عصر ظهور

«٩٩»وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ‌ آیاتٍ‌ بَیِّناتٍ‌ وَ ما یَکْفُرُ بِها إِلاَّ الْفاسِقُونَ‌ 

همانا آیات(و نشانه‌هاى)روشنى به‌سوى تو فرستادیم و جز فاسقان کسى به آنها کفر نمى‌ورزد. 

نکته‌ها: 

انسان با پیروى از هوسها و ارتکاب گناه،از مدار حقّ‌ خارج شده و به‌سوى کفر تمایل پیدا مى‌کند.قرآن مى‌فرماید:سرانجام کسانى که مرتکب گناه مى‌شوند-اگر توبه و جبران نکنند- تکذیب و کفر است. ١

ابن صوریا که داستانش در دو آیه قبل آمد،بعد از آنکه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله سؤالات او را پاسخ داد،بهانه‌اى نداشت جز اینکه بگوید:چون جبرئیل بر تو وحى مى‌آورد نه میکائیل،ما به تو ایمان نمى‌آوریم.ولى از آنجا که جوابش با آیه قبل داده شد،براى اغفال مردم عوام یهودى گفت:او دلیل روشنى به ما ارائه نکرد. 

آیه نازل شد که مبادا بهانه‌جویى علمایى همچون ابن صوریا تو را ناراحت کند،مردم بدانند که بنى اسرائیل بهانه مى‌گیرند وگرنه ما آیات و دلایل روشن و محکمى فرستاده‌ایم تا کسى در نبوّت تو تردیدى نداشته باشد و با این دلایل،تنها کسانى کفر مى‌ورزند که فاسق باشند و به خاطر هوسها و گناهان زیاد،از مدار حقّ‌ بیرون رفته باشند. 

پیام‌ها: 

١-در برابر تضعیف ناحقّ‌،باید تقویت بجا صورت بگیرد.چون علماى یهود، پیامبر اسلام را به ناحقّ‌ تضعیف کرده و گفتند دلیل روشنى ندارد،خداوند آن حضرت را تقویت فرمود. «أَنْزَلْنا إِلَیْکَ‌ آیاتٍ‌ بَیِّناتٍ‌» 

٢-فسق و گناه زمینه‌ى کفر است. «ما یَکْفُرُ بِها إِلاَّ الْفاسِقُونَ‌»