تفسیرقران:سوره بقره؛ایه163 و164
#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند.. /\ /\
«١٦٣»وَ إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ
و معبود شما خدایى یگانه است،جز او معبودى نیست،بخشندهى مهربان است.
«١٦٤»إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ وَ تَصْرِیفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ
همانا در آفرینش آسمانها و زمین و در پى یکدیگر آمدن شب و روز و کشتىهایى که براى سودرسانى به مردم در دریا در حرکتند و آبى که خداوند از آسمان نازل کرده و با آن زمین مرده را زنده نموده و انواع جنبندگان را در آن گسترده و(همچنین)در تغییر مسیر بادها و ابرهایى که میان آسمان و زمین معلّقند،براى مردمى که مىاندیشند،نشانههایى گویاست.
نکتهها:
هماهنگى میان عناصر طبیعت و اجزاى هستى و قوانین حاکم بر آنها،همه نشاندهندهى حاکمیّت و قدرت و ارادۀ خداى یگانه است.
آفرینش آسمانها و توسعهى دائمى آنها ١که دست انسان تاکنون فقط به قسمتى از اوّلین آسمان رسیده،و استحکام ٢و طبقات هفتگانه ٣و نظام حاکم ٤و تناسبات و ارتباطات میان هریک و بىستون بودن ٥و حفاظت آنها ٦و حرکات ستارگان در مدارهاى خود و فاصله هریک از آنها،همه نشانههاى قدرت خداوند یکتاى حکیم است.
سعدى مىگوید:
آفرینش،همه تدبیر خداوند دل است دل ندارد،که ندارد به خداوند اقرار
کوه و دریا و درختان،همه در تسبیحند نه همه مستمعى،فهم کند این اسرار
عقل،حیران شود از خوشه زرین عنب فهم،عاجز شود از حبّه یاقوت انار
پاک و بىعیب،خدایى که به تقدیر عزیز ماه و خورشید،مسخّر کند و لیل و نهار
کلمه«ریاح»جمع«ریح»به معناى باد است،ولى در قرآن هرجا کلمه«ریح»آمده همراه قهر و عذاب است،مانند:«ریح صَرصَر» ١ولى هرجا کلمه«ریاح»آمده،همراه باران و لطف الهى است.در حدیث مىخوانیم:هرگاه بادى مىوزید،پیامبر صلى الله علیه و آله مىفرمود:«اللهم اجعلها ریاحا و لا تجعلها ریحا»خداوندا! این باد را ریاحِ رحمت قرار ده،نه ریحِ عذاب. ٢
پیامها:
١-شناخت طبیعت،یکى از راههاى خداشناسى است که شناخت آن،قدرت، حکمت و یکتایى او را در بر دارد. «إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ... فِی خَلْقِ السَّماواتِ... لَآیاتٍ»
٢-خداوند،نظیر و شبیه ندارد و مرکب از اجزا نیست. «إِلهٌ واحِدٌ»
٣-هم طبیعت و هم صنعتِ دست ساختِ انسان،از اوست. «خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ... وَ الْفُلْکِ»
٤-هر موجودى در جهان هستى،آیهاى از آیات کتاب خداوند در طبیعت است.
«لَآیاتٍ»
برگ درختانِ سبز،در نظر هوشیار هر ورقش دفترى است،معرفت کردگار
٥-تنها خردمندان از نگاه در هستى،درس خداشناسى مىگیرند. «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ... لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ»