نهج البلاغه :نامه 69؛ به حارث بن همدانی در اخلاق کارگزاران حکومتی

69-  و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی الحارث الهمذانی <
وَ تَمَسَّکْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَ اسْتَنْصِحْهُ وَ أَحِلَّ حَلَالَهُ وَ حَرِّمْ حَرَامَهُ وَ صَدِّقْ بِمَا سَلَفَ مِنَ الْحَقِّ وَ اعْتَبِرْ بِمَا مَضَی مِنَ الدُّنْیَا لِمَا بَقِیَ مِنْهَا فَإِنَّ بَعْضَهَا یُشْبِهُ بَعْضاً وَ

مهدویت :حدیث ازامام رضا(ع)12

#حدیث_مهدوی

 

امام رضا(ع)

«قدام هذا الأمر قتل یبوح».

«پیش از قیام قائم (عجل الله فرجه) کشتاری است که لحظه ای قطع نمی شود».

بشارة الاسلام/ ص156

اعتقادات(۳):خداشناسی ازدوراه مطمئن

درباره  خداشناسى  از  دورترین  زمان  تا  امروز  کتاب  ها  نوشته  شده   وبحث  ها   و  گفتوگوهاى  فراوانى  در میان  دانشمندان  و  غیر  دانشمندان  بوده است.   هر  کدام  براى  پى  بردن  به  این  حقیقت  راهى  را  انتخاب  کرده اند;   امّا   ازهمه  راه  ،ها  بهترین   راهى که  مى  تواند   مارا  به  زودى  به  این  مبدأ  بزرگ  جهان  هستى  نزدیک  سازد  دو  راه است:     1-   راهى  از  درون(نزدیک  ترین  راه)  2-   راهى  از  برون(روشن  ترین  راه)  در  قسمت  اوّل  سرى  به  اعماق  وجود  خود  مى  زنیم   ونداى  توحید  از   رادرون  جان  خود  مى شنویم.   و  در  قسمت  دوم  در  عالم  پهناور  آفرینش  به  گردش  مى  پردازیم   ونشانه  هاى   خدا  را  در  پیشانى تمام  موجودات  و  در  دل  هر  ذره  اى  مشاهده  مى  کنیم  هر  کدام  از  این  دو  راه،  بحث  هاى  طو  لنى دارد;   امّا  کوشش   مااین  است  که  در  یک  گفتار  فشرده،  هر  یک  از  این  دو  راه  را  اجما  ال  مورد  بررسى  قرار دهیم:     الف-   راهى  از  درون  درست  به  این  چند  موضوع بیندیشیم:   1-  دانشمندان  مى  گویند  :هر  انسانى   راکه  فکر  ،کنید   ازهر  نژاد   وهر  طبقه  اى  که  باشد  اگر  به  را   اوحال  خود  واگذارند   وتعلیمات  خاصى  نبیند   وحتى  از  گفتوگوهاى  خداپرستان  و  مادى  ها  عریان شود;   خود   بهخود  متوجّه  نیروى  توانا  و  مقتدرى  مى  شود  که  مافوق  جهان  ماده  است  و  بر  تمام  جهان  حکومت  مى کند. 

او  در  زوایاى  قلب  و  اعماق  دل  و  روان  خویش  احساس  مى  کند  که  ندائى  لطیف   و  پر  از  مهر  و  در  عین حال  رسا  و  محکم  وى  را  به  طرف  یک  مبدأ  بزرگ  علم  و  قدرت  که  ما  او  را  خدا  مى  نامیم  مى خواند.   این  همان  نداى  فطرت  پاک  و  بى   لیش  بشر است.   2-  ممکن  است  غوغاى  جهان  مادى  و  زندگى  روزانه  و  زرق  و  برق  هاى  ،حیات   او  را  به  خود  مشغول  سازد، و  موقتاً  از  شنیدن  این  ندا  غافل شود;   امّا  هنگامى  که  خود  را  در  برابر  مشک  لت  و  گرفتارى  ها  مشاهده  مى کند;   هنگامى  که  حوادث  وحشتناک  طبیعى  همانند  سیل  ها   وزلزله  ها   وطوفان  ها   ولحظات  پراضطراب  یک  هواپیما  در  یک  هواى  نامساعد  و  خطرناک  به  او  حملهور  مى  ،شوند  آرى  در  این   هنگام  که  دست  او  از تمام  وسائل  مادى  کوتاه  مى  گردد   وهیچ  گونه  پناهگاهى  براى  خود  نمى  ،یابد  این  ندا  در  درون  جان   اوقوت  مى  ،گیرد  احساس  مى  کند  که  از  درون  وجودش  قدرتى  او  را  به  سوى  خود  مى  ،خواند  قدرتى  که  برتر   ازتمام  قدرت  ها  ،است  نیروى  مرموزى  که  همه  مشک  لت  در  برابر   اوسهل   وساده   وآسان است.   کمتر  کسى  را  مى  توانید  پیدا  کنید  که  در  برابر  حوادث  سخت  زندگى  چنین  توجهى  را  پیدا  نکند  و  بى  اختیار   بهیاد  خدا  نیفتد   وهمین  موضوع  است  که  نشان  مى  دهد   ماچقدر  او   بهنزدیکیم  او   وچقدر  ما   بهنزدیک  است   اودر  روح   وجان ماست.   البته  نداى  فطرت  همیشه  در  درون  جان  آدمى  هست  ولى  در  این  لحظات  قوت  بیشترى  مى یابد.   3-  تاریخ  به  ما  نشان  مى  دهد  قدرتمندانى  که  در  لحظات  آرامش   وعادى  حتى   ازبردن  نام  خدا  ابا  مى  ،کردند  امّا   بههنگامى  که  پایه  هاى  قدرت  خود   رامتزلزل  و  کاخ  هستى  خود  را  در  حال  فرو  ریختن  مى  ،دیدند  دست   بهدامن  این  مبدء  بزرگ  مى  ،شدند   ونداى  فطرت  به   راروشنى  مى شنیدند.   تاریخ  مى  گوید  :هنگامى  که  فرعون  در  میان  امواج خروشان;   خود   راگرفتار   دید  و  مشاهده  کرد،  آبى که   مایه  حیات  و  آبادى  کشور  او  و  سرچشمه  تمام  قدرت  مادیش  شده  بود،  اکنون  فرمان  مرگ  او  را اجرا  مى  ،کند   ودر  برابر  چند  موج   :کوچک  عاجز  مانده  و  دستش  از  همه  جا  کوتاه  هست،  فریاد  زد«   لن اعتراف  مى  کنم  که  جز  خداى  ِبزرگ  موسى  هیچ  معبودى نیست»   این  ندا  در  حقیق  ت  از  درون  فطرت  و  جان او  برخاست.  نه  تنها  فرعون،  تمام  کسانى  که  در  شرایط  او  قرار  مى گیرند;   همین  ندا  به   راروشنى  مى شنوند.   4-  خود  شما  هر  گاه  به  اعماق  دلتان  مراجعه  کنید  تصدیق  مى  کنید  که  نورى  در  آنجا  مى  درخشد   وشما  به  را  سوى  خدا  مى  ،خواند  شاید  بارها  در  زندگى  حوادث  مشکل  و  طاقت  فرسا   وبن  بست  ها  براى  شما  پیش  آمده که  دستتان   ازتمام  وسائل   عادى  براى  حل  آن  کوتاه  شده  است  در  آن  لحظات  حتماً  به  خاطر  شما،  این حقیقت  آمده  است  که  نیروى  مقتدرى  در  این  عالم  هستى  است  که  مى  تواند  آن  مشکل  به   راراحتى  حل کند.    در  این  لحظات،  امید  آمیخته  با  عشق  به  آن  مبدأ  روح  و  جان  شما  را  در  بر  گرفته  و  ابرهاى  تیره  و  تار  یأس را  از  قلب  شما  دور  ساخته است.   آرى  این  نزدیک  ترین  راهى  است  که  هر  کس   ازدرون  جان  خود  مى  تواند   بهسوى  خدا   ومبدأ  جهان  هستى بیابد.   *  *  *    تنها  یک سؤال:   مى  دانیم  این  سؤال  ممکن  است  براى  بعضى   از  شما  پیدا  شود  که  آیا  این  احتمال  وجود  ندارد  که  ما  بر اثر  تعلیماتى  که  از  محیط،  و  پدر  و  مادر  گرفته  ایم  در  مواقع  حسّاس   بهاین  فکر  فرو  مى  رویم؟   ودست  تقاضا  به  درگاه  خدا  برمى  داریم؟  ما  به  شما  در  این  سؤال  حق  مى  دهیم   وپاسخ  جالبى  براى  آن  داریم  که  در  درس  آینده  خواهید خواند.     قرآن  مجید  مى فرماید:   (فاذا  رکبوا  فى  الفلک  دعوا   هلل  مخلصین  له  الدین  فلما  نجاهم  الى  البر  اذا  هم  یشرکون);(1)  هنگامى  که  به  کشتى  سوار  شوند  و  ضربات  طوفان  و  امواج  کوه پیکر;    آنها  را  به  مرگ  تهدید  کند  خدا  را از  روى  اخ  لص  مى  ،خوانند  امّا  هنگامى  که  خدا  وند  آنها  را  نجات  داد  و  به  ساحل  نجات  آورد،  او  را فراموش  کرده  و  دامن  بت  ها   رامى  گیرند». 

1.   سوره  عنکبوت،  آیه56.    فکر  کنید  و  پاسخ  دهید  1-   سعى  کنید  آیه  با  ال  را  با  شماره  آیه  و  سوره  و  معنى  آن،  کلمه  به  کلمه  حفظ  کنید  و  تدریجاً  به  زبان قرآن  آشنا شوید.   2-  آیا  براى  شما  هرگز  حادثه  پیچیده  اى  رخ  داده  که  دست  شما   ازهمه  جا   کوتاه  شده  باشد  و  تنها  به امید  لطف  پروردگار  باشید؟  (ضمن  مقاله  یا  سخنرانى  کوتاهى  آن  را  شرح  دهید)  3-  چرا  این  راه  را  نزدیک  ترین  راه  نامیدیم؟

اعتقادات:آثارخدا شناسی درزندگی ما

1-  خداشناسى  و  پیشرفت  علوم : فکر  کنید  دوستى  از  سفر  آمده  و  کتابى  به  عنوان  ارمغان  براى  شما  آورده  است  و  مى  گوید  کتابى  است  بسیار  عالى  زیرا  نویسنده  آن  دانشمندى  است  فوق  العاده   فهمیده،  پراطّ  لع،  دقیق  و  ماهر  و  در  رشته  خود  نابغه  و به  تمام  معنى  استاد است.   حتماً  شما  این  کتاب  را  سرسرى  مطالعه  نخواهید کرد;    بلکه  به  عکس  روىتمام  جمله  بندى  ها   وتعبیرات  و  حتّى  کلمات  آن  دقّت  مى  کنید   واگر  جمله  اى   ازآن  را  نفهمیدید  ساعت  ها   وشاید  روزهاى  متوالى  هر  موقعکه  فرصت  کردید  روى  آن  برمى  گردید   تامعنى   ومفهوم  آن  براى  شما  روشن  شود  چرا  که  نویسنده  آن  یک  فرد  عادى  نیست  بلکه  دانشمند  بزرگى  است  که  کلمه  اى   رابى  حساب  نمى نویسند.    امّا  اگر  به  عکس  به  شما  گفتند  این  کتاب  ظاهرش  ممکن  است  زیبا  باشد  امّا  نویسنده  آن  یک  فرد  کم سواد  است  که  هیچ  مایه  علمى  ندارد  و  هیچ  حسابى  در  کار  او  نیست!    معلوم  است  که  شما  فقط  یک  نگاه  سرسرى  به  کتاب  مى  کنید   وهر  جاى  آن   رانامفهوم  دیدید  مى  گویید  این  هم   ازبى  اطّ  لعى  نویسنده  است  و  حیف  است  که  انسان  وقت  خود  را  براى  مطالعه  آن  تلف کند.   عالم  هستى  همانند  کتاب  بزرگى  است  که  هر  یک  از  موجودات  آن  کلمه  یا  جمله  اى   ازآن   راتشکیل  مى  ،دهد   ازنظر  یک  فرد  خداپرست  همه  ذرات  این  جهان   قابل  دقّت  است،  یک  انسان  با  ایمان  در  پرتو نور خداپرستى;   با  کنجکاورى  خاصّى  به  مطالعه  اسرار  آفرینش  مى  پردازد  (   وهمین  موضوع   بهپیشرفت  علوم  و  دانش  هاى  انسانى  کمک  مى کند) ،   زیرا   اومى  داند  آفریننده  این  ،دستگاه  بى  نهایت  علم   وقدرت  ،دارد   وهمه  کارش  روى  حکمت   وفلسفه  ،است  بنابراین  دقیق  تر  مطالعه  مى  ،کند  عمیق  تر  بررسى  مى  نماید ا   تا  سرار آن  را  بهتر  درک کند.   امّا  یک  فرد  مادى  انگیزه  اى  براى  مطالعه  عمیق  اسرار  آفرینش  ندارد  زیرا  خالق  آنها  را  طبیعت  بى  شعور  مى  داند   واگر  مى  بینیم  بعضى   ازدانشمندان  مادى   در  صف  مکتشفان  علوم  هستند  به  خاطر  آن  است  که آنها  غالباً  خدا  را  قبول  دارند  و  فقط  نام  او  را  طبیعت  مى  ،گذارند  چرا  که  براى  کار طبیعت;  «نظم»  «   وحساب  » و  «برنامه  »قائل هستند.    لصه،  خداپرستى  وسیله  پیشرفت  علوم  و دانشهاست.   *  *  *    2-  خداشناسى  و   لش  و  امید   بههنگامى  که  حوادث  سخت  و  پیچیده  در  زندگى  انسان  رخ  مى  ،دهد   ودرها   ظاهراً  به  روى  او  از  هر  سو بسته  مى  شود  و  احساس  ضعف  و  ناتوانى  و  تنهایى  در  برابر  مشک  لت  مى کند;   ایمان   بهخدا   بهیارى   اومى  شتابد  و  او   بهنیرو  مى دهد. 

آنها  که  ایمان  به  خدا  دارند  خود  را  تنها  و  ناتوان نمى  ،بینند  مأیوس نمى شوند;   احساس  ضعف   وناتوانى  نمى کنند;   چون  قدرت  خدا  با  لتر   ازهمه  مشک  لت  است  و  همه  چیز  در  برابر  او  سهل  و  آسان  مى باشد.   آنها  با  امید  به  لطف  و  حمایت  و  کمک  پروردگار  به  مبارزه  با  مشک  لت  برمى  خیزند   وتمام  نیروهاى  خود  را   بهکار  مى  گیرند  با   وعشق   وامید   بهت  لش  و  کوشش  ادامه  مى  دهند   وبر  سختى  ها  پیروز  مى شوند.   آرى  ایمان  به  خدا  تکیه  گاه  بزرگى  براى  انسان  ها است.   ایمان  به  خدا  مایه  استقامت  و  پایمردى است.   ایمان  به  خدا  نور  امید  را  همیشه  در  دل  ها  زنده  نگه  مى دارد.   و  به  همین  دلیل  افراد  با  ایمان  هرگز  دست  به  خودکشى  نمى  زنند  زیرا  خودکشى   از  یأس  و  نومیدى  کامل و  احساس  شکست  سرچشمه  مى  گیرد  امّا  افراد  با  ایمان  نه  نومید  مى  شوند  نه   واحساس  شکست  مى کنند.   *  *  *    3-  خداشناسى  و  احساس  مسئولیّت  طبیبانى  را  مى  شناسیم  که  وقتى  بیمار  تنگدستى   بهآنها  مراجعه  مى  کند   نه  تنها  از  گرفتن  حق ویزیت  خوددارى  مى  نمایند  بلکه  پول  دارو   رانیز  در  اختیار  او  مى  گذارند   وحتى  اگر   احساس  خطر  براى  بیمار خود  کنند  شب  را  تا  به  صبح  بر  بالین  او  در  خانه  محقرش  مى  مانند  .اینها  افرادى  خداپرست  با  وایمانند.   امّا  طبیبانى  را  نیز  مى  شناسیم  که  بدون  دریافت  پول  کوچک  ترین  گام  براى  بیمار  برنمى  ،دارند  زیرا  ایمان  محکمى ندارند.   انسان  با  ایمان  در  هر  رشته  اى  که  باشد  احساس  مسئولیّت  مى  ،کند  وظیفه  شناس  ،است  نیکوکار  با   وگذشت  ،است  همواره  یک  پلیس  معنوى   رادر  درون  جان  خود  حاضر  مى  بیند  که  مراقب  اعمال  اواست.   ولى  افراد  بى  ایمان  مردمى  خودخواه   وخودکامه   وخطرناکند   وهیچ  گونه   ،مسئولیتى  براى  خود  قائل نیستند  ظلم  و  ستم  و  تجاوز  به  حق  دیگران  براى  آنها  ساده  است  و  کمتر  حاضر  به  نیکوکارى  مى باشند.   *  *  * 

4-  خداشناسى  و  آرامش  دانشمندان  روان  شناس  مى  گویند  در  زمان   مابیمارى  روانى   وناراحتى  روحى  بیش   ازهر  زمان  دیگر است.   و  نیز  مى  گویند  یکى   ازعوامل  این  بیمارى  احساس  نگرانى است;   نگرانى   ازحوادث آینده;    ،نگرانى  از مرگ  نگرانى  از  جنگ  و  نگرانى  از  فقر  و شکست.   آنها  اضافه  مى  کنند :   ازجمله  چیزهایى  که  مى  تواند  نگرانى  از   راروح   انسان  دور  کند  ایمان  به  خدا  است زیرا  هر  وقت  عوامل  نگرانى  مى  خواهد  در  روح  او  نفوذ  کند  ایمان  به  خدا  آن  را  عقب  مى راند.     خدایى  که  مهربان  است،  خدایى  که  روزى  دهنده  ،است  خدایى  که   ازحا  لت   بندگانش  آگاه  و  هر  گاه  رو به  سوى  او  آرند،  به  آنها  کمک  مى  کند  از   وناراحتى  ها  رهایى  مى بخشد.   به  همین  جهت  مؤمنان  واقعى  همیشه  احساس  آرامش  مى  کنند   وهیچگونه  نگرانى   در  روح  آنها  نیست  و چون  کارشان  براى  خدا  است  اگر  زیانى  هم  کنند  جبرانش  را  از  او  مى  طلبند   وحتى  در  میدان  جنگ  لبخند  بر  لب دارند.   قرآن  مجید  مى گوید:   (الذین  آمنوا  و  لم  یلبسوا  ایمانهم  بظلم  اولئک  لهم   لمن);  «آنها  که  ایمان  آوردند  و  ایمان  خود  را  با  ستم  نیالودند،  آرامش  و  امنیت  براى  آنهاست».(1)  *  *  *     1.   سوره  انعام،  آیه12.  فکر  کنید  و  پاسخ  دهید 

1-  آیا  سرگذشتى  از  تاریخ  گذشتگان  به  خاطر  دارید  که  جلوه  هاى  ایمان   وآثارى   راکه  در  با  ال  گفته  شد  بازگو  کند؟  2-  آیا  مى  دانید  چرا  بعضى   ازافراد  که  دم   ازایمان   بهخدا  مى  زنند  آلودگى  هاى  اخ  لقى  دارند   وآثار  چهارگانه  با  ال  در  آنها  دیده  نمى  شوند؟

اعتقادات: چرا برای شناسایی آفریدگار جهان فکر ومطالعه می کنیم؟

1-  عشق  به  آگاهى  و  آشنایى  به  جهان  هستى،  در  درون  جان  همه  ما است.   همه  ما  به  راستى  مى  خواهیم بدانیم:    این  آسمان  بلندپایه،  بااختران  زیبایش  این  زمین  گسترده  با  مناظر  دل  فریبش  این  موجودات  رنگارنگ،  پرندگان  زیبا،  ماهیان  گوناگون،  دریاها  و  کوه  ،ها  شکوفه  ها   وگل  ،ها  انواع  درختان  سر   بهآسمان  کشیده  و  ...خود   بهخود   بهوجود  آمده  ،اند   یااین  نقش  هاى  عجیب   بهدست  نقاشى  ماهر   وتوانا   وچیره  ،دست  کشیده  شده  است؟...  از  این  گذشته،  نخستین  سؤا  لتى  که  در  زندگى  براى  همه  ما  پیدا  مى شود;   این  است که:   از  کجا  آمده  ایم؟  در  کجا  هستیم؟  به   وکجا  مى  رویم؟  و  ما  اگر  پاسخ  هاى  این  پرسش  هاى  سه  گانه  رابدانیم;   چقدر  خوشبخت  خواهیم   بود؟  یعنى  بدانیم آغاز  زندگى  ما  از  کجا  شروع  شده  و  سرانجام  به  کجا  خواهیم  رفت؟  و  اکنون  چه  وظیفه  اى  داریم؟  روح  جستوجوگرِ  ما  به  ما  مى  گوید  :باید  آرام  ننشینى   تاپاسخ  این  سؤا  لت   راپیدا کنى.   گاهى  در  یک  حادثه  رانندگى،  کسى  مجروح  و  بیهوش  مى شود;    وبراى  درمان   ،قطعى  او  را  به بیمارستان  مى برند;   هنگامى  که  حال   اوکمى  بهتر  مى  شود  به   وهوش  مى آید;   نخستین  چیزى   که  از  اطرافیان خود  مى  پرسد  این  است  که  این  جا  کجاست؟  چرا  مرا  به  این  جا  آورده  اند؟   وکى   ازاینجا  خواهم  رفت؟  اینها  نشان  مى  ،دهد  که  انسان  نمى  تواند  در  برابر  این  گونه  سؤال  ،ها  خاموش بنشیند.   بنابراین  نخستین  چیزى  که  ما  را  به  دنبال  خداجویى  و  شناسایى  آفریننده  جهان  هستى  مى فرستد;   همان  روح  تشنه   وجستوجوگر  مااست.   2-  حس  شکرگزارى  -  فکر  کنید  شما  را  به  یک  میهمانى  آبرومندانه  دعوت  کرده  ،اند   وهمه  گونه  وسائل  پذیرائى  براى  راحتى  شما  فراهم  ساخته  ،اند  امّا  چون  شما   بهاتّفاق  برادر  بزرگ  ترتان  که  واسطه   این دعوت 

03  است،  به  این  میهمانى  مى  ،روید  میزبان  خود   رادرست  نمى  شناسید  شک   نیست  که  به  هنگام  ورود  در این  مجلس  دل  ،پذیر  نخستین  فکر  شما  این  است  که  میزبان  خود  را  بشناسید  و  از  او  تشکر کنید.    مانیز  هنگامى  که  به  این  سفره  گسترده  آفرینش  نگاه  مى  کنیم   وانواع  نعمت  هایى  که  در  اختیار   ماقرار دارد;   چشمان  بینا،  گوش  هاى  ،شنوا  عقل   وهوش   کافى،  نیروهاى  مختلف  جسمانى  و  روانى،  انواع وسائل  زندگى،  و  روزى  هاى  پاک   وپاکیزه،  در  این  سفره  پهناور  مى  ،بینیم  بى  اختیار   بهاین  فکر  مى  افتیم  که  بخشنده  این  همه  نعمت  ها  رابشناسیم;    واگر  چه  نیاز   بهتشکر   مانداشته  ،باشد   در  برابر  او  شکرگزارى  کنیم و   تا  این  کار  را  نکنیم،  احساس  ناراحتى  و  کمبود  داریم  و  این  دلیل  دیگرى  است  که  ما  را  به  دنبال  شناسایى خدا  مى فرستد.   3-  پیوند  سود  و  زیان  ما  با  این  مسئله  -  فکر  کنید  در  مسیر  مسافرت  خود  به  چهارراهى  مى  رسید  که  در  آنجا  غوغایى  ،بپاست  همه  مى  گویند  در  این  چهارراه  توقف نکنید;   که  خطرهاى  بزرگى  دارد،  ولى  هر  دسته  اى  ما  به   راسویى  دعوت  مى  ،کند  یکى  مى  گوید  :بهترین  راه  اینست  که   از  سمت  شرق  بروید،  دیگرى  سمت غرب  را  مطمئن  ترین  راه  مى شمارد;   سومین  دسته   مارا  به  راهى  که  میان  این  دو  وجود  دارد،  دعوت  مى  ،کنند  و  مى  گوین  د  تنها  راه  نجات  از  خطر  و  رسیدن  به  سرمنزل  نجات  و  جایگاه  امن  و  امان  که  داراى  همه  گونه وسیله  سعادت  است،  این  راه است.    آیا  ما  بهخود  اجازه  مى  دهیم  که  بدون  ،مطالعه  یک  راه   راانتخاب  کنیم؟   ویا  عقل  ما  مى  پذیرد  که  در  همانجا  متوقف  شویم   وهیچ  راهى   راانتخاب  نکنیم؟  مسلماً نه.   بلکه  عقل  و  خرد،  به  ما  مى  گوید  هر  چه  زودتر  شروع   بهبررسى   ومطالعه  کنیم   و  سخنان  هر  یک  از این  گروه  ها  به   رادقّت  بشنویم   ودر  هر  کدام  نشانه  درستى   و  صداقت  و   لئل  قانع  کننده  بود  بپذیریم،  و با  اطمینان  خاطر  آن  راه  را  انتخاب  کرده،  پیش برویم.    در  زندگى  این  دنیا  نیز  ما  چنین  حالى  را  داریم،  مذهب  ها   ومکتب  هاى  مختلف  هر  کدام  به  را   ماسوى  خود  دعوت  مى  ،کند  ولى   ازآنجا  که  سرنوشت  ما،  خوشبختى  و  بدبختى  ما،  پیشرفت  و  عقب  افتادگى  ،ما   به بررسى  و  انتخاب  بهترین  راه  بستگى  دارد،  خود  را  ناگزیر  مى  بینیم  که  در  این   باره  فکر  کنیم،  راهى  که موجب  پیشرفت  و  تکامل  ما  است  انتخاب  کنیم  و  از  آنچه  ما  را  به  پرتگاه  بدبختى  و  فساد  و  سیه  روزى  مى  کشاند  پرهیز نماییم.   این  نیز  دلیل  دیگرى  است،  که  ما  را  به  مطالعه  درباره  آفریننده  جهان  هستى  دعوت  مى کند. 

قرآن  مجید مى گوید:   (  فبشر  عباد  الذین  یستعمون  القول  فیتبعون  احسنه);  «به  بندگان  من  بشارت  ده،  آنها  که  سخنان  گوناگون  را  مى شنوند;    وبهترین   راانتخاب  مى  کنند».(1)  *  *  *     1.  (  سوره  زمر،  آیه11).     فکر  کنید  و  پاسخ  دهید   1-  آیا  تا  کنون  غیر  از  آنچه  از  پدر  و  مادر  درباره  خداشناسى  شنیده  اید  خودتان   بهطور  جدّى  در  این  باره  فکر  کرده  اید؟  2-  آیا  مى  توانید  بگویید  میان  خداجویى   وخداشناسى  چه  فرقى  وجود  دارد؟ 3-   آیا  هرگز  به  هنگام  راز  ونیاز  با  خدا  احساس  یک  نوع  لذت  عمیق  روحانى  کرده  اید؟

ایمان ظاهری وگمراهان واقعی

 بسم الله الله الرحمن الرحیم 

خداوند در سوره آل عمران آیه۸۶و۹۰ در مورد ایمان ظاهری وگمراهان واقعی می فرمایند:(کیف یهدی الله قوماکفروابعد ایمنهم...القوم الظلمین"چگونه خداوند گروهی راهدایت می کندکه بعدازایمان و گواهی به حقانیت پیامبر ورسیدن نشانه های روشن به آنها،کافرشدند؟! وخدا،  گروه ستمکاران راهدایت نخواهد کرد!

(ان الذین کفروابعدایمنهم...هم الظالون" کسانی که پس ازایمان آوردن، کافرشدندو سپس برکفر(خود) افزودند، هیچ گاه توبه آنان،(که ازروی ناچاری یادرآستانه مرگ صورت می گیرد،) پذیرفته نمی شود، وآن ها گمراهان واقعی اند.)

نیت کفاردرمقابل ایمان ودرجه ایمان نزدخدا

بسم الله الرحمن الرحیم 

درادامه بحث خداوند در رابطه باایمان ونیت کفار می فرمایند:(ودکثیرمن اهل الکتب لو یردونکم من بعدایمنکم...ان الله علی کل شی قدیر"بسیاری ازاهل کتاب، ازروی حسد-که دروجودآن ها ریشه دوانده-آرزو می کردندشمارابعدازایمان آوردن،به حال کفربازگردانند؛بااین که حق برای آن ها کاملا روشن شده است. شماآنهاراعفوکنید وگذشت نمایید؛تاخداوندفرمان خودش (فرمان جهاد)رابفرستد؛زیراخداوندبرهر چیزی تواناست)(آیه۱۰۹سوره البقره)

خداوند متعال در قرآن کریم سوره البقره آیه۱۴۳درمورددرجه ایمان میفرمایند:(و کذلک جعلناکم...لیضیع ایمنکم ان الله بالناس لرئوف رحیم"همان گونه[که قبله شمایک قبله میانه است]شمارانیز،امتی میانه[ومعتدل]قراردادیم تابر مردم گواه باشید؛وپیامبرهم برشماگواه باشد.وماآن قبله ای راکه قبلابرآن بودی ، تنهابرای این قبله قرارداده بودیم ...وخداهرگز ایمان [ونمازهای گذشته]شماراضایع نمی گرداند زیراخدا نسبت به مردم رئوف ومهربان است.)

                                                              اللهم عجل لولیک الفرج

همچنان درقدم اول برای عصرظهور

بسم الله الرحمن الرحیم 

درزمان حضرت موسی(ع) خداوند در سوره البقره آیه۹۳درباره ایمان مردم گوساله پرست میفرمایند:( واذاخذنامیثقکم.... ایمنکم ان کنتم مومنین" وبه یادآوریدزمانی راکه ازشماپیمان گرفتیم؛وکوه طوررابر فرازتان برافراشتیم؛وگفتیم آنچه را-ازآیات وفرمان ها-به شماداده ایم باقدرت بگیرید، وبشنویدواطاعت کنید.آن هاگفتند:(شنیدیم ولی مخالفت کردیم) ودلهای آنها، براثر کفرشان، بامحبت گوساله آمیخته شد.بگو:( ایمان شما، چه فرمان بدی به شمامی دهد، اگر ایمان دارید.)

ودرآیه ۱۰۸نیزدراین رابطه خطاب به این قوم فرمودند:(ام تریدون ان تسئلوا... بالایمن فقد ضل سواالسبیل"آیامی خواهید ازپیامبرخود،همان تقاضای نامعقولی را بکنیدکه پیش ازاین، ازموسی کردند؟! کسی که کفررابه جای ایمان بپزیرد، به یقین ازراه مستقیم(عقل وفطرت) گمراه شده است)

ایمان؛ اولین قدم برای شناخت عصر ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

ایمان یعنی چه؟قال النبی(ص):(الایمان معرفه بالقلب واقرارباللسان وعمل بالارکان"ایمان عبارت است ازشناخت ومعرفت قلبی، اقراربازبان وعمل بااعضا و جوارح)[شیخ صدوق، خصال، ج۱ص۱۷۲]

 

حقیقت ایمان چیست؟خداوندمتعال درسوره حجرات آیه۷میفرماید:(ولکن الله حببکم الیکم الایمان وزینه فی قلوبکم"ولکن خداوندایمان رابرای شمادوست داشتنی قرار دادوآن رادردل هایتان آراست)

 

التماس دعا

 

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج)73

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان(عج

لیس بین الله عزّ وجلّ وأحدٍ قرابة ومن أنکرنی فلیس منی

مهدویت :حدیث ازامام حسین(ع)11

#حدیث_مهدوی
 

امام حسین(ع)

 

«حارث بن مغیره می گوید: به خدمت امام حسین علیه‌السلام شرفیاب شدم و عرض کردم: حضرت مهدی را با چه نشانه هایی بشناسم؟ فرمود:«بمعرفة الحلال و الحرام و بحاجة الناس الیه، و لا یحتاج الی احد».«با شناخت احکام و معارف و نیاز همگان به او، و بی نیازی او از همه».

منتخب الاثر/ ص309

مهدویت :حدیث ازامام صادق(ع)27

#حدیث_مهدوی
 

امام صادق(ع)

 

«مهرم وارد خدمت امام صادق (علیه‌السلام) شده، سوال کرد: این امر که ما در انتظار آن به سر می بریم، چه وقتی واقع خواهد شد؟ فرمود:-«کذب الوقاتون، و هلک المستعجلون، و نجی المسلمون».-«آنانکه وقتی تعیین کردند، دروغ گفتند. آنانکه شتاب کردند، هلاک شدند. آنانکه تسلیم اراده ی خدا شدند، نجات یافتند».

اصول کافی/ ج1/ ص300

مهدویت :حدیث ازامام هادی(ع)11

#حدیث_مهدوی
 

امام هادی(ع)

 

«صقر بن ابی دلف می گوید: هنگامی که متوکل، مولایم امام هادی علیه‌السلام را به زندان انداخته بود، دلم برای آقا

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج)70

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان(عج)

قلوبُنا أوعیةٌ لمشیة الله فإذا شاء شئنا

ای شیعه ما 
قلب‌های ما ظرف‌هایی است برای مشیّت خداوند، پس زمانی که او بخواهد ما نیز می‌خواهیم.

منابع:الغیبة (للطوسی)/ کتاب الغیبة للحجة / النص / 247 / 2 - فصل الکلام فی ولادة صاحب الزمان و إثباتها بالدلیل و الأخباربحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 25 / 337 / فصل فی بیان التفویض و معانیه ..... ص : 328بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 52 / 51 / باب 18 ذکر من رآه صلوات الله علیه ..... ص : 1

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج)71

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان(عج)

زعمت الظلمةُ ان حُجة الله داحضةٌ ولو أُذن لنا فی الکلام لزال الشک

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج)72

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان

 

یابْنَ الْمَهْزِیارِ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ، لَهَلَکَ مَنْ عَلَیها،

مهدویت :حدیث ازامام هادی(ع)10

#حدیث_مهدوی
 

امام هادی(ع)

«لو لا من یبقی بعد غیبة قائمکم من العلماء الداعین الیه، و الدالین علیه،

راه و رسم بندگی

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

سلامٌ علیکم خدمت همراهان گرامی

 

دوستان گرامی بنده حقیر تصمیم دارم این دمدمه های عید 1399و از همه مهمتر ولادت باسعادت امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام دل یک عده از بچه های یتیم بی سرپرست و یا بد سرپرست ایرانی را که لباسی برای پوشیدن ندارند و یا اسبابازی برای بازی کردن را با کمک شما همراهان گرامی شاد کنم و امیدوارم که استقبال شایسته از این حرکت بنده بکنید.

 

میدانم که خیلی از ماها وضعیت مالی مناسبی نداریم اما اگه بتونیم هرکدام از ما هزار تومان ویا ده هزار تومان و یا حتی صد هزار تومان، حالا یا بیشتر از این مبالغ و یا مابین این مبالغ، فقط در حد وُسع و توانایی خودمون هم که شده بدون ریا فقط بین من و شما وخدای احد و واحد باشه کمک کنیم والله جای دوری نمیرود و اجر و ثوابش نزد خدا إن شاء اللّه محفوظ است.

 

همراهان گرامی به یاد داشته باشید بنده حد اکثر تا سه شنبه 1398/12/20 کمک های مالی شما را دریافت خواهم کرد زیرا قصد داریم تا قبل از عید وسایل مورد نیاز این کودکان معصوم را تهیه کرده و به دست آنها برسانیم، خواهشمندم هرچه زودتر و سریعتر اقدام نمایید،امیدوارم پیش خداوند متعال و امام زمان (عج) رو سفید باشیم، دوستانی که میخواهند به کمک هاشون بعدها ادامه بدهند ممنون میشوم که با شماره 09334190431 در تماس باشند. 

 

بانک ملی به نام: محمدرضا زارع 

شماره کارت: 7258 5745 9974 6037 

شماره حساب: 0357500124005 

 

منتظر کمک های مالی خیرخواهانه شما عزیزان هستیم. 

 

مهلت تمدید شد فقط تا 26 / 12 / 98

آخرین و نهایی ترین فرصت، لطفا کسانی که قصد کمک دارند سریعا اقدام کنند.

درضمن برای کمک های بعدی به شما اطلاع خواهیم دادو همچنین شماره حساب برای دفعات بعد حتماً تغییر خواهد کرد.

فقط تا ساعت "23:59 امشب زمان باقی است. 

رحلت حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد

 

بیشتر محققان و صاحب نظران شیعه معتقدند که عقیله بنی هاشم به همراه همسرش بعد از حوادث کربلا و حضور در مجالس عبید الله و یزید، به علت واقعه حره یا قحطی در مدینه، آن جا را ترک و به دمشق که زمین هایی در آن جا داشته اند رفتند و در سال 62 هجری، حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ چشم از جهان فرو بسته است.

 

 

حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ دختر علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ نوه حضرت رسول ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و مادرش حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ است.[1] او در سال پنجم هجری، روز 5 جمادی الاولی در مدینه، پس  از امام حسین ـ علیه السلام ـ بدنیا آمد. از القاب اوست: عقیله بنی هاشم، عقیله طالبیین، موثقه، عارفه، محدثه، فاضله، کامله، عابده آل علی.[2] او حیات و دوران پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را درک کرده، بانویی خردمند و با منطق قوی بود چنانچه از خطبه های آتشین او در کوفه و شام، این مطلب فهمیده می شود.[3]
زینب کبری ـ سلام الله علیها ـ با عبدالله بن جعفر پسر جعفر طیار ـ پسر عمویش ـ ازدواج نمود به شرط این که همراه با برادرش امام حسین ـ علیه السلام ـ ـ خواهد بود. و با اجازه و اذن او همراه برادرش  عازم کربلا شد. حاصل ازدواجش با عبدالله پنج فرزند بنامهای: علی، عون، محمد، عباس و ام کلثوم بود که محمد و عون در کربلا بشهادت رسیدند و ام کلثوم را معاویه جهت فرزندش یزید خواستگاری نمود ولی چون امام حسین ـ علیه السلام ـ شنید فورا او را به پسر عمش قاسم بن محمد بن جعفر تزویج کرد.[4]
در کربلا و روز عاشورا حضور داشت و بعد از آن عهده دار پیام رسان خون شهیدان کربلا را بدوش گرفت. همراه اسرای آل پیامبر به کوفه و شام رفتند و با خطابه های کوبنده و آتشین، یزید را رسوا نمود، به خصوص در کاخ یزید چنان استوار و تکان دهنده سخنرانی نمود که همه را به حیرت واداشت و مسلمانان را از خواب غفلت بیدار کند.
بیشتر محققان و صاحب نظران شیعه معتقدند که عقیله بنی هاشم به همراه همسرش بعد از حوادث کربلا و حضور در مجالس عبید الله و یزید، به علت واقعه حره یا قحطی در مدینه، آن جا را ترک و به دمشق که زمین هایی در آن جا داشته اند رفتند و در سال 62 هجری، حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ چشم از جهان فرو بسته است.[5]
در مورد علت وفات ایشان در منابع و ماخذ تاریخی، موردی بیان نشده است. به احتمال قوی با اجل طبیعی از دنیا رفتند. که اکثر منابع با کلمه «موت» تعبیر نموده اند. چنانچه ابن کثیر می گوید:
«عبدالله بن جعفر با زینب دختر علی ـ علیه السلام ـ ازدواج نمود و تا وقت فوتش با او بود»[6]
آن بانوی غمدیده پس از تحمل مصائب جانگداز و غصه های فراوان رحلت فرمودند و منابع اشاره ای به مسئله خاص در وفات آن بانو نکرده اند.
علت ملقب شدن حضرت زینب سلام الله علیها به عقیله بنی هاشم و معنی این لقب
درباره القاب بانوی کربلا زینب کبری ـ سلام الله علیها ـ باید گفت که عقیله زنی را گویند که در میان خویشانش کریمه و گرامی بوده و درخانه‌اش عزیز و ارجمند باشد.[7] کرامت و بزرگواری زینب ـ سلام الله علیها ـ برای تمامی انسانها ثابت شده است. کافی است تاریخ عاشورا را از ذهن خود بگذرانیم و زینب را در برابر آن مصایب تنها ببینیم و عملکرد او را با وجود این همه مصایب بنگریم تا تأثیرش را در حفظ اسلام بفهمیم عقیله بودن آن بانوی با عظمت برای ما به راحتی قابل فهم و درک است. آن حضرت را، عقیله بنی هاشم و عقیلة ‌الطالبیین [8] و عقیلة القریش و عقیلة النساء نیز لقب داده‌اند. از آن جا که اکثر منابع تاریخی این لقب را به حضرت زینب نوشته‌اند، از متون قدیمی تا متون عصر حاضر این لقب به آن بانوی مخدره اطلاق شده.[9] و در منابع معتبر شیعه و سنی آمده است.
حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ القاب زیادی دارد و حقیقتا شایستگی همه این القاب را دارد و ذات آن بانوی قهرمان برخوردار از اوصاف عالیه انسانی است، و تا انسان صاحب اوصاف متمایز از دیگران نباشد به او لقب نمی‌دهند. در عرب رسم بوده و هست که برای هر کس کنیه و القاب می‌دهند که برخاسته از اوصاف ذاتی اوست، مثلاً به کسی که بسیار شجاع باشد اسد می‌گویند، و زینب کبری به خاطر برخورداری از اوصاف عالیه و زکیه ملقب به القاب زیادی شده به طوری که بیش از شصت لقب به آن حضرت در کتب معتبره آمده است. لفظ عقیله به آن حضرت نیز قبل از وقوع حادثه کربلا داده شده است. زیرا از جمله ویژگی‌های زینب ـ سلام الله علیها ـ که به او موقعیت ویژه می‌بخشید عقل و تدبیرش بود. اگر او عاقله نبود چگونه این همه حوادث را که بعد از جدش رسول الله به او روی آورد، تحمل می‌نمود. او در بین زنان قریش و بنی هاشم به خاطر درایت و تدبیر و حلم و بردباریش ملقب به عاقله و عقیله و عقیلة النساء شده بود. مثلا ابن عباس وقتی می‌خواهد از زینب چیزی نقل کند می‌گوید: «حدثتنی عقیلتنا زینب»[10]. در مجلس یزید آن مرد سرخ رنگ شامی وقتی به جناب سکینه اشاره کرد و از یزید خواست که فاطمه را او ببخشد فاطمه می‌گوید: «من به زینب پناه بردم چرا که او بزرگتر و عاقلتر از من بود.» خطبه‌ای غراء و آتشین که در کاخ یزید و عبیدالله و در بین مردم کوفه و شام ایراد کرد همه را به تعجب و تحسین و تأثر و حزن و پشیمانی از کارشان واداشت در حالی که زنی بود مصیبت زده آن هم چه مصیبت‌های بزرگ.
از کارهای مدبرانه و عاقلانه او این بود که در حین کوچ دادن اسراء به شام دستور داد محمل‌ها را سیاه پوش کنند این کارهای او از نظر دشمن بی‌اهمیت بود ولی عقل و درایت زینب به آینده و به حفظ نهضت حسینی با این مظاهر پرمعنی حکم می‌نمود.
علامة قزوینی در بیان عقیله بودن زینب در کتاب « زینب من المهد الی اللحد» می‌نویسد: عقل و درایتی که زینب داشت حادثه کربلا را رهبری و از فرزندان امام چنان آبرومندانه سرپرستی نمود و جان امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ را از مرگ حتمی نجات داد. و کاخ یزید را به لرزه در آورد.[11] و نهضت حسینی را تا به امروز زنده و پاینده نمود.
بنابراین عقیله بودن حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ و ملقب شدنش به این لقب قبل از حادثه کربلا در سال 61 هجری قمری بود. و در منابع به طور دقیق مشخص نشده است که این لقب از طرف چه کسی به آن حضرت برای اولین بار داده شده است، ولی آن چه که قطعی است، این لقب همواره به حضرت از طرف بزرگان داده شده. حتی امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ نیز از او بسیار تجلیل و احترام نموده است. برای نمونه وقتی یزید بعد از این که آنها را مخیر نمود به ماندن در شام و یا عودت به مدینه، امام سجاد ـ علیه السّلام ـ مسئله را موکول به رأی حضرت زینب نمود. چنان که امام سجاد ـ علیه السّلام ـ در مقام علمی آن حضرت چنین فرموده است: «اَنتِ بحمدالله عالمة بلا معلمة، فهمة غیر مفهمه،[12] شکر خدا ای عمه که دانشمندی هستی بدون این که از کسی تعلیم ببینی و فهیم هستی بدون این که کسی آن را به تو یاد بدهد». یعنی آن چه داری در تو ذاتی است نه اکتسابی، اینها حقایقی است که علمای بزرگ اهل سنت بدان معترفند. چنان که سیوطی می‌گوید: «و کانت لبیبة جَزُلة و عاقلةُ لها قُوه جنانٍ»[13]. بنابراین بعید نیست که این لقب به آن حضرت در دوران خردسالی توسط پدرش امیر المؤمنین به خاطر ذکاوت و تیزهوشی که داشت داده شده باشد[14] (و الله العالم).
 

 

برای اطلاعات بیشتر به منابع ذیل رجوع کنید:
1. اعیان الشیعه ـ محسن امین، ج7.
2. خصائص زینبیه، نور الدین جزایری.
 

 

پی نوشت ها:
[1]. ابن حجر، الاصابه، چاپ اول، 1415 ق، دار الکتب العلمیه، بیروت، ج 8، ص 166.
[2]. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف قم، 1374، ص 216.
[3]. ابن اثیر، اسد الغابه، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج 5، ص 469.
[4]. سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، چاپ اول، اسماعیلیان، 1369، قم، ج3، ص 1172.
[5]. زهرا یزدان پناه قره تپه، زنان عاشورایی، چاپ اول، هلال، 1383، تهران، ص 32.
[6]. ابن کثیر، البدایه و النهایه، با تحقیق علی شیری، چاپ اول، 1408، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج5، ص 330.
[7] . المنجد الطلاب و کتاب العین چنین معنا کرده است: «العقیلة المراة مخدره و عقیلة کل شیء اکرمه»، ص 254، ج 2، اسوه.
[8] . فیض الاسلام، خاتون دو سرا، تهران، مرکز نشر اسراء، چاپ دوم، آثار فیض الاسلام، 66، ص 137.
[9] . ابی الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، قم، منشورات، چ اول، 1414، ص 119.
[10]  .مازندرانی ، معالی السبطین، ج 2، ص 109.
[11] . قزوینی، زینب من المهد الی اللحد، قم، چاپ و نشر،  چاپ اول، 1423، ص 40.
[12] . قائمی، علی، زندگانی حضرت زینب، تهران، امیری، 72، ص 123.
[13] . همان، به نقل از رساله زینبیه سیوطی.
[14] . همان، ص 39.

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج)69

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان(عج)

انا صاحب الحق، لیس هذا اوان ظهوری، و قد بقی مده من الزمان.علامة ظهور