#حدیث_مهدوی
کلام امام زمان(عج)
ای شیعه ما
از آنچه خوش آیند ما نیست اجتناب کنید. چرا که خداوند بطور ناگهانی انسان را برانگیخته می کند آن هم در وقتی که توبه سودی به حال او ندارد و پشیمانی، او را از کیفر ما نجات نمی دهد.
توقیع به شیخ مفید
#حدیث_مهدوی
کلام امام زمان(عج)
ای شیعه ما
از آنچه خوش آیند ما نیست اجتناب کنید. چرا که خداوند بطور ناگهانی انسان را برانگیخته می کند آن هم در وقتی که توبه سودی به حال او ندارد و پشیمانی، او را از کیفر ما نجات نمی دهد.
توقیع به شیخ مفید
«٦٠»اَلْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرِینَ
حق،همان است که از جانب پروردگار توست،پس از تردیدکنندگان مباش.
نکتهها:
کلمهى«مُمتَرین»از«مِرْیة»به معناى شک و تردید است.عین این آیه در سورهى
64- و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی معاویة جواباً <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّا کُنَّا نَحْنُ وَ أَنْتُمْ عَلَی مَا ذَکَرْتَ مِنَ الْأُلْفَةِ وَ الْجَمَاعَةِ فَفَرَّقَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ أَمْسِ أَنَّا آمَنَّا وَ کَفَرْتُمْ وَ
#حدیث_مهدوی
امام حسن مجتبی(ع)
... أما علمتم انّه ما منّا أحد الا ویقع فی عنقه بیعة لطاغیة زمانه إلاّ القائم الذی یصلّی روح الله عیسی بن مریم خلفه،
«٥٨»ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ
(اى پیامبر!)آنچه بر تو مىخوانیم،آیهها و اندرز حکمتآمیز است.
پیامها:
١-براى رهبرى صحیح،علم و حکمت(نشانههاى الهى و بیان حکیمانه و مستدل)لازم است. «اَلْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ»
63- و من کتاب له (علیه السلام)
>إلی أبی موسی الأشعری و هو عامله علی الکوفة، و قد بلغه عنه تثبیطه الناس عن الخروج إلیه لما ندبهم لحرب أصحاب الجمل <
مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَیْسٍ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِی عَنْکَ
«٥٦»فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِیداً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ
و امّا گروهى که کافر شدند،در دنیا و آخرت به عذابى سخت عذابشان مىکنم و براى آنها هیچ یاورانى نیست.
«٥٧»وَ أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الظّالِمِینَ
و امّا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند،پاداشهاى آنها را (خدا)بطور کامل خواهد داد و خداوند ستمگران را دوست نمىدارد.
نکتهها:
در تفسیر اطیب البیان،نمونهاى از عذابهاى دنیوى بنى اسرائیل،اینگونه آمده است:٣٧ سال پس از حضرت مسیح،شخصى به نام طیطوس که از قیصرهاى روم بود،بر یهود مسلّط شد و میلیونها نفر از آنان را کشت و
62- و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی أهل مصر مع مالک الأشتر لما ولاه إمارتها <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه وآله) نَذِیراً لِلْعَالَمِینَ وَ مُهَیْمِناً عَلَی الْمُرْسَلِینَ فَلَمَّا مَضَی (علیه السلام) تَنَازَعَ الْمُسْلِمُونَ الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ
#حدیث_مهدوی
امام صادق(ع)
«عبدالله بن منصور بجلی می گوید: از محضر امام صادق (علیهالسلام) پرسیدم: نام سفیانی چیست؟ فرمود:
«٥٥»إِذْ قالَ اللّهُ یا عِیسى إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فِیما کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ
(به یاد آور)هنگامى که خداوند فرمود:اى عیسى! من تو را(از زمین)برگرفته و بهسوى خود بالا مىبرم و تو را از کسانى که کافر شدهاند،پاک مىکنم و تا روز قیامت پیروان تو را بر کافران برترى خواهم داد.سپس بازگشت شما بهسوى من است،پس در آنچه اختلاف مىکردید،میان شما داورى خواهم کرد.
نکتهها:
نمونه عینى و عملى تدبیر الهى در برابر مکر دشمنان،در این آیه
61- و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی کمیل بن زیاد النخعی و هو عامله علی هیت ، ینکر علیه ترکه دفع من یجتاز به من جیش العدو طالبا الغارة <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ تَضْیِیعَ الْمَرْءِ مَا وُلِّیَ وَ تَکَلُّفَهُ مَا کُفِیَ لَعَجْزٌ حَاضِرٌ وَ رَأْیٌ مُتَبَّرٌ وَ إِنَّ تَعَاطِیَکَ الْغَارَةَ عَلَی أَهْلِ قِرْقِیسِیَا وَ تَعْطِیلَکَ مَسَالِحَکَ الَّتِی وَلَّیْنَاکَ لَیْسَ بِهَا مَنْ یَمْنَعُهَا وَ لَا یَرُدُّ الْجَیْشَ عَنْهَا لَرَأْیٌ شَعَاعٌ فَقَدْ صِرْتَ جِسْراً لِمَنْ أَرَادَ الْغَارَةَ مِنْ أَعْدَائِکَ عَلَی أَوْلِیَائِکَ غَیْرَ شَدِیدِ الْمَنْکِبِ وَ لَا مَهِیبِ الْجَانِبِ
وَ لَا سَادٍّ ثُغْرَةً وَ لَا کَاسِرٍ لِعَدُوٍّ شَوْکَةً وَ لَا مُغْنٍ عَنْ أَهْلِ مِصْرِهِ وَ لَا مُجْزٍ عَنْ أَمِیرِهِ.
نامه 061-به کمیل بن زیاد
نکوهش از فرمانده شکست خورده
پس از یاد خدا و درود!
سستی انسان در انجام کارهایی که بر عهده اوست، و پافشاری در کاری که از مسولیت او خارج است، نشانه ناتوانی آشکار، و اندیشه ویرانگر است. اقدام تو به تاراج مردم (قرقیسا) در مقابل رها کردن پاسداری از مرزهایی که تو را بر آن گمارده بودیم و کسی در آنجا نیست تا آنجا را حفظ کند، و سپاه دشمن را از آن مرزها دور سازد، اندیشه ای باطل است. تو در آنجا پلی شده ای که دشمنان تو از آن بگذرند و بر دوستانت تهاجم آورند، نه قدرتی داری که با تو نبرد کنند، و نه هیبتی داری از تو بترسند و بگریزند، نه مرزی را می توانی حفظ کنی، و نه شوکت دشمن را می توانی درهم بشکنی، نه نیازهای مردم دیارت را کفایت می کنی، و نه امام خود را راضی نگه می داری.
#حدیث_مهدوی
امام حسن عسگری(ع)
«ابو غانم می گوید: از امام حسن عسکری علیهالسلام شنیدم که فرمود: در سال
«٥٤»وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرِینَ
و(دشمنان عیسى)تدبیر خود را(براى کشتن او)به کار بستند.خداوند نیز تدبیر خود را(براى حفظ او)به کار برد و خداوند بهترین تدبیرکننده است.
نکتهها:
امام رضا علیه السلام فرمود:مراد از مکر خدا،کیفرِ مکر است وگرنه او اهل مکر نیست. ١
گرچه آیه به یکى از
60- و من کتاب له (علیه السلام)
>إلی العمال الذین یطأ الجیش عملهم <
مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی مَنْ مَرَّ بِهِ الْجَیْشُ مِنْ جُبَاةِ الْخَرَاجِ وَ عُمَّالِ
«٥٣»رَبَّنا آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدِینَ
پروردگارا! به آنچه نازل کردهاى ایمان آوردهایم و از پیامبر پیروى نمودیم،پس ما را در زمره گواهان بنویس.
نکتهها:
در عبارت «مَعَ الشّاهِدِینَ» معناى حمایت است که در
59- و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی الأسود بن قطبة صاحب جند حلوان <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الْوَالِیَ إِذَا اخْتَلَفَ هَوَاهُ مَنَعَهُ ذَلِکَ کَثِیراً مِنَ الْعَدْلِ فَلْیَکُنْ أَمْرُ النَّاسِ
#حدیث_مهدوی
حضرت فاطمه زهرا(س)
قال أبی لجابر بن عبد الله الأنصاری إن لی إلیک حاجة فمتى یخف علیک أن أخلو بک فأسألک عنها فقال له جابر أی الأوقات أحببته فخلا به فی بعض الأیام فقال له یا جابر أخبرنی عن اللوح الذی رأیته فی
«٥٢»فَلَمّا أَحَسَّ عِیسى مِنْهُمُ الْکُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصارِی إِلَى اللّهِ قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ آمَنّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنّا مُسْلِمُونَ
پس چون عیسى از آنان(بنى اسرائیل)احساس کفر کرد،گفت:کیانند یاران من(در حرکت) بهسوى خدا؟حواریّون(که شاگردان مخصوص او بودند)گفتند:ما یاوران(دین)خدا هستیم که به خداوند ایمان آوردهایم و تو(اى عیسى!)گواهى ده که ما تسلیم(خدا)هستیم.
نکتهها:
بااینکه بنى اسرائیل،زنده کردن مردگان و شفا دادن کوران را از حضرت عیسى علیه السلام دیدند، ولى باز هم لجاجت ورزیده و کفر مىگفتند،به گونهاى که به فرمودۀ امام صادق علیه السلام، عیسى