تفسیرقرآن:سوره آل عمران؛آیه 10
«١٠»إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللّهِ شَیْئاً وَ أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النّارِ
همانا کسانى که کفر ورزیدند،نه اموالشان و نه فرزندانشان در برابر(عذاب)خدا (در قیامت)هیچ به کارشان نمى‌آید و آنان خود هیزم و سوخت آتش‌اند.
نکته‌ها:
«وَقود»به معناى مادّه‌ى سوختنى است.وسیله‌ى آتش‌زایى دوزخ دو چیز است:سنگ‌ها و انسان‌ها؛ «وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ» ٢آرى؛خصلت‌ها و افکار و اعمال،هویّت انسان را دگرگون مى‌کند و انسان به سوخت آتش تبدیل و خود عامل سوختن خود مى‌شود.
غیر از خداوند هیچ‌کس،نه در دنیا و نه در آخرت،نمى‌تواند نیازهاى واقعى انسان را تأمین کند و انسان در هر حال به او نیازمند است. پیام‌ها:
١-گرچه آیه مخصوص کافران است ولى باید پند گرفت و به مال و فرزند مغرور نشد.دلبستگى به غیر خدا هرچه باشد،بى‌ثمر و محکوم است. «لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ»
٢-کفر،انسان را از مدار انسانیّت خارج و در حدّ اشیاى مادّى و طبیعى پایین مى‌آورد. «أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النّارِ»
