عصر ظهور

موسسه مجازی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

عصر ظهور

موسسه مجازی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

نویسند و گردآورنده مطالب : محمد رضا زارع
#نشر مطالب باذکر نشانی این وبلاگ بلامانع است!
_____________________

حدیث روز:

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ مِنَ الْخَیْرِ مَا یُعَجَّلُ
اصول کافى جلد3 صفحه: 212 روایة:4

ترجمه :
رسول خدا (ص) فرمود: همانا خدا کارهاى خیر، زود انجام شده را دوست دارد.

__________________________
*دوستان مارا در لینک زیر حتما دنبال کنید.*

دوستانی که بنده را دنبال میکنند، در صورتی که آدرس سایتشان نیز در فهرست دنبال کنندگانمون ثبت باشه و لینک دنبال کردن هم داشته باشند دنبال خواهند شد


۳ مطلب با موضوع «شبهات و پرسش ها» ثبت شده است

مشکی از آن رنگ‌هایی است که پیشینه‌ای قوی در مراسم عزاداری دارد اما کاربرد این رنگ اسرارآمیز تنها در این مواقع نیست و تمام حوزه‌های رسمی و خاص را نیز در برمی‌گیرد.

تا الان برایتان این سوال پیش آمده که چرا مردم در مراسم عزا و سوگواری لباس سیاه به تن می‌کنند؟ این رنگ تداعی کننده چه حسی است که همیشه برای نمایش ناراحتی و افسردگی از آن استفاده می‌شود؟

در ایام محرم، چهره شهرهای مختلف ایران سیاه‌پوش می‌شود و در هر کوی و برزنی پارچه‌های تیره‌ای آویخته شده که نشان از سوگواری برای سومین امام شیعیان، امام حسین (ع) دارند. با این حجم از سیاهی گویی تمام شهر در ماتم فرو رفته و به واقع هم همین است. هنوز پس از نزدیک به ۱۳ قرن که از شهادت امام حسین (ع) و یاران مظلومش در دشت کربلا گذشته، غم و ماتم مظلومیت او زنده است و مسلمانان جهان با فرارسیدن ماه محرم، داغ دلشان تازه می‌شود و سیاه‌پوش به سینه‌زنی و زنجیرزنی در هیئت‌ها و خیابان‌ها می‌پردازند.

 


 

لباس سیاه در عزا

اما فارغ از آیین‌های عزاداری محرم، سوال اصلی ما این است که چرا برای سوگواری لباس سیاه می‌پوشیم؟

مرسوم‌ترین رنگ برای مراسم عزا در سراسر دنیا، سیاه است. رسم پوشیدن لباس‌هایی به این رنگ به زمان امپراتوری روم باز می‌گردد؛ زمانی که آنها رداهای مشکی بلندی را در مراسم ترحیم و عزاداری به تن می‌کردند.

رسم سیاه پوشیدن در دوران رنسانس به اوج خود رسید و در خلال قرن ۱۹ میلادی، زنان بیشتر از مردان از سیاه برای بیان ناراحتی و اندوه خود استفاده می‌کردند.

 

در مراسم سوگواری همه عزارداران سر تا پا سیاه پوش می‌شدند، از لباس و روسری و کلاه گرفته تا زیورآلات و کفش همه البسه و وسایل زینتی مشکی بودند.

در گذشته در آمریکای لاتین و کشورهای حاشیه مدیترانه رسم بود که زنان بیوه تا آخر عمر خود لباس‌های مشکی بپوشند. این در حالی بود که بقیه اعضای خانواده اجازه پوشیدن لباس رنگی داشتند.

نقش دین و مذهب در پوشیدن لباس سیاه در مراسم سوگواری

دین و مذهب هم در پوشیدن لباس سیاه در مراسم عزاداری نقش مهمی دارد. به طور مثال حدود ۷۶ درصد از مردم آمریکا مسیحی کاتولیک هستند. سیاه پوشیدن در عزا رسم کاتولیک‌هاست و به همین خاطر تقریبا همه مردم آمریکا به این سنت رفتار می‌کنند و برای ادای احترام به متوفی و خانواده‌ی وی لباس مشکی می‌پوشند.

این در حالیست که ادیانی همچون بودا و هندوها در مراسم تحریم و سوگواری لباس سفید می‌پوشند. به اعتقاد آنها سفید نماد پاکیزگی و خلوص است. به همین خاطر در میان پیروان این ادیان، کاملا مرسوم است که مردم در مراسم عزا سفید به تن کنند.

البته جا دارد اشاره کنیم در کشوری همچون ژاپن، در حال حاضر لباس مرسوم عزا و سوگواری همان سیاه به رسم کشورهای دیگر جهان است.

در دین اسلام اجباری برای پوشیدن لباس سیاه در مراسم سوگواری وجود ندارد. حتی از منظر اسلام، «پوشیدن لباس سیاه بنا ب گفته‌ی علما چه در حال نماز یا غیر آن مکروه است». به این خاطر که پوشیدن لباس سیاه  برای چشم یا اعضای دیگر یا روحیه انسان مضر است.

اما آیت‌الله مکارم شیرازی در پاسخ به این سوال که حکم پوشیدن لباس مشکی در عزاداری چیست، گفته:

مرسوم و معمول میان مردم آن است که در غم مرگ عزیزان لباس سیاه بر تن مى کنند و این رنگ لباس را علامت ماتم و عزا مى دانند. بنابراین یکى از راه ها و شیوه هاى مطلوب عزادارى براى خامس آل عبا، پوشیدن لباس سیاه در سالروز شهادت آن حضرت یا ایّام محرّم است.

در تاریخ مى خوانیم: هنگامى که حسین بن على (علیه السلام) به شهادت رسید، زنان بنى هاشمى لباس هاى سیاه و خشن پوشیدند.

در برخى از روایات نیز آمده است: هنگامى که (بر اثر خطابه ها و افشاگرى هاى امام سجّاد(علیه السلام) و حضرت زینب(علیها السلام)) یزیدبه خاندان هاشمى اجازه داد در دمشق عزادارى کنند، زنان هاشمى و قرشى لباس سیاه بر تن پوشیدند و به مدّت هفت روز براى امام حسین(علیه السلام) و شهداى کربلا عزادارى کردند.

لازم به یادآورى است که هر چند فقها بر اساس روایات به کراهت لباس سیاه به خصوص در نماز فتوا داده اند، ولى پوشیدن آن براى عزاى امام حسین(علیه السلام) کراهتى ندارد و شاید رجحان نیز داشته باشد؛ زیرا جنبه تعظیم شعائر بر آن غلبه دارد.

با این توضیحات می‌توان نتیجه گرفت که تنها دلیل استفاده از این رنگ، حزن و اندوهی است که مشکی در خود دارد و از زمان باستان در میان بیشتر فرهنگ‌ها، ادیان و کشورهای جهان مرسوم بوده. این رسم همچنان ادامه دارد و اغلب مردم جهان در غم از دست دادن عزیزان خود سیاه می‌پوشند تا نهایتِ اندوه و مصیبت درونشان را نمایش دهند.

سیاه رنگی پر رمز و راز است و به عنوان نماد مرگ، افسردگی و غم در میان جهانیان مرسوم شده.

بد نیست اشاره کنیم، روانشناسان اعتقاد دارند که رنگ‌ها در واکنش و رفتار انسان‌ها تاثیر زیادی دارند. مردم با رنگ‌هایی زندگی می‌کنند که با شخصیت آنها هماهنگی دارد و گویای خصوصیات اخلاقی و روانی آنهاست.

برخی از مردم نیز در طول تاریخ بر این باور بوده‌اند که مشکی نماد خاموشی دنیا پس از مرگ است. به همین خاطر پس از مرگ عزیزان خود سیاه می‌پوشند تا این مفهوم را القا کنند که جهان در فراق آن عزیزان عاری از نور و روشنایی است.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۰۲ ، ۰۹:۴۰
محمدرضا زارع

 

 

حکمت و فلسفه پیاده روی اربعین در کربلا چیست؟

 

 سوال: با وجود این که این همه وسائل نقلیه هست، چرا پیاده به سوی کربلا می روید؟ پیاده روی چه فایده ای دارد؟ چرا به خودتان زحمت می دهید؟

این یک نوع ابراز عظمت امام حسین(ع) است. عیناً در روایات داریم ائمه پیاده از مدینه می رفتند مکّه. امام سجاد(ع) بیست و پنج سفر شاید با پای پیاده رفت. گاهی مرکب هم همراه خودشان می بردند. به دو فایده؛ یک فایده اگر وسط راه ناچار شوند سوار بشوند، دیگر اینکه بگویند از بی مرکبی نیست که ما پیاده می رویم، مرکب هم داریم و پیاده می رویم، این به احترام امام حسین(ع) است.
این یک نوع اظهار عظمت و تجلیل از مقام شامخ اباعبدالله(ع) است. این پیاده رفتن، این دلیل بر این است. و لذا این پیاده رویِ اربعین خیلی در دنیا صدا می کند؛ و تبلیغ خوبی برای عالم تشیّع و عالم اسلام است. یکی از مبلّغ های بسیار خوب است.
می دانید که در ایام اربعین، اجتماع در کربلا، از عاشورا بیشتر است، انبوه جمعیت خیلی بیشتر است. آن وقت عدۀ زیادی پیاده، زن، بچه، با اینکه خطراتی هم که احتمال می دهند تهدیدشان بکند می آیند، این دلیل بر این است که واقعاً عاشق این مکتب هستند. تنها عشق است که آنها را به این سمت و سو می برد.
 

سؤال: اگر هدف ما زیارت است، چرا چند روز وقتمان را صرف پیاده روی کنیم و از زیارت بیشتر در جوار امام حسین(ع) محروم بمانیم؟

آن تأثیری که در این پیاده روی هست، در زیارت معمولی نیست. انسان یک حال و هوایی دیگری پیدا می کند. تا آدم نرود، توجّه پیدا نمی کند؛ یک شور و نشاط و یک عشق دیگری پیدا می کند.
آثار و برکاتی که از زیارت معمولی حاصل می شود، ارزشمند است. خب می رود زیارت می کند، به جای دو روز، سه روز چهار روز زیارت می کند، تکرار زیارت؛ اما این یک خاطره ای می شود برای تمام عمر. اصلاً در موقع راه رفتن وقتی به آن سمت می رود، دارد خودسازی می کند. غیر از بحث هایی که[در طول راه] می شود، شب هایی که مستقر می شوند و صحبت هایی که می شود، اصلاً خودِ این یک تأثیر در خودسازی دارد.
و خب همین اشکال را هم به امام سجاد می کردند، چرا شما این کار را می کنید؟ خب سریع با مرکب بروید و بیشتر طواف خانۀ خدا کنید. چرا؟ یک آثاری در پیاده روی هست که در آن نیست. و بنابراین جای این ایراد نیست. بعضی ها که حوصلۀ پیاده روی ندارند، معمولاً این گونه اشکالات را می کنند که خودشان را تبرئه بکنند و یک مجوّز برای خودشان پیدا بکنند.
و بهترین دلیلش این است که ممکن است خاطرۀ زیارت نماند، اما خاطرۀ این پیاده روی و این برنامه، تا آخر عمر بماند. بنابراین این وسوسه ها را باید از خود دور کرد و ان شاءالله رحمان، با موفقیت ادامه بدهید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ مهر ۹۸ ، ۲۱:۵۳
محمدرضا زارع

سلام علیکم ورحمة الله خدمت بازدیدکنندگان گرامی.

یکی از مهدی دوستان سوالی را پرسیدند که گفتیم بد نیست همه جواب آن را بدانند.

ان شاالله باشد که دوستان قانع شوند.

 

سوال به شرح زیر است:

 

 چطور است که میگویند برخی از عالمان و بزرگان دین در زمان ظهور امام زمان در مقابل ایشان می ایستند و حکم قتل ایشان را می دهند؟

 

 

 اعتقاد راسخ و ماندگار به وجود حضرت مهدی (عج) و ثبات قدم در دورۀ آخرالزمان نیاز به خودسازی، مبازه با هواهای نفسانی، توجه و توکل به خدا، تمسک به قرآن و اهل بیت (ع) و تعمیق ارتباط با اهل الذکر و علما و فقها که امناء و جانشینان امامان (ع) هستند دارد؛ زیرا در زمانۀ غیبت کبری وسوسه های شیاطین و شبهه های دشمنان دین افزایش یافته و جاذبه های فراوان مادی و امکانات رو به رشد دنیایی سرتاسر زندگی عموم مردم را فرا می گیرد. و در این میان ثابتین قدم و راسخان در عقیده به مهدی موعود (عج) حقیقت ظهور مصلح جهانی بسیار اندکند به گونه ای که پیامبر اکرم (ص) در روایت زیر این گروه اندک را به کبریت احمر و کیمیا تشبیه می کنند: "... قسم به آن خدایی که مرا بحق بشارت دهنده و انذار کننده برانگیخت، همانا کسانی که در زمان غیبت او (حضرت مهدی «عج») بر امامت او ثابت قدم باشند از کیمیا کمیاب ترند."[1]
در دوران غیبت عده ای از منحرفان و معاندان، احکامی از قرآن و اسلام را بر طبق میل خود تأویل و تغییر می دهند که بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبوده است.[2]
قرائت های گوناگون از دین خطرناک ترین حربه ای است که در عصر غیبت با آن مواجه می شویم، هنگامی که امام زمان (عج) تشریف می آورند نه با بت پرستان جاهل که با عالم نمایانی رو به رو می شوند که قرآن را تفسیر به رأی می کنند و قرائت های گوناگون از دین، آن چنان رواج می یابد که همۀ مردم آن را می پذیرند.[3]مردمی که ارکان و اصول مسلم اسلام را رها کرده و به بعضی ظواهر آن اکتفا نموده اند، از اسلام جز نماز، روزه و اجتناب از نجاسات چیزی نمی دانند، اخلاقیات و دستورات اجتماعی را اصلاً از اسلام محسوب نمی دارند. صفات زشت در نظرآنها هیچ اهمیت ندارد. به بهانۀ این که واجبات و محرمات اختلافی هستند از زیر بار آنها شانه خالی می کنند. محرمات الاهی را با حیله های گوناگون و تأویلات صوری جایز می شمارند. بنابر این، اگر امام زمان (عج) ظاهر شوند و به آنان بگویند شما از حقیقت و گوهر دین به دور افتاده اید و آیات قرآن و احادیث پیغمبر را بر خلاف واقع تفسیر و تأویل کرده اید و حقیقت نورانی اسلام را رها کرده به بعضی ظواهرش قناعت کرده اید، چنین دین و برنامه ای برایشان تازگی داشته، از آن وحشت می نمایند و آن را اسلام نمی دانند؛ زیرا اسلام را جور دیگری تصور کرده بودند.[4]،[5] در نتیجه، با این تصور اشتباه عدۀ زیادی از مردم و حتی گروهی از عالم نمایان به ظاهر دین مدار در مقابل حضرت می ایستند و دین و عقاید خود را حق و اسلام حقیقی امام را باطل می شمرند و به این صورت دچار کفر و گمراهی می شوند. 
در روایتی نیز امام صادق (ع) می فرمایند: "وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به اسلام دعوت می نماید و به سوی چیزی که مردم از آن دور شده اند هدایت می کند.[6]
 

البته من جمله این توضیحات باید گفت که از جمله این عالمان، عالمان وهابی و سلفی گر هستند؛چراکه علمای مسلمان ملاک است نه فقط شیعه بلکه تمام اهل سنت از هر شاخه و فرقه ایی که باشند.

طبق این مختصر توضیحات غالب اکثر اهل سنت چه عالمان و چه مردم عادی از هر فرقه و قوم وقبیله ای که باشند از اسلام واقعی که امام زمان (عج) به آنها به عنوان اسلام معرفی خواهد کرد متعجب خواهند شد.

مسلم است کسانی که اسلام را جور دیگری تصور میکردند به خصوص عالم نمایان به ظاهر متدین در مقابل امام زمان(عج) می ایستند.


 

[1] محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمة، ج 1، ص 282.

[2] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص 325.

[3] آفتاب ولایت، محمدتقی مصباح یزدی، ص237.

[4] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص326.

[5] برای اطلاع بیشتر ر.ک: نمایه: حضرت مهدی(عج) و دین جدید، سؤال 1424 (سایت: 1636).

[6] کشف الغمه، ج3، ص254 و ارشاد مفید ص343.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۰۹:۰۹
محمدرضا زارع