عصر ظهور

«١٩٥»وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ‌ إِلَى التَّهْلُکَةِ‌ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ‌ اللّهَ‌ یُحِبُّ‌ الْمُحْسِنِینَ‌ 
و در راه خدا انفاق کنید(و با ترک انفاق،)خود را به دست خود به هلاکت نیاندازید.و نیکى کنید که خداوند نیکوکاران را دوست مى‌دارد. 
نکته‌ها: 
پنج آیه پى در پى،مسلمانان را به دفاع از دین و مقابله با کفّار فراخواند،این آیه پایان آن را با انفاق و احسان تمام کرده است. 
خودکشى و ضرر به نفس،حرام قطعى است که از آیه استفاده مى‌شود.امّا شهادت طلبى در مواردى که اساس اسلام در خطر باشد،افتادن در تهلکه نیست. 
این آیه در کنار سفارش به انفاق،مسلمانان را از هرگونه افراط‍‌ و تفریط‍‌ بازمى‌دارد.زیرا اگر ثروتمندان بخل ورزند و به فکر محرومان نباشند،اختلاف طبقاتى روز به روز توسعه پیدا کرده و عامل انفجار جامعه و نابودى آنان خواهد گردید.چنانکه اگر میانه‌روى در انفاق مراعات نشود و انسان هرچه را دارد به دیگران ببخشد،به دست خویش،خود و خانواده‌اش را به هلاکت کشانده است.قرآن در آیات دیگر نیز مسلمانان را به میانه‌روى در انفاق سفارش نموده و به پیامبرش مى‌فرماید: «وَ لا تَجْعَلْ‌ یَدَکَ‌ مَغْلُولَةً‌ إِلى‌ عُنُقِکَ‌ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ‌ الْبَسْطِ‍‌» ١اى پیامبر! نه دست‌بسته باش که چیزى نبخشى و نه آن‌چنان‌که هرچه دارى یکجا ببخشى.امام صادق علیه السلام نیز در ذیل این آیه مى‌فرماید:انفاق شما،نباید در حدّى باشد که دستِ‌ خودتان خالى و به بدبختى کشیده شوید. ٢
انسان علاقه دارد که محبوب باشد،لذا قرآن از این فطرت استفاده کرده و مى‌فرماید:نیکى کن که نیکوکاران محبوب خداوند هستند. پیام‌ها: 
١-اقتصاد،پشتوانه‌ى هر حرکتى است. «أَنْفِقُوا...» جهاد نیز بدون پشتوانه مالى و گذشت از برخى امکانات،امکان ندارد.اگر مردم به هنگام هجوم دشمن و در راه دفاع از حقّ‌،اموال خود را به کار نگیرند،گرفتار شکست قطعى مى‌شوند. 
٢-با انفاق،خود و اموالتان را بیمه کنید. «أَنْفِقُوا... وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ‌ إِلَى التَّهْلُکَةِ‌» 
٣-در اسلام جبهه و جنگ و کمک‌هاى مالى همه باید رنگ الهى داشته و براى رضاى خداوند باشد. «فِی سَبِیلِ‌ اللّهِ‌» 
٤-محبوب خدا شدن،سبب تشویق براى احسان است. «إِنَّ‌ اللّهَ‌ یُحِبُّ‌ الْمُحْسِنِینَ‌»