مهدویت :امام مهدی(عج)ازدید رسول اکرم (ص)1

#حدیث_مهدوی

امام مهدی از دیدگاه پیامبر اکرم

الذی یأخذ بحق الله و بکل حق هولنا

مهدی (علیهالسلام) کسی است کلمه حق خدا را باز می ستاند و همه ی حقوق ما را باز می ستاند.

بحارالانوار/ ج37/ ص211

مهدویت :حدیث از امام صادق(ع)

#حدیث_مهدوی

امام صادق(ع)

«اذا اجتمعت ثلاثة اسماء متوالیة: محمد و علی و الحسن فالرابع القائم (علیه‌السلام)».

-«هنگامی که سه نام: محمد و علی و حسن (علیه‌السلام)، پشت سر هم قرار گرفت، چهارمی آنها قائم (ارواحنا فداه) می باشد».

کمال الدین صدوق/ ص333

ولادت امام عصر(عج)مبارک4

#پیامک_مهدوی

ای منتظران! وقت اذان نزدیک است

آقا به خدا به شهرمان نزدیک است

آماده کنید خانه ها را زیرا

برگشتن صاحب الزمان نزدیک است

ولادت امام عصر(عج)مبارک3

#شعر_مهدوی

آماده می شوم غزلی را بنا کنم

در شور عشق، قافیه ای دست و پا کنم

باز از شرابِ دوست شدم مست و بی قرار

باید که پیر میکده ها را صدا کنم

میخانه ای برای دلم جور کرده ام

تا رازِ سرخوشیِّ خودم بَر مَلا کنم

رازی که گفتنش همه را مست می کند

وقتش شده بگویم و خود را رها کنم

پس اهل میکده! همه سر تا به پای، گوش

تا خوب حقِّ مطلب خود را ادا کنم

از راه آمده قمرِ آخرالزَّمان

یعنی امام عصر، همان حیدرالزَّمان

از راه آمده ست رسانَد پیام عشق

از راه آمده ست که باشد امام عشق

یاایهاالعزیزِ دو دنیای من، سلام

گفتم سلام و اوست علیک السلام عشق

وقتش رسیده سوی کلامم خودت شوی

چون حرف با شما شده حُسن ختام عشق

هرکس که پای بزم شما بود، زنده ماند

ای عشق بادوام، تویی با دوام عشق

تا زنده ام گدای سرِ سفره ی توأم

آری، امیرعشق تویی، من غلام عشق

اَلحَق که شاه هستی و ارباب زاده ای

تو یوسفی ترین پسر خانواده ای   

صاف و زلال، آینه ی ناب آسمان

تابیده است در شب مهتاب آسمان

تابیده است حضرت ماه چهارده

بر صفحه ی دوازده قاب آسمان

این نور با تالؤِ صاحب زمانی اش

آرامشی است بر دل بی تاب آسمان

جبریل با ترانه ی عشق محمّدی

گوید خوش آمدید به ارباب آسمان

امشب برای عرض ارادت به مَقدَمش

نیکو نوشته اند روی باب آسمان

حق، نقشه ی عدو صفتان را بر آب کرد

تا حضرت امام زمان انقلاب کرد 

ای چشم من به راه تو، أدرِک أسیرُکَ 

آدینه در پناه تو، أدرِک أسیرُکَ

ای واژه ی جمال خدا جلوه گر شود

در قاب روی ماه تو، أدرِک أسیرُکَ

صبح ظهور تو فرج عاشقان توست

خورشید من پگاه تو، أدرِک أسیرُکَ

این قلب تیره، روشن و شفّاف می شود

با گوشه ی نگاه تو، أدرِک أسیرُکَ

از دوری تو ثانیه هایم تباه شد

من عبد روسیاه تو، أدرِک أسیرُکَ

 ((دارد زمان آمدنت دیر می شود))

تقصیر ماست این همه تأخیر می شود

ای آخرین بهانه ی دنیا ظهور کن

ای آشنای غربت فردا ظهور کن

باید که چند روضه بخوانم برای تو

ای چشم تو خلاصه ی دریا ظهور کن

می خوانم از حوادثِ آن کوچه های تنگ

آقا قسم به پهلوی زهرا ظهور کن

آقا به جان دخترکی بی پناه که

افتاده بود زیرِ لگدها ظهور کن

آتش، خیام، سیلی و غارت، چه گویمت؟

آقا به داغِ زینب کبرا ظهور کن

قرآن به روی نیزه و تفسیرها به خاک

آقا بیا به حقِّ بدن های چاک چاک 

پایگاه حکومت مهدی است

گو همه شرق و غرب حمله کنند

شیعه در ظلّ رایت مهدی است

شوکت و قدرت ستمکاران

همه پامال قدرت مهدی است

خال و خط محمّدی پیدا

در تماشای صورت مهدی است

هیچکس نیست مصلح عالم

این قبا وقف قامت مهدی است

به تمام موالیان گویید

که ولایت، ولایت مهدی است

آسمان و زمین و لیل و نهار

در پناه حکومت مهدی است

بگذارید کافران بکشند

جرم شیعه، محبت مهدی است

عدل و آزادی و حقوق بشر

در نظام عدالت مهدی است

دست «میثم» بوَد به دامانش

پـدر و مــادرم بـه قربانش

غلامرضا سازگار

ولادت امام عصر(عج)مبارک2

#شعر_مهدوی

 

این ریسه ها مرا ز شما دور می کند

چشم دل  ضعیف  مرا کور می کند

 در ذهن  بی نمازترین عاشقان تان 

 چندین چراغ؛ جلوه ای از طور می کند

 این  زرق و برقِ  سبز کلیمم نمی کند

 بدتر مرا ز طور شما دور می کند

  اشک فراق  منتظران  ظهور را

 مطرب درون خمره ی انگور می کند

 امسال هم دوباره مگس های شهر را

 شیرینی ولای  تو  زنبور  می کند

 بانی خرج هیئت مان را نگاه  کن 

 دارد هوای نفس  چه مغرور می کند!

 مداح های  پاکتی اهل کسب را 

 این عید و جشن هاست که مسرور می کند

 آقا دلم عجیب گرفته ست، کی مرا

 تاثیر  خنده های  تو منصور  می کند؟

ولادت امام عصر(عج)مبارک1

#شعر_مهدوی

مثل باران بی ریا و ساده ای

چون دعا، مهمان هر سجاده ای

باز هم میایی از یک راه دور

شهر را پر میکنی از عطر و نور

با تهیدستان محبت میکنی

شادمانی را تو قسمت میکنی 

آن روز فریاد همه

«الله اکبر» می شود

نخل امید بی کسان

پُر شاخه، پُر بر می شود

از کعبه بانگی آشنا

تا آسمانها می رسد

از ریشه می میرد ستم

دور پلیدان می رود

مهدی می آید بعد از او

دنیا دگرگون می شود

سنگدل سنگین دلان

آن روز، پر خون می شود