسوب نمی دارند. صفات زشت در نظرآنها هیچ اهمیت ندارد. به بهانۀ این که واجبات و محرمات اختلافی هستند از زیر بار آنها شانه خالی می کنند. محرمات الاهی را با حیله های گوناگون و تأویلات صوری جایز می شمارند. بنابر این، اگر امام زمان (عج) ظاهر شوند و به آنان بگویند شما از حقیقت و گوهر دین به دور افتاده اید و آیات قرآن و احادیث پیغمبر را بر خلاف واقع تفسیر و تأویل کرده اید و حقیقت نورانی اسلام را رها کرده به بعضی ظواهرش قناعت کرده اید، چنین دین و برنامه ای برایشان تازگی داشته، از آن وحشت می نمایند و آن را اسلام نمی دانند؛ زیرا اسلام را جور دیگری تصور کرده بودند.[4]،[5] در نتیجه، با این تصور اشتباه عدۀ زیادی از مردم و حتی گروهی از عالم نمایان به ظاهر دین مدار در مقابل حضرت می ایستند و دین و عقاید خود را حق و اسلام حقیقی امام را باطل می شمرند و به این صورت دچار کفر و گمراهی می شوند. 
در روایتی نیز امام صادق (ع) می فرمایند: "وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به اسلام دعوت می نماید و به سوی چیزی که مردم از آن دور شده اند هدایت می کند.[6]
 

البته من جمله این توضیحات باید گفت که از جمله این عالمان، عالمان وهابی و سلفی گر هستند؛چراکه علمای مسلمان ملاک است نه فقط شیعه بلکه تمام اهل سنت از هر شاخه و فرقه ایی که باشند.

طبق این مختصر توضیحات غالب اکثر اهل سنت چه عالمان و چه مردم عادی از هر فرقه و قوم وقبیله ای که باشند از اسلام واقعی که امام زمان (عج) به آنها به عنوان اسلام معرفی خواهد کرد متعجب خواهند شد.

مسلم است کسانی که اسلام را جور دیگری تصور میکردند به خصوص عالم نمایان به ظاهر متدین در مقابل امام زمان(عج) می ایستند.


 

[1] محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمة، ج 1، ص 282.

[2] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص 325.

[3] آفتاب ولایت، محمدتقی مصباح یزدی، ص237.

[4] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص326.

[5] برای اطلاع بیشتر ر.ک: نمایه: حضرت مهدی(عج) و دین جدید، سؤال 1424 (سایت: 1636).

[6] کشف الغمه، ج3، ص254 و ارشاد مفید ص343.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۰۹:۰۹
محمدرضا زارع

«١٩٠»وَ قاتِلُوا فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌ الَّذِینَ‌ یُقاتِلُونَکُمْ‌ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ‌ اللّهَ‌ لا یُحِبُّ‌ الْمُعْتَدِینَ‌ 
و در راه خدا با کسانى که با شما مى‌جنگند،بجنگید ولى از حدّ تجاوز نکنید،که خداوند تجاوزکاران را دوست نمى‌دارد. 
نکته‌ها: 
در این آیه ضمن تصریح به ضرورت دفاع و مقابله در برابر تجاوز دیگران،یادآور مى‌شود که در میدان جنگ نیز از حدود و مرزهاى الهى تجاوز نکرده و متعرض بیماران،زنان، کودکان و سالمندانى که با شما کارى ندارند نشوید.قبل از دعوت آنان به اسلام،دست به اسلحه نبرید و شروع‌کننده جنگ نباشید و مقرّرات و عواطف انسانى را حتّى در جنگ مراعات کنید. 
بعضى از صفات،در شرایط‍‌ مختلف ارزش خود را از دست مى‌دهند؛مثلا ترحّم یک ارزش است،ولى ترحّم بر پلنگ تیزدندان ،ستمکارى بر گوسفندان است. 
و یا علم یک ارزش است،لکن گاهى ندانستن ارزش مى‌شود.مثلا شبى که حضرت على علیه السلام در بستر پیامبر صلى الله علیه و آله به جاى آن حضرت خوابید و پیامبر خدا هجرت نمودند،ارزش این فداکارى بدان است که حضرت على نداند که کشته مى‌شود یا نه.و اگر بداند که او را نمى‌کشند،افراد عادّى نیز حاضرند چنین عملى را انجام بدهند.به هر حال هریک از سخاوت و شجاعت ممکن است در شرایطى کم‌ارزش یا پرارزش یا بى‌ارزش شود،لکن تنها صفتى که هرگز از ارزش نمى‌افتد،مسئله‌ى عدالت است که در هر زمان و مکان و نسبت به هر فرد،دوست یا دشمن یک ارزش است. 
برخورد با دشمن دو مرحله دارد: 
١-بى‌اعتنایى و اعراض. «دَعْ‌ أَذاهُمْ‌» ١، «فَأَعْرِضْ‌ عَنْهُمْ‌» ٢
٢-خشونت و جنگ. «وَ اغْلُظْ‍‌ عَلَیْهِمْ‌» ٣، «وَ قاتِلُوا... اَلَّذِینَ‌ یُقاتِلُونَکُمْ‌» ٤
جنگ مسلمانان،براى دفاع از خود و دین خداوند است،لکن هدف دشمن از جنگ، خاموش کردن نور خدا؛ «لِیُطْفِؤُا نُورَ اللّهِ‌ بِأَفْواهِهِمْ‌» ٥و به تسلیم کشاندن مسلمانان است. 
«لَنْ‌ تَرْضى‌ عَنْکَ‌ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصارى‌ حَتّى تَتَّبِعَ‌ مِلَّتَهُمْ‌» ٦
پیام‌ها: 
١-دفاع و مقابله به مثل،از حقوق انسانى است.اگر کسى با ما جنگید ما هم با او مى‌جنگیم. «قاتِلُوا... اَلَّذِینَ‌ یُقاتِلُونَکُمْ‌» 
٢-هدف از جنگ در اسلام،گرفتن آب‌وخاک و یا استعمار و انتقام نیست،بلکه هدف،دفاع از حقّ‌ با حذف عنصرهاى فاسد و آزادسازى افکار و نجات انسان‌ها از خرافات و موهومات مى‌باشد. «فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌» 
٣-حتّى در جنگ باید عدالت و حقّ‌ رعایت شود. «قاتِلُوا... لا تَعْتَدُوا» بارها قرآن با جمله‌ى«لا تعتدوا»سفارش کرده که در انجام هر فرمانى از حدود و مرزها تجاوز نشود. 
٤-ظلم و ستم و ایستادگى در مقابل دین خدا،رشته‌ى محبّت الهى را پاره مى‌کند. 
«إِنَّ‌ اللّهَ‌ لا یُحِبُّ‌ الْمُعْتَدِینَ‌» 
٥-تنها حضور در جبهه سبب قرب الهى نیست،بلکه محبوبیّت نزد پروردگار زمانى است که در جنگ عادل باشیم و حقوق را رعایت کنیم. «لا تَعْتَدُوا إِنَّ‌ اللّهَ‌ لا یُحِبُّ‌ الْمُعْتَدِینَ‌» 
٦-در جنگ،هدف باید فقط‍‌ خدا باشد،نه هوسها،تعصّب‌ها،غنائم،ریا و سمعه. 
«فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌» 
٧-حتّى در دفاع از حقّ‌ طبیعى خود،باید خدا را در نظر گرفت.با آنکه آنان جنگ را علیه شما آغاز کردند و شما باید دفاع کنید،ولى باز هم« فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌ »باشد. 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ شهریور ۹۸ ، ۱۷:۵۳
محمدرضا زارع

#حدیث_مهدوی
 

امام حسن عسگری(ع)

«ابو‌هاشم جعفری می گوید: خدمت امام حسن عسکری علیه‌السلام عرض کردم: جلالت شما مانع می شود از اینکه پرسش خود را بی پرده مطرح کنم، آیا اجازه می فرمایید، سوالی از خدمت شما بکنم؟ فرمود: بپرس. عرض کردم: سرور من! آیا برای شما فرزندی هست؟ فرمود: آری. گفتم: اگر برای شما حادثه ای پیش آید کجا از وی پرس و جو کنم؟ فرمود: در مدینه».

کمال الدین/ ص384 و اعلام الوری/ ص412

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ شهریور ۹۸ ، ۱۶:۳۵
محمدرضا زارع

148-  و من کلام له (علیه السلام)
> فی ذکر أهل البصرة <
کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا یَرْجُو الْأَمْرَ لَهُ وَ یَعْطِفُهُ عَلَیْهِ دُونَ صَاحِبِهِ لَا یَمُتَّانِ إِلَی اللَّهِ بِحَبْلٍ وَ لَا یَمُدَّانِ إِلَیْهِ بِسَبَبٍ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَامِلُ ضَبٍّ لِصَاحِبِهِ وَ عَمَّا قَلِیلٍ یُکْشَفُ قِنَاعُهُ بِهِ وَ اللَّهِ لَئِنْ أَصَابُوا الَّذِی یُرِیدُونَ لَیَنْتَزِعَنَّ هَذَا نَفْسَ هَذَا وَ لَیَأْتِیَنَّ هَذَا عَلَی هَذَا قَدْ قَامَتِ الْفِئَةُ الْبَاغِیَةُ فَأَیْنَ الْمُحْتَسِبُونَ فَقَدْ سُنَّتْ لَهُمُ السُّنَنُ وَ قُدِّمَ لَهُمُ الْخَبَرُ وَ لِکُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ وَ لِکُلِّ نَاکِثٍ شُبْهَةٌ وَ اللَّهِ لَا أَکُونُ کَمُسْتَمِعِ اللَّدْمِ یَسْمَعُ النَّاعِیَ وَ یَحْضُرُ الْبَاکِیَ ثُمَّ لَا یَعْتَبِرُ.
 

خطبه 148-درباره اهل بصره 
روانشناسی طلحه و زبیر در شورش بصره 
هر کدام از طلحه و زبیر، امیدوار است که حکومت را به دست آورد، و دیده به آن دوخته و رفیق خود را به حساب نمی آورد، آن دو، نه رشته ای الهی را چنگ زدند و نه با وسیله ای به خدا روی آوردند، هر کدام بار کینه رفیق خود را بر دوش می کشد، که به زودی پرده از روی آن کنار خواهد رفت. به خدا سوگند! اگر به آنچه می خواهند برسند، این جان آن را می گیرد و آن، این را از پای درمی آورد، هم اکنون گروهی سرکش و نافرمان بپا خاسته اند (ناکثین) پس خداجویان حسابگر کجایند؟ سنت پیامبر (ع) برایشان بیان گردید و اخبار امروز را به آنان گفته اند، در حالی که برای هر گمراهی علتی و برای هر عهدشکنی بهانه ای وجود دارد. سوگند بخدا! من آن کس نیستم که صدای گریه و بر سر و سینه زدن برای مرده و ندای فرشته مرگ را بشنود و عبرت نگیرد.
 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ شهریور ۹۸ ، ۱۵:۳۱
محمدرضا زارع

«١٨٩»یَسْئَلُونَکَ‌ عَنِ‌ الْأَهِلَّةِ‌ قُلْ‌ هِیَ‌ مَواقِیتُ‌ لِلنّاسِ‌ وَ الْحَجِّ‌ وَ لَیْسَ‌ الْبِرُّ بِأَنْ‌ تَأْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ ظُهُورِها وَ لکِنَّ‌ الْبِرَّ مَنِ‌ اتَّقى‌ وَ أْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللّهَ‌ لَعَلَّکُمْ‌ تُفْلِحُونَ‌ 
از(حکمت)هلال‌هاى ماه از تو سؤال مى‌کنند،بگو:براى آن است که مردم اوقات (کارهاى خویش)و زمان حج را بشناسند.(اى پیامبر به آنان بگو:)نیکى آن نیست که(در حال احرام حج،)از پشت خانه‌ها وارد شوید،بلکه نیکى آن است که تقوا پیشه کنید و از درها وارد خانه‌ها شوید،از خداى بترسید،باشد که رستگار شوید. نکته‌ها: 
کلمه«مواقیت»جمع«میقات»به زمان یا مکانى معیّن گفته مى‌شود که براى انجام کارى مشخّص شده باشد. 
در این آیه ضمن پاسخگویى به سؤال گروهى از مردم که از پیامبر صلى الله علیه و آله درباره هلال ماه مى‌پرسیدند،به مواردى اشاره دارد که با هم آن را بررسى مى‌کنیم:اى پیامبر! به آنها که از فایده‌ى جلوه‌هاى مختلف ماه مى‌پرسند،بگو:آن تغییراتى که در ماه پدید مى‌آید،براى مردم وسیله‌ى وقت‌شناسى و تقویم همگانى و طبیعى است.یکى از امتیازات اسلام این است که برنامه‌هاى خود را با مقیاس‌هاى طبیعى،عمومى و مجانى طرح مى‌کند،مثلاً براى تعیین مقدار آب کُر،وَجب را مقیاس قرار مى‌دهد و یا براى تشخیص وقت نماز،طلوع و غروب و زوال خورشید را مطرح مى‌کند.و براى آغاز و انتهاى ماه رمضان و یا ایام حج، هلال ماه را ملاک قرار داده است.اشکال مختلف ماه نیز،حکم یک نوع تقویم عمومى را دارد که در اختیار همه است.نیاز به تقویم و تاریخ،لازمه‌ى زندگى اجتماعى است و بهترین وسیله عمومى براى این تقویم همین است که افراد اعمّ‌ از باسواد و بى‌سواد در هر کجاى عالم با یک نگاه و در یک‌لحظه بتوانند روزهاى ماه را تشخیص دهند.سپس مى‌فرماید: 
نیکى در آن نیست که در حال احرام،به جاى استفاده از دَر براى ورود به خانه،از پشت خانه و بیراهه وارد شوید و این عقیده،خرافه‌اى بیش نیست که در حال احرام باید از پشت خانه‌ها وارد شد. 
هر کارى راهى دارد و باید از مجراى طبیعى و راهش وارد شد.براى انجام هر کار زمان مناسب،شیوه مناسب و رهبر مناسب لازم است.همان گونه که زمان از طرف خداوند به‌وسیله ماه و هلال معیّن مى‌شود،رهبرى نیز باید از طرف خداوند تعیین شود.بنابراین معناى آیه چنین است:از هلال براى وقت‌شناسى استفاده کنید و در روش انجام امور،به دستورات آسمانى و رهبران مراجعه کنید و بیراهه نروید.سعادت و خوشبختى،راهى دارد که باید از راهش وارد شد و در انتخاب زمان،روش و رهبر از خدا بترسید تا شاید رستگار شوید. 
امام صادق علیه السلام فرمود:مراد از آیه «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ أَبْوابِها» آن است که هر کارى را از راهش وارد شود. ١و امامان معصوم علیهم السلام فرمودند:ما آل محمّد باب خداوند هستیم. 
و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمودند:من شهر علمم و على درب آن است. ٢
در این آیه جمله «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ أَبْوابِها» میان دو«تقوى»قرار گرفته است،شاید این رمز آن باشد که شناخت راهکار و ورود و خروج در امور،نیاز به تقواى فوق‌العاده دارد و کسانى که تقواى کمى داشته باشند بازهم بى‌راهه مى‌روند. 
شاید معناى آیه چنین باشد:مردم که درباره هلال از تو مى‌پرسند،جوابى درخور فهم آنان بگو که این هلال راهى است براى شناخت زمان و نظم امور دینى.امّا اگر مى‌خواهید چگونگى تغییرات ماه را بفهمید،باید از راهش وارد شوید و مطالعه کنید و درس بخوانید. 
این مطلب را قرآن در این قالب بیان فرمود که برّ و نیکى،بیراهه رفتن نیست،بلکه باید هر کارى را از راهش وارد شد و راه شناخت تغییرات جوّى،تحصیلات دراین‌باره است. 
پیام‌ها: 
١-حرکت کرات و ماه،داراى برنامه و زمان‌بندى دقیقى است که مى‌تواند در برنامه عبادت و نظم امور زندگى مردم مؤثر باشد. ٣«قُلْ‌ هِیَ‌ مَواقِیتُ‌ لِلنّاسِ‌» 
٢-اگر جمادات و کرات آسمانى نظم دارند و براى انتظام امور انسان‌ها جهت‌گیرى شده‌اند،شرط‍‌ انصاف نیست که ما موجوداتى بى‌نظم و بى‌حساب و رها باشیم. «قُلْ‌ هِیَ‌ مَواقِیتُ‌ لِلنّاسِ‌» 
٣-در پاسخ به سؤالات،جوابى دهید که سؤال‌کننده بفهمد و مورد نیازش باشد. 
«قُلْ‌ هِیَ‌ مَواقِیتُ‌ لِلنّاسِ‌» 
٤-اسلام،با آداب و رسوم جاهلى و خرافى مبارزه مى‌کند. «لَیْسَ‌ الْبِرُّ بِأَنْ‌ تَأْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ ظُهُورِها» ٥-برّ و نیکى را نباید از خرافات،عادات و سیره نیاکان بدست آورد،بلکه راه شناخت برّ،در چارچوب فرمان وحى و رهبران معصوم علیهم‌السلام و شیوه‌هاى منطقى است. «لَیْسَ‌ الْبِرُّ... وَ لکِنَّ‌ الْبِرَّ» 
٦-هرگاه راهى را بستید،راه صحیحى را نشان بدهید. «لَیْسَ‌ الْبِرُّ... وَ لکِنَّ‌ الْبِرَّ» 
٧-ارزش مفاهیم دینى،زمانى است که در افراد جلوه کند.بجاى اینکه بگوید: 
نیکى تقواست،فرمود:نیکى،متّقى است. «وَ لکِنَّ‌ الْبِرَّ مَنِ‌ اتَّقى‌» 
٨-بیراهه رفتن تقوا نیست.اگر از سیره عقلا و اولیاى خدا سرپیچى کنیم و نام آن را تقوا و خودسازى بگذاریم منحرف شده‌ایم. «أْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللّهَ‌» 
٩-بکارگیرى روشهاى نادرست و غیر منطقى براى انجام امور،خلاف تقواست. 
«وَ أْتُوا الْبُیُوتَ‌ مِنْ‌ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللّهَ‌» 
١٠-حفظ‍‌ وقت و مراعات نظم در کارها و عبادات،یکى از مصادیق تقوا و فلاح است. «مَواقِیتُ‌ لِلنّاسِ‌... لَعَلَّکُمْ‌ تُفْلِحُونَ‌» 
١١-رستگارى،نهایت تکامل است.بسیارى از دستورات،براى رسیدن به تقواست،ولى در این آیه،تقوا مقدّمه‌ى رستگارى است. «اِتَّقُوا اللّهَ‌ لَعَلَّکُمْ‌ تُفْلِحُونَ‌» 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۸ ، ۱۸:۳۶
محمدرضا زارع

#حدیث_مهدوی
 

پیامبر اکرم(ص)

الا انه ولی الله فی ارضه و حکمه فی خلقه و امینه فی سره و علانیته .

- آگاه باشید که مهدی (عج) ولی خدا در روی زمین، و داور او در میان مردم، و امین او در آشکار و نهان است .

بحارالانوار/ ج37/ ص213

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۸ ، ۱۵:۲۹
محمدرضا زارع

147-  و من خطبة له (علیه السلام)
> الغایة من البعثة<
فَبَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه وآله) بِالْحَقِّ لِیُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الْأَوْثَانِ إِلَی عِبَادَتِهِ وَ مِنْ طَاعَةِ الشَّیْطَانِ إِلَی طَاعَتِهِ بِقُرْآنٍ قَدْ بَیَّنَهُ وَ أَحْکَمَهُ لِیَعْلَمَ الْعِبَادُ رَبَّهُمْ إِذْ جَهِلُوهُ وَ لِیُقِرُّوا بِهِ بَعْدَ إِذْ جَحَدُوهُ وَ لِیُثْبِتُوهُ بَعْدَ إِذْ أَنْکَرُوهُ فَتَجَلَّی لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونُوا رَأَوْهُ بِمَا أَرَاهُمْ مِنْ قُدْرَتِهِ وَ خَوَّفَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ وَ کَیْفَ مَحَقَ مَنْ مَحَقَ بِالْمَثُلَاتِ وَ احْتَصَدَ مَنِ احْتَصَدَ بِالنَّقِمَاتِ.
>الزمان المقبل<
وَ إِنَّهُ سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ مِنْ بَعْدِی زَمَانٌ لَیْسَ فِیهِ شَیْ‏ءٌ أَخْفَی مِنَ الْحَقِّ وَ لَا أَظْهَرَ مِنَ الْبَاطِلِ وَ لَا أَکْثَرَ مِنَ الْکَذِبِ عَلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ لَیْسَ عِنْدَ أَهْلِ ذَلِکَ الزَّمَانِ سِلْعَةٌ أَبْوَرَ مِنَ الْکِتَابِ إِذَا تُلِیَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا أَنْفَقَ مِنْهُ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ لَا فِی الْبِلَادِ شَیْ‏ءٌ أَنْکَرَ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفَ مِنَ الْمُنْکَرِ فَقَدْ نَبَذَ الْکِتَابَ حَمَلَتُهُ وَ تَنَاسَاهُ حَفَظَتُهُ فَالْکِتَابُ یَوْمَئِذٍ وَ أَهْلُهُ طَرِیدَانِ مَنْفِیَّانِ وَ صَاحِبَانِ مُصْطَحِبَانِ فِی طَرِیقٍ وَاحِدٍ لَا یُؤْوِیهِمَا مُؤْوٍ فَالْکِتَابُ وَ أَهْلُهُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ فِی النَّاسِ وَ لَیْسَا فِیهِمْ وَ مَعَهُمْ وَ لَیْسَا مَعَهُمْ لِأَنَّ الضَّلَالَةَ لَا تُوَافِقُ الْهُدَی وَ إِنِ اجْتَمَعَا فَاجْتَمَعَ الْقَوْمُ عَلَی الْفُرْقَةِ وَ افْتَرَقُوا عَلَی الْجَمَاعَةِ کَأَنَّهُمْ أَئِمَّةُ الْکِتَابِ وَ لَیْسَ الْکِتَابُ إِمَامَهُمْ فَلَمْ یَبْقَ عِنْدَهُمْ مِنْهُ إِلَّا اسْمُهُ وَ لَا یَعْرِفُونَ إِلَّا خَطَّهُ وَ زَبْرَهُ وَ مِنْ قَبْلُ مَا مَثَّلُوا بِالصَّالِحِینَ کُلَّ مُثْلَةٍ وَ سَمَّوْا صِدْقَهُمْ عَلَی اللَّهِ فِرْیَةً وَ جَعَلُوا فِی الْحَسَنَةِ عُقُوبَةَ السَّیِّئَةِ وَ إِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ بِطُولِ آمَالِهِمْ وَ تَغَیُّبِ آجَالِهِمْ حَتَّی نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَ النِّقْمَةُ.
>عظة الناس<
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنِ اسْتَنْصَحَ اللَّهَ وُفِّقَ وَ مَنِ اتَّخَذَ قَوْلَهُ دَلِیلًا هُدِیَ لِلَّتِی هِیَ أَقُومُ فَإِنَّ جَارَ اللَّهِ آمِنٌ وَ عَدُوَّهُ خَائِفٌ وَ إِنَّهُ لَا یَنْبَغِی لِمَنْ عَرَفَ عَظَمَةَ اللَّهِ أَنْ یَتَعَظَّمَ فَإِنَّ رِفْعَةَ الَّذِینَ یَعْلَمُونَ مَا عَظَمَتُهُ أَنْ یَتَوَاضَعُوا لَهُ وَ سَلَامَةَ الَّذِینَ یَعْلَمُونَ مَا قُدْرَتُهُ أَنْ یَسْتَسْلِمُوا لَهُ فَلَا تَنْفِرُوا مِنَ الْحَقِّ نِفَارَ الصَّحِیحِ مِنَ الْأَجْرَبِ وَ الْبَارِئِ مِنْ ذِی السَّقَمِ وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی تَرَکَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِیثَاقِ الْکِتَابِ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّکُوا بِهِ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی نَبَذَهُ فَالْتَمِسُوا ذَلِکَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ فَإِنَّهُمْ عَیْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ هُمُ الَّذِینَ یُخْبِرُکُمْ حُکْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ لَا یُخَالِفُونَ الدِّینَ وَ لَا یَخْتَلِفُونَ فِیهِ فَهُوَ بَیْنَهُمْ شَاهِدٌ صَادِقٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ.

 

خطبه 147-در هدف از بعثت 
فلسفه بعثت پیامبر (ص) 
خداوند حضرت محمد (ص) را به حق برانگیخت تا بندگان خود را از پرستش دروغین بتها رهایی بخشیده و به پرستش خود راهنمایی کند، و آنان را از پیروی شیطان نجات داده به اطاعت خود کشاند، با قرآنی که معنی آن را آشکار نمود و اساسش را استوار فرمود، تا بندگان عظمت و بزرگی خدا را بدانند که نمی دانستند، و به پروردگار اعتراف کنند پس از انکارهای طولانی، و او را به درستی بشناسند پس از آنکه نسبت به خدا آشنایی نداشتند. پس خدای سبحان در کتاب خود بی آنکه او را بنگرند خود را به بندگان شناساند، و قدرت خود را به همه نمایاند، و از قهر خود ترساند، و اینکه چگونه با کیفرها ملتی را که باید نابود کند از میان برداشت و آنان را چگونه با داس انتقام درو کرد. 
خبر از آینده تاسف بار اسلام و مسلمین همانا پس از من روزگاری بر شما فرا خواهد رسید که چیزی پنهانتر از حق، و آشکارتر از باطل، و فراوانتر از دروغ به خدا و پیامبرش، نباشد، و نزد مردم آن زمان، کالایی زیانمندتر از قرآن نیست اگر آن را درست بخوانند و تفسیر کنند، و متاعی پرسودتر از قرآن یافت نمی شود آنگاه که آن را تحریف کنند و معانی دلخواه خود را رواج دهند. در شهرها چیزی ناشناخته تر از معروف، و شناخته تر از منکر نیست، حاملان قرآن، را واگذاشته و حافظان قرآن، آن را فراموش می کنند، پس در آن روز قرآن و پیروانش از میان مردم رانده و مهجور می گردند، و هر دو غریبانه در یک راه ناشناخته سرگردانند، و پناهگاهی میان مردم ندارند، پس قرآن و پیروانش در میان مردمند اما گویا حضور ندارند، با مردمند ولی از آنها بریده اند، زیرا گمراهی و هدایت هرگز هماهنگ نشوند گرچه کنار یکدیگر قرار گیرند. مردم در آن روز، در جدایی و تفرقه همداستان، و در اتحاد و یگانگی، پراکنده اند، گویی آنان پیشوای قرآن بوده و قرآن پیشوای آنان نیست، پس از قرآن جز نامی نزدشان باقی نماند و آنان جز خطی از قرآن نشناسند، و از این پیش چه کیفرها که بر نیکوکاران روا 
نداشتند، و سخن راست آنان را بر خدا دروغ پنداشتند، و کار نیکشان را پاداش بد دادند. و همانا آنان که پیش از شما زندگی می کردند، به خاطر آرزوهای دراز، و پنهان بودن زمان اجلها، نابود گردیدند، تا ناگهان مرگ وعده داده شده بر سرشان فرود آمد، مرگی که عذرها را نپذیرد، و درهای باز توبه را ببندد، و حوادث سخت و مجازاتهای پس از مرگ را به همراه آورد. 
پندهای حکیمانه ای مردم! هر کس از خدا خیرخواهی طلبد، توفیق یابد، و آن کس که سخنان خدا را راهنمای خود قرار دهد به راست ترین راه، هدایت شده است، پس همانا همسایه خدا در امان، و دشمن خدا ترسان است، آن کس که عظمت خدا را می شناسد سزاوار نیست خود را بزرگ جلوه دهد، پس بلندی قدر کسانی که بزرگی پروردگار را می دانند در این است که برابر او فروتنی کنند، و سلامت آنان که می دانند قدرت خدا چه اندازه می باشد در این است که برابر فرمانش تسلیم باشند، پس، از حق نگریزید چونان گریز انسان تندرست از فرد (گر) گرفته، یا انسان سالم از بیمار، و بدانید که هیچگاه حق را نخواهید شناخت جز آن که ترک کننده آن را بشناسید. هرگز به پیمان قرآن وفادار نخواهید بود مگر آنکه پیمان شکنان را بشناسید، و هرگز به قرآن چنگ نمی زنید مگر آن که رهاکننده آن را شناسایی کنید. پس رستگاری را از اهل آن جستجو کنید، که اهل بیت پیامبر (ص) رمز حیات دانش، و راز مرگ جهل و نادانی هستند، آنان که حکمتشان شما را از دانش آنان و سکوتشان از منطق آنان، و ظاهرشان از باطنشان، اطلاع می دهد، نه با دین خدا مخالفتی دارند، و نه در آن اختلاف می کنند، دین در میان آنان گواهی صاد 
ق، و ساکتی سخنگوست.
 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۸ ، ۱۴:۲۴
محمدرضا زارع

146-  و من کلام له (علیه السلام)
> و قد استشاره عمر بن الخطاب فی الشخوص لقتال الفرس بنفسه <
إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَمْ یَکُنْ نَصْرُهُ وَ لَا خِذْلَانُهُ بِکَثْرَةٍ وَ لَا بِقِلَّةٍ وَ هُوَ دِینُ اللَّهِ الَّذِی أَظْهَرَهُ وَ جُنْدُهُ الَّذِی أَعَدَّهُ وَ أَمَدَّهُ حَتَّی بَلَغَ مَا بَلَغَ وَ طَلَعَ حَیْثُ طَلَعَ وَ نَحْنُ عَلَی مَوْعُودٍ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ مُنْجِزٌ وَعْدَهُ وَ نَاصِرٌ جُنْدَهُ وَ مَکَانُ الْقَیِّمِ بِالْأَمْرِ مَکَانُ النِّظَامِ مِنَ الْخَرَزِ یَجْمَعُهُ وَ یَضُمُّهُ فَإِنِ انْقَطَعَ النِّظَامُ تَفَرَّقَ الْخَرَزُ وَ ذَهَبَ ثُمَّ لَمْ یَجْتَمِعْ بِحَذَافِیرِهِ أَبَداً وَ الْعَرَبُ الْیَوْمَ وَ إِنْ کَانُوا قَلِیلًا فَهُمْ کَثِیرُونَ بِالْإِسْلَامِ عَزِیزُونَ بِالِاجْتِمَاعِ فَکُنْ قُطْباً وَ اسْتَدِرِ الرَّحَی بِالْعَرَبِ وَ أَصْلِهِمْ دُونَکَ نَارَ الْحَرْبِ فَإِنَّکَ إِنْ شَخَصْتَ مِنْ هَذِهِ الْأَرْضِ انْتَقَضَتْ عَلَیْکَ الْعَرَبُ مِنْ أَطْرَافِهَا وَ أَقْطَارِهَا حَتَّی یَکُونَ مَا تَدَعُ وَرَاءَکَ مِنَ الْعَوْرَاتِ أَهَمَّ إِلَیْکَ مِمَّا بَیْنَ یَدَیْکَ إِنَّ الْأَعَاجِمَ إِنْ یَنْظُرُوا إِلَیْکَ غَداً یَقُولُوا هَذَا أَصْلُ الْعَرَبِ فَإِذَا اقْتَطَعْتُمُوهُ اسْتَرَحْتُمْ فَیَکُونُ ذَلِکَ أَشَدَّ لِکَلَبِهِمْ عَلَیْکَ وَ طَمَعِهِمْ فِیکَ فَأَمَّا مَا ذَکَرْتَ مِنْ مَسِیرِ الْقَوْمِ إِلَی قِتَالِ الْمُسْلِمِینَ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ هُوَ أَکْرَهُ لِمَسِیرِهِمْ مِنْکَ وَ هُوَ أَقْدَرُ عَلَی تَغْیِیرِ مَا یَکْرَهُ وَ أَمَّا مَا ذَکَرْتَ مِنْ عَدَدِهِمْ فَإِنَّا لَمْ نَکُنْ نُقَاتِلُ فِیمَا مَضَی بِالْکَثْرَةِ وَ إِنَّمَا کُنَّا نُقَاتِلُ بِالنَّصْرِ وَ الْمَعُونَةِ.
 

خطبه 146-راهنمائی عمر 
علل پیروزی اسلام و مسلمین 
پیروزی و شکست اسلام، به فراوانی و کمی طرفداران آن نبود، اسلام دین خداست که آن را پیروز ساخت، و سپاه اوست که آن را آماده و یاری فرمود و رسید تا آنجا که باید برسد، در هر جا که لازم بود طلوع کرد، و ما بر وعده پروردگار خود امیدواریم که او به وعده خود وفا می کند، و سپاه خود را یاری خواهد کرد. جایگاه رهبر چونان ریسمانی محکم است که مهره ها را متحد ساخته به هم پیوند می دهد، اگر این رشته از هم بگسلد، مهره ها پراکنده و هر کدام به سویی خواهند افتاد و سپس هرگز جمع آوری نخواهند شد. عرب امروز گرچه از نظر تعداد اندک است اما با نعمت اسلام فراوانند، و با اتحاد و هماهنگی عزیز و قدرتمندند، چونان محور آسیاب، جامعه را به گردش درآور، و با کمک مردم جنگ را اداره کن. زیرا اگر تو از این سرزمین بیرون شوی، مخالفان عرب از هر سو تو را رها کرده و پیمان می شکنند، چنانکه حفظ مرزهای داخل که پشت سر می گذاری مهمتر از آن باشد که در پیش روی خواهی داشت. واقع بینی در مشاوره نظامی همانا، عجم اگر تو را در نبرد بنگرند، گویند این ریشه عرب است اگر آن را بریدید آسوده می گردید، و همین سبب فشار و تهاجمات پیاپی آنان 
می شود و طمع ایشان در تو بیشتر گردد، اینکه گفتی آنان براه افتادند تا با مسلمانان پیکار کنند، ناخشنودی خدا از تو بیشتر و خدا در دگرگون ساختن آنچه که دوست ندارند تواناتر است. اما آنچه از فراوانی دشمن گفتی، ما در جنگهای گذشته با فراوانی سرباز نمی جنگیدیم، بلکه با یاری و کمک خدا مبارزه می کردیم.
 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ شهریور ۹۸ ، ۱۹:۲۸
محمدرضا زارع

«١٨٨»وَ لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ‌ بَیْنَکُمْ‌ بِالْباطِلِ‌ وَ تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُکّامِ‌ لِتَأْکُلُوا فَرِیقاً مِنْ‌ أَمْوالِ‌ النّاسِ‌ بِالْإِثْمِ‌ وَ أَنْتُمْ‌ تَعْلَمُونَ‌ 
و اموال یکدیگر را به باطل(و ناحقّ‌)در میان خودتان نخورید و اموال را به(عنوان رشوه،به کیسه)حاکمان و قاضى‌ها سرازیر نکنید تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخورید،در حالى که خود مى‌دانید(که خلاف مى‌کنید). 
نکته‌ها: 
«تدلوا»به معناى سرازیر کردن دَلو در چاه است که در این آیه،رشوه به قاضى به آن تشبیه شده است.رشوه در حکم،پرداخت کالا یا پولى به قاضى جهت تغییر نظر او مى‌باشد. 
مراد از« أَمْوالِ‌ النّاسِ‌ »هم اموال عمومى است وهم اموال خصوصى.علاوه بر آنکه رشوه براى گرفتن حقوق غیر مالىِ‌ مردم نیز ممنوع است. رشوه 
رشوه،یکى از گناهان بزرگى است که مفاسد اجتماعى متعدّدى را به دنبال دارد،از جمله: 
حذف عدالت،یأس و ناامیدى ضعفا،جرأت و جسارت اقویا،فساد و تباهى حاکم و قاضى،از بین رفتن اعتماد عمومى.با توجّه به این آثار و عوارض منفى،در روایات شدیداً از این عمل انتقاد شده است؛ 
*رسول اکرم صلى الله علیه و آله خطاب به حضرت على علیه السلام فرمود:«یا علىّ‌! من السُّحت ثمن المیتة و الکلب و الخمر و مهر الزانیة و الرشوة فى الحکم» ١اى على! درآمد حاصل از فروش مردار،سگ، شراب،زنا و رشوه یکسان و حرام است. 
*حضرت على علیه السلام در ذیل آیه شریفه‌ى «أَکّالُونَ‌ لِلسُّحْتِ‌» ٢فرمود:اینان کسانى هستند که مشکل مردم را حل نموده و در برابر،هدایاى آنان را مى‌پذیرند. ٣
*امام صادق علیه السلام رشوه را در حد کفر به خدا مى‌داند. 
*رسول اکرم صلى الله علیه و آله رشوه‌دهنده و گیرنده و واسطه را لعنت کرد و فرمود:بوى بهشت به صاحب رشوه نمى‌رسد. ٤
*در حدیث دیگر مى‌خوانیم:هر حاکمى که نسبت به گرفتارى‌هاى مردم بى‌تفاوت باشد، خداوند لطفش را نسبت به او مى‌پوشاند و اگر هدیه قبول کند تا کار مردم را انجام دهد،در زنجیر است و اگر رشوه بگیرد،مشرک مى‌باشد. ٥
*حضرت على علیه السلام رشوه‌گیرنده را از حقّ‌ ولایت محروم مى‌داند. ٦همچنین فرمودند:هیچ گروهى گرفتار رشوه نشدند،مگر آنکه گرفتار ترس و اضطراب و نگرانى شدند! ٧
بعضى براى توجیه خلاف خود،نام‌هاى مختلف بر رشوه مى‌گذارند،از جمله:هدیه،تحفه، حقّ‌الزحمه،چشم روشنى و....شخصى به نام«اشعث بن قیس»،حلوائى به در خانه على علیه السلام به عنوان هدیه آورد تا در محکمه شاید امام به نفع او حکم صادر کند.امام فرمود: به خدا سوگند! اگر هفت اقلیم را بر من ببخشند تا پوست جوى را به ناحقّ‌ از دهان مورچه‌اى بگیرم این کار را نخواهم کرد. ١
شخصى به رسول اکرم صلى الله علیه و آله گفت:من متصدى و مسئول کارى هستم،مردم برایم هدایایى مى‌آورند،چگونه است‌؟! حضرت در جواب فرمود:چه شده است که عُمّال ما از هدایا سخن مى‌گویند! آیا اگر در خانه مى‌نشستند کسى به آنان هدیه مى‌داد؟! ٢
پیام‌ها: 
١-مالکیّت باید از راه صحیح باشد.مانند:حیازت،تجارت،زراعت،صنعت، ارث،هدیه،امثال آن،ولى تصرف از طریق باطل و رشوه ایجاد مالکیّت نمى‌کند. «لا تَأْکُلُوا اموال الناس بِالْباطِلِ‌» 
٢-جامعه در حکم یک پیکر واحد است. «بَیْنَکُمْ‌، أَمْوالَکُمْ‌» 
٣-رشوه،حرام است و انسان حقّ‌ ندارد براى تصاحب اموال مردم رشوه دهد. 
«تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُکّامِ‌ لِتَأْکُلُوا فَرِیقاً مِنْ‌ أَمْوالِ‌ النّاسِ‌» 
٤-اسلام،مردم را مالک اموالشان مى‌داند. «أَمْوالِ‌ النّاسِ‌» 
٥-لغزش‌هاى آگاهانه خطرناک است. «وَ أَنْتُمْ‌ تَعْلَمُونَ‌» 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ شهریور ۹۸ ، ۱۸:۰۵
محمدرضا زارع

#حدیث_مهدوی
 

امام رضا(ع)

«ما احسن الصبر و انتظار الفرج».

«چقدر نیکوست شکیبایی و انتظار فرج».

بحارالانوار/ ج52/ ص110

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ شهریور ۹۸ ، ۱۴:۳۷
محمدرضا زارع

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\

 

 

#حدیث_مهدوی
 

امام مهدی از دیدگاه پیامبر اکرم(ص)

ان المهدی (علیه‌السلام) من عترتی، من اهل بیتی، یخرج فی آخر الزمان تنزل له السماء قطرها و تخرج له الأرض بذرها، فیملا الأرض عدلا و قسطا کما ملأها القوم ظلما و جورا .

مهدی (علیه‌السلام) از عترت و اهل بیت من است؛ در آخرالزمان ظاهر می شود. آسمان باران رحمتش را فرو می ریزد و زمین گیاه خود را بیرون می فرستد. زمین را پر از عدل و داد کند، چنانکه مردم آن را از جور و ستم پر کرده اند .

بحارالانوار/ ج51/ ص74

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ شهریور ۹۸ ، ۱۹:۵۳
محمدرضا زارع

عاشورا

دهمین روز از ماه محرم

عاشورا، دهمین روز از ماه محرم در گاه‌شماری هجری قمری، روز مقدس مسلمانان (و عزایشیعیان) است.[۱] شهرت این روز نزد شیعیان به دلیل وقایع عاشورای سال ۶۱ هجری قمری است که در این روز حسین بن علیامام سوم شیعیان - و یاران وی در رویداد کربلا در جنگ با لشکر عمر سعدکشته شدند. شیعیان در این روز سوگواری می‌کنند.اهل سنت روز عاشورا را سالگرد روزی می‌دانند کهموسی دریای سرخ را شکافت و خودش و پیروانش از آن عبور کردند و این روز را گرامی وروزه گرفتن در این روز را سنت می‌دانند.[۲] روایت دیگر آنستکه کشتی نوح در این روز در جودی قرار گرفته‌است.[۳]

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ شهریور ۹۸ ، ۱۸:۳۹
محمدرضا زارع

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\

 

 

 

«١٨٧»أُحِلَّ‌ لَکُمْ‌ لَیْلَةَ‌ الصِّیامِ‌ الرَّفَثُ‌ إِلى‌ نِسائِکُمْ‌ هُنَّ‌ لِباسٌ‌ لَکُمْ‌ وَ أَنْتُمْ‌ لِباسٌ‌ لَهُنَّ‌ عَلِمَ‌ اللّهُ‌ أَنَّکُمْ‌ کُنْتُمْ‌ تَخْتانُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌ فَتابَ‌ عَلَیْکُمْ‌ وَ عَفا عَنْکُمْ‌ فَالْآنَ‌ بَاشِرُوهُنَّ‌ وَ ابْتَغُوا ما کَتَبَ‌ اللّهُ‌ لَکُمْ‌ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتّى یَتَبَیَّنَ‌ لَکُمُ‌ الْخَیْطُ‍‌ الْأَبْیَضُ‌ مِنَ‌ الْخَیْطِ‍‌ الْأَسْوَدِ مِنَ‌ الْفَجْرِ ثُمَّ‌ أَتِمُّوا الصِّیامَ‌ إِلَى اللَّیْلِ‌ وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ‌ وَ أَنْتُمْ‌ عاکِفُونَ‌ فِی الْمَساجِدِ تِلْکَ‌ حُدُودُ اللّهِ‌ فَلا تَقْرَبُوها کَذلِکَ‌ یُبَیِّنُ‌ اللّهُ‌ آیاتِهِ‌ لِلنّاسِ‌ لَعَلَّهُمْ‌ یَتَّقُونَ‌ 
در شب‌هاى روزه(ماه رمضان)،آمیزش با همسرانتان براى شما حلال شد،آنها براى شما(همچون)لباسند و شما براى آنها(همچون)لباس.خداوند مى‌دانست که شما به خود خیانت مى‌کردید(و آمیزش را که ممنوع بود،بعضاً انجام مى‌دادید)پس توبه شما را پذیرفت و از شما درگذشت.اکنون(مى‌توانید)با آنها هم بستر شوید و آنچه را خداوند بر شما مقرّر فرموده،طلب کنید.و بخورید و بیاشامید تا رشته سفید از رشته سیاه(شب)براى شما آشکار گردد.سپس روزه را تا شب به اتمام رسانید.و در حالى که معتکف در مساجد هستید،با زنان آمیزش نکنید.این حدود و احکام الهى است پس(به قصد تجاوز و گناه)به آن نزدیک نشوید.خداوند این چنین آیات خود را براى مردم،روشن مى‌سازد،باشد که پرهیزگار گردند. 
نکته‌ها: 
در آغاز اسلام،در شب و روز ماه رمضان،آمیزش با همسر ممنوع بود و همچنین در ساعت معیّنى از شب مى‌توانستند افطار کنند و اگر روزه‌دار خوابش مى‌گرفت بعد از بیدارى حقّ‌ غذا خوردن نداشت.برخى مسلمانان على‌رغم ممنوع بودن آمیزش جنسى این کار را انجام مى‌دادند،ولى برخى دیگر با وجود زحمت و سختى،از خوردن در شب بعد از بیدارى خوددارى مى‌کردند.یکى از یاران پیامبر به نام مطعم بن جبیر هنگام افطار به علّت دیر حاضر شدن غذا خوابش برد،وقتى بیدار شد گفت:من دیگر حقّ‌ غذا خوردن ندارم و فردا را بدون غذا روزه گرفت و براى کندن خندق اطراف مدینه حاضر شد.در بین کار به علّت شدّت ضعف از حال رفت و بى‌هوش شد.پیامبر صلى الله علیه و آله بسیار متأثّر شد و این آیه نازل گردید که غذا خوردن تا طلوع فجر آزاد است و آمیزش با همسران در شب‌هاى ماه رمضان مانع ندارد. 
خداوند متعال مى‌داند که شما به خویشتن خیانت مى‌کردید و قدرت صبر و خوددارى نداشته و ندارید،به همین دلیل تکلیف را بر شما آسان و گذشته‌ى شما را عفو نمود. 
اعتکاف،به معناى بریدن از دنیا و پناهنده شدن به خداست.پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله با گرفتارى‌ها و مشکلاتى که داشتند،گاهى در مسجد براى چند روز معتکف مى‌شدند و بدین‌وسیله روح خود را صفا و آرامش بیشتر مى‌دادند.از آنجا که در غیر حال اعتکاف نیز آمیزش در مسجد ممنوع است.به نظر مى‌رسد مراد از کلمه«عاکفون»همان سکونت در مسجد باشد،نه اعتکاف به معناى عبادت مخصوص. 
در تشبیه همسر به لباس،نکات و لطایف بسیارى نهفته است: 
*لباس باید در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد،همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر و فرهنگ و شخصیّت انسان باشد. 
*لباس مایه‌ى زینت و آرامش است،همسر و فرزند نیز مایه‌ى زینت و آرامش خانواده‌اند. 
*لباس عیوب انسان را مى‌پوشاند،هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‌هاى یکدیگر را بپوشانند. 
*لباس انسان را از سرما و گرما حفظ‍‌ مى‌کند،وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مى‌رهاند. 
*دورى از لباس،مایه‌ى رسوایى است،دورى از ازدواج و همسر نیز گاهى سبب انحراف و رسوایى انسان مى‌گردد. 
*در هواى سرد لباس ضخیم و در هواى گرم لباس نازک استفاده مى‌شود،هریک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با نیاز روحى طرف مقابل تنظیم کند؛اگر مرد عصبانى است،زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است،مرد با او مدارا کند. *انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ‍‌ کند،هریک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ‍‌ نماید. 
پیام‌ها: 
١-تخفیف و آسان‌گیرى در احکام،از ویژگى‌هاى دین اسلام است. «أُحِلَّ‌ لَکُمْ‌» 
٢-رعایت ادب در سخن،از ویژگى‌هاى قرآن است.«رفث»به معناى سخن گفتن پیرامون مسائل زناشویى است که در آیه به کنایه از آمیزش آمده است. 
٣-هرکجا خواستید راهى را ببندید،یک راه مشروع را باز بگذارید.چون خداوند در روز رمضان،آمیزش را ممنوع مى‌کند،لذا در شب آن را مجاز مى‌شمرد. ١«أُحِلَّ‌ لَکُمْ‌ لَیْلَةَ‌ الصِّیامِ‌ الرَّفَثُ‌» 
٤-عبادتِ‌ روز و لذّت مشروع شب،نشانه‌ى جامعیّت دین است.در یک آیه،هم احکام روزه و هم مسائل زناشویى آمده است. «أُحِلَّ‌ لَکُمْ‌ لَیْلَةَ‌ الصِّیامِ‌ الرَّفَثُ‌ إِلى‌ نِسائِکُمْ‌» 
٥-اسلام به نیازهاى طبیعى توجّه کامل دارد. «اَلرَّفَثُ‌ إِلى‌ نِسائِکُمْ‌» 
٦-نیاز زن و مرد به یکدیگر،دوطرفه است و هریک براى پوشش نیازهاى طبیعى خود به دیگرى نیازمند است. «هُنَّ‌ لِباسٌ‌ لَکُمْ‌ وَ أَنْتُمْ‌ لِباسٌ‌ لَهُنَّ‌» 
٧-خداوند از جزئیات کارهاى انسان آگاه است. «عَلِمَ‌ اللّهُ‌ أَنَّکُمْ‌» 
٨-انسان،جایزالخطا و غریزه جنسى در او قوى است. «کُنْتُمْ‌ تَخْتانُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌» 
٩-ترک فرمان خدا،خیانت و ظلمى است به خود ما. «تَخْتانُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌» 
١٠-در آمیزش و فرزند خواهى،براى خداوند تکلیف معیّن نکنید که پسر باشد یا دختر. «وَ ابْتَغُوا ما کَتَبَ‌ اللّهُ‌ لَکُمْ‌» 
١١-حتّى آمیزش جنسى باید هدفدار باشد. «وَ ابْتَغُوا ما کَتَبَ‌ اللّهُ‌ لَکُمْ‌» ١٢-معیار احکام اسلامى،معیارهاى عمومى،طبیعى و ساده است.پیدا شدن سپیدۀ صبح یا تاریکى شب را،هرکس در هرکجا باشد مى‌تواند بفهمد.

«یَتَبَیَّنَ‌ لَکُمُ‌ الْخَیْطُ‍‌ الْأَبْیَضُ‌ مِنَ‌ الْخَیْطِ‍‌ الْأَسْوَدِ» 
١٣-نقش زمان‌بندى را در عبادات فراموش نکنیم. «أَتِمُّوا الصِّیامَ‌ إِلَى اللَّیْلِ‌» 
١٤-اعتکاف،سکونت در مسجد است،مشروط‍‌ به روزه گرفتن. «عاکِفُونَ‌ فِی الْمَساجِدِ» 
١٥-پیشگیرى از گناه لازم است.قرآن مى‌فرماید:به گناه نزدیک نشوید.چون نزدیک شدن به گناه همان و افتادن در آن همان. «فَلا تَقْرَبُوها» 
١٦-تقوا،فلسفه‌ى احکام الهى است.روزه براى تقواست،آمیزش جنسى مشروع نیز براى تقواست. ١«لَعَلَّهُمْ‌ یَتَّقُونَ‌» 
١٧-عمل به دستورات الهى،بستر رشد و تقوا مى‌باشد. «لَعَلَّهُمْ‌ یَتَّقُونَ‌» 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ شهریور ۹۸ ، ۱۸:۱۳
محمدرضا زارع