اعتقادات(۳):خداشناسی ازدوراه مطمئن
درباره خداشناسى از دورترین زمان تا امروز کتاب ها نوشته شده وبحث ها و گفتوگوهاى فراوانى در میان دانشمندان و غیر دانشمندان بوده است. هر کدام براى پى بردن به این حقیقت راهى را انتخاب کرده اند; امّا ازهمه راه ،ها بهترین راهى که مى تواند مارا به زودى به این مبدأ بزرگ جهان هستى نزدیک سازد دو راه است: 1- راهى از درون(نزدیک ترین راه) 2- راهى از برون(روشن ترین راه) در قسمت اوّل سرى به اعماق وجود خود مى زنیم ونداى توحید از رادرون جان خود مى شنویم. و در قسمت دوم در عالم پهناور آفرینش به گردش مى پردازیم ونشانه هاى خدا را در پیشانى تمام موجودات و در دل هر ذره اى مشاهده مى کنیم هر کدام از این دو راه، بحث هاى طو لنى دارد; امّا کوشش مااین است که در یک گفتار فشرده، هر یک از این دو راه را اجما ال مورد بررسى قرار دهیم: الف- راهى از درون درست به این چند موضوع بیندیشیم: 1- دانشمندان مى گویند :هر انسانى راکه فکر ،کنید ازهر نژاد وهر طبقه اى که باشد اگر به را اوحال خود واگذارند وتعلیمات خاصى نبیند وحتى از گفتوگوهاى خداپرستان و مادى ها عریان شود; خود بهخود متوجّه نیروى توانا و مقتدرى مى شود که مافوق جهان ماده است و بر تمام جهان حکومت مى کند.
او در زوایاى قلب و اعماق دل و روان خویش احساس مى کند که ندائى لطیف و پر از مهر و در عین حال رسا و محکم وى را به طرف یک مبدأ بزرگ علم و قدرت که ما او را خدا مى نامیم مى خواند. این همان نداى فطرت پاک و بى لیش بشر است. 2- ممکن است غوغاى جهان مادى و زندگى روزانه و زرق و برق هاى ،حیات او را به خود مشغول سازد، و موقتاً از شنیدن این ندا غافل شود; امّا هنگامى که خود را در برابر مشک لت و گرفتارى ها مشاهده مى کند; هنگامى که حوادث وحشتناک طبیعى همانند سیل ها وزلزله ها وطوفان ها ولحظات پراضطراب یک هواپیما در یک هواى نامساعد و خطرناک به او حملهور مى ،شوند آرى در این هنگام که دست او از تمام وسائل مادى کوتاه مى گردد وهیچ گونه پناهگاهى براى خود نمى ،یابد این ندا در درون جان اوقوت مى ،گیرد احساس مى کند که از درون وجودش قدرتى او را به سوى خود مى ،خواند قدرتى که برتر ازتمام قدرت ها ،است نیروى مرموزى که همه مشک لت در برابر اوسهل وساده وآسان است. کمتر کسى را مى توانید پیدا کنید که در برابر حوادث سخت زندگى چنین توجهى را پیدا نکند و بى اختیار بهیاد خدا نیفتد وهمین موضوع است که نشان مى دهد ماچقدر او بهنزدیکیم او وچقدر ما بهنزدیک است اودر روح وجان ماست. البته نداى فطرت همیشه در درون جان آدمى هست ولى در این لحظات قوت بیشترى مى یابد. 3- تاریخ به ما نشان مى دهد قدرتمندانى که در لحظات آرامش وعادى حتى ازبردن نام خدا ابا مى ،کردند امّا بههنگامى که پایه هاى قدرت خود رامتزلزل و کاخ هستى خود را در حال فرو ریختن مى ،دیدند دست بهدامن این مبدء بزرگ مى ،شدند ونداى فطرت به راروشنى مى شنیدند. تاریخ مى گوید :هنگامى که فرعون در میان امواج خروشان; خود راگرفتار دید و مشاهده کرد، آبى که مایه حیات و آبادى کشور او و سرچشمه تمام قدرت مادیش شده بود، اکنون فرمان مرگ او را اجرا مى ،کند ودر برابر چند موج :کوچک عاجز مانده و دستش از همه جا کوتاه هست، فریاد زد« لن اعتراف مى کنم که جز خداى ِبزرگ موسى هیچ معبودى نیست» این ندا در حقیق ت از درون فطرت و جان او برخاست. نه تنها فرعون، تمام کسانى که در شرایط او قرار مى گیرند; همین ندا به راروشنى مى شنوند. 4- خود شما هر گاه به اعماق دلتان مراجعه کنید تصدیق مى کنید که نورى در آنجا مى درخشد وشما به را سوى خدا مى ،خواند شاید بارها در زندگى حوادث مشکل و طاقت فرسا وبن بست ها براى شما پیش آمده که دستتان ازتمام وسائل عادى براى حل آن کوتاه شده است در آن لحظات حتماً به خاطر شما، این حقیقت آمده است که نیروى مقتدرى در این عالم هستى است که مى تواند آن مشکل به راراحتى حل کند. در این لحظات، امید آمیخته با عشق به آن مبدأ روح و جان شما را در بر گرفته و ابرهاى تیره و تار یأس را از قلب شما دور ساخته است. آرى این نزدیک ترین راهى است که هر کس ازدرون جان خود مى تواند بهسوى خدا ومبدأ جهان هستى بیابد. * * * تنها یک سؤال: مى دانیم این سؤال ممکن است براى بعضى از شما پیدا شود که آیا این احتمال وجود ندارد که ما بر اثر تعلیماتى که از محیط، و پدر و مادر گرفته ایم در مواقع حسّاس بهاین فکر فرو مى رویم؟ ودست تقاضا به درگاه خدا برمى داریم؟ ما به شما در این سؤال حق مى دهیم وپاسخ جالبى براى آن داریم که در درس آینده خواهید خواند. قرآن مجید مى فرماید: (فاذا رکبوا فى الفلک دعوا هلل مخلصین له الدین فلما نجاهم الى البر اذا هم یشرکون);(1) هنگامى که به کشتى سوار شوند و ضربات طوفان و امواج کوه پیکر; آنها را به مرگ تهدید کند خدا را از روى اخ لص مى ،خوانند امّا هنگامى که خدا وند آنها را نجات داد و به ساحل نجات آورد، او را فراموش کرده و دامن بت ها رامى گیرند».
1. سوره عنکبوت، آیه56. فکر کنید و پاسخ دهید 1- سعى کنید آیه با ال را با شماره آیه و سوره و معنى آن، کلمه به کلمه حفظ کنید و تدریجاً به زبان قرآن آشنا شوید. 2- آیا براى شما هرگز حادثه پیچیده اى رخ داده که دست شما ازهمه جا کوتاه شده باشد و تنها به امید لطف پروردگار باشید؟ (ضمن مقاله یا سخنرانى کوتاهى آن را شرح دهید) 3- چرا این راه را نزدیک ترین راه نامیدیم؟
