تفسیرقران:سوره بقره؛ایه134
«١٣٤»تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمّا کانُوا یَعْمَلُونَ
آنها امتى بودند که درگذشتند،دست آورد آنها مربوط به خودشان و دست آورد شما نیز مربوط به خودتان است و شما از آنچه آنان انجام داده‌اند،بازخواست نخواهید شد. نکته‌ها:
یکى از اشتباهات بنى اسرائیل این بود که به نیاکان و پیشینیان خویش،بسیار مباهات و افتخار مى‌کردند و گمانشان این بود که اگر خودشان آلوده باشند،به خاطر کمالات گذشتگانشان،مورد عفو قرار خواهند گرفت.این آیه به آنان هشدار مى‌دهد که شما مسئول اعمال خویش هستید،همچنان که آنان مسئول کرده‌هاى خویش هستند.
در کتاب غرر الحکم از حضرت على علیه السلام آمده است:«الشرف بالهمم العالیة لا بالرمم البالیة» شرافت و بزرگى به همت‌هاى عالى و بلند است،نه به استخوان‌هاى پوسیده‌ى نیاکان و گذشتگان.در تاریخ مى‌بینیم که افراد در سایه عمل خویش،آینده خود را رقم مى‌زنند.زن فرعون اهل بهشت مى‌شود،ولى همسر لوط در اثر بدکردارى ،به دوزخ رهسپار مى‌شود.
اینها نمونه‌ى عدالت و نظام حق پروردگار است.
در حدیثى از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل شده است که فرمود:اى بنى هاشم،مبادا سایر مردم براى آخرت خود کار کنند،ولى شما به انساب خود دل‌خوش کنید.
پیام‌ها:
١-آینده هرکس و هر جامعه‌اى،در گرو عمل خود اوست. «وَ لا تُسْئَلُونَ عَمّا کانُوا یَعْمَلُونَ»
