عصر ظهور

«١٠٧»أَ لَمْ‌ تَعْلَمْ‌ أَنَّ‌ اللّهَ‌ لَهُ‌ مُلْکُ‌ السَّماواتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ ما لَکُمْ‌ مِنْ‌ دُونِ‌ اللّهِ‌ مِنْ‌ وَلِیٍّ‌ وَ لا نَصِیرٍ 

آیا ندانستى که حکومت آسمان‌ها و زمین از آن خداست‌؟(و او حقّ‌ دارد هرگونه تغییر و تبدیلى را به مقتضاى حکمت و حاکمیّت خود،در قوانین و احکام بوجود آورد.)و جز خدا براى شما هیچ یاور و سرپرستى نیست. 

نکته‌ها: 

آنان که درباره‌ى تغییر بعضى احکام و دستورات اعتراض و ایراد مى‌کنند،توجّه به حاکمیّت مطلق خداوند ندارند.حاکمیّت خداوند دایمى و ذاتى و عمومى است،ولى غیر خدا،حاکمیّت و حکومتشان محدود،موقّتى،قراردادى و غیر ذاتى است.بنى اسرائیل از حاکمیّت الهى چنین تصوّر نادرستى داشته و خدا را نسبت به اعمال حاکمیّت، دست‌بسته مى‌دانسته و مى‌گفتند: 

«یَدُ اللّهِ‌ مَغْلُولَةٌ‌» ١،در حالى که دست خداوند در آفرینش و خلقت و همچنین در وضع و جعل قوانین و تغییر و تحول آنها باز است. ٢«بَلْ‌ یَداهُ‌ مَبْسُوطَتانِ‌» پیام‌ها: 

١-حقّ‌ حاکمیتِ‌ همیشگى و مطلقِ‌ آسمان‌ها و زمین،مخصوص خداوند است. 

«لَهُ‌ مُلْکُ‌ السَّماواتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌» 

٢-تغییر قوانین،مخصوص خداوندى است که حاکمیّت آسمان‌ها و زمین را دارد.لذا شائبه‌ى هیچ هوس یا ترسى در این تغییرها نیست. «ما نَنْسَخْ‌... لَهُ‌ مُلْکُ‌ السَّماواتِ‌...» 

٣-راضى کردن کسانى که بهانه‌گیر و لجوج هستند،براى شما ارزش نباشد،چون غیر از خداوند کسى شما را یارى و سرپرستى نخواهد کرد. «ما لَکُمْ‌ مِنْ‌ دُونِ‌ اللّهِ‌...»