نهج البلاغة:خطبه46؛درراه شام (این خطبه معروف به دعای سفر نیزمی باشد)
چهارشنبه, ۸ خرداد ۱۳۹۸، ۰۳:۲۶ ق.ظ
46- و من کلام له (علیه السلام)
> عند عزمه علی المسیر إلی الشام و هو دعاء دعا به ربه عند وضع رجله فی الرکاب <
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ وَ أَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْأَهْلِ وَ لَا یَجْمَعُهُمَا غَیْرُکَ لِأَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لَا یَکُونُ مُسْتَصْحَباً وَ الْمُسْتَصْحَبُ لَا یَکُونُ مُسْتَخْلَفاً.
# قال السید الشریف رضی الله عنه : و ابتداء هذا الکلام مروی عن رسول الله (صلی الله علیه وآله) و قد قفاه أمیر المؤمنین (علیه السلام) بأبلغ کلام و تممه بأحسن تمام من قوله " و لا یجمعهما غیرک " إلی آخر الفصل.#
خطبه 046-در راه شام
دعای سفر
خدایا! از سختی سفر، و اندوه بازگشتن، و روبرو شدن با مناظر ناگوار در خانواده و مال و فرزند، به تو پناه می برم. پروردگارا! تو در سفر همراه ما و در وطن نسبت به بازماندگان ما سرپرست و نگهبانی، و جمع میان این دو را هیچ کس جز تو نتواند کرد، زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است نمی توانند همراه مسافر باشد و آنکه همراه و همسفر است سرپرست بازماندگان انسان نمی تواند باشد (چند جمله اول، از رسول خدا (ص) است که علی (ع) آن را با عباراتی رساتر به اتمام رساند)
