تفسیرقران:سوره بقره؛ایه117
«١١٧»بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ
پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین اوست و هنگامى که فرمان(وجود)چیزى را صادر کند،فقط مى‌گوید:باش! پس(فوراً)موجود مى‌شود. نکته‌ها:
او نه تنها مالک همه‌ى موجودات است،بلکه خالق آنها نیز هست،آن هم بطور بدیع و بدون نقشه قبلى.پس او چه نیازى به فرزند دارد؟!
هرگاه وجود چیزى را اراده کند،به او مى‌گوید:باش! و فوراً خلق مى‌شود.
به تعبیر امام رضا علیه السلام:«فارادة الله الفعل لا غیر ذلک یقول له کن فیکون بلا لفظ و لا نطق و لا همة و لا تفکر»خداوند در کار خویش حتّى نیازمند گفتن کلمه«کُن»نیست،اراده‌ى او همان و آفریدن همان. ١
در این چند آیه،با قدرت الهى آشنا شدیم:
- «لِلّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» مشرق و مغرب براى اوست.
- «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» آسمان‌ها و زمین براى اوست.
- «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» همه براى او متواضع و فرمان بردار هستند.
- «بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» پدیدآورنده ابتکارى آسمان‌ها و زمین اوست.
- «کُنْ فَیَکُونُ» به فرمان او هر چیز موجود مى‌شود.
همان گونه که خداوند در یک آن مى‌آفریند،در مقام قهّاریّت نیز مى‌تواند در یک آن‌همه چیز را از بین ببرد.چنانکه در آیه ١٩ سوره ابراهیم مى‌فرماید: «إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ»
ایمان به چنین قدرتى،که وجود و عدم همه چیز بدست اوست،به انسان توانایى فوق‌العاده مى‌دهد و او را از یأس و ناامیدى بازمى‌دارد .
پیام‌ها:
١-آفرینش خداوند،همواره بدیع و ابتکارى است. «بَدِیعُ»
٢-خداوند مى‌تواند در یک‌لحظه همه هستى را بیافریند؛ «کُنْ فَیَکُونُ» هرچند حکمتش اقتضا مى‌کند که سلسله علل در کار باشد و به تدریج خلق شوند.
