عصر ظهور

«٢٢٢»وَ یَسْئَلُونَکَ‌ عَنِ‌ الْمَحِیضِ‌ قُلْ‌ هُوَ أَذىً‌ فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ‌ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ‌ حَتّى یَطْهُرْنَ‌ فَإِذا تَطَهَّرْنَ‌ فَأْتُوهُنَّ‌ مِنْ‌ حَیْثُ‌ أَمَرَکُمُ‌ اللّهُ‌ إِنَّ‌ اللّهَ‌ یُحِبُّ‌ التَّوّابِینَ‌ وَ یُحِبُّ‌ الْمُتَطَهِّرِینَ‌ 
و از تو درباره حیض(ایام عادت ماهانه زنان)سؤال مى‌کنند،بگو:آن مایه‌ى رنج و آزار است،پس در حالت قاعدگى از(آمیزش با)زنان کناره‌گیرى کنید،و با آنها نزدیکى ننمایید تا پاک شوند.پس هنگامى که پاک شدند(یا با غسل کردن طاهر شدند)،آن‌گونه که خداوند به شما فرمان داده با آنها آمیزش کنید.همانا خداوند توبه‌کنندگان را دوست دارد و پاکان را نیز دوست دارد. 
نکته‌ها: 
درباره برخورد با زنان در ایام حیض،یهود بسیار سخت‌گیر و نصارى بى‌تفاوتند.در تورات مى‌خوانیم:هرکس زن را در حال حیض لمس کند،تا شام نجس است.رختخواب آن زن نجس و هرکجا بنشیند نجس است.هرکس بستر او را لمس کند باید لباس خود را بشوید.و هرکس چیزى را که او برآن نشسته لمس کند باید خود را بشوید و تا شام نجس است.و اگر مرد با او هم بستر شود تا هفت روز نجس است.و اگر روزهاى بیشتر از قاعده خون ببیند، نجس است. ١در مقابل این حکمِ‌ سخت تورات،نصارى حتّى آمیزش جنسى را در ایّام حیض جایز مى‌دانند. 
امّا اسلام،راه میانه و اعتدال را برگزیده و در ایّام حیض،تنها آمیزش جنسى را ممنوع دانسته است،و هرگونه معاشرت و نشست و برخاست با زنان هیچ‌گونه مانعى ندارد. 
اسلام،دین جامعى است و براى هریک از سؤال‌هاى مورد طرح در زندگى بشرى پاسخى دارد.در آیات قبل بارها با جمله‌ى «یَسْئَلُونَکَ‌» سؤالات مردم از رسول اکرم صلى الله علیه و آله را نقل و پاسخ‌هاى آن را بیان نمود.گاهى سؤال از جنگ است و گاهى از قمار و شراب،و گاهى از انفاق.و در این آیه نیز سؤال از مسائل زنان.این نشانه‌ى جامعیّت یک مکتب است که حتّى در مورد آمیزش جنسى،احکام دارد و مى‌فرماید: «مِنْ‌ حَیْثُ‌ أَمَرَکُمُ‌ اللّهُ‌» یعنى خداوند در تمام مسائل جزئى و کلّى،مادّى و معنوى فرمان دارد. 
زن در ایام عادت حیض به لحاظ‍‌ جسمى،آمادگى آمیزش جنسى ندارد و کسالت و اختلال مزاج که براى زن پیش مى‌آید،او را نسبت به آمیزش بى‌نشاط‍‌ مى‌سازد.همچنین در این ایام که رحم زن در حال تخلیه خون است،آمادگى پذیرش نطفه را ندارد و طبق اظهار نظر دانشمندان پزشکى،ممکن است انتقال آلودگى‌هاى خون از مجراى مرد،او را براى همیشه عقیم سازد. 
در روایات نیز آمده است:اگر فرزندى در این ایام نطفه‌اش منعقد شود،به لحاظ‍‌ جسمى و روحى مشکلاتى خواهدداشت . ١
پیام‌ها: 
١-انبیا،مرجع و پاسخ‌گوى سؤالات مردم هستند. «یَسْئَلُونَکَ‌ عَنِ‌ الْمَحِیضِ‌» 
٢-در سؤال کردن،حیا بى‌معنا است. «یَسْئَلُونَکَ‌ عَنِ‌ الْمَحِیضِ‌» 
٣-بیان دلیل و فلسفه احکام،در پذیرش آن مؤثر است.در این آیه ابتدا دلیل حرمت مقاربت را بیان فرموده و سپس دستور به عدم نزدیکى مى‌دهد.«هو أَذىً‌ فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ» 
٤-احکام الهى براساس حفظ‍‌ مصالح و دفع مفاسد مى‌باشد. «هُوَ أَذىً‌ فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ‌» 
٥-قاعدگى،دوره‌اى سخت براى زن است. «هُوَ أَذىً‌» 
٦-نزدیکى با همسر هم حدّ و مرزى دارد. «فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ‌» 
٧-همسر باید مراعات همسر را بکند.اکنون که او در ناراحتى است،شما کام‌گیرى نکنید. «فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ‌» 
٨-آمیزش جنسى باید همراه با رعایت بهداشت باشد. «حَتّى یَطْهُرْنَ‌» 
٩-در آمیزش با همسر،باید احکام الهى مراعات شود. «فَإِذا تَطَهَّرْنَ‌ فَأْتُوهُنَّ‌ مِنْ‌ حَیْثُ‌ أَمَرَکُمُ‌ اللّهُ‌» 
١٠-توبه و برگشت از لغزش،راه محبوبیّت نزد خداوند است. «یُحِبُّ‌ التَّوّابِینَ‌» 
١١-علاقه و محبّت خود را نسبت به نادمان و توبه‌کنندگان اظهار کنیم. «إِنَّ‌ اللّهَ‌ یُحِبُّ‌ التَّوّابِینَ‌»