عصر ظهور

9-  :مغالطه  پهلوان  پنبه  

بسیار  مشاهده  می   شود  که  شارحان  و  مفسران  یک  مطلب  علمی  وقتی  با آن   موضوع  و  مطلب  یا  با  نویسنده  یا  گوینده  آن  مخالف  هستند  در  مقام  تبیین  آن  موضوع  تقریر  غلط،  ضعیف یا  پستی  از  سخن  طرف  ارائه  می   دهند  که  بتوانند  به  راحتی  آن  را  شکست  داده  و  خود  را  اثبات  نمایند. این   چنینجنگاوری  در  زبان  منطق   دانان  نه  قهرمان  واقعی  عرصه  علم  بلکه  نامی  فراتر  از«پهلوان  پنبه  »  شایسته او  .نیست  نمونه  اول:  گاهی  در  باره  موضوعی  چند  روایت   باچند  سند  نقل  شده   وًاحیانا  یکی   ازسندها  ضعیف  است  .ابن  تیمیه  حدیث  با   راهمان  سند  ضعیف  نقل  کرده   وبه  شدت  تضعیف  می کند.   وی  به  طرق  دیگر  همان  حدیث -   که  صحیح  هستند -   اشاره  نمی  کند  در  حالی  که  اگر  یک  روایت  دو  طریق   ودو  سند  داشته  ،باشد  نباید  فقط  یک  سند   رااستخراج  کرد  بلکه  باید  پس   ازجستجوی  ،کامل  به  داوری  پرداخت(  ،امینی1392ش:  ج3 :188)    نمونه  دوم:  برای  عدم  اثبات  و  در  واقع  انکار  مقام  علی(ع)  به  چنین  استد  لل  ضعیفی  از  سوی  شیعه بسنده  کرده  و  با  یک  مقایسه  سطحی  با  دشمنان  آن  حضرت،  برنده  از  میدان  مبارزه  خارج  می  شود:  در  حقیقت  رافضیان  نمی  توانند  ایمان  علی   وعدالتش   راثابت  کنند  اگر  بگویند  ،اسلام  هجرت   وجهاد   اودر  راه  خدا  به  تواتر  نقل  شده  ،است  در  پاسخ  می  گوییم  :اسلام  ،معاویه  ،یزید  خلفای  بنی  امیّه   وبنی  ،عباس  هم  چنین  ،نماز  روزه   وجهاد  آنان  نیز  به  تواتر  نقل  شده است.    ،(ابن  تیمیه1382ق :ج2 :92-        10:مغالطه  نکته  انحرافی

  افرادی  که  توان  علمی  و  استدلال  ضعیفی  دارند  به  هنگام  پاسخ  به مطالب  حاشیه  ای  و  بی  ربطی  می  پردازند  تا  اذهان  را  از  اصل  موضوع  منحرف  کرده  تا  شاید  به  این  وسیله    برای عدم  پاسخگویی  و  استدلال  مناسب  خود  سرپوشی  گذاشته  باشند.  ابن  تیمیه  در  نمونه   های  ذیل  طوری  موضوع رابانکات  و  موضوعات  بی  ربط  به  مسائل  انحرافی  می   کشاند  تا  توانسته  باشد  به  نحوی  اصل  حقانیت  خلافت  .حضرت  علی(ع)  و  قیام  امام  حسین(ع)  را  دچار  خدشه  کرده  و  منکر  آن  گردد  نمونه  اول:  بسیاری   ازنخستین  سابقین  در  اسلام   ازعلی  پیروی  نکردند  او  با   وبیعت  ننمودند   وبسیاری  از  صحابه   وتابعین  او   باجنگیدند  .:(همان ج8 :  234)    جدای  از  اینکه  ابن  تیمیه  نامی  و  منبعی  تاریخی  از  اسامی«سابقون  »نمی  برد  عدم  پیروی  و  جنگ  عده   ای با  حضرت  امیر(ع)  چگونه  می  تواند  دلیل  انکار   لفت  وی  باشد،  آیا  مخالفان  حضرت  رسول(ص)  نمی   توانند با   همین  استدلال،  رسالت  وی!را  به  حق  انکار  نمایند؟  نمونه  دوم:  در  قیام  ،حسین  نه  مصلحت  دین  بود   ونه  مصلحت  ،دنیا  بلکه  این  ظالمین  سرکش  بر  ضد  نوه  رسول  خدا  قدرت  پیدا  کردند   تااینکه  را   اومظلوم   وشهید  کردند   ودر  قیام   وکشته  شدن   اوآن  قدر  فساد  بود  که  اگر  در  شهر  خود  نشسته  ،بود  آن  قدر  فساد  نمی  .شد  پس  آن  چیزی  که   اوقصد  آن   راداشت   ازبه  دست  آوردن  نیکی   ودفع  ،بدی  ًاص  ل  حاصل  ،نگشت  بلکه  بدی  به  سبب  قیام   اوزیاد  شد   وخیر  کم  گردید   واین  سبب  ّشر  بزرگی  شد   وکشته  شدن  حسین  فتنه  های  بسیار  در  پی  داشت؛  همان  طور  که  کشته  شدن  عثمان  سبب  فتنه  های  بسیار گشت.   (همان:  ج4 :319)   جدای  از  مغالطه  ذکر  شده  افراطی  گرایان  امروز  که  خود  را  تابع  ابن  تیمیه  می   دانند  و  برای  اصلاح  امت قیام  کرده   اند  بر  اساس  همین  سخن  و  استدلال  فوق  نباید  به  قیام  و  جهاد  دست  بزنند  چرا  که  فتنه  بزرگی  را  به پا  کرده اند.

------------------

اطلاعیه:دوستان عزیز چندروزدیگه روزنیکوکاری هست کسانی که مشتاق به کمک هستند دربخش نظرات به ما اطلاع بدهند...ان شاء الله