اعتقادات: چرا برای شناسایی آفریدگار جهان فکر ومطالعه می کنیم؟
1- عشق به آگاهى و آشنایى به جهان هستى، در درون جان همه ما است. همه ما به راستى مى خواهیم بدانیم: این آسمان بلندپایه، بااختران زیبایش این زمین گسترده با مناظر دل فریبش این موجودات رنگارنگ، پرندگان زیبا، ماهیان گوناگون، دریاها و کوه ،ها شکوفه ها وگل ،ها انواع درختان سر بهآسمان کشیده و ...خود بهخود بهوجود آمده ،اند یااین نقش هاى عجیب بهدست نقاشى ماهر وتوانا وچیره ،دست کشیده شده است؟... از این گذشته، نخستین سؤا لتى که در زندگى براى همه ما پیدا مى شود; این است که: از کجا آمده ایم؟ در کجا هستیم؟ به وکجا مى رویم؟ و ما اگر پاسخ هاى این پرسش هاى سه گانه رابدانیم; چقدر خوشبخت خواهیم بود؟ یعنى بدانیم آغاز زندگى ما از کجا شروع شده و سرانجام به کجا خواهیم رفت؟ و اکنون چه وظیفه اى داریم؟ روح جستوجوگرِ ما به ما مى گوید :باید آرام ننشینى تاپاسخ این سؤا لت راپیدا کنى. گاهى در یک حادثه رانندگى، کسى مجروح و بیهوش مى شود; وبراى درمان ،قطعى او را به بیمارستان مى برند; هنگامى که حال اوکمى بهتر مى شود به وهوش مى آید; نخستین چیزى که از اطرافیان خود مى پرسد این است که این جا کجاست؟ چرا مرا به این جا آورده اند؟ وکى ازاینجا خواهم رفت؟ اینها نشان مى ،دهد که انسان نمى تواند در برابر این گونه سؤال ،ها خاموش بنشیند. بنابراین نخستین چیزى که ما را به دنبال خداجویى و شناسایى آفریننده جهان هستى مى فرستد; همان روح تشنه وجستوجوگر مااست. 2- حس شکرگزارى - فکر کنید شما را به یک میهمانى آبرومندانه دعوت کرده ،اند وهمه گونه وسائل پذیرائى براى راحتى شما فراهم ساخته ،اند امّا چون شما بهاتّفاق برادر بزرگ ترتان که واسطه این دعوت
03 است، به این میهمانى مى ،روید میزبان خود رادرست نمى شناسید شک نیست که به هنگام ورود در این مجلس دل ،پذیر نخستین فکر شما این است که میزبان خود را بشناسید و از او تشکر کنید. مانیز هنگامى که به این سفره گسترده آفرینش نگاه مى کنیم وانواع نعمت هایى که در اختیار ماقرار دارد; چشمان بینا، گوش هاى ،شنوا عقل وهوش کافى، نیروهاى مختلف جسمانى و روانى، انواع وسائل زندگى، و روزى هاى پاک وپاکیزه، در این سفره پهناور مى ،بینیم بى اختیار بهاین فکر مى افتیم که بخشنده این همه نعمت ها رابشناسیم; واگر چه نیاز بهتشکر مانداشته ،باشد در برابر او شکرگزارى کنیم و تا این کار را نکنیم، احساس ناراحتى و کمبود داریم و این دلیل دیگرى است که ما را به دنبال شناسایى خدا مى فرستد. 3- پیوند سود و زیان ما با این مسئله - فکر کنید در مسیر مسافرت خود به چهارراهى مى رسید که در آنجا غوغایى ،بپاست همه مى گویند در این چهارراه توقف نکنید; که خطرهاى بزرگى دارد، ولى هر دسته اى ما به راسویى دعوت مى ،کند یکى مى گوید :بهترین راه اینست که از سمت شرق بروید، دیگرى سمت غرب را مطمئن ترین راه مى شمارد; سومین دسته مارا به راهى که میان این دو وجود دارد، دعوت مى ،کنند و مى گوین د تنها راه نجات از خطر و رسیدن به سرمنزل نجات و جایگاه امن و امان که داراى همه گونه وسیله سعادت است، این راه است. آیا ما بهخود اجازه مى دهیم که بدون ،مطالعه یک راه راانتخاب کنیم؟ ویا عقل ما مى پذیرد که در همانجا متوقف شویم وهیچ راهى راانتخاب نکنیم؟ مسلماً نه. بلکه عقل و خرد، به ما مى گوید هر چه زودتر شروع بهبررسى ومطالعه کنیم و سخنان هر یک از این گروه ها به رادقّت بشنویم ودر هر کدام نشانه درستى و صداقت و لئل قانع کننده بود بپذیریم، و با اطمینان خاطر آن راه را انتخاب کرده، پیش برویم. در زندگى این دنیا نیز ما چنین حالى را داریم، مذهب ها ومکتب هاى مختلف هر کدام به را ماسوى خود دعوت مى ،کند ولى ازآنجا که سرنوشت ما، خوشبختى و بدبختى ما، پیشرفت و عقب افتادگى ،ما به بررسى و انتخاب بهترین راه بستگى دارد، خود را ناگزیر مى بینیم که در این باره فکر کنیم، راهى که موجب پیشرفت و تکامل ما است انتخاب کنیم و از آنچه ما را به پرتگاه بدبختى و فساد و سیه روزى مى کشاند پرهیز نماییم. این نیز دلیل دیگرى است، که ما را به مطالعه درباره آفریننده جهان هستى دعوت مى کند.
قرآن مجید مى گوید: ( فبشر عباد الذین یستعمون القول فیتبعون احسنه); «به بندگان من بشارت ده، آنها که سخنان گوناگون را مى شنوند; وبهترین راانتخاب مى کنند».(1) * * * 1. ( سوره زمر، آیه11). فکر کنید و پاسخ دهید 1- آیا تا کنون غیر از آنچه از پدر و مادر درباره خداشناسى شنیده اید خودتان بهطور جدّى در این باره فکر کرده اید؟ 2- آیا مى توانید بگویید میان خداجویى وخداشناسى چه فرقى وجود دارد؟ 3- آیا هرگز به هنگام راز ونیاز با خدا احساس یک نوع لذت عمیق روحانى کرده اید؟
