تفسیرقران:سوره بقره؛ایه118
«١١٨»وَ قالَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ لَوْ لا یُکَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِینا آیَةٌ کَذلِکَ قالَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَیَّنَّا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ
کسانى که نمىدانند،گفتند:چرا خدا با خود ما سخن نمىگوید؟یا آیه و نشانهاى بر خود ما نمىآید؟همچنین گروهى که قبل از آنان بودند مثل گفته آنان را گفتند، دلها(و افکار)شان مشابه است،ولى ما(به اندازهى کافى)آیات و نشانهها را براى اهل یقین(و حقیقتجویان)روشن ساختهایم.
نکتهها:
باز هم تقاضاى نابجا از سوى گروهى ناآگاه از کفّار که در برابر دعوت رسول خدا صلى الله علیه و آله چنین مىگویند:چرا خداوند مستقیماً با خود ما سخن نمىگوید؟چرا بر خود ما آیه نازل نمىشود؟!
قرآن براى جلوگیرى از اثرات نادرست احتمالى اینگونه سخنهاى یاوه و بیجا بر سایر مسلمانان و دلدارى به رسول خدا صلى الله علیه و آله،سؤال و خواست آنها را خیلى عادّى تلقّى مىکند که این سؤالات حرف تازهاى نیست و کفارِ قبل از اینها نیز از انبیاى پیشین چنین توقّعات نابجا را داشتهاند.
سپس مىفرماید:طرز تفکّر هر دو گروه به یکدیگر شباهت دارد،ولى ما براى اینگونه درخواستها اعتبار و ارزشى قائل نیستیم.چرا که آیات خودمان را به قدر کفایت براى طالبان حقیقت بیان کردهایم.
توقّعات نابجا،یا به خاطر روحیّه استکبار و خودبرتربینى است و یا به خاطر جهل و نادانى.
آنکه جاهل است،نمىداند نزول فرشته وحى بر هر دلى ممکن نیست و حکیم،شربت زلال و گوارا را در هر ظرفى نمىریزد.
در قرآن مىخوانیم:اگر پاکدل و درست کردار بودید،فرقان و قوه تمیز به شما مىدادیم. ١پیامها:
١-اصالت به تلاش و لیاقت است،نه تقاضا و توقّع.گروهى هستند که به جاى تلاش و بروز لیاقت،همیشه توقّعات نابجاى خود را مطرح مىکنند. «لَوْ لا یُکَلِّمُنَا اللّهُ»
٢-سنّت خداوند اتمام حجّت و بیان دلیل است،نه پاسخگویى به خواستهها و تمایلات نفسانى هرکس. «قَدْ بَیَّنَّا الْآیاتِ»