تفسیرقرآن:سوره آل عمران؛آیه 19

«١٩»إِنَّ‌ الدِّینَ‌ عِنْدَ اللّهِ‌ الْإِسْلامُ‌ وَ مَا اخْتَلَفَ‌ الَّذِینَ‌ أُوتُوا الْکِتابَ‌ إِلاّ مِنْ‌ بَعْدِ ما جاءَهُمُ‌ الْعِلْمُ‌ بَغْیاً بَیْنَهُمْ‌ وَ مَنْ‌ یَکْفُرْ بِآیاتِ‌ اللّهِ‌ فَإِنَّ‌ اللّهَ‌ سَرِیعُ‌ الْحِسابِ‌ 
همانا دین(مورد پذیرش)نزد خداوند،اسلام(و تسلیم بودن در برابر فرمان خداوند)است و اهل کتاب اختلافى نکردند،مگر بعد از آنکه علم(به حقّانیت اسلام)برایشان حاصل شد،(این اختلاف)از روى حسادت و دشمنى میان آنان بود و هرکس به آیات خداوند کفر ورزد،پس(بداند که) همانا خداوند حسابگرى سریع است. 
پیام‌ها: 
١-ایمان به یگانگى،عدالت،عزّت و حکمت خداوند(که در آیه‌ى قبل بود،) زمینه‌ى تسلیم شدن انسان است. «إِنَّ‌ الدِّینَ‌ عِنْدَ اللّهِ‌ الْإِسْلامُ‌» 
٢-لازمه‌ى تسلیم بودن در برابر خداوند،پذیرش اسلام به عنوان آخرین دین الهى است. «إِنَّ‌ الدِّینَ‌ عِنْدَ اللّهِ‌ الْإِسْلامُ‌» 
٣-تجاوز از مرزهاى حق،سبب بروز اختلاف است. «وَ مَا اخْتَلَفَ‌ الَّذِینَ‌... بَغْیاً» 
٤-سرچشمه‌ى بعضى از اختلافات مذهبى،حسادت‌ها و ظلم‌هاست؛نه جهل و بى‌خبرى. «مِنْ‌ بَعْدِ ما جاءَهُمُ‌ الْعِلْمُ‌» 
٥-حسد،زمینه‌ى کفر است. «بَغْیاً... وَ مَنْ‌ یَکْفُرْ» 
٦-کتاب و علم،به تنهایى سبب نجات نمى‌گردند. «أُوتُوا الْکِتابَ‌، جاءَهُمُ‌ الْعِلْمُ‌، مَنْ‌ یَکْفُرْ» 
٧-کسانى که آگاهانه ایجاد اختلاف مى‌کنند،بزودى سیلى مى‌خورند. «سَرِیعُ‌ الْحِسابِ‌»