عصر ظهور

«٢٧٩»فَإِنْ‌ لَمْ‌ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ وَ إِنْ‌ تُبْتُمْ‌ فَلَکُمْ‌ رُؤُسُ‌ أَمْوالِکُمْ‌ لا تَظْلِمُونَ‌ وَ لا تُظْلَمُونَ‌ 
پس اگر چنین نکردید،(بدانید که)اعلان جنگ با خدا و رسولش داده‌اید و اگر توبه کنید،(اصل)سرمایه‌هاى شما از آنِ‌ خودتان است.(و در این صورت)نه ستم مى‌کنید و نه بر شما ستم مى‌شود. 
نکته‌ها: 
در اسلام،نه اجازه ربا و بهره‌کشى و استثمار داده شده و نه اموال مردم یک‌جانبه مصادره مى‌گردد.در بعضى نظام‌ها،مالکیّت ملغى و تمام اموال را از صاحبانشان مى‌گیرند و در برخى دیگر،استثمار و بهره‌کشى و ربا،به هر شکلى آزاد است. 
پیام‌ها: 
١-رباخوار،محارب با خداست.او باید بداند که در این جنگ،در یک طرف او قرار دارد و در طرف دیگر،خداوند جبّار. «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌» 
٢-رباخوارى،گناه کبیره است.چون اعلام جنگ با خداوند است. «بِحَرْبٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌» 
٣-رباخوار،گمان نکند با مردم محروم طرف است،بلکه خداوند به حمایت از محرومان برخاسته و از حقّ‌ آنان دفاع مى‌کند. «بِحَرْبٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌» 
٤-براى محاربین با خدا نیز راه توبه باز است. «بِحَرْبٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌... وَ إِنْ‌ تُبْتُمْ‌» 
٥-رباخوار،تنها مالک اصل مال است،نه بهره آن. «فَلَکُمْ‌ رُؤُسُ‌ أَمْوالِکُمْ‌» 
٦-براى نجات محرومان،اصل مالکیّت مردم را نادیده نگیرید و مالکیّت خصوصى در اقتصاد اسلامى پذیرفته شده است. «فَلَکُمْ‌ رُؤُسُ‌ أَمْوالِکُمْ‌» 
٧- سلطه‌پذیرى و سلطه‌گرى هر دو محکوم است،نه ظلم ببینید و نه ظلم روا دارید. «لا تَظْلِمُونَ‌ وَ لا تُظْلَمُونَ‌» 
٨-انتقام ممنوع است.به رباخوار توبه‌کننده نیز نباید ظلم شود. «فَلَکُمْ‌ رُؤُسُ‌ أَمْوالِکُمْ‌ لا تَظْلِمُونَ‌ وَ لا تُظْلَمُونَ‌» 
٩-به توبه‌کنندگان،نباید بخاطر خلاف‌کارى‌هاى پیشین ظلمى شود.سرزنش کسانى که قبلاً خلاف‌کار بوده‌اند ممنوع است. «فَإِنْ‌ تُبْتُمْ‌... لا تَظْلِمُونَ‌ وَ لا تُظْلَمُونَ‌» 
١٠-استقرار عدالت اقتصادى،از وظایف حکومت اسلامى است. «لا تَظْلِمُونَ‌ وَ لا تُظْلَمُونَ‌»