تفسیرقرآن :سوره آل عمران ؛ آیه 37
«٣٧»فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً وَ کَفَّلَها زَکَرِیّا کُلَّما دَخَلَ عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ یا مَرْیَمُ أَنّى لَکِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ
پس پروردگارش او را به پذیرشى نیکو پذیرفت و به رویشى نیکورویاند و سرپرستى او را به زکریّا سپرد.هرگاه زکریّا در محراب عبادت بر مریم وارد مى‌شد،خوراکى(شگفت‌آورى)نزد او مى‌یافت.مى‌پرسید:اى مریم این(غدا و خوراک تو)از کجاست؟! مریم در پاسخ مى‌گفت:آن از نزد خداست.همانا خداوند به هرکس که بخواهد بى‌شمار روزى مى‌دهد.
نکته‌ها:
کسى که در راه خدا گام بر دارد،دنیاى او نیز تأمین مى‌شود.مادر مریم فرزندش را براى خدا نذر کرد،خداوند در این آیه مى‌فرماید:هم جسم او را رشد دادیم و هم سرپرستى مانند زکریّا براى او قرار دادیم و هم مائده آسمانى بر او نازل کردیم.
رزق بى‌حساب،به معناى نداشتن حساب نیست،بلکه به معناى خارج بودن از محاسبات عمومى است. «یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ»
حضرت مریم از نظر ظاهرى و جسمى،رشد کامل و خوبى داشت. «وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً»
مادرى همانند مریم،محل تربیتى مثل مسجد و سرپرستى همچون زکریّاى پیامبر و با تغذیه‌اى بهشتى،محصولش فرزندى چون عیسى مى‌شود.
عوامل مؤثّر در تربیت عبارتند از:
روح پاک مادر. «فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
جسم سالم. «نَباتاً حَسَناً»
تعلیم و تربیت الهى. «کَفَّلَها زَکَرِیّا»
تغذیه پاک. «وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً»
زمانى قحطى مدینه را فراگرفت،روزى حضرت فاطمه علیها السلام مقدارى نان و گوشت خدمت پیامبر آورد.پیامبر صلى الله علیه و آله پرسید:در زمان قحطى این غذا کجا بوده است؟حضرت فرمود:« هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ »پیامبر فرمود:خدا را شکر که تورا مانند مریم قرار داد.
آنگاه پیامبر،حضرت على و امام حسن و امام حسین علیهم السلام را جمع کرد و همگى از آن غذا خوردند و به همسایگان نیز دادند. ١
پیام‌ها:
١-پذیرش دعا،جلوه‌اى از ربوبیّت الهى است. «فَتَقَبَّلَها رَبُّها»
٢-قبولى خداوند درجاتى دارد.خداوند نذر مادر مریم را به بهترین وجه پذیرفت. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
٣-کسى که با اخلاص است،خداوند کارش را به نیکى مى‌پذیرد. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
٤-مادر مریم نذر کرد کودکش خادم خانه‌ى خدا شود،خداوند در پاسخ، پیامبرش را خادم و متکفّل این کودک قرار داد. «کَفَّلَها زَکَرِیّا»
٥-هرکه تحت تکفّل انبیا درآید،از شیطان دور مى‌شود. «أُعِیذُها... مِنَ الشَّیْطانِ اَلرَّجِیمِ... وَ کَفَّلَها زَکَرِیّا»
٦-عبادت،نباید موسمى و مقطعى باشد. «کُلَّما دَخَلَ»
٧-شرط تکفّل،نظارت و تفحّص است. «کَفَّلَها... دَخَلَ عَلَیْها... أَنّى لَکِ هذا»
٨-عبادت،جنگ با شیطان و محلّ عبادت،مِحراب یعنى محلّ نبرد است. «دَخَلَ عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ»
٩-رزق پاک در سایۀ عبادت است. «اَلْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً»
١٠-زن مى‌تواند به مقامى برسد که پیامبر خدا را به شگفتى وادارد. «أَنّى لَکِ هذا»
١١-نعمت‌ها را از او بدانید،نه از تلاش خود. «هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ»
١٢-خداوند مى‌تواند خارج از اسباب مادّى روزى بدهد. «هذا مِنْ عِنْدِ اللّهِ»
١٣-در شرایط و محیطى سالم،زن و مرد مى‌توانند با هم سخن بگویند. «أَنّى لَکِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ»
