عصر ظهور

#شعر_مهدوی

                  دل شود امشب شکوفا در زمین

                  می زند لبخند شادی بر زمین

                  آسمان ِ دل تبسم می کند

                  روی ماهت را تجسم می کند

                  ای مسیح آل پیغمبر سلام

                  انتهای سوره ی کوثر سلام

                  ای کتاب راز های مرتضی

                  یادگار حضرت خیرالنسا

                  ای صفات تو صفات انبیا

                  حاصل جمع ِ تمام اولیا

                  ای قدم هایت صراط المستقیم

                  حافظ آیات قرآن کریم

                  ای امام صالحان در روی خاک

                  اکفیانی اکفیان روحی فداک

                  السلام ای آفتاب پشت ابر

                  السلام ای  اوج قله ، کوه صبر

                  السلام ای آخر هر دلخوشی

                  عاقب از غم تو ما را می کُشی

                  السلام ای فخر آدم در زمین

                  یادگار حضرت روح الامین

                  تو تمام چارده نور مبین

َ            

    جلوه ی زیبای ربُ العالمین

                  تو حدیث ناب عترت در زمین

                  زاده حیدر امیر المومنین

                  تو همان نوری که از روز ازل

                  کرد خالق روی ماهت بی بدل

                  تو سرشت ناب از نسل علی

                  نور رب در جلوه ی تو منجلی

                  عمر تو تاریخ ساز عالم است

                  مبداء آن از رسول خاتم است

                  ترسم آخر من نبینم روی تو

                  صورت زهرائی و دلجوی تو

                  تو کجائی شیعه می خواند تو را

                  پس نمی گوئی جوابش را چرا

                  کی می آیی دل تمنایت کند

                  تا که روزی بوسه بر پایت کند

                  کی می آیی عقده از دل وا کنم

                  روضه خوانی پیش تو آقا کنم

                  کی می آیی کربلا را تاب نیست

                  در میان خیمه دیگر آب نیست

                  وای بر طفل رباب و اضطراب

                  خیمه خیمه جستوی جرعه آب

                  آب نَبوَد تا که سیرابش کند

                  جرعه ای نوشاند و خوابش کند

                  کربلا و یک بیابان اشک و آه

                  شیرخواره در میان قتلگاه

                  نام تو آمد در آنجا بر زبان

                  کی می آیی حضرت صاحب زمان

                  ای خوش آن روزی فرج برپا شود

                  با دو دست فاطمه امضا شود

      دمی که سیر وجودم الی السما می شد

      تمام صفحه ی شعرم پر از خدا می شد 

      گمان کنم خبر از یار می رسد امشب 

      که باب فیض الهی به سینه وا می شد 

      به زخم کهنه ی چشم انتظارها دیگر 

      نگاه مرحمت دلبری دوا می شد 

      چه جلوه ای شده بر ظرف کوچک قلبم 

      که بند بند وجودم زهم جدا می شد 

      کنار سفره ی زیباترین مسافر عرش 

      دلم ز پنجه ی تنگ قفس رها می شد

      به هر نسیم که در زلف یار می پیچد 

      به هر کرشمه گره ها زکار وا می شد 

      در این زمانه که مردم همه غریبه شدند 

      در این سکوت کسی با من آشنا می شد 

      چه بیقرار دلم میل سامرا کرده 

      خدا به حضرت نرگس پسر عطا کرده 

      حریم کوچک سرداب ، عرش اعلا شد 

      نگار آمد و لبخندها شکوفا شد 

      سلام من به کسی که ز کاخ رم آمد 

      به ریسمان محبت اسیر آقا شد 

      خدا چه بخت بلندی به او عطا فرمود 

      ز راه دور رسید و عروس زهرا شد 

      عروس خانه غریب و امام خانه غریب 

      چقدر شادی این خانواده زیبا شد 

      نشسته یک پدری در کنار گهواره 

      ترنم لب او نغمه های لالا شد 

      شهادتین به لبهای او چه دیدن داشت 

      در ابتدا جلواتش شبیه عیسی شد 

      همه ذخیره ی حق در میان گهواره است 

      عصا بدست نگهبان خانه موسی شد 

       صدا صدای رسول خداست می آید

      طنین یارب او مثل پور لیلا شد 

      ستاره ی سحر خانواده سر زده است 

  خلاصه ی همه ی اهل بیت آمده است