تفسیرقران:سوره بقره؛آیه126
«١٢٦»وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ
و(به یاد آور)هنگامى که ابراهیم گفت:پروردگارا! این(سرزمین)را شهرى امن قرار ده و اهل آن را،آنان که به خدا و روز آخرت ایمان آورده‌اند،از ثمرات(گوناگون)روزى ده.(اما خداوند)فرمود:به آنهایى که کافر شوند (نیز)بهرۀ اندکى خواهم داد.سپس آنها را به قهر به‌سوى عذاب آتش مى‌کشانم و چه بد،سرانجامى است.
نکته‌ها:
در آیات قبل،حضرت ابراهیم علیه السلام براى ذریّه‌ى خویش درخواست مقام امامت نمود،امّا خداوند در جواب فرمود:این مقام و مرتبت به افراد ظالم نمى‌رسد.در این آیه حضرت ابراهیم،رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد،امّا خداوند این محدودیّت را نمى‌پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى‌ورزد.یعنى رزق مادّى مهمّ نیست،لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى‌شود،امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى،بسیار مهم است و به هرکس واگذار نمى‌شود.
پیام‌ها:
١-انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت،به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى‌کنند. «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»
٢-بهره‌مندى از نعمت‌ها،زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن،آرام و بى‌اضطراب باشد. «آمِناً وَ ارْزُقْ»
٣-در دعا،دیگران را فراموش نکنیم.به جاى«و ارزقنا»فرمود: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ»
٤-سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر،رزق دهد و این سنّت حتّى با دعاى ابراهیم علیه السلام خدشه بردار نیست. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ» ٥-بهره‌مندى در دنیا،نشانه‌ى لطف خداوند به انسان نیست. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»
٦-در کمک‌رسانى به همنوع،کارى به مکتب او نداشته باشید. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»
٧-کامیابى‌هاى مادّى هر قدر باشد،نسبت به نعمت‌هاى آخرت اندک است.
«قَلِیلاً»
