عصر ظهور

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\

«١٦٧»وَ قالَ‌ الَّذِینَ‌ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ‌ لَنا کَرَّةً‌ فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ‌ کَما تَبَرَّؤُا مِنّا کَذلِکَ‌ یُرِیهِمُ‌ اللّهُ‌ أَعْمالَهُمْ‌ حَسَراتٍ‌ عَلَیْهِمْ‌ وَ ما هُمْ‌ بِخارِجِینَ‌ مِنَ‌ النّارِ 
و(در آن موقع)پیروان گویند:اى‌کاش ! بار دیگرى براى ما بود(که به دنیا برمى‌گشتیم)تا از این پیشوایان بیزارى جوئیم،همان گونه که آنها(امروز)از ما بیزارى جستند.بدین‌سان خداوند اعمال آنها را که مایه حسرت آنهاست،به آنها نشان مى‌دهد و هرگز از آتش دوزخ،بیرون آمدنى نیستند. 
نکته‌ها: 
به فرموده روایات،در قیامت مواقف متعدّدى است،در برخى از آنها مُهر سکوت بر لب‌ها زده مى‌شود و تنها با نگاه‌هاى پرحسرت به یکدیگر نگریسته و گریه مى‌کنند.در بعضى موارد،از همدیگر استمداد کرده و در صحنه‌اى نسبت به هم ناله و نفرین مى‌کنند.در این آیه مى‌خوانیم که پیروان کفر نیز از حمایت‌ها و عشق‌ورزى‌هاى خود نسبت به رهبرانشان به شدّت پشیمان مى‌شوند،ولى دیگر کار از کار گذشته و تنها حسرتى است که در دل دارند و با زبان مى‌گویند:اگر ما بار دیگر برگردیم،هرگز دنباله‌رو آنها نخواهیم بود.کسانى که این‌قدر بى‌وفا هستند که از ما در این روز تبرّى مى‌جویند،ما هم اگر به دنیا برگردیم،از آنان تبرّى خواهیم جست.آنها حسرت مى‌خورند،ولى مگر از حسرت کارى ساخته است. 
در آیات متعدّد،کلمه«خلود»در مورد عذاب به کار رفته است.بعضى«خلود»را مدّت طولانى معنا مى‌کنند،ولى از جمله‌ى «وَ ما هُمْ‌ بِخارِجِینَ‌ مِنَ‌ النّارِ» در این آیه استفاده مى‌شود که«خلود»به معناى ابدیّت است،نه مدّت طولانى. 
در روایات،نمونه‌هایى از حسرت گنهکاران در قیامت به چشم مى‌خورد،از جمله: 
کسانى هستند که اموال زیادى را براى وارثان خود مى‌گذارند و خود در زمان حیات،کار خیرى نمى‌کنند.آنان در آن روز مشاهده مى‌کنند که اگر وارث از ارث او کار خوبى انجام داده، در نامه وارث ثبت شده و اگر کار بدى کرده،شریکِ‌ جرم وارث قرار گرفته است. ١
نمونه‌ى دیگر اهل حسرت،آنان که عبادات بسیار دارند،ولى رهبرى و ولایت علىّ‌ بن ابى طالب علیهما السلام را نپذیرفته‌اند. ٢
انسان،داراى اختیار است.اگر چنین نبود،پشیمانى و حسرت و تصمیم مجدّد در او راه نداشت.پشیمانى و حسرت،نشانه‌ى آن است که مى‌توانستیم کار دیگرى انجام دهیم.و تصمیم مجدّد،رمز آن است که انسان مى‌تواند با اراده و اختیار،هر راهى را که صلاح بداند، انتخاب کند. 
پیام‌ها: 
١-طاغوت‌ها را رها کنیم.تا آنان ما را در قیامت رها نکرده‌اند،آنها را در دنیا رها کنیم. «فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ‌» 
٢-در قیامت،چشم انسان حقیقت بین شده و بر کارهاى خود،حسرت مى‌خورد. «یُرِیهِمُ‌ اللّهُ‌ أَعْمالَهُمْ‌ حَسَراتٍ‌» 
٣-آرزوى برگشت هست،ولى برگشتى نیست. «لَوْ أَنَّ‌ لَنا کَرَّةً‌... وَ ما هُمْ‌ بِخارِجِینَ‌»