عصر ظهور

«٢٢٤»وَ لا تَجْعَلُوا اللّهَ‌ عُرْضَةً‌ لِأَیْمانِکُمْ‌ أَنْ‌ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَیْنَ‌ النّاسِ‌ وَ اللّهُ‌ سَمِیعٌ‌ عَلِیمٌ‌ 
براى نیکى کردن و پروا داشتن و اصلاح بین مردم،خدا را دستاویز سوگندهاى خود قرار ندهید.همانا خداوند شنوا و دانا است. 
نکته‌ها: 
در تفاسیر متعدّد از جمله مجمع البیان و روح البیان در شأن نزول این آیه آمده است که میان داماد و دخترِ یکى از یاران پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله به نام عبد اللّه بن رواحه اختلافى پیش آمد، او سوگند یاد کرد که براى اصلاح کار آنها هیچ دخالتى نکند.آیه نازل شد و این‌گونه سوگندها را ممنوع ساخت. 
کلمه«أیمان»جمع«یمین»به معناى سوگند.و کلمه‌ى «عُرْضَةً‌» به معناى«در معرض قرار دادن»است. 
سوگند را وسیله‌اى براى توجیه و فرار از مسئولیّت خود قرار ندهید و به هر مناسبتى از خداوند و نام مقدّس او خرج نکنید،این کار خود نوعى جرأت و بى‌ادبى است. 
امام صادق علیه السلام فرمود:«لا تحلفوا باللّه صادقین و لا کاذبین» ١نه راست و نه دروغ،به خدا سوگند یاد نکنید. 
پیام‌ها: 
١-احترام نام خداوند و مقدّسات باید حفظ‍‌ شود. «وَ لا تَجْعَلُوا اللّهَ‌ عُرْضَةً‌ لِأَیْمانِکُمْ‌» 
٢-سوگند،نباید مانع انجام کار نیک و اصلاح میان مردم قرار گیرد. «لا تَجْعَلُوا اللّهَ‌ عُرْضَةً‌ لِأَیْمانِکُمْ‌»