تفسیرقران:سوره بقره؛ایه133
«١٣٣»أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قالُوا نَعْبُدُ إِلهَکَ وَ إِلهَ آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
آیا شما(یهودیان)هنگامى که مرگ یعقوب فرارسید ،حاضر بودید؟! آن هنگام که به فرزندان خود گفت:پس از من چه مى‌پرستید؟گفتند:خداى تو و خداى پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق،خداوند یکتا،و ما در برابر او تسلیم هستیم.
نکته‌ها:
گروهى از یهود اعتقاد و ادّعا داشتند که یعقوب هنگام مرگ،فرزندان خود را به دینى که یهود،با تمام تحریفاتش به آن معتقد بودند،سفارش و توصیه کرده است و آنها بدین سبب به آئین خود پاى‌بند هستند.خداوند در ردّ این ادّعا و اعتقاد،آنان را مورد سؤال قرار مى‌دهد که آیا شما در هنگام مرگ بر بالین یعقوب حاضر بوده‌اید که این‌گونه مى‌گویید؟بلکه او از فرزندان خود اسلام و تسلیم در برابر خداوند را خواست،و فرزندان به او وعده دادند که عبادت و پرستش خداى یگانه و تسلیم بودن در برابر او را در پیش گیرند.
در قرآن از جدّ و عمو،به پدر«أب»تعبیر مى‌کند. «آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ» چون ابراهیم، جدّ فرزندان یعقوب و اسماعیل،عموى آنان بوده است.
پیام‌ها:
١-سخن باید براساس علم و آگاهى باشد. «أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ»
٢-مرگ به سراغ همه مى‌آید،حتّى پیامبران. «حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ»
٣-حسّاس‌ترین زمانِ زندگى،لحظه‌ى مرگ است و حسّاس‌ترین مسئله،موضوع دین و عقیده و حسّاس‌ترین مخاطب،نسل انسان است. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ»
٤-موعظه در آستانه‌ى مرگ،آثار عمیقى دارد. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ»
٥-پدران باید نسبت به آینده‌ى دینى فرزندان خویش،توجّه داشته باشند.حتّى فرزندان انبیا در معرض خطر بى‌دینى هستند. «ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی»
٦-همه انبیا،به عبادت و تسلیم در برابر خداوند سفارش مى‌کردند. «إِلهاً واحِداً»
٧-فقط در برابر فرمان خداوند،تسلیم شویم. «لَهُ مُسْلِمُونَ»
