تفسیرقران:سوره بقره؛آیه 146
«١٤٦»اَلَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ
(یهود،نصارى و)کسانى که به آنان کتاب(آسمانى)داده‌ایم او(پیامبر اسلام)را همچون پسران خود مى‌شناسند،و همانا گروهى از آنان با آنکه حقّ را مى‌دانند،کتمان مى‌کنند.
نکته‌ها:
در قرآن چندین مرتبه این واقعیّت بازگو شده است که اهل کتاب،به خاطر بشارت تورات و انجیل به ظهور و بعثت پیامبر اسلام،در انتظار او بودند و ویژگى‌هاى پیامبر چنان به آنها توضیح داده شده بود که همچون فرزندان خویش به او شناخت پیدا کرده بودند.ولى بااین‌همه،گروهى از آنان حقیقت را کتمان مى‌کردند.قرآن در جاى دیگر مى‌فرماید:آنها نه تنها از پیامبر،بلکه از جامعه‌اى که او تشکیل مى‌دهد و یارانش نیز خبر داشتند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الْکُفّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللّهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ» ١محمّد فرستاده خداست و کسانى که با او هستند،در برابر کفّار سرسخت و شدید،و در میان خود مهربانند.پیوسته آنان را در حال رکوع و سجود مى‌بینى،آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى‌طلبند.نشانه‌ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است،این توصیف آنها در تورات و انجیل است.
قرآن براى شناخت دقیق اهل کتاب از پیامبر،آن را به شناخت پدر از پسر تشبیه مى‌کند که روشن‌ترین شناخت‌هاست.زیرا:
از ابتداى تولّد و حتّى قبل از آن شکل مى‌گیرد.
شناختِ چیزى است که انتظار به همراه دارد.
شناختى است که در آن شکّ راه ندارد.
کتمان علم،بزرگترین گناه است.قرآن درباره‌ى کتمان‌کنندگان مى‌فرماید: «یَلْعَنُهُمُ اللّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللاّعِنُونَ» ٢خداوند و تمام فرشتگان و انس و جنّ و هر باشعورى ،براى همیشه آنان را لعنت و نفرین مى‌کنند.آرى،کتمان حقّ،همچون کتمان فرزند خویش است و چه ناجوانمردانه است که پدرى به خاطر لذّت‌هاى دنیوى،کودک خود را منکر شود!
پیام‌ها:
١-اگر روحیّه‌ى حقیقت طلبى نباشد،علم به تنهایى کافى نیست.یهود با آن شناخت عمیق از رسول خدا،باز هم او را نپذیرفتند. «یَعْرِفُونَ... لَیَکْتُمُونَ» ٢-حتّى درباره‌ى دشمنان،انصاف را مراعات کنیم.قرآن،کتمان را به همه‌ى اهل کتاب نسبت نمى‌دهد. «فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ»
