بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین
اگر مومن باشید، بقیه الله برایتان بهتر است
در سرای امام حسن عسکری نوزادی چشم گشود که با قدومش دل انگیزترین نغمه هستی را سرود و پیکر بشریت جانی دگرباره گرفت.
آمد تا اقیانوسی باشد لبالب مهر و دوستی، گوارای تمام آدمیان تا الفت میان دلها افکند و قبای عدل و دادگستری بر تن جهان کند.
نور چشم نرگس خاتون، در فضایی آکنده از خشم و کین ورزی نسبت به علی و آل علی علیهم السلام متولد شد. دشمنانی که از بیم برچیده شدن دستگاه جورشان، ولادت دوازدهمین خورشید را تاب نیاوردند پس با گماشتن مراقبان و خبرچینان و اعمال فشار، عرصه را بر امام عسکری تنگ کردند تا به ظن خود مانع ولادت آن وجود نورانی شوند و به خیال باطل، او را از صحنه روزگار محو کنند.
به امر خدا برای حفظ گوهر وجودشان از زهر کین و عناد و رذالت و دنائت خودکامگان، ولادت پنهانی و زندگانی در پشت پرده غیبت آغاز شد تا آن لحظه موعود سر رسد.
دنیا در انتظار ظهور منجی است، شیعه او را می شناسد و منتطر دم مسیحایی اوست.
او همنام پیامبر و هم کنیه رسول خداست و در صورت و سیرت چون نبی خاتم است.
نامها و القاب فراوان، نشان از ابعاد شخصیت و اهداف حضرت دارد: مهدی، صاحب امر، بقیة الله، محمّد، احمد، عبدالله، داعى، شرید، صاحب، غائب، قائم، خلف صالح و منتظر ...
اما این انتظاراز جنس سکوت و سکون نیست؛ درونمایه اش حرکت، عمل و تسلیم است تا دلهای پیراسته را به دل امام عصر نزدیک سازد و پرده حجاب هرچه سریعتر فروافتد.
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
باید آماده بود، حتی اگر دیده به جمالش روشن نگردد.
هدف فرج، نجات بشریت است وهر منتظر واقعی این رسالت را از خود و از عصرخویش آغاز می کند تا این جریان را به حضور یوسف زمان متصل سازد و زمینه ساز ظهورش گردد.
امام مهدی (عج) در توقیع شریفشان به شیخ مفید می‌فرماید: «ما را از ایشان (شیعیان) چیزی محبوس نکرده است، مگر گناهان و خطاهایی که از ایشان به ما می‌رسد و ما آن را ناخوش می‌داریم و از ایشان نمی‌پسندیم» [1اللهم عجل لولیک الفرج
