تفسیرقرآن: سوره آل عمران ؛ آیه 45
«٤٥»إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ
(به یاد آور)آنگاه که فرشتگان گفتند:اى مریم! همانا خداوند تو را به کلمه و نشانه‌اى از سوى خویش به نام مسیح،عیسى پسر مریم،بشارت مى‌دهد.
او که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان است.
نکته‌ها:
در قرآن،از حضرت عیسى به«کلمة»یاد شده است که در فرهنگ قرآن،به معناى «مخلوق»مى‌باشد.نظیر آیه‌ى ١٠٩ سوره کهف که مى‌فرماید: «قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی» اگر دریاها براى نوشتن کلمات الهى مُرکّب شوند،دریاها تمام مى‌شوند،ولى کلمات الهى به پایان نمى‌رسد.
وصف «وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» در قرآن تنها براى حضرت عیسى علیه السلام آمده و در مورد شخص دیگرى این صفت گفته نشده است.
پیام‌ها:
١-گاهى مقام زن بدانجا مى‌رسد که خداوند از طریق فرشتگان با وى سخن مى‌گوید. «إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ»
٢-فرزند،نعمت است.«یبشّرک»
٣-عیسى فرزند خدا نیست،مخلوق خداست،ولى مخلوقى بس بزرگ و ناشناخته. «بِکَلِمَةٍ مِنْهُ» («کلمة»به صورت نکره آمده که رمز عظمت و ناشناختگى است.)
٤-خداوند براى اولیاى خود قبل از تولّدشان نامگذارى مى‌کند. «اِسْمُهُ الْمَسِیحُ»
٥-کسى که از انسان متولّد و دوران جنینى را طى کرده است،چگونه مى‌تواند فرزند خدا باشد؟ «عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ»
٦-وجاهت دنیوى نیز یک ارزش است و کسب آن مانعى ندارد. «وَجِیهاً فِی الدُّنْیا»
