تفسیرقران:سوره بقره؛آیه139
«١٣٩»قُلْ أَ تُحَاجُّونَنا فِی اللّهِ وَ هُوَ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ وَ لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ
(اى پیامبر! به اهل کتاب)بگو:آیا دربارهى خداوند با ما مجادله مىکنید، در حالى که او پروردگار ما و شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما از آنِ شماست و ما براى او خالصانه عبادت مىکنیم.
نکتهها:
این آیه،هشدار به اهل کتاب است که از ادّعاهاى بىدلیل دست بردارند.آنها مىگفتند:ما به خدا نزدیکتر و یا فرزندان او و یا محبوبان او هستیم.بنى اسرائیل گمان مىکردند که باید همهى انبیا از نژاد آنان باشند و بخاطر قدیمى بودن دین آنان و کتاب تورات،خودشان را برتر مىدانستند و لطف الهى را فقط مخصوص خودشانرخ دانسته و با این گمان با مسلمانان محاجّه و گفتگو مىکردند.
پیامها:
١-صاحب اختیار همهى انسانها،خداست.او به همه لطف دارد و مىتواند هرکس را از هر نژادى که باشد،مورد عنایت خاصّ خود قرار دهد. «هُوَ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ»
٢-ملاک قرب به خداوند،عبادت خالصانه و منزّه دانستن او از شریک است.
«نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ»