عصر ظهور

«٢٨»لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌ الْکافِرِینَ‌ أَوْلِیاءَ مِنْ‌ دُونِ‌ الْمُؤْمِنِینَ‌ وَ مَنْ‌ یَفْعَلْ‌ ذلِکَ‌ فَلَیْسَ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌ فِی شَیْ‌ءٍ إِلاّ أَنْ‌ تَتَّقُوا مِنْهُمْ‌ تُقاةً‌ وَ یُحَذِّرُکُمُ‌ اللّهُ‌ نَفْسَهُ‌ وَ إِلَى اللّهِ‌ الْمَصِیرُ 
نباید اهل ایمان،بجاى مؤمنان،کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هرکس چنین کند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد،مگر آنکه از کفّار پروا و تقیّه کنید(و به خاطر هدف‌هاى مهم‌تر،موقّتاً با آنها مدارا کنید)و خداوند شما را از(نافرمانى) خود هشدار مى‌دهد و بازگشت(همه) به‌سوى خداوند است. 
نکته‌ها: 
با توجّه به قدرت بى‌انتهاى الهى در آیات قبل،جایى براى پذیرفتن سلطه کفّار نیست. 
«بِیَدِکَ‌ الْخَیْرُ، تُولِجُ‌ اللَّیْلَ‌، لا یَتَّخِذِ...» 
در این آیه سیماى سیاست خارجى،شیوه‌ى برخورد با کفّار،شرایط‍‌ تقیّه و جلوگیرى از سوءاستفاده از تقیّه بیان شده است. 
تقیّه،به معناى کتمان عقیده‌ى حقّ‌ از ترس آزار مخالفان و ترک مبارزه با آنان به جهت دورى از ضرر یا خطرِ مهم‌تر است.تقیّه،گاهى واجب و گاهى حرام است.قرآن در آیه ١٠٦ سوره نحل،درباره‌ى تقیّه سخنى گفته که شأن نزول آن عمار یاسر است. پیام‌ها: 
١-پذیرش ولایت کفّار از سوى مؤمنان،ممنوع است. «لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌ الْکافِرِینَ‌ أَوْلِیاءَ» (اگر مسلمانان جهان تنها به این آیه عمل مى‌کردند الآن وضع کشورهاى اسلامى این چنین نبود.) 
٢-در جامعه اسلامى،ایمان شرط‍‌ اصلى مدیریّت و سرپرستى است. «لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌ الْکافِرِینَ‌ أَوْلِیاءَ» 
٣-ارتباط‍‌ سیاسى نباید مُنجرّ به سلطه‌پذیرى یا پیوند قلبى با کفّار شود. «لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌ الْکافِرِینَ‌ أَوْلِیاءَ» 
٤-ارتباط‍‌ یا قطع رابطه باید براساس فکر و عقیده باشد،نه براساس پیوندهاى فامیلى،قومى و نژادى. «اَلْمُؤْمِنُونَ‌،اَلْکافِرِینَ‌» 
٥-هرکس به سراغ کفّار برود،خداوند او را به حال خود رها و از امدادهاى غیبى خود محروم مى‌سازد. «وَ مَنْ‌ یَفْعَلْ‌ ذلِکَ‌ فَلَیْسَ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌ فِی شَیْ‌ءٍ» 
٦-ارتباط‍‌ ظاهرى با کفّار براى رسیدن به اهداف والاتر،در مواردى جایز است. 
«إِلاّ أَنْ‌ تَتَّقُوا مِنْهُمْ‌ تُقاةً‌» 
٧-تقیّه،براى حفظ‍‌ دین است.مبادا به بهانه‌ى تقیّه،جذب کفّار شوید و از نام تقیّه سوءاستفاده کنید. «یُحَذِّرُکُمُ‌ اللّهُ‌ نَفْسَهُ‌» 
٨-در مواردى که اصل دین در خطر باشد،باید همه چیز را فدا کرد و فقط‍‌ باید از خدا ترسید. «یُحَذِّرُکُمُ‌ اللّهُ‌ نَفْسَهُ‌» 
٩-یاد معاد،بهترین عامل تقواست. «یُحَذِّرُکُمُ‌ اللّهُ‌ نَفْسَهُ‌ وَ إِلَى اللّهِ‌ الْمَصِیرُ» 
١٠-مبادا به خاطر کامیابى و رفاه چند روزه‌ى دنیا،سلطه‌ى کفّار را بپذیرید که بازگشت همه‌ى شما به‌سوى اوست. «وَ إِلَى اللّهِ‌ الْمَصِیرُ»