عصر ظهور

#حدیث_مهدوی

امیر المومنین(ع)

اللهم بلی لا تخلو الأرض من قائم لله بحجة اما ظاهرا مشهورا او خائفا مغمورا، لئلا تبطل حجج الله و بیناته، و کم ذا و این اولئک؟ اولئک - و الله - الأقلون عددا، و الأعظمون عندالله قدرا. یحفظ الله بهم حججه و بیناته، حتی یودعوها نظرائهم، و یزرعوها فی قلوب اشباههم. هجم بهم العلم علی حقیقة البصیرة، و باشروا روح الیقین، واستلانوا ما استعوره المترفون، و انسوا بما استوحش منه الجاهلون، و صحبوا الدنیا بابدان ارواحها معلقة بالمحل الأعلی. اولئک خلفا الله فی ارضه، و الدعاة الی دینه آهاه شوقا الی رویتهم!

بار خدایا! هرگز روی زمین، از کسانی که دین خدا را به  حجت بر پای دارند تهی نمی ماند. خواه آشکار و ظاهر باشند و خواه خائف و نهان از چشم، تا برهان‌های حق و نشانه های روشن او از میان نرود. اما اینها چندند و کجایند؟ به خدای سوگند که به شمار بس اندک، و به منزلت بسیار والایند، خداوند حجت‌ها و نشانه های روشن خود را به وسیله ی آنها نگاه می دارد. تا آن را به نظیران خویش به امانت بسپارند و در دل اشباه خویش کشت دهند و بارور سازند. دانش، آنها را به حقیقت بینائی، رهنمون می کند و آن را با آرامش یقین بکار می بندند. پارسایی و پرهیز را که متنعمان ناز پرورده دشوار می شمارند، آسان می گیرند و با آنچه نادانان از آن به هراس اندرند، خو دارند. در دنیا با کالبدی زندگانی می کنند که روح آن کالبد به محل اعلی وابسته است. اینانند جانشینان خدای بر روی زمین و فرا خوانندگان به دین خدا. وه، که به دیدارشان چقدر مشتاقم.

نهج البلاغه/ کلمات قصار/ شماره 147 ترجمه دکتر اسدالله مبشری/ ج3/ ص360