تفسیرقران:سوره بقره؛ایه90
«٩٠»بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ یَکْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللّهُ بَغْیاً أَنْ یُنَزِّلَ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلى مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ فَباؤُ بِغَضَبٍ عَلى غَضَبٍ وَ لِلْکافِرِینَ عَذابٌ مُهِینٌ
چه بد است آنچه که خویشتن را به آن بفروختند که از روى حسد،به آیاتى که خدا فرستاده بود کافر شدند(و گفتند:)که چرا خداوند از فضل خویش بر هرکس از بندگانش که بخواهد،(آیاتش را)نازل مى‌کند.پس به قهر پى در پى الهى گرفتار شدند و براى کافران،مجازاتى خوارکننده است.
نکته‌ها:
در این آیه،علّت کفر یهودیان به پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله بیان شده است.آنها حسادت مى‌ورزیدند که چرا بر یکى از افراد بنى اسرائیل،وحى نازل نشده است.و این حسادت و کفرورزى،بهاى بدى بود که خود را بدان فروختند.
پیام‌ها:
١-معیار ارزش دین مردم،به انگیزه‌هاى آنان است. «بِئْسَمَا اشْتَرَوْا... بَغْیاً»
٢-گاهى حسد،مایه‌ى کفر است.بنى اسرائیل آرزو داشتند پیامبر موعود از نژاد آنان باشد و چون به آرزوى خود نرسیدند،حسادت ورزیده و کافر شدند.
«بَغْیاً أَنْ یُنَزِّلَ»
٣-پیامبرى،فضل الهى است. «مِنْ فَضْلِهِ عَلى مَنْ یَشاءُ» ٤-نارضایتى انسان،تأثیرى در الطاف حکیمانه خداوند ندارد.خدا بهتر مى‌داند که رسالت خود را به عهده چه کسى بگذارد. «مَنْ یَشاءُ»
٥-بدترین معاملات آن است که انسان هستى خود را بدهد و غضب الهى را بخرد. «بِئْسَمَا اشْتَرَوْا... غَضَبٍ، عَذابٌ مُهِینٌ»
