تفسیرقرآن :سوره آل عمران ؛آیه 40 و 41
«٤٠»قالَ رَبِّ أَنّى یَکُونُ لِی غُلامٌ وَ قَدْ بَلَغَنِیَ الْکِبَرُ وَ امْرَأَتِی عاقِرٌ قالَ کَذلِکَ اللّهُ یَفْعَلُ ما یَشاءُ
(زکریّا)گفت:پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود،در حالى که به پیرىِ رسیده‌ام و همسرم نازاست؟!(خداوند)فرمود:این چنین خداوند هرچه را بخواهد انجام مى‌دهد.
پیام‌ها:
١-در نومیدى بسى امید است. «أَنّى یَکُونُ لِی غُلامٌ... کَذلِکَ اللّهُ یَفْعَلُ ما یَشاءُ»
٢-در بیان ضعف‌ها از خود شروع کنیم. «بَلَغَنِیَ الْکِبَرُ وَ امْرَأَتِی عاقِرٌ»
٣-اراده‌ى خداوند،فوق وسائل و اسباب طبیعى است. «یَفْعَلُ ما یَشاءُ»
«٤١»قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِی آیَةً قالَ آیَتُکَ أَلاّ تُکَلِّمَ النّاسَ ثَلاثَةَ أَیّامٍ إِلاّ رَمْزاً وَ اذْکُرْ رَبَّکَ کَثِیراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکارِ
(زکریّا)گفت:پروردگارا! براى من نشانه‌اى قرار ده(تا علم من به یقین و اطمینان تبدیل شود.خداوند)فرمود:نشانه‌ى تو آن است که تا سه روز با مردم سخن نگویى،مگر از طریق اشاره.(البتّه به هنگام ذکر خدا زبانت باز مى‌شود.پس)پروردگار خود را(به شکرانه‌ى این نعمت)بسیار یاد کن و هنگام شب و صبح او را تسبیح گوى.
پیام‌ها:
١-خدایى که مى‌تواند زبان را هنگام تکلّم با مردم ببندد و هنگام ذکر خدا باز کند، مى‌تواند از پدرى پیر و مادرى عقیم نیز فرزندى به دنیا بیاورد. «کَذلِکَ اللّهُ یَفْعَلُ ما یَشاءُ... أَلاّ تُکَلِّمَ النّاسَ»
٢-انبیا،به دنبال رسیدن به مقام یقین و شهود هستند. «اِجْعَلْ لِی آیَةً»
٣-هرچه لطف الهى بیشتر مى‌شود باید یاد او نیز بیشتر شود. «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ کَثِیراً»
٤-ذکر خدا هرچه بیشتر،بهتر. «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ کَثِیراً»
٥-در میان ذکرهاى خداوند،تسبیح جایگاه خاصّى دارد. «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ... وَ سَبِّحْ»
