تفسیرقرآن:سوره آل عمران؛آیه 27
«٢٧»تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ
(خداوندا!)تو شب را به روز و روز را به شب درآورى و زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورى و هرکه را خواهى بى‌شمار روزى مى‌دهى.
نکته‌ها:
این آیه و آیۀ قبل،دوازده مرتبه از نشانه‌هاى قدرت خدا نام برده است تا روح توحید را در انسان شکوفا کند.
مراد از داخل کردن شب در روز و یا روز در شب،یا کم و زیاد شدن طول ساعات شب و روز در فصل‌هاى مختلف است و یا غروب و طلوع تدریجى.البتّه معناى اوّل روشن‌تر است.
نمونه قدرت‌نمایى خداوند در بیرون آوردن زنده از مرده،آفریدن سلّول زنده از مواد غذایى بى‌جان است.
گاهى از کافران مرده‌دل،فرزندان مؤمن و زنده‌دل و از مؤمنان زنده‌دل،فرزندانى کافر و مرده‌دل ظاهر مى‌شود ١که این یکى از مصادیق آیه است.
مراد از رزق بى‌حساب،رزق فراوان و بى‌شمار است،نه آنکه حسابش از دست او خارج باشد.و ممکن است مراد آن باشد که رزق او خارج از محاسبات شماست،و او از راهى که گمان نمى‌برید رزق مى‌دهد.
تفاوت مردم در رزق،یکى از حکمت‌هاى الهى است،تا مردم به یکدیگر نیازمند بوده و زندگى اجتماعى تشکیل دهند و صفات سخاوت و ایثار و صبر و قناعت در آنان شکوفا شود.
زیرا در صورت یکسان بودن،این صفات شکوفا نمى‌شود.امّا اگر کسى نعمتى داشت و دیگرى کمتر یا نعمتى دیگر داشت،مردم براى جبران کمبودها دور هم جمع مى‌شوند و صفات تعاون و سخاوت از طرف دارنده نعمت و صفات قناعت و عفّت و صبر از سوى نادار شکوفا مى‌شود. پیام‌ها:
١-تغییرات شب و روز و پیدایش فصل‌ها یکى از برکات و الطاف الهى است.
«بِیَدِکَ الْخَیْرُ... تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ»
٢-علاوه بر آفرینش،هرگونه تغییر و تدبیر به دست اوست. «تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ»
٣-قدرت خداوند محدود نیست.او از مرده،زنده و از زنده،مرده خارج مى‌سازد. «تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ»
٤-سرچشمه لطف الهى بى‌انتهاست.رزق بى‌حساب،یعنى براى سرچشمه رزق محدودیّتى نیست. «تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ»
