عصر ظهور

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\

«١٧٢»یا أَیُّهَا الَّذِینَ‌ آمَنُوا کُلُوا مِنْ‌ طَیِّباتِ‌ ما رَزَقْناکُمْ‌ وَ اشْکُرُوا لِلّهِ‌ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ إِیّاهُ‌ تَعْبُدُونَ‌ 
اى کسانى که ایمان آورده‌اید! از نعمت‌هاى پاکیزه‌اى که به شما روزى داده‌ایم بخورید و شکر خدا را به جاى آورید.اگر فقط‍‌ او را پرستش مى‌کنید. 
نکته‌ها: 
از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل شده است که خداوند مى‌فرماید:من مردم را خلق مى‌کنم،امّا آنان غیر مرا مى‌پرستند.من به آنان روزى مى‌دهم،امّا آنان شکر دیگرى را مى‌نمایند. ١
قرآن،هرگاه بنا دارد انسان را از کارى منع کند،ابتدا راههاى مباح آن را مطرح کرده و سپس موارد نهى را بیان مى‌کند.چون مى‌خواهد در آیات بعد،مردم را از یک سرى خوردنى،منع و نهى کند،در این آیه راههاى حلال را بازگو نموده است. 
شکر مراحلى دارد.گاهى با زبان است و گاهى با عمل.شکر واقعى آن است که نعمت‌ها در راهى مصرف شود که خداوند مقرر نموده است. 
هدف اصلى از آفرینش نعمت‌هاى طبیعى،بهره بردن مؤمنان است.در سه آیه قبل فرمود: 
اى مردم! از آنچه در زمین است بخورید.در این آیه مى‌فرماید:اى مؤمنان! از نعمت‌هاى دل‌پسندى که براى شما روزى کرده‌ام بخورید.شاید در این اختلاف تعبیر،رمزى باشد و آن اینکه هدف اصلى،رزق‌رسانى به مؤمنان است،ولى دیگر مردم هم در کنار آنها بهره مى‌برند.همان گونه که هدف اصلىِ‌ باغبان از آبیارى،رشد گلها و درختانِ‌ میوه است، گرچه علف‌هاى هرز و تیغها نیز به نوایى مى‌رسند. 
شاید بتوان گفت که از هرکس توقّع خاصّى است.از مردم عادّى،توقّع آن است که پس از خوردن،دنبال گناه و وسوسه‌هاى شیطان و فساد نروند؛ «یا أَیُّهَا النّاسُ‌ کُلُوا... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ‌ الشَّیْطانِ‌» ١ولى از اهل ایمان این توقّع است که پس از خوردن،به دنبال عمل صالح و شکرگزارى باشند. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ‌ آمَنُوا کُلُوا... وَ اشْکُرُوا» و «یا أَیُّهَا الرُّسُلُ‌ کُلُوا... 
وَ اعْمَلُوا صالِحاً» ٢
پیام‌ها: 
١-خودسازى و زهد و تقوا،منافاتى با بهره‌گیرى از طیّبات ندارد. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ‌ آمَنُوا کُلُوا مِنْ‌ طَیِّباتِ‌» 
٢-در مکتب اسلام،مادّیات مقدّمه‌ى معنویات است. «کُلُوا، وَ اشْکُرُوا، تَعْبُدُونَ‌» 
٣-اسلام در تغذیه،به بهداشت توجّه دارد. «طَیِّباتِ‌ ما رَزَقْناکُمْ‌» 
٤-قبل از تأمین زندگى مردم و محبّت به آنان،توقّعى نداشته باشید. «کُلُوا... 
وَ اشْکُرُوا» 
٥-شکر،نشانه‌ى خداپرستى و توحید ناب است.اگر انسان رزق را نتیجه فکر اقتصادى،تلاش،مدیریّت،سرمایه و اعتبارات خود بداند،براى خداوند سهمى قائل نخواهد بود تا او را شکر کند. «وَ اشْکُرُوا لِلّهِ‌ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ إِیّاهُ‌ تَعْبُدُونَ‌» ٦-شکر،نمونه روشن عبادت است. «وَ اشْکُرُوا لِلّهِ‌... تَعْبُدُونَ‌» 
٧-شکر خداوند،واجب است. «کُلُوا... وَ اشْکُرُوا لِلّهِ‌» 
٨-خداپرست،آنچه را خدا حلال شمرده،از پیش خود حرام نمى‌کند. «کُلُوا... إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ إِیّاهُ‌ تَعْبُدُونَ‌»