نهج البلاغه: نامه 48 ؛ به معاویه در اندرز دادن به دشمن

48-  و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی معاویة <
فَإِنَّ الْبَغْیَ وَ الزُّورَ یُوتِغَانِ الْمَرْءَ فِی دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ یُبْدِیَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ یَعِیبُهُ وَ قَدْ

مهدویت :حدیث ازامام کاظم (ع)15

#حدیث_مهدوی

 

امام کاظم(ع)

 

«یونس بن عبدالرحمان می گوید: به خدمت حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام وارد شدم و عرض نمودم: آیا شما قائم به حق هستید؟ فرمود:«انا القائم بالحق،

تفسیرقرآن: سوره آل عمران ؛ آیه 42

«٤٢»وَ إِذْ قالَتِ‌ الْمَلائِکَةُ‌ یا مَرْیَمُ‌ إِنَّ‌ اللّهَ‌ اصْطَفاکِ‌ وَ طَهَّرَکِ‌ وَ اصْطَفاکِ‌ عَلى‌ نِساءِ الْعالَمِینَ‌ 
و(به یاد آور)هنگامى را که فرشتگان گفتند:اى مریم! همانا خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و بر زنان جهانیان برترى داده است. 
نکته‌ها: 
کلمه«اِصطفى»،هرجا همراه حرف«على‌»باشد،به معناى مقدّم بودن و سرآمد شدن است و هرجا بدون آن باشد،به معناى انتخاب است. 
در تفاسیر المنار،قرطبى،مراغى،روح البیان و کبیر

نهج البلاغه: نامه 47 ؛به امام حسن و حسین (ع) در پندهای جاودانه

47-  و من وصیة له (علیه السلام)
> للحسن و الحسین (علیهما السلام) لما ضربه ابن ملجم لعنه الله <
أُوصِیکُمَا بِتَقْوَی اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَی شَیْ‏ءٍ مِنْهَا

مهدویت :حدیث ازامام حسن مجتبی (ع)12

#حدیث_مهدوی
 

امام حسن مجتبی(ع)

 

«بعد از امضای قرارداد صلح با معاویه برخی از شیعیان ناآگاه به خدمت امام حسن مجتبی علیه‌السلام رسیده، او را برای پذیرش صلح سرزنش کردند. امام حسن علیه‌السلام فرمود:

تفسیرقرآن :سوره آل عمران ؛آیه 40 و 41

«٤٠»قالَ‌ رَبِّ‌ أَنّى یَکُونُ‌ لِی غُلامٌ‌ وَ قَدْ بَلَغَنِیَ‌ الْکِبَرُ وَ امْرَأَتِی عاقِرٌ قالَ‌ کَذلِکَ‌ اللّهُ‌ یَفْعَلُ‌ ما یَشاءُ 
(زکریّا)گفت:پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود،در حالى که به پیرىِ‌ رسیده‌ام و همسرم نازاست‌؟!(خداوند)فرمود:این چنین خداوند هرچه را بخواهد انجام مى‌دهد.

پیام‌ها: 
١-در نومیدى بسى امید است. «أَنّى یَکُونُ‌ لِی غُلامٌ‌... کَذلِکَ‌ اللّهُ‌ یَفْعَلُ‌ ما یَشاءُ» 
٢-در

نهج البلاغه: نامه 46 ؛ به یکی از فرماندهان خود در مسوولیت فرمانداری و اخلاق اجتماعی

46-  و من کتاب له (علیه السلام)
> إلی بعض عماله <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّکَ مِمَّنْ أَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلَی إِقَامَةِ الدِّینِ وَ أَقْمَعُ بِهِ نَخْوَةَ الْأَثِیمِ وَ أَسُدُّ بِهِ لَهَاةَ الثَّغْرِ الْمَخُوفِ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ عَلَی مَا أَهَمَّکَ وَ

مهدویت :حدیث ازامام جواد (ع)16

#حدیث مهدوی

 

امام جواد(ع)

 

«جناب عبدالعظیم حسنی می فرماید: به خدمت امام جواد علیه السلام عرض کردم: امیدوارم شما آن «قائم اهل بیت» باشید که زمین را پر از عدل و

تفسیرقرآن :سوره آل عمران ؛آیه 39

«٣٩»فَنادَتْهُ‌ الْمَلائِکَةُ‌ وَ هُوَ قائِمٌ‌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ‌ أَنَّ‌ اللّهَ‌ یُبَشِّرُکَ‌ بِیَحْیى‌ مُصَدِّقاً بِکَلِمَةٍ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌ وَ سَیِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِیًّا مِنَ‌ الصّالِحِینَ‌ 
پس درحالى‌که زکریّا در محراب به نماز ایستاده بود،فرشتگان او را ندا دادند که خداوند تو را به(فرزندى به نام)یحیى بشارت مى‌دهد که تصدیق‌کنندۀ(حقّانیت)کلمة اللّه(حضرت مسیح)است و سیّد و سرور،و خویشتن‌دار(از زنان)و پیامبرى از صالحان است. 
نکته‌ها: 
حضرت یحیى،شش ماه از حضرت عیسى بزرگ‌تر بود و چون در میان مردم به زهد و پارسایى معروف بود،ایمان او به پسرخاله‌اش

نهج البلاغه :نامه 45 ؛به عثمان بن حنیف در ضرورت ساده زیستی کارگزاران

45-  و من کتاب له (علیه السلام)
>إلی عثمان بن حنیف الأنصاری و کان عامله علی البصرة و قد بلغه أنه دعی إلی ولیمة قوم من أهلها، فمضی إلیها قوله <
أَمَّا بَعْدُ یَا ابْنَ حُنَیْفٍ فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رَجُلًا مِنْ فِتْیَةِ أَهْلِ الْبَصْرَةِ دَعَاکَ إِلَی مَأْدُبَةٍ فَأَسْرَعْتَ إِلَیْهَا تُسْتَطَابُ لَکَ الْأَلْوَانُ وَ تُنْقَلُ إِلَیْکَ الْجِفَانُ وَ

مهدویت :حدیث ازامام زمان (عج)58

#حدیث_مهدوی

 

کلام امام زمان(عج)

 

ای شیعه ما 
خداوند امام و حجت خود را از ارتکاب گناهان حفظ کرده و از عیب‌ها پیراسته گردانیده و از پلیدی‌ها پاکیزه نموده و از شبهات منزّه کرده است.

 

توقیع به احمد ابن اسحاق

تفسیرقرآن: سوره آل عمران؛ آیه 38

«٣٨»هُنالِکَ‌ دَعا زَکَرِیّا رَبَّهُ‌ قالَ‌ رَبِّ‌ هَبْ‌ لِی مِنْ‌ لَدُنْکَ‌ ذُرِّیَّةً‌ طَیِّبَةً‌ إِنَّکَ‌ سَمِیعُ‌ الدُّعاءِ 
در این هنگام زکریّا(که این‌همه کرامت و مائده آسمانى را دید) پروردگارش را خواند و گفت:پروردگارا! از جانب خود نسلى پاک و پسندیده به من عطا کن که همانا تو شنونده دعائى. 
نکته‌ها: 
چنانکه قبلاً ذکر شد،مادر مریم با همسر زکریّا خواهر بودند و هر دو عقیم و نازا.مادر مریم با دیدن صحنه‌ى

نهج البلاغه: نامه 44؛ به زیاد بن ابیه در افشای توطئه معاویه نسبت به زیاد

44-  و من کتاب له (علیه السلام) 
>إلی زیاد ابن أبیه و قد بلغه أن معاویة کتب إلیه یرید خدیعته باستلحاقه <
وَ قَدْ عَرَفْتُ أَنَّ مُعَاوِیَةَ کَتَبَ إِلَیْکَ

مهدویت :حدیث ازامام جواد(ع)14

#حدیث_مهدوی
 

امام جواد(ع)

«افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج، من عرف هذا الأمر فقد فرج عنه بانتظاره».

«برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است. کسی که این امر را بشناسد، به وسیله ی انتظار فرج، برای او گشایش حاصل می شود».

یوم الخلاص/ ص248

تفسیرقرآن :سوره آل عمران ؛ آیه 37

«٣٧»فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ‌ حَسَنٍ‌ وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً وَ کَفَّلَها زَکَرِیّا کُلَّما دَخَلَ‌ عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ‌ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ‌ یا مَرْیَمُ‌ أَنّى لَکِ‌ هذا قالَتْ‌ هُوَ مِنْ‌ عِنْدِ اللّهِ‌ إِنَّ‌ اللّهَ‌ یَرْزُقُ‌ مَنْ‌ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ‌ 
پس پروردگارش او را به پذیرشى نیکو پذیرفت و به رویشى نیکورویاند و سرپرستى او را به زکریّا سپرد.هرگاه زکریّا در محراب عبادت بر مریم وارد مى‌شد،خوراکى(شگفت‌آورى)نزد او مى‌یافت.مى‌پرسید:اى مریم این(غدا و خوراک تو)از کجاست‌؟! مریم در پاسخ مى‌گفت:آن از نزد خداست.همانا خداوند به هرکس که بخواهد بى‌شمار روزى مى‌دهد. 
نکته‌ها: 
کسى که در راه خدا گام بر دارد،دنیاى او نیز تأمین مى‌شود.مادر مریم فرزندش را براى خدا نذر کرد،خداوند در این آیه مى‌فرماید:هم جسم او را

مهدویت :حدیث ازامام زمان(عج) 57

#حدیث_مهدوی
 

کلام امام زمان(عج)

إذا أذن الله لنا فی القول ظهر الحق

مهدویت :حدیث ازحضرت فاطمه زهرا (س)1

#حدیث_مهدوی
 

حضرت فاطمه زهرا(س)

 

محمود بن ولید می گوید: بعد از وفات پیامبر، حضرت فاطمه همیشه به زیارت قبور شهدای اُحد می‌آمد و کنار قبر حمزه گریه می‌کرد. روزی به او

شهادت بانوی دو عالم حضرت زهرای اطهر تسلیت باد

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

 

• 

در سالروز شهادت حضرت فاطمه (س)، دل دوستداران او و تمام آزاد اندیشان جهان، غرق در ماتم و اندوه است. در این روز با سلام و درود بر آن بانوی یگانه، برای شناخت بیشتر شخصیت والایش به برخی از آیات قرآن کریم می نگریم. او که در قرآن کریم معنا و مفهوم سوره مبارکه "کوثر" است، و از مصادیق بارز و درخشان آیه مبارکه "تطهیر"، و از چهره های بزرگ آیه شریفه مباهله ، و از شخصیت های والای آیه کریمه "قربی" است. از بندگان خاص خدا در سوره "انسان" است.

 سوم جمادی الثانی، سالروز شهادت حضرت فاطمه (س) دختر گرامی پیامبر اسلام (ص) و همسر فداکار علی (ع) است. بانوی بزرگواری که در دوران کوتاه زندگی خود، منشاء برکات بسیاری برای اسلام و مسلمانان شد. در سالروز شهادت این بانوی بزرگوار، در حالیکه دل دوستدارانش و تمام آزاد اندیشان جهان، غرق در ماتم و اندوه است، برای شناخت بیشتر شخصیت والایش به بیان برخی از آیات قرآن کریم و سخنان پیامبر خاتم (ص) در باره این بانوی گرامی می پردازیم.

                                   

فاطمه؛ دختر بود، دختری بی همتا و بی همانند. دختری سرشار از ادب و عاطفه، پاکی و صفا. کمال و جمال را با هم داشت. او رمز و راز خلقت و معمای انسانیت بود که لقب ام ابیها را از پیامبر (ص) گرفت و همو بود که پیامبر خاتم بارها دست او را بوسه می زد و با تمام وجود می فرمود: فاطمه جان؛ پدرت به قربانت...

فاطمه؛ زن بود، بانویی بی نظیر و بی مثال، شاخص و نمودار کامل یک بانوی نمونه، اسوه راستین و پرشکوه و بالنده زن آزاده و آزاداندیش، پایدارتر از کوه و مقاوم تر از رودبارهای همیشه جاری.

فاطمه؛ مادر بود، در عرصه مادری لطیف تر از شبنم بهار، نوازشگرتر از نسیم سحر، ظریف تر از برگ زیبای گل، و عطرآگین تر و دوست داشتنی تر از لاله های معطر.

 

فاطمه؛ همسر بود، در گستره همسری و در کانون خانه علی (ع)؛ گرمابخش تر از آفتاب جهان تاب، دلنوازتر از مهتاب، دل انگیزتر از نسیم بهاری، و بخشنده تر و پربارتر از ابر باران زا و فداکارتر از هر همدل و همرزم و هر یار و همراه راستین راه خدا.

 

فاطمه؛ شگفت انگیزترین انسان و شگرف ترین بشری بود که به عنوان دختری، همراز و همسنگ و همراه و پشتیبان کارآمد و دلسوز و مشاور پدر، و در مقام همسری یار و مددکار و مشاور و مدافع و گرمابخش زندگی همسر، و محبوب ترین یار و نزدیکترین دوست و پرتوان ترین غمخوار.

 

فاطمه؛ از جنس زنان بود و سند افتخار و مایه مباهات آنان در همه عصرها و نسل ها، در دنیا و آخرت و در میان پریان و آدمیان و فرشتگان و حوریان بهشت.
نام و لقب بلند آوازه اش: فاطمه، زهراء، بتول، عذراء، فهیمه، جمیله، عالمه، حکیمه، علیمه، محدثه، صدیقه، طاهره، مطهره، حانیه، مبارکه، معصومه، زکیه، راضیه، مرضیه، سیده، صفیه، حوریه و... . او الگو و سرمشق و نمونه ای کامل و تمام عیار، و مجموعه فضیلت ها و شبیه ترین انسان ها در سیما و سیرت، گفتار و حرکات، اندیشه و روان، به برترین بنده خدا و سرفرازترین برگزیده خدا؛ محمد مصطفی(ص).

این بانوی بزرگوار، دختر پیامبری است که به گواهی پروردگار عالم جز بر اساس حق، سخن نمی گوید و جز بر اساس عدالت، داوری نمی کند و جز بر پایه واقع نگری و واقع بینی عمل نمی نماید و ذره ای افراط و تفریط در قاموس زندگی او راه ندارد.
از این رو، نباید سخنان حکیمانه و بلند پیامبر(ص) در مورد بانوی بانوان بهشت و یا رفتار درس آموز و پراسرار و بی نظیرش را با او، برخاسته از عواطف جوشان پدری و مهر سرشار حاکم میان او و دختر فرزانه اش پنداشت. چرا که آن حضرت دختران دیگری نیز داشت و همه را دوست می داشت، اما با آنان چنین رفتار و کردار بی سابقه و لبریز از مهر و احترام و تکریم و تعظیم را نداشت.
و باید در نظر داشت خداوند؛ عدالت و صداقت و راستیِ سخنان این پیام آور الهی را، در همه میدان ها و تمامی صحنه ها، گواهی می دهد: "او از سر هوس سخن نمى‌گوید. نیست این سخن جز آنچه بدو وحی می شود." (آیات 3 و 4 سوره نجم).

آیات ابتدایی سوره نجم

حال با این باور می بایست فاطمه را در آینه حق نمای گفتار و رفتار محمد (ص) دید. او که در هر فرصتی می فرمود: "هر کس این بانوی بانوان را شناخت، که می شناسد و هرکس او را نشناخته است، بداند که او پاره تن من و روح و قلب من است؛ از این رو هرکس او را بیازارد، مرا آزرده است."

قرآن کریم، شخصیت والای برترین بانوی جهان اسلام را به همراه همسر گرانقدرش علی بن ابیطالب(ع) و دو فرزندش حسن و حسین (ع) را چنین ترسیم می نماید: "بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم، جز دوست داشتن نزدیکانم [ اهل بیتم ] و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی اش می افزاییم چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است." (آیه 23 سوره شوری)
واژه قربی به مفهوم نزدیکان و بستگان و خویشاوندان است، و در این آیه به دلیل انبوه روایات، منظور نزدیکان پیامبر است که عبارتند از: فاطمه و امیر مؤمنان و دو فرزند گرانمایه آنان.
هنگامی که همین آیه شریفه نازل شد و پیامبر آن را تلاوت فرمود، مردم پرسیدند: ای پیامبر خدا!این نزدیکان شما که دوست داشتن و مهر ورزیدن به آنان و الگو قرار دادنشان بر ما واجب گردیده است، کیانند؟ آن حضرت با صدای رسا فرمود: "علی و فاطمه و دو فرزند فاطمه، حسن و حسین." (احقاق الحق/ جلد 3)
این روایت را یکی از بزرگان اهل سنت در کتاب "شواهد التنزیل" چنین آورده است: "که مردی به محضر پیامبر شرفیاب گردید و گفت: ای پیامبر خدا! اسلام را آن گونه که دریافت داشته ای برایم بگو. آن حضرت فرمود: گواهی ده که خدایی جز یکتا خدای هستی نیست، و این که محمد بنده و پیام آور اوست. آن مرد پرسید: آیا در برابر رسالت پاداشی هم از من خواهی خواست؟ قال: تسألنی علیه اجراً؟
پیامبر فرمود: نه، تنها دوست داشتن خویشاوندان را می خواهم. پرسید: خویشاوندان خودم یا شما؟ 
پیامبر فرمود: خویشاوندان من!
گفت: پس دستت را بیاور تا با تو بیعت کنم، و افزود: اینک بر آن کسی که تو و خویشاوندانت را دوست نداشته باشد، لعنت خدا باد!
پیامبر گرامی فرمود: آمین.

فاطمه تجسم ایمان و نمونه اخلاص و بشردوستی است. مفسران و محدثان و سیره نویسان در مورد شأن نزول سوره مبارکه انسان به آورده اند که: 
دو فرزند گرانمایه فاطمه، حسن و حسین بیمار شدند و پیامبر(ص) به همراه گروهی از یاران خویش به عیادت آنان شتافت و آنجا به امیرالمومنین فرمود: خوب است که برای شفای فرزندانتان نذری نمایید. پس بلافاصله علی و فاطمه تصمیم گرفتند که با شفای آن دو عزیز سه روز، روزه بگیرند. پس از نذر، به لطف خدا، آن دو بهبودی کامل خویش را بازیافتند و علی به همراه فاطمه تصمیم گرفت به نذر خویش وفا نموده و روزه بگیرد و به اقتدای آنان حسن و حسین نیز روزه را آغاز کردند.
علی به دلیل فشار اقتصادی و شرایط خاص جامعه نوبنیاد اسلامی و نبودن مواد غذایی در منزل، مقداری جو فراهم آورد و فاطمه بخشی از آن را آرد و خمیر نموده و از آن برای افطار نان فراهم ساخت، اما هنگامه افطار بود که بینوایی از راه رسید و ضمن درود بر خاندان پیامبر، از رنج خویش سخن گفت و غذا خواست و آنان غذایی را که برای افطار فراهم شده بود، همه را در راه خشنودی خدا و سیر کردن شکم گرسنگان انفاق کردند و با آب افطار کردند.
 روز دوم از راه رسید و آنان روزه گرفتند و فاطمه بخش دیگری از آن جو را تبدیل به نان کرد، اما هنگام افطار یتیمی از راه رسید و ضمن اظهار گرسنگی، درخواست غذا کرد. روز دوم نیز آنان غذای خویش را انفاق کردند و به همین ترتیب روز سوم نیز غذای خود را به اسیری انفاق نمودند.
 روز چهارم بود که پیامبر(ص)، حضرت علی و دو فرزند گرانمایه اش را دید که آثار شدت گرسنگی از چهره هایشان نمایان است. به همراه آنان به خانه آمد و فاطمه را دید در حالیکه از شدت گرسنگی رنگ بر چهره نداشت، در محراب عبادت به راز و نیاز مشغول است. 
در همین لحظات فرشته وحی فرود آمد و آیاتی از سوره انسان را بر پیامبر خواند: "... به یقین، نیکان از جام هایی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است.
 چشمه ای که بندگان خاص خدا از آن می نوشند و آن را به هر جایی که می خواهند روان می سازند؛ چرا که آنان همواره در زندگی خویش به نذر خویشتن وفا می کنند و از روزی که شر و عذاب آن گسترده و همه جا را گرفته است، می ترسند.
 آنان غذای خویش را در حالی که خود آن را دوست می دارند، به بینوا و یتیم و اسیر می خورانند و می گویند: ما شما را تنها برای خشنودی خدا غذا می خورانیم و از شما نه پاداشی می خواهیم و نه سپاسی."  (آیات 5-9 )

 

و بدین سان در این آیات، فاطمه همراه با همسر گرانقدر و فرزندان قهرمانش مصادیق شایسته ترین و وارسته ترین بندگان خدا و الگویی جاودانه برای همه مردمان در تمام عصرها و نسل ها می شود. 

 

در پایان سالروز شهادت حضرت فاطمه (س) را خدمت شما عزیزان  تسلیت می گوئیم و بر ساحت مقدس آن بانوی گرامی ، سلام و درود می فرستیم ، چرا که پیامبر خطاب به فاطمه فرمود : دخترم کسی که بر تو درود بفرستد ، خداوند او را می آمرزد و در بهشت ، در هر کجا که باشم ، به من ملحق می کند . 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى الْبَتُولِ الطَّاهِرَةِ الصِّدِّیقَةِ الْمَعْصُومَةِ التَّقِیَّةِ النَّقِیَّةِ الرَّضِیَّةِ الْمَرْضِیَّةِ :خدایا درود فرست بر محمّد و اهل بیتش، و درود فرست بر بتول پاک، صدّیقه، معصومه، پرهیزکار، پاکیزه، خشنود از حق و خدا خشنود از او.

نهج البلاغه :نامه 43؛ به مصقلة بن هبیرة در سختگیری در مصرف بیت المال

43-  و من کتاب له (علیه السلام) 
>إلی مصقلة بن هبیرة الشیبانی و هو عامله علی أردشیر خُرة <
بَلَغَنِی عَنْکَ أَمْرٌ إِنْ کُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ إِلَهَکَ وَ عَصَیْتَ إِمَامَکَ أَنَّکَ تَقْسِمُ فَیْ‏ءَ الْمُسْلِمِینَ الَّذِی حَازَتْهُ رِمَاحُهُمْ وَ

تفسیرقرآن: سوره آل عمران آیه 36

«٣٦»فَلَمّا وَضَعَتْها قالَتْ‌ رَبِّ‌ إِنِّی وَضَعْتُها أُنْثى‌ وَ اللّهُ‌ أَعْلَمُ‌ بِما وَضَعَتْ‌ وَ لَیْسَ‌ الذَّکَرُ کَالْأُنْثى‌ وَ إِنِّی سَمَّیْتُها مَرْیَمَ‌ وَ إِنِّی أُعِیذُها بِکَ‌ وَ ذُرِّیَّتَها مِنَ‌ الشَّیْطانِ‌ الرَّجِیمِ‌ 
پس چون فرزند را به دنیا آورد گفت:پروردگارا! من دخترزاده‌ام-در حالى که خداوند به آنچه او زاده داناتر است و پسر مانند دختر نیست-و من نامش را مریم نامیدم و من او و فرزندانش را از(شرّ)شیطان رانده شده،در پناه تو قرار مى‌دهم. 
نکته‌ها: 
مادر انتظار داشت فرزندش پسر باشد،تا بتواند خدمتکار بیت‌المقدّس شود،لذا چون نوزاد دختر به دنیا آمد،با حسرت گفت