تفسیرقران:سوره بقره؛ایه112
«١١٢»بَلى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ
آرى،کسى که با اخلاص به خدا روى آورد و نیکوکار باشد،پس پاداش او نزد پروردگار اوست،نه ترسى بر آنهاست و نه غمگین خواهند شد.
نکته‌ها:
آیه علّت ورود به بهشت را،تسلیم فرمان خدا و نیکوکار بودن مى‌داند.یعنى بهشت به ادّعا و شعار به کسى داده نمى‌شود،بلکه ایمان و عمل صالح لازم است.
پیام‌ها:
١-براى ورود به بهشت،به جاى خیال و آرزو،هم تسلیم خدا بودن و ایمان درونى لازم است و هم عمل صالح بیرونى. «أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ»
٢-نیکوکارى باید سیره‌ى انسان باشد،نه به صورت موسمى و فصلى. «هُوَ مُحْسِنٌ»
٣-پاداش دادن،از شئون ربوبیّت است. «أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ»
٤- هرکس خالصانه روى به خدا آورد،هم بهره کامل دارد؛ «فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ» و هم از هر نوع دلهره بیمه خواهد بود. «لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ»
