عصر ظهور

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\

«١٨٥»شَهْرُ رَمَضانَ‌ الَّذِی أُنْزِلَ‌ فِیهِ‌ الْقُرْآنُ‌ هُدىً‌ لِلنّاسِ‌ وَ بَیِّناتٍ‌ مِنَ‌ الْهُدى‌ وَ الْفُرْقانِ‌ فَمَنْ‌ شَهِدَ مِنْکُمُ‌ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ‌ وَ مَنْ‌ کانَ‌ مَرِیضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ‌ مِنْ‌ أَیّامٍ‌ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ‌ بِکُمُ‌ الْیُسْرَ وَ لا یُرِیدُ بِکُمُ‌ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ‌ وَ لِتُکَبِّرُوا اللّهَ‌ عَلى‌ ما هَداکُمْ‌ وَ لَعَلَّکُمْ‌ تَشْکُرُونَ‌ 
(روزه در)ماه رمضان،ماهى است که قرآن در آن نازل شده است.(و قرآن کتابى است که)هدایتگر مردم همراه با دلائل روشنِ‌ هدایت و وسیله تشخیص حقّ‌ از باطل است،پس هرکس از شما که این ماه را دریابد،باید روزه بگیرد.و آن‌کس که بیمار یا در سفر باشد،روزهاى دیگرى را به همان تعداد روزه بگیرد.خداوند براى شما آسانى مى‌خواهد و براى شما دشوارى نمى‌خواهد(این قضاى روزه)براى آن است که شماره مقرّر روزها را تکمیل کنید و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده،به بزرگى یاد کنید،باشد که شکرگزار گردید. 
نکته‌ها: 
«رمضان»از ماده«رَمض»به معناى سوزاندن است.البتّه سوزاندنى که دود و خاکستر به همراه نداشته باشد.وجه تسمیه این ماه از آن روست که در ماه رمضان،گناهان انسان سوزانده مى‌شود. 
ماه رمضان،ماه نزول قرآن مى‌باشد و تنها ماهى است که نامش در قرآن آمده و شب قدر نیز در این ماه است.در تفسیر برهان از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند:تمام کتاب‌هاى آسمانى،در ماه رمضان نازل شده‌اند.ماه رمضان،بهترین ماه خدا است.آن حضرت در جمعه آخر ماه شعبان،خطبه مفصلى در عظمت ماه رمضان ایراد کرده‌اند که در بعضى از تفاسیر و کتب روایى آمده است. ١همچنین در صحیفه سجادیه،امام سجاد علیه السلام در وداع ماه رمضان مناجات جان‌سوزى دارند. 
اسلام دین آسان و بناى آن بر سهولت و عدم سخت‌گیرى است. هرکس مریض یا مسافر بود روزه نگیرد و قضاى آن را انجام دهد.اگر وضو گرفتن مشکل است،تیمّم را جایگزین مى‌کند.اگر ایستادن در نماز مشکل است،اجازه‌ى نشسته نماز خواندن را مى‌دهد.که این قانون به نام«قاعده لا حرج»در فقه مشهور است. 
رمضان ماه مهمانى خدا 
در رمضان،مؤمنان با کارت «یا أَیُّهَا الَّذِینَ‌ آمَنُوا کُتِبَ‌ عَلَیْکُمُ‌ الصِّیامُ‌» به میهمانى خداوند دعوت شده‌اند،و این میهمانى ویژگى‌هایى دارد: 
١-میزبان،خداوند است و میهمانان را شخصاً دعوت کرده است. 
٢-وسیله پذیرایى،شب قدر،نزول قرآن،فرود آمدن فرشتگان،استجابت دعا،لطافت روح،و دورى از دوزخ است. 
٣-زمان پذیرایى،ماه رمضان است که به گفته‌ى روایات،اوّل آن رحمت،وسط‍‌ آن مغفرت و آخر آن پاداش است. 
٤-چگونگى پذیرایى،شب قدر به گونه‌اى است که در آن نیاز یک سال میهمانان تأمین مى‌شود و زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزیّن مى‌گردد. 
٥-غذاى این ماه،غذاى روح است که براى رشد معنوى لازم است،نه غذاى جسم.لطف غذاى این مهمانى،آیات قرآن است که تلاوت یک آیه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه‌هاى دیگر است. 
این میهمانى هیچ سنخیّتى با میهمانى‌هاى دنیوى ندارد.خداوندِ عالِم و غنى و خالق و باقى و عزیز و جلیل،میزبان انسان‌هاى جاهل و فقیر و فانى و مخلوق و ذلیل مى‌شود و مى‌گوید:من دعایتان را مستجاب مى‌کنم و براى هر نفسى که در ماه رمضان مى‌کشید،پاداش تسبیحى عطا مى‌کنم. ١آداب مهمانى 
در وسائل الشیعه ١براى اخلاق روزه‌دار در ضمن روایت مفصلى مى‌خوانیم:روزه‌دار،از دروغ،گناه،مجادله،حسادت،غیبت،مخالفت با حقّ‌،فحش و سرزنش و خشم،طعنه و ظلم و مردم آزارى،غفلت،معاشرت با فاسدان،سخن‌چینى و حرام‌خوارى،دورى کند و نسبت به نماز،صبر و صداقت و یاد قیامت توجّه خاصّ‌ داشته باشد. 
شرط‍‌ حضور در این مهمانى،فقط‍‌ تحمّل گرسنگى نیست.در حدیث آمده است:آن‌کس که از اطاعت رهبران آسمانى،سرباز زند و یا در مسائل خانوادگى و شخصى با همسر خود بدرفتار و نامهربان باشد و یا از تأمین خواسته‌هاى مشروع او خوددارى کند و یا والدین از او ناراضى باشند،روزه او قبول نیست و شرایط‍‌ این ضیافت را به جاى نیاورده است. 
روزه گرچه فوائد و منافع طبّى از قبیل دفع و برطرف شدن مواد زاید بدن در اثر گرسنگى را دارد،امّا سحرخیزى و لطافت روح و استجابت دعا در ماه رمضان چیز دیگرى است و محروم واقعى کسى است که از این‌همه خیر و برکت محروم باشد. 
پیام‌ها: 
١-ارزش رمضان،به نزول قرآن است.ارزش انسان‌ها نیز مى‌تواند به مقدارى باشد که قرآن در آنها نفوذ کرده باشد. «اَلَّذِی أُنْزِلَ‌ فِیهِ‌ الْقُرْآنُ‌» 
٢-وجوب روزه،بعد از یقین به حلول ماه رمضان است. «فَمَنْ‌ شَهِدَ مِنْکُمُ‌ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ‌» 
٣-قضاى روزه بر مریض و مسافر واجب است. «فَعِدَّةٌ‌ مِنْ‌ أَیّامٍ‌ أُخَرَ» 
٤-روزه‌ى قضا،مشروط‍‌ به زمان خاصّى نیست. «أَیّامٍ‌ أُخَرَ» 
٥-احکام خداوند براساس آسانى و مطابق طاقت انسان است. «یُرِیدُ اللّهُ‌ بِکُمُ‌ الْیُسْرَ» 
٦-عسر و حرج،واجبات را از دوش انسان برمى‌دارد. «لا یُرِیدُ بِکُمُ‌ الْعُسْرَ» 
٧-روزه‌ى قضا باید به تعداد روزهایى باشد که عذر داشته است. «لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ‌» 
٨-هدایت و توفیق انجام عبادات،از طرف خداست.تکبیر،نشان بزرگداشت خدا و عدم توجّه به خود و دیگران است. «لِتُکَبِّرُوا اللّهَ‌ عَلى‌ ما هَداکُمْ‌» 
٩-روزه،زمینه‌ساز هدایت انسان و سپاسگزارى اوست. «لِتُکَبِّرُوا اللّهَ‌ عَلى‌ ما هَداکُمْ‌ وَ لَعَلَّکُمْ‌ تَشْکُرُونَ‌»