عصر ظهور

«٨٦»کَیْفَ‌ یَهْدِی اللّهُ‌ قَوْماً کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ‌ وَ شَهِدُوا أَنَّ‌ الرَّسُولَ‌ حَقٌّ‌ وَ جاءَهُمُ‌ الْبَیِّناتُ‌ وَ اللّهُ‌ لا یَهْدِی الْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌ 
چگونه خداوند هدایت کند گروهى را که بعد از ایمان و گواهى بر حقّانیت رسول و آمدن معجزات و دلایل روشن بر ایشان،باز هم کافر شدند،و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمى‌کند. 
پیام‌ها: 
١-هرچه دلایل هدایت،بیشتر و روشن‌تر باشد،کفر و بى‌اعتنایى به آنها خطرناک‌تر است. «کَیْفَ‌ یَهْدِی... لا یَهْدِی الْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌» 
٢-علم و ایمان اوّلیه کافى نیست،پایدارى و تداوم ایمان و عمل لازم است.زیرا خطر ارتداد،همواره انسان را تهدید مى‌کند. «کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ‌» 
٣-گروهى از مسلمانان،در زمان پیامبر اکرم مرتدّ شدند. «کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ‌» 
٤-پشت کردن به حقّ‌،منطق و عقل،رسول و بیّنه،ظلم است و سبب خارج شدن از مدار الطاف الهى مى‌گردد. «لا یَهْدِی الْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌» 
٥-سنّت خدا آن است که ظالمان را هدایت نکند. «وَ اللّهُ‌ لا یَهْدِی الْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌» (جمله«لا یهدى»نشانه استمرار عمل و سنّت الهى است.) 
٦-توبه و بازگشت،براى مرتدّ بسیار مشکل است. «کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ‌... وَ اللّهُ‌ لا یَهْدِی...» 
٧-کافران ناآگاه،از کفّار آگاه،به هدایت نزدیک‌ترند. «جاءَهُمُ‌ الْبَیِّناتُ‌ وَ اللّهُ‌ لا یَهْدِی اَلْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌» 
٨-برخوردارى از هدایت الهى و یا محروم شدن از آن،به دست خود ماست. 
«لا یَهْدِی الْقَوْمَ‌ الظّالِمِینَ‌»