عصر ظهور

«٢٧٧»إِنَّ‌ الَّذِینَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ‌ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ‌ وَ آتَوُا الزَّکاةَ‌ لَهُمْ‌ أَجْرُهُمْ‌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ وَ لا خَوْفٌ‌ عَلَیْهِمْ‌ وَ لا هُمْ‌ یَحْزَنُونَ‌ 
همانا کسانى که ایمان آورده و کارهاى نیکو انجام داده‌اند و نماز برپاداشته و زکات پرداخته‌اند،پاداششان نزد پروردگارشان(محفوظ‍‌)است و نه ترسى بر آنهاست و نه غمگین مى‌شوند. 
نکته‌ها: 
این آیه،برابر رباخواران که«کفّار اثیم»هستند،سیماى مؤمنان را ترسیم مى‌کند که عمل صالح انجام داده و نماز را بر پاى مى‌دارند و زکات پرداخت مى‌کنند.تا اشاره به این باشد که زمینه‌ى برچیده شدن ربا در جامعه،توجّه به ایمان و عمل صالح و احیاى نماز و زکات است. 
مردم چهار گروهند: 
١.گروهى ایمان آورده و عمل صالح انجام مى‌دهند که اینان«مؤمنانند». 
٢.گروهى،نه ایمان آورده و نه کار شایسته انجام مى‌دهند که اینان«کافرانند». 
٣.گروهى ایمان دارند،ولى عمل صالح ندارند که اینان«فاسقانند». 
٤.گروهى ایمان ندارند،ولى اظهار ایمان مى‌کنند و در ظاهر کار نیک انجام مى‌دهند که اینان «منافقانند». 
اگر رباخواران از خدا و مردم بریده‌اند،امّا در مقابل،کسانى هستند که اهل ایمان و عمل صالح بوده و از طریق نماز،با خداوند مرتبط‍‌ مى‌باشند و با پرداخت زکات با مردم پیوند دارند. 
پیام‌ها: 
١-اسلام در کنار مسائل عبادى و فردى،به مسائل اقتصادى و مردمى نیز توجّه دارد.نماز و زکات در کنار هم مطرحند. «أَقامُوا الصَّلاةَ‌ وَ آتَوُا الزَّکاةَ‌» 
٢-ذکر نماز و زکات بعد از عمل صالح،نشانه آن است که در میان کارهاى شایسته حساب این دو جداست. «عَمِلُوا الصّالِحاتِ‌ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ‌ وَ آتَوُا الزَّکاةَ‌» 
٣-تشویق نیکوکاران بدنبال تهدید بدکاران،یک اصل تربیتى است. «لَهُمْ‌ أَجْرُهُمْ‌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌» 
٤-هوشمند کسى است که در محاسبات،تنها به موجودى امروز که در دست دارد ننگرد،بلکه به آینده و ذخیره‌هایى که نزد خداوند است توجّه داشته باشد. «عِنْدَ رَبِّهِمْ‌» 
٥-پروردگار،به مؤمنانى که اهل عمل صالح و نماز و زکاتند،نظر ویژه‌اى دارد. 
کلمه «رَبِّهِمْ‌» اشاره به لطف خاصّ‌ اوست. 
٦-وعده‌هاى الهى،انگیزه‌ى عمل صالح است. «لَهُمْ‌ أَجْرُهُمْ‌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌» 
٧-امنیّت و آرامش واقعى،در سایه‌ى ایمان و عمل صالح و پیوند با خدا و مردم است. «لا خَوْفٌ‌ عَلَیْهِمْ‌ وَ لا هُمْ‌ یَحْزَنُونَ‌» 
٨-عوامل آرامش،ایمان،عمل صالح،نماز و زکات است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ‌ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ‌ وَ آتَوُا الزَّکاةَ‌... لا خَوْفٌ‌ عَلَیْهِمْ‌ وَ لا هُمْ‌ یَحْزَنُونَ‌»